γραμμές την εικόνα που παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά στη Βόρεια Ελλάδα. Σύμφωνα με τις πληροφορίες μου, λοιπόν, υπάρχει μεγάλη κινητοποίηση των υποψηφίων ευρωβουλευτών των κομμάτων της Αντιπολίτευσης εκεί, μια που το σύστημα εκλογής θα γίνει με σταυρό προτίμησης.
Σε αντίθεση όμως μ' αυτούς, οι κυβερνητικοί υποψήφιοι έχουν μειωθεί αισθητά, κυρίως μετά τους προπηλακισμούς τους οποίους δέχτηκαν κάποιοι συνάδελφοι (σύντροφοί τους), τις προηγούμενες μέρες, λόγω της ''συμφωνίας των Πρεσπών''.
Αυτό έρχεται και κουμπώνει με πληροφορίες από τα επιτελεία των κομμάτων της ευρύτερης αντιπολίτευσης που ισχυρίζονται ότι απ' τη Δ. Μακεδονία μέχρι την Ήπειρο, απ' την Κεντρική Μακεδονία μέχρι τη Θεσσαλία κι από τη Στερεά Ελλάδα μέχρι την Αττική διαμορφώνεται ήδη ένα σκηνικό διπλής ήττας για τον ΣΥΡΙΖΑ στις επερχόμενες εκλογές (δημοτικές και ευρωεκλογές) του Μαΐου και τριπλής, εφόσον γίνουν μαζί και οι βουλευτικές (εθνικές).
''Αναμενόμενο ήταν...'', σκέφτηκα όταν το πρωτοάκουσα, ''αλλά όχι σ' αυτόν το βαθμό, δεδομένου ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε υψηλά ποσοστά και εκεί τον Σεπτέμβριο του 2015''...
Κάνοντας μια συγκριτική εξέταση όμως των τελευταίων ποσοστών του ΠΑΣΟΚ - στις εκλογές πριν την πτώση του - με αυτά του κυβερνώντος κόμματος στις εκλογές 2015, καταλήγω στο συμπέρασμα πως - ενώ το πρώτο κόμμα είχε εκτεταμένο μηχανισμό σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα, για να το στηρίξει - το δεύτερο (αυτό του ΣΥΡΙΖΑ) δεν έχει το ίδιο πλεονέκτημα, που πάει να πει ότι εξακολουθεί να στηρίζεται στο συμπαγές 4 τοις εκατό του μηχανισμού του, ο οποίος είναι πολύ... σκληρός και ιδεοληπτικός για να τολμήσει το άνοιγμα στην κοινωνία.
Άρα, αν αυτό ισχύει σε όλη την Ελλάδα - που ισχύει, κατά τη γνώμη μου - εξηγεί το λόγο για τον οποίο ο κύριος Τσίπρας προσπαθεί όλο και πιο συχνά τελευταία (αρκεί να διαβάσετε μερικά πρωτοσέλιδα του φιλικού του Τύπου) να παρουσιάζεται ως ηγέτης της Κεντροαριστεράς.
Αυτό, άλλωστε, το αποδεικνύει και με το ''ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική συμμαχία'' που διάλεξε (με πρόσθεση και του πράσινου χρώματος, που παραπέμπει στο ΠΑΣΟΚ), σαν σηματοδότηση της πορείας του κόμματός του στις εκλογές...
Ρίχνω μια ματιά στα ποσοστά συσπείρωσης του ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση. Εξακολουθεί να είναι πολύ χαμηλά. Κι αυτός, ακριβώς, είναι ο λόγος που παίρνει την πρωτοβουλία ο κ. Τσίπρας για τη δημιουργία μιας ευρύτερης κεντροαριστερής συσπείρωσης γύρω απ' το κόμμα του.
Αναρωτιέμαι, ωστόσο, για το πού θα βρει τις ιδεολογικές και πολιτικές βάσεις να στήσει τη γέφυρα που σχεδιάζει μεταξύ της Κεντροαριστεράς και του κόμματός του... Είναι φανερό ότι οι κινήσεις του δε βγάζουν το πολιτικό άθροισμα που ζητάει (εκτός κι αν προστεθεί σ' αυτό ο αναμενόμενος όγκος των 850.000 μεταναστών, που θα έχουν πάρει μέχρι τις εκλογές την ελληνική ιθαγένεια), αλλά του δίνουν τον αέρα του εντυπωσιασμού.
Όμως θα μου πείτε, εξουσία είναι αυτή ό,τι θέλει κάνει. Και μέσα στο ''ό,τι'' μπορεί να περιλαμβάνεται και η συναλλαγή με τους πάντες σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος... Ποιος νοιάζεται τώρα για τα πολιτικοϊδεολογικά και τις Παπακώστες; Μη μου πείτε ο Αλέξης Τσίπρας... Γιατί αν νοιαζόταν, δε θα συγκυβερνούσε με τον ''πατριδοκάπηλο' και ''εθνολαϊκιστή'' Καμμένο και δε θα έκανε υφυπουργό την Παπακώστα, που αποκαλούσε τον ίδιο ''αμοραλιστή'' και ''θλιβερή'' την κυβέρνησή του...
Ανεξάρτητα απ' τα ''περσινά ξινά σταφύλια'', πάντως, ο κ. Τσίπρας θέλει να ολοκληρώσει αυτό που επιχείρησε ανεπιτυχώς το 2015, δηλαδή το κεντροαριστερό άνοιγμα, με τη βοήθεια κάποιων ''γεφυροποιών'' της Κεντροαριστεράς, οι οποίοι θα αναλάβουν να... φτιασιδώσουν την εικόνα του ''θαυματοποιού'' πρωθυπουργού, αφού διαπραγματευθούν προηγουμένως την ένταξή τους στη λίστα επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ.
'' Έτσι είναι η πολιτική, πάρε-δώσε'', θα μου πείτε... ''Win, win...''
Τι μου θυμίζει αυτό; Μα φυσικά τον Ερντογάν και τις ... ''win, win''λύσεις του για το Αιγαίο και την Κύπρο... Πάρε-δώσε, λοιπόν, προς διαφορετικές πολιτικές ιδεολογίες αναπτύσσουν οι κυβερνώντες, για να μπορούν να στηριχθούν τα προεκλογικά αφηγήματα του ΣΥΡΙΖΑ και να ''καταπίνονται'' ευκολότερα οι πολιτικές αλχημείες και οι εθνικές μειοδοσίες του αρχηγού του...
Στο αντίπαλο δέος, στη Ν.Δ, η συσπείρωση είναι εντυπωσιακή και η διαφορά αρχίζει να σταθεροποιείται με τάση προς τα επάνω, που διασφαλίζει διψήφια νούμερα διαφοράς από το δεύτερο κόμμα. Την νικητήρια ώθηση αναμένεται να δώσει η Μακεδονία, ωστόσο δεν αποκλείονται εκπλήξεις κι αλλού...
Σ' αυτό που εξακολουθεί να χωλαίνει η Κεντροδεξιά είναι, σίγουρα, η επικοινωνία κι αυτό θα δημιουργήσει ίσως πρόβλημα μελλοντικά στο να περάσει, ως κυβέρνηση, τη γραμμή Μητσοτάκη.
Προς το παρόν ωστόσο εκείνος δείχνει ικανοποιημένος βλέποντας τις αντιφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ σε επίπεδο τακτικής και ουσίας:
Απ' τη μια ο μέγας Αλέξης κάνει άνοιγμα στην Κεντροαριστερά, για να φανεί ως ο διάδοχος του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου που θα τον συσπειρώσει, κι από την άλλη συνεχίζει να συνεργάζεται με πρώην βουλευτές των ΑΝΕΛ, που γύρισαν την πλάτη στον Πάνο Καμμένο... Έχει καλύψει, επίσης, πολλές φορές τη Χρυσή Αυγή, σε επίπεδο τακτικής, αν σκεφτούμε πόσο καιρό είναι ''παγωμένη'' η δίκη της.
Εδώ και τώρα δικαιώνεται η Αριστερά, όπως φαίνεται, με τον Αλέξη Τσίπρα. Ο κακός Σαμαράς, ο ''ακροδεξιός'' της Νέας Δημοκρατίας, έβαλε τους φασίστες στη φυλακή, για να τους βγάλει ο ΣΥΡΙΖΑ με τον πρωθυπουργό μας.... Ο ΣΥΡΙΖΑ που στήνει γέφυρες- παγίδες με στόχο την Κεντροαριστερά... Ο ΣΥΡΙΖΑ που, για να μείνει στη γλυκιά καρέκλα της εξουσίας, κάνει τον γυρολόγο του προοδευτισμού κλέβοντας από 'δω κι από κει βουλευτές που θα τον στηρίξουν.
Και να φαντασθείτε πως ο ίδιος άνθρωπος καταδίκασε αυτές τις τακτικές σε συνέντευξή του στην κ. Κοσιώνη και τον κ. Τσίμα στο ΣΚΑΪ το 2014, όπου είπε μεταξύ άλλων:
«...Για να βγουν 180 πρέπει να υπάρξουν αποστασίες. Αποστασία σημαίνει ότι κάποιοι βουλευτές που είναι στα κόμματα τους θα κάνουν διαφορετικά από ό,τι λέει το κόμμα τους. Μίλησα λοιπόν για κλίμα φημών για κλίμα εκβιασμών που τραυματίζει τη Δημοκρατία...».
Ύστερα είναι να έχεις εμπιστοσύνη σ' αυτόν τον αναξιόπιστο άνθρωπο, σ' αυτόν τον αναξιόπιστο πρωθυπουργό;
antinews.gr
.jpg)
