ως την Αν Μπάνκροφτ του Φράνκο Τζεφιρέλι η αποτύπωση της αμφιλεγόμενης αγαπημένης του Ιησού στο πανί ικανοποιεί όλες τις θεωρίες Ηταν 40 ετών. Ο χρόνος, παρά τις αλλεπάλληλες μάχες που έδινε μαζί της, ήταν αδύνατον να διαπεράσει μισό κύτταρο της θηλυκής ύπαρξής της. Ακόμα και τώρα, 14 χρόνια μετά, η Μόνικα εξακολουθεί να κατατροπώνει τον χρόνο κανονικά. Ηταν το 2004. Ηταν εκείνος ο τρελός Μελ Γκίμπσον. Που στη συνέχεια πλακώθηκε με το εβραϊκό λόμπι του Χόλιγουντ. Και ήταν «Τα πάθη του Ιησού». Επί μία ολόκληρη ώρα το σχεδόν γυμνό σώμα του Τζιμ Καβίζελ είχε τόσες ραβδώσεις, τόσες ανοιχτές πληγές και τόσα μαστιγώματα όσες ουδέποτε στο παρελθόν σε οποιοδήποτε κινηματογραφικό έργο αναφορικά με τον Γολγοθά και τα Πάθη του Χριστού! Ο Γκίμπσον ως σκηνοθέτης αλλά και η Μόνικα Μπελούτσι ως Μαρία Μαγδαληνή βρέθηκαν ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά. Από τη μια το Ισραήλ μαζί με ολόκληρη την παγκόσμια εβραϊκή κοινότητα. Και από την άλλη οι πιο φανατικές σέχτες χριστιανών ανά την υφήλιο. Καλύτερη δωρεάν διαφήμιση από αυτές τις αντιδράσεις θεοσεβούμενων πολιτών ούτε στα πιο τρελά όνειρα των παραγωγών. Η Μόνικα, που στο μεταξύ είχε ξεσηκώσει ολόκληρο τον αρσενικό ντουνιά τόσο με το «Μη αναστρέψιμος» όσο και με τη «Μαλένα», θεωρήθηκε και θεωρείται η πιο αντιπροσωπευτική, η πιο σαγηνευτική και ταυτόχρονα σεμνή εκδοχή της Μαρίας Μαγδαληνής. Το μείγμα αμαρτίας και μεταμέλειας ήταν τόσο εκρηκτικό και τόσο αποκαλυπτικό που δεν χρειάστηκε να αποτυπωθεί μισή ερωτική σκηνή ανάμεσα στον Υιό του Θεού και σε αυτήν. Το οξύμωρο στη σχέση της Μόνικα ως ηθοποιού και ως Μαρίας Μαγδαληνής αποτυπώνεται εμφατικά με δύο δικές της κουβέντες: «Είμαι καθολική αλλά δεν πιστεύω στον καθολικισμό». Και «το πιο σπουδαίο πράγμα που διαθέτω είναι το κορμί μου». Περί αυτού ουδείς αμφιβάλλει. Η Μόνικα Μπελούτσι ως Μαρία Μαγδαληνή αλλά και ο Μελ Γκίμπσον ως σκηνοθέτης βρέθηκαν ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά. Από τη μια η παγκόσμια εβραϊκή κοινότητα και από την άλλη οι πιο φανατικές σέχτες χριστιανών: καλύτερη δωρεάν διαφήμιση ούτε στα πιο τρελά όνειρα των παραγωγών Christ1 Η 13η Απόστολος Δεκατέσσερα χρόνια μετά, δηλαδή μόλις πριν από δέκα ημέρες, κάποιος Αυστραλός σκηνοθέτης με το όνομα Γκαρθ Ντέιβις αποφασίζει να καταρρίψει τα κλισέ και να πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων ολόκληρη τη μυθολογία σχετικά με την αινιγματική προσωπικότητα της Μαρίας Μαγδαληνής. Στην ομότιτλη ταινία («Mary Magdalene»), που εξακολουθεί να προβάλλεται στις αίθουσες, για πρώτη φορά -κινηματογραφικά- η Μαρία Μαγδαληνή δεν φέρει πάνω της ίχνος εκπόρνευσης. Εστω κάποιας στοιχειώδους ανθρώπινης αμαρτωλής παρεκτροπής. Για πρώτη φορά δεν αποπειράται, ούτε ως υποψία, να υποκύψει στον πειρασμό και να ικανοποιήσει τις σεξουαλικές της παρορμήσεις. Η προσκόλλησή της στον Ιησού είναι δική της επιλογή. Εντελώς συνειδητή και καθόλου ιδιοτελής. Η Μαρία Μαγδαληνή είναι η 13η Απόστολος στον Μυστικό Δείπνο. Είναι εκείνη, κόντρα σε όλους τους Αποστόλους, που πείθεται από τη διδασκαλία του Ιησού. Είναι εκείνη επου πιστεύει στην Ανάστασή του. Και είναι εκείνη που θα συνεχίσει και θα διαδώσει παντού τα διδάγματά του. Η Μαρία Μαγδαληνή είναι η θηλυκή πλευρά του Χριστού. Είναι η εμβληματική περίπτωση μιας παντοδύναμης γυναίκας. Το πανίσχυρο, το άκρως πνευματικό, το ανήσυχο πλάσμα της ανθρώπινης περιπέτειας. Η γυναίκα είναι η πρωτοπορία της σημερινής ανθρωπότητας! Ανάμεσα στην Ιταλίδα Μόνικα Μπελούτσι της βίαιης, αιματηρής, σαδιστικής ιστορίας του Μελ Γκίμπσον και στην Αμερικανίδα Ρούνεϊ Μάρα της «Μαρίας Μαγδαληνής» μεσολαβεί χάος απροσμέτρητο. Η πρώτη είναι ο πλήρης ζωντανός ορισμός της απόλυτης αισθησιακής, σαγηνευτικής και εκμαυλιστικής θηλυκότητας. Είναι η Εύα, η επιτομή της αμαρτίας. Η Μάρα των 33 Μαΐων είναι μικροσκοπική, σχετικά «αφυδατωμένη», εντελώς (όπως η ίδια λέει) μοναχική και ολότελα πνευματικά προσηλωμένη. Θρησκο-χουλιγκανισμός που πουλάει Πριν από ακριβώς τριάντα χρόνια η «αιρετική» και «βλάσφημη» ιστορία του Μάρτιν Σκορσέζε «Ο τελευταίος πειρασμός», που βασίζεται στο θρυλικό μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη, προκαλεί και ερεθίζει τα αντανακλαστικά εκατομμυρίων χριστιανών. Επειδή φυσικά ο Ουίλεμ Νταφόε ως Ιησούς ερωτεύεται σφόδρα την Μπάρμπαρα Χέρσεϊ ως Μαρία Μαγδαληνή. Οι ορδές των φανατικών εφόρμησαν επί των αιθουσών. Οι κόπιες παρά γουρουνότριχα δεν κατέληξαν στην πυρά. Ο εταιρειάρχης αναγκάστηκε να αποσύρει την ταινία. Για να πάμε, όμως, στο ψητό, ο θρησκο-χουλιγκανισμός εκτόξευσε τις πωλήσεις στον ουρανό, με αποτέλεσμα προτού η ταινία εξαφανιστεί από τις ελληνικές οθόνες η εταιρεία παραγωγής να μετρήσει 300.000 θεατές. Μέσα σε διάστημα μόλις εφτά ημερών. Στον προκλητικό «Τελευταίο πειρασμό» του Μάρτιν Σκορσέζε, βασισμένο στο αριστούργημα του Νίκου Καζαντζάκη, ο Ουίλεμ Νταφόε ως Ιησούς ερωτεύεται σφόδρα τη Μπάρμπαρα Χέρσεϊ ως Μαρία Μαγδαληνή, ερεθίζοντας τα αντανακλαστικά εκατομμυρίων χριστιανών Christ2 Ιερό Δισκοπότηρο, μητέρα του υιού του Ιησού και άλλα σενάρια Ο «Μυστικός Δείπνος» του Ντα Βίντσι, οι Ναΐτες Ιππότες, το Τάγμα των Σοφών της Σιών, το Ιερό Δισκοπότηρο και τα Χαμένα ή Απόκρυφα Ευαγγέλια είναι ορισμένα μόνο από τα στοιχεία που χρησιμοποιούνται για να ανασυγκροτήσουν την εικόνα για τη Μαγδαληνή. Σύμφωνα με την αποκρυφιστική μυθολογία (γραπτή και κινηματογραφική), η Μαρία Μαγδαληνή θεωρείται σύζυγος του Ιησού και μητέρα του αγέννητου παιδιού τους. Αρχικά αναφέρθηκε από τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι και από τα απόκρυφα χειρόγραφα της ίδιας της Μαρίας ως σύντροφός του. Θεωρείται, επίσης, ότι βρίσκεται ακριβώς αριστερά από τον Ιησού στον «Μυστικό Δείπνο» του Ντα Βίντσι. Σκηνή που αναπαράγεται και στην πρόσφατη ταινία «Μαρία Μαγδαληνή» με τη Ρούνεϊ Μάρα. Βεβαίως, η Ορθόδοξη αλλά και η Καθολική Εκκλησία δεν δέχονται καμία εκδοχή που να φέρει ζωντανό τον απόγονο του Ιησού Χριστού και της Μαρίας Μαγδαληνής, αλλά και οποιαδήποτε έγγαμη σχέση μεταξύ τους. Με απλά λόγια, η Μαρία Μαγδαληνή ήταν άσπιλη, αμόλυντη, πάναγνη και φυσικά παρθένα. Η ερωτική σχέση του Ιησού με τη Μαρία Μαγδαληνή άσκησε και ασκεί ανικανοποίητη έλξη στους καλλιτεχνικούς κύκλους. Το δίδυμο «αμαρτία - αγνότητα» μέσα φυσικά από την αυτοκάθαρση και τη μεταμέλεια ήταν το κίνητρο που έσπρωξε τον Νταν Μπράουν για τη σύλληψη του «Κώδικα Ντα Βίντσι», ενός από τα σαρωτικά best sellers στη σύγχρονη βιβλιογραφία μυστηρίου. Η αθώα Γαλλίδα με το όνομα Σοφία (από το σοφία) είναι μακρινή απόγονος από τη διασταύρωση του Ιησού με τη Μαρία Μαγδαληνή! Προφανώς οι Ναΐτες ήταν που μετέφεραν τη θεία σπορά από τη Γαλιλαία στη Γαλλία. Και προφανώς ο συμβολισμός από το σχήμα του Δισκοπότηρου παραπέμπει στη μήτρα της γυναίκας. Επομένως η Εύα είναι ταυτόχρονα και γονιμότητα και αμαρτία. Ανάμεσα στις θρυλικές μορφές που έχουν ενσαρκώσει τη Μαρία Μαγδαληνή είναι η Αν Μπάνκροφτ στο λυρικό έργο του Φράνκο Τζεφιρέλι «Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ». Η Οντρέ Τοτού στην κινηματογραφική μεταφορά του best seller του Νταν Μπράουν «Κώδικας Ντα Βίντσι» θεωρείται μακρινή απόγονος του Ιησού και της Μαρίας Μαγδαληνής! Christ3 «Τη φιλούσε συχνά στο στόμα» Ο κινηματογράφος αντιμετώπισε γενικά τη Μαρία Μαγδαληνή με το στερεότυπο της μεταμελημένης ιερόδουλης. Αυτή η στάση προέρχεται κυρίως από τους καθολικούς και καθόλου από τους ορθόδοξους. Κυρίως από τον Πάπα Γρηγόριο τον Μέγα (540-604) που βασιζόμενος σε μια επιλεκτική επιλογή αποσπασμάτων των Ευαγγελίων ισχυρίστηκε περίπου ότι «αυτή που ο Λουκάς καλεί αμαρτωλή γυναίκα και ο Ιωάννης καλεί Μαρία πιστεύουμε ότι ήταν η Μαρία από την οποία εκδιώχθηκαν επτά δαιμόνια, σύμφωνα με τον Μάρκο. Και τι συμβολίζουν αυτά τα επτά δαιμόνια αν όχι όλες τις αμαρτίες;». Οι κινηματογραφικοί παραγωγοί γοητεύτηκαν και βολεύτηκαν με αυτή την παπική εμμονή. Ταυτόχρονα, πλήθος συγγραφέων, σεναριογράφων και σκηνοθετών αλλά και εικαστικών καλλιτεχνών αρχίζει να σκαλίζει αποκρυφιστικά κείμενα και Απόκρυφα Ευαγγέλια. Ενα εξ αυτών, το «Ευαγγέλιο της Μαρίας», του πρώιμου χριστιανισμού, βρέθηκε το 1945 στην περιοχή του Ναγκ Χαμαντί της Ανω Αιγύπτου από τον Καρλ Ράινχαρντ. Εκεί λοιπόν η Μαρία παρουσιάζεται ως έμπιστη απόστολος του Ιησού, εξίσου σεβαστή με τους άντρες αδελφούς της. Το πιο πρόσφατο εύρημα που αναφέρεται σε γάμο του Ιησού ανακαλύφθηκε πριν από έξι χρόνια. Πρόκειται για πάπυρο γραμμένο στα κοπτικά, ο οποίος χρονολογείται από τον 4ο αιώνα και ανακαλύφθηκε από την Κάρεν Κινγκ, καθηγήτρια του Χάρβαρντ. Ανάμεσα στα άλλα περιλαμβάνεται και η αιρετική φράση «ο Ιησούς τούς είπε “η γυναίκα μου”». Σύμφωνα με την Κινγκ, πρέπει να είναι μετάφραση ενός Ευαγγελίου που γράφτηκε στα ελληνικά τον 2ο μ.Χ. αιώνα. Βέβαια αρκετοί ειδικοί κατέρριψαν αυτές τις θεωρίες λέγοντας πως ο πάπυρος είναι fake. Κατά καιρούς έχουν εμφανιστεί διάφορα κείμενα που περιγράφουν ότι ο Ιησούς ήταν παντρεμένος με τη Μαγδαληνή. Το πιο γνωστό εξ αυτών είναι ίσως το λεγόμενο «Ευαγγέλιο του Φιλίππου», κείμενο της συλλογής του Ναγκ Χαμαντί που αποδίδεται στον μαθητή του Ιησού Φίλιππο. Στο συγκεκριμένο αιρετικό κείμενο σημειώνεται: «Μαρία λεγόταν η αδελφή του και η μητέρα του και η σύζυγός του», «Η σύζυγός του ήταν η Μαρία η Μαγδαληνή. Ο Ιησούς την αγάπησε πολύ», και «την αγαπούσε περισσότερο απ’ όλους τους άλλους μαθητές και τη φιλούσε συχνά στο στόμα». Με αφορμή αυτά τα Απόκρυφα Ευαγγέλια, πολλοί σύγχρονοι συγγραφείς αναφέρθηκαν στον νεανικό έρωτα του Ιησού με τη Μαρία Μαγδαληνή. Ανάμεσά τους «Ο τελευταίος πειρασμός» του Νίκου Καζαντζάκη. Γι’ αυτό το έργο τον καταράστηκε και τον αφόρισε η Ιερά Σύνοδος της Ελλάδας, αλλά όχι ο Πατριάρχης Αθηναγόρας. Η αμαρτία και η βλασφημία πουλάνε Βλάσφημες έχουν χαρακτηριστεί ακόμη και οι αφίσες κινηματογραφικών ταινιών από τη στιγμή που θίγουν ενοχλητικά τη θρησκεία. ■ H αφίσα που σχεδίασε ο πρώην φωτογράφος της Benetton Ολιβιέρο Τοσκάνι παρουσιάζει έναν ημιτελή κόκκινο αγκυλωτό σταυρό ο οποίος παραπέμπει στον Σταυρό του Χριστού. «H ελεύθερη ανάγνωσή της μας επιτρέπει να αναλογιστούμε την επιθυμία να σπάσει η σβάστικα του ολοκληρωτισμού», είχε σημειώσει, πολύ εύστοχα, ο πρόεδρος του δικαστηρίου Ζαν Κλοντ Μαζεντί. ■ Στα δικαστήρια οδηγήθηκε και ο Τσέχος σκηνοθέτης Μίλος Φόρμαν, όταν κληρικοί προσπάθησαν να εμποδίσουν την κυκλοφορία της ταινίας «Υπόθεση Λάρι Φλιντ», που δείχνει τον βαρόνο της έντυπης πορνογραφίας Λάρι Φλιντ (Γούντι Χάρελσον) σταυρωμένο πάνω στο σώμα μιας γυμνής γυναίκας. Το δικαστήριο απέρριψε την αίτηση των κληρικών, ο Φόρμαν όμως απέσυρε αυτοβούλως τις αφίσες. ■ Στην ταινία «Οι κόρες της ντροπής» (2002) ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Πίτερ Μούλαν θυμάται τη σκληρή ζωή στα «Μοναστήρια της Μαγδαληνής» της Ιρλανδίας τη δεκαετία του 1960, όπου έφηβα κορίτσια φυλακίζονταν επί σειρά ετών από τους γονείς τους έχοντας πέσει θύματα των σεξουαλικών ορμών τους. Βλάσφημη κι αυτή. ■ Ιεροσυλία χαρακτηρίστηκε από το Βατικανό «Το χαμόγελο της μητέρας μου» του Ιταλού Μάρκο Μπελόκιο (2002). Εξαιτίας αυτής της επίθεσης έγινε γνωστή η ταινία. Λογικό. Είπαμε. Η καλύτερη δωρεάν διαφήμιση είναι η μαζική, τυφλή επίθεση. Κρίμα που ο Αμβρόσιος Καλαβρύτων δεν κήρυξε πόλεμο στη «Μαρία Μαγδαληνή». Κρίμα και για τον Χοακίν Φίνιξ, που υποδύεται τον Ιησού, για τη Ρούνεϊ Μάρα, αλλά κυρίως για τους Ελληνες διανομείς. Στον περίφημο «Μυστικό Δείπνο», ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι τοποθετεί τη Μαρία Μαγδαληνή ακριβώς δεξιά από τον Ιησού, καθώς ο Ιταλός ιδιοφυής καλλιτέχνης ήταν από τους πρώτους που την ανέφεραν ως σύντροφο του Θεανθρώπου Christ6 Στην επίσης προκλητική «Υπόθεση Λάρι Φλιντ» ο Μίλος Φόρμαν προκάλεσε απίστευτες αντιδράσεις εμφανίζοντας -και στην αφίσα της ταινίας- τον Γούντι Χάρελσον στον ρόλο του βαρόνου της έντυπης πορνογραφίας να είναι κυριολεκτικά εσταυρωμένος πάνω στο γυμνό σώμα μιας γυναίκας
