Ανάλυση
Σχετικά συχνά αρκετοί οικονομολόγοι ή πολιτικοί πέφτουν και πέφτουμε στην παγίδα της δήθεν παρακμής των Η.Π.Α. – με κριτήριο το υπέρογκο δημόσιο χρέος τους της τάξης των 22 τρις $, το συνολικό χρέος (δημόσιο και ιδιωτικό) τους που υπερβαίνει τα 50 τρις $, την οικονομική/βιομηχανική άνοδο της Κίνας ή τις στρατιωτικές επιτυχίες της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή.
Όσον αφορά την τελευταία, αδυνατούμε να καταλάβουμε πώς μία χώρα με ΑΕΠ λιγότερο από 1,6 τρις $ μπορεί να ανταγωνιστεί στρατιωτικά την υπερδύναμη που μόνο για τον πολεμικό εξοπλισμό της δαπανά πάνω από 600 δις $ το χρόνο – ενώ φυσικά κανένα άλλο κράτος δεν διαθέτει τα οικονομικά όπλα μαζικής καταστροφής των Η.Π.Α., μερικά από τα οποία έχουμε περιγράψει στο βίντεο στο τέλος του κειμένου.
Εκτός αυτού, δεν κατανοούμε ότι οι Η.Π.Α. διαθέτουν το νούμερο ένα παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, το δολάριο που προστατεύεται από το Καρτέλ και το στρατό (ανάλυση), με το οποίο είναι σε θέση να πληρώνουν τις όποιες υποχρεώσεις τους απλά και μόνο τυπώνοντας το – ενώ τα περιουσιακά τους στοιχεία, ειδικά του ιδιωτικού τους τομέα, ανέρχονται σε δεκάδες τρις $.
Επί πλέον έχουν ανακτήσει την ενεργειακή τους αυτονομία με το σχιστόλιθο – ενώ επιβάλλουν το υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) σε όλους τους «συμμάχους» τους, εξάγοντας ήδη μεγάλες ποσότητες. Ανάγκασαν δε τη Γερμανία, μέσω του διεκδικητή της προεδρίας της Κομισιόν, του κ. Weber, να θέσει υπό αμφισβήτηση την κατασκευή του ενεργειακού αγωγού «Nord Stream II» – με τον οποίο οι Ρώσοι θέλουν να αυξήσουν την εξάρτηση της Ευρώπης από το δικό τους φυσικό αέριο. Περαιτέρω στοιχεία που τεκμηριώνουν πως η παρακμή των Η.Π.Α. αποτελεί έναν μεγάλο μύθο, είναι τα εξής:
(α) Μπορεί μεν να δήλωσαν την αποχώρηση τους από τη Συρία, αλλά παραμένουν στη χώρα ενώ, για παράδειγμα, συμφώνησαν με την προσάρτηση των υψιπέδων του Γκολάν – σημειώνοντας πως έχουν στρατιωτικές δυνάμεις στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Ν. Κορέα και σε πολλά άλλα κράτη, καθώς επίσης ένα πανίσχυρο πολεμικό ναυτικό.
(β) Σε συνεργασία με το ΝΑΤΟ που ελέγχουν πλήρως, όπως άλλωστε το ΔΝΤ, έχουν διευρύνει τους τομείς δραστηριοποίησης τους έως τα σύνορα της Ρωσίας – ουσιαστικά περικυκλώνοντας την από παντού. Μαζί με τους Ευρωπαίους συμμάχους τους δε, προσπαθούν να προσαρτήσουν στην αυτοκρατορία τους την Ουκρανία και τη Γεωργία – τοποθετώντας φιλοδυτικές κυβερνήσεις. Ειδικά στην Ουκρανία είχαν επενδύσει πριν την εξέγερση του MAIDAN περί τα 5 δις $, μέσω εξειδικευμένων ΜΚΟ που δρομολόγησαν την επανεκπαίδευση του πληθυσμού – δηλαδή, την υιοθέτηση μίας εχθρικής στάσης προς τη Ρωσία.
(γ) Συνεχίζουν να έχουν τεράστια επιρροή σε επί μέρους ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, σε οργανισμούς, θεσμούς και επιχειρήσεις, στην ΕΚΤ και σε άτομα – οπότε κυριαρχούν πλήρως στην ΕΕ που ουσιαστικά αποτελεί προτεκτοράτο τους.
(δ) Στην πραγματικότητα κατάφεραν να αποδυναμώσουν εντελώς τη συνεργασία των χωρών των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Ν. Αφρική), οι οποίες σχεδίαζαν να δημιουργήσουν το αντίπαλο δέος. Στη Λατινική Αμερική έχουν επαναφέρει το δόγμα Monroe (ανάλυση), ενώ πλέον ηΒραζιλία αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα «εργαλεία» τους – σημειώνοντας πως η Ινδία, μαζί με τη Ν. Αφρική αντιμετωπίζουν νομισματικές κρίσεις που τους δημιουργούν μεγάλα προβλήματα.
(ε) Διέλυσαν στην κυριολεξία τη Βενεζουέλα, όπου πολλές ευρωπαϊκές χώρες συναίνεσαν στην παράνομη αλλαγή του καθεστώτος (πριν από όλες η Γερμανία), κυριάρχησαν απόλυτα στη Χιλή και στην Αργεντινή έχει εισβάλει ξανά το ΔΝΤ – ενώ όλες οι υπόλοιπες χώρες, όπως η Κούβα, η Νικαράγουα και το Μεξικό είναι έρμαιο τους, σε πολύ χειρότερο βαθμό από ότι πριν από είκοσι ή τριάντα χρόνια.
(στ) Υποχρεώνουν τις άλλες χώρες του ΝΑΤΟ να εξοπλίζονται αυξάνοντας τις στρατιωτικές δαπάνες τους, παρά το ότι έχει τελειώσει ο ψυχρός πόλεμος με τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης – ενώ ασφαλώς η Ρωσία δεν αποτελεί επικίνδυνο εχθρό. Η συμπεριφορά τους αυτή δεν είναι ενός συμμάχου, αλλά μίας μητρόπολης προς τις αποικίες της – οι οποίες δεν διοικούνται προφανώς από ανεξάρτητα πολιτικά κόμματα.
(ζ) Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ στην 70η επέτειο του οργανισμού, μίλησε ενώπιον του αμερικανικού Κογκρέσου – όχι στις Βρυξέλες, αλλά στην Ουάσιγκτον. Εύλογα, αφού το ΝΑΤΟ ελέγχεται απόλυτα από τις Η.Π.Α. που χρησιμοποιούν τις στρατιωτικές τους βάσεις στη Γερμανία και στην Ευρώπη για δικούς τους πολιτικούς σκοπούς – επίσης για επιδρομές και δολοφονίες, όπως με την αποστολή Drones που έχουν αφετηρία τη μεγαλύτερη στρατιωτική βάση τους στον πλανήτη: το Ramstein στη Γερμανία.
(η) Οι Η.Π.Α. μεταφέρουν πολεμικό εξοπλισμό και τανκς έως τα σύνορα της Ρωσίας, στις χώρες της Βαλτικής, χρησιμοποιώντας τους ευρωπαϊκούς δρόμους και τα τραίνα – ενώ οι Ευρωπαίοι πληρώνουν το κόστος της παραμονής αμερικανικών στρατιωτικών μονάδων στις χώρες τους. Για παράδειγμα, οι Η.Π.Α. κατασκευάζουν κοντά στο Ramstein της Γερμανίας το μεγαλύτερο νοσοκομείο τους εκτός της επικράτειας τους – όπου μόνο το κόστος σχεδιασμού του έχει υπερβεί ήδη τα 150 εκ. € που πληρώνονται από τους Γερμανούς φορολογουμένους.
(θ) Πολλά ιδρύματα, όπως τα γνωστά γερμανικά «Bertelsmann» και «Heinrich Boll», ευρίσκονται υπό αμερικανική επιρροή, καθώς επίσης τα μεγαλύτερα ΜΜΕ – ενώ όλες οι πρεσβείες των Η.Π.Α. αναμιγνύονται στις εσωτερικές υποθέσεις των ευρωπαϊκών κρατών. Εν προκειμένω, η επιρροή των Η.Π.Α. στις πολιτικές αποφάσεις και στην κοινή γνώμη έχει αυξηθεί σε σχέση με το 1990 αντί να μειωθεί – ενώ αναγκάζουν τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να επιβάλλουν κυρώσεις σε άλλα κράτη, όπως στη Ρωσία ή στο Ιράν.
(ι) Οι μεγάλες αμερικανικές διαδικτυακές εταιρείες (Twitter, Microsoft, Amazon κλπ.) μονοπωλούν την ευρωπαϊκή αγορά, πληρώνοντας ελάχιστους φόρους και χωρίς κανένα σεβασμό στο Δίκαιο του ανταγωνισμού – ενώ σε κάθε μεγάλο όμιλο του δείκτη DAX-30 της Γερμανίας συμμετέχει ο επενδυτικός αμερικανικός κολοσσός «Black Rock», με ποσοστά που επηρεάζουν τις διοικήσεις τους.
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, ο κατάλογος που τεκμηριώνει το ακριβώς αντίθετο της παρακμής των Η.Π.Α., θα μπορούσε να συνεχιστεί για πολύ ακόμη – τόσο όσον αφορά το στρατιωτικό τομέα, όσο και τον οικονομικό. Είναι όμως αρκετός για να συνειδητοποιήσουμε την ισχύ τους – καθώς επίσης ποιό θα είναι το τέλος χωρών όπως η Τουρκία που έρχονται σε σύγκρουση μαζί τους.
Εν προκειμένω ελπίζουμε να μη χρησιμοποιηθεί η χώρα μας σε έναν καινούργιο στρατιωτικό «πόλεμο δια πληρεξουσίων» (proxy war) των Η.Π.Α. με τη Ρωσία – να μη συγκρουστεί δηλαδή η Ελλάδα με τις αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις που διαθέτει με την Τουρκία, όπου έμμεσα η μάχη θα διεξαγόταν μεταξύ Η.Π.Α. και Ρωσίας. Ακολουθεί η διάλεξη του κ. Βιλιάρδου, η οποία αφορά την Οικονομία ως ένα παγκόσμιο υπερόπλο – το οποίο ελέγχουν σχεδόν απόλυτα οι Η.Π.Α.
