Ο πρωθυπουργός θα σκεφτεί πολύ σοβαρά να κάνει πρόωρες τον Ιούνιο, για να μην προλάβει η ηττοπάθεια και η απογοήτευση να διαλύσουν τον κομματικό μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ
Λιγότερο από μήνα πριν από τις ευρωεκλογές και τον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, ο κ. Τσίπρας έχει καταφέρει να πείσει τους συνομιλητές του, εντός και εκτός Ελλάδας, αλλά και το μεγαλύτερο τμήμα της ελληνικής κοινής γνώμης, ότι οι εθνικές εκλογές θα γίνουν με την εξάντληση της τετραετίας, Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο.
Αυτό λένε οι πρεσβείες των μεγάλων χωρών, αυτό λένε οι μεγάλες επιχειρήσεις της χώρας, αυτό λένε οι εγχώριοι αλλά και οι ξένοι επενδυτές, αυτό λένε οι αγορές, αυτό λένε και οι εκπρόσωποι των θεσμών όταν ερωτώνται από δημοσιογράφους ή άλλους παράγοντες για να πληροφορηθούν. Και το λένε επειδή αυτήν την ενημέρωση έχουν από το Μαξίμου και άλλους κυβερνητικούς παράγοντες. Τυπικά, ο κ. Τσίπρας έχει περιθώριο ως και τις 4 Μαΐου αν θέλει να αιφνιδιάσει και να πάει σε τριπλές εκλογές τον Μάιο, ουδείς ποντάρει όμως σε αυτό το σενάριο, πλέον.
Μπορεί το σενάριο των πρόωρων εθνικών εκλογών του Ιουνίου να έχει σταματήσει να απασχολεί τα ΜΜΕ και τη δημόσια συζήτηση (αυτός άλλωστε ήταν και ο στόχος του κ. Τσίπρα), απασχολεί όμως το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς κομματικοί παράγοντες υποστηρίζουν ότι ο Ιούνιος «παίζει» και μπορεί να γίνει και βασικό, ανάλογα με το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.
Οπως εξηγούν, το σενάριο των εκλογών τον Ιούνιο είναι «ζωντανό» αν η διαφορά της Ν.Δ. στις ευρωεκλογές είναι μικρή, δηλαδή λιγότερο από τρεις μονάδες. Οπως διευκρινίζουν, αν η διαφορά υπέρ της Ν.Δ. στις ευρωεκλογές κυμανθεί στη σφαίρα του 2%-3%, ο κ. Τσίπρας θα σκεφτεί πολύ σοβαρά να πάει άμεσα σε εθνικές εκλογές για να μη χάσει το momentum, που είναι αμφίβολο ότι θα μπορέσει να ξαναβρεί. Για να εκμεταλλευτεί, όπως υποστηρίζουν, την αμηχανία που υπολογίζουν βασίμως ότι θα προκληθεί στο στρατόπεδο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και να πιέσει σε ένα δεύτερο, προεκλογικό ντεμαράζ αμέσως μετά από αυτό των ευρωεκλογών, ώστε να δώσει από καλύτερη θέση σε σύγκριση με τη σημερινή, τη μάχη των εθνικών εκλογών.
Το σενάριο των πρόωρων εθνικών εκλογών του Ιουνίου όμως είναι «ζωντανό» και αν η διαφορά στις ευρωεκλογές θα είναι ευρεία, δηλαδή θα ξεπερνά το 7% με 8%.
Και σε αυτήν την περίπτωση, λένε ότι ο πρωθυπουργός θα σκεφτεί πολύ σοβαρά να κάνει πρόωρες εθνικές εκλογές τον Ιούνιο, για να μην προλάβει η ηττοπάθεια και η απογοήτευση να διαλύσουν τον κομματικό μηχανισμό. Τότε, ο Σεπτέμβριος ή ο Οκτώβριος θα είναι πολύ μακριά και ο κ. Τσίπρας δεν θα ρισκάρει άνοιγμα μίας ήδη μεγάλης διαφοράς καθώς είναι βέβαιο ότι σε αυτήν την περίπτωση τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο, ο ΣΥΡΙΖΑ δε θα δίνει μάχη με όρους αμφίρροπης αναμέτρησης, αλλά με όρους πολιτικής επιβίωσης.
Στην περίπτωση που η διαφορά υπέρ της Ν.Δ. στις ευρωεκλογές κινηθεί από 3%-5%, ως και 6%, στον ΣΥΡΙΖΑ υπολογίζουν ότι θα πρόκειται για μία διαχειρίσιμη διαφορά, την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιχειρήσει να μειώσει τους μήνες που θα απομένουν ως τον Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο.
Στο ερώτημα τι θα σημάνει για την οικονομία η παράταση της προεκλογικής περιόδου, καθώς αν αποφασιστούν εκλογές τον Ιούνιο η χώρα θα πάει σε επίσημη προεκλογική περίοδο τουλάχιστον δύο μηνών, η απάντηση που δίνεται από τις ίδιες πηγές είναι ότι για την οικονομία η δίμηνη προεκλογική περίοδος είναι προτιμότερη από την πεντάμηνη.
Υπουργοί όπως οι Ευκλείδης Τσακαλώτος, Γιώργος Χουλιαράκης, Γιώργος Σταθάκης κ.ά. φέρονται να στηρίζουν το σενάριο της εξάντλησης της τετραετίας, εκτιμώντας ότι οι εξελίξεις στην οικονομία μπορούν να δώσουν στον ΣΥΡΙΖΑ κάτι από τους χαμένους πόντους. Ωστόσο, η υπόθεση Πετσίτη – Παππά αλλά και η υπόθεση Πολάκη ανάγκασαν την κυβέρνηση να «ρίξει» νωρίτερα από ό,τι υπολόγιζε το προεκλογικό πακέτο, στο οποίο έχουν στηρίξει όλες τους τις ελπίδες, αλλά και με το οποίο δοκιμάζουν τις σχέσεις τους με τις Βρυξέλλες, οι οποίες ναι μεν κάνουν τα «στραβά μάτια» σε κάποιες κυβερνητικές εξαγγελίες αλλά στριμώχνονται όταν η κυβέρνηση τις αγνοεί. Τέτοιο παράδειγμα είναι η εμπλοκή στις 120 δόσεις για τα χρέη στην εφορία που έπρεπε να είχε ψηφιστεί τη Μ. Τρίτη, με βάση τις κυβερνητικές εξαγγελίες.
Η κυρίαρχη εκτίμηση στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος είναι πως από τη στιγμή που ο επικοινωνιακός μηχανισμός της κυβέρνησης κατάφερε να αναδείξει ως βασικό σενάριο την εξάντληση της τετραετίας και τη διενέργεια εθνικών εκλογών Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο, ο κ. Τσίπρας καταφέρνει να κρατήσει και το στοιχείο του αιφνιδιασμού, που θεωρείται και είναι πάντα σημαντικό για μία εκλογική αναμέτρηση.
Παράλληλα, κυβερνητικές πηγές αφήνουν να διαρρεύσει ότι έχουν στα χέρια τους δημοσκοπήσεις που φέρνουν τη διαφορά υπέρ της Ν.Δ. για τις ευρωεκλογές κοντά στο 4%, χωρίς ωστόσο να τις παρουσιάζουν. Αυτό που επιχειρούν να αποκρύψουν από την κοινή γνώμη που παρακολουθεί τις δημοσκοπήσεις, αλλά όχι σε βάθος, είναι ότι ο συνυπολογισμός του στατιστικού λάθους που έχουν όλες οι μετρήσεις συχνά χρησιμοποιείται κατά το δοκούν από τα κομματικά επιτελεία για να επικοινωνήσουν τα σενάρια που θέλουν. Αυτό, ωστόσο, που γνωρίζουν, αλλά δεν το επικοινωνούν, είναι ότι το στατιστικό λάθος δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί προς την κατεύθυνση που ο καθένας επιθυμεί για να «φτιάξει κλίμα», αλλά υπάρχουν πολλά στοιχεία σε μία μέτρηση που βοηθούν τόσο τον αναλυτή όσο και εκείνον που έχει παραγγείλει την έρευνα να δουν προς τα πού γέρνει η πλάστιγγα.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
Λιγότερο από μήνα πριν από τις ευρωεκλογές και τον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, ο κ. Τσίπρας έχει καταφέρει να πείσει τους συνομιλητές του, εντός και εκτός Ελλάδας, αλλά και το μεγαλύτερο τμήμα της ελληνικής κοινής γνώμης, ότι οι εθνικές εκλογές θα γίνουν με την εξάντληση της τετραετίας, Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο.
Αυτό λένε οι πρεσβείες των μεγάλων χωρών, αυτό λένε οι μεγάλες επιχειρήσεις της χώρας, αυτό λένε οι εγχώριοι αλλά και οι ξένοι επενδυτές, αυτό λένε οι αγορές, αυτό λένε και οι εκπρόσωποι των θεσμών όταν ερωτώνται από δημοσιογράφους ή άλλους παράγοντες για να πληροφορηθούν. Και το λένε επειδή αυτήν την ενημέρωση έχουν από το Μαξίμου και άλλους κυβερνητικούς παράγοντες. Τυπικά, ο κ. Τσίπρας έχει περιθώριο ως και τις 4 Μαΐου αν θέλει να αιφνιδιάσει και να πάει σε τριπλές εκλογές τον Μάιο, ουδείς ποντάρει όμως σε αυτό το σενάριο, πλέον.
Μπορεί το σενάριο των πρόωρων εθνικών εκλογών του Ιουνίου να έχει σταματήσει να απασχολεί τα ΜΜΕ και τη δημόσια συζήτηση (αυτός άλλωστε ήταν και ο στόχος του κ. Τσίπρα), απασχολεί όμως το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς κομματικοί παράγοντες υποστηρίζουν ότι ο Ιούνιος «παίζει» και μπορεί να γίνει και βασικό, ανάλογα με το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.
Οπως εξηγούν, το σενάριο των εκλογών τον Ιούνιο είναι «ζωντανό» αν η διαφορά της Ν.Δ. στις ευρωεκλογές είναι μικρή, δηλαδή λιγότερο από τρεις μονάδες. Οπως διευκρινίζουν, αν η διαφορά υπέρ της Ν.Δ. στις ευρωεκλογές κυμανθεί στη σφαίρα του 2%-3%, ο κ. Τσίπρας θα σκεφτεί πολύ σοβαρά να πάει άμεσα σε εθνικές εκλογές για να μη χάσει το momentum, που είναι αμφίβολο ότι θα μπορέσει να ξαναβρεί. Για να εκμεταλλευτεί, όπως υποστηρίζουν, την αμηχανία που υπολογίζουν βασίμως ότι θα προκληθεί στο στρατόπεδο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και να πιέσει σε ένα δεύτερο, προεκλογικό ντεμαράζ αμέσως μετά από αυτό των ευρωεκλογών, ώστε να δώσει από καλύτερη θέση σε σύγκριση με τη σημερινή, τη μάχη των εθνικών εκλογών.
Το σενάριο των πρόωρων εθνικών εκλογών του Ιουνίου όμως είναι «ζωντανό» και αν η διαφορά στις ευρωεκλογές θα είναι ευρεία, δηλαδή θα ξεπερνά το 7% με 8%.
Και σε αυτήν την περίπτωση, λένε ότι ο πρωθυπουργός θα σκεφτεί πολύ σοβαρά να κάνει πρόωρες εθνικές εκλογές τον Ιούνιο, για να μην προλάβει η ηττοπάθεια και η απογοήτευση να διαλύσουν τον κομματικό μηχανισμό. Τότε, ο Σεπτέμβριος ή ο Οκτώβριος θα είναι πολύ μακριά και ο κ. Τσίπρας δεν θα ρισκάρει άνοιγμα μίας ήδη μεγάλης διαφοράς καθώς είναι βέβαιο ότι σε αυτήν την περίπτωση τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο, ο ΣΥΡΙΖΑ δε θα δίνει μάχη με όρους αμφίρροπης αναμέτρησης, αλλά με όρους πολιτικής επιβίωσης.
Στην περίπτωση που η διαφορά υπέρ της Ν.Δ. στις ευρωεκλογές κινηθεί από 3%-5%, ως και 6%, στον ΣΥΡΙΖΑ υπολογίζουν ότι θα πρόκειται για μία διαχειρίσιμη διαφορά, την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιχειρήσει να μειώσει τους μήνες που θα απομένουν ως τον Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο.
Στο ερώτημα τι θα σημάνει για την οικονομία η παράταση της προεκλογικής περιόδου, καθώς αν αποφασιστούν εκλογές τον Ιούνιο η χώρα θα πάει σε επίσημη προεκλογική περίοδο τουλάχιστον δύο μηνών, η απάντηση που δίνεται από τις ίδιες πηγές είναι ότι για την οικονομία η δίμηνη προεκλογική περίοδος είναι προτιμότερη από την πεντάμηνη.
Υπουργοί όπως οι Ευκλείδης Τσακαλώτος, Γιώργος Χουλιαράκης, Γιώργος Σταθάκης κ.ά. φέρονται να στηρίζουν το σενάριο της εξάντλησης της τετραετίας, εκτιμώντας ότι οι εξελίξεις στην οικονομία μπορούν να δώσουν στον ΣΥΡΙΖΑ κάτι από τους χαμένους πόντους. Ωστόσο, η υπόθεση Πετσίτη – Παππά αλλά και η υπόθεση Πολάκη ανάγκασαν την κυβέρνηση να «ρίξει» νωρίτερα από ό,τι υπολόγιζε το προεκλογικό πακέτο, στο οποίο έχουν στηρίξει όλες τους τις ελπίδες, αλλά και με το οποίο δοκιμάζουν τις σχέσεις τους με τις Βρυξέλλες, οι οποίες ναι μεν κάνουν τα «στραβά μάτια» σε κάποιες κυβερνητικές εξαγγελίες αλλά στριμώχνονται όταν η κυβέρνηση τις αγνοεί. Τέτοιο παράδειγμα είναι η εμπλοκή στις 120 δόσεις για τα χρέη στην εφορία που έπρεπε να είχε ψηφιστεί τη Μ. Τρίτη, με βάση τις κυβερνητικές εξαγγελίες.
Η κυρίαρχη εκτίμηση στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος είναι πως από τη στιγμή που ο επικοινωνιακός μηχανισμός της κυβέρνησης κατάφερε να αναδείξει ως βασικό σενάριο την εξάντληση της τετραετίας και τη διενέργεια εθνικών εκλογών Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο, ο κ. Τσίπρας καταφέρνει να κρατήσει και το στοιχείο του αιφνιδιασμού, που θεωρείται και είναι πάντα σημαντικό για μία εκλογική αναμέτρηση.
Παράλληλα, κυβερνητικές πηγές αφήνουν να διαρρεύσει ότι έχουν στα χέρια τους δημοσκοπήσεις που φέρνουν τη διαφορά υπέρ της Ν.Δ. για τις ευρωεκλογές κοντά στο 4%, χωρίς ωστόσο να τις παρουσιάζουν. Αυτό που επιχειρούν να αποκρύψουν από την κοινή γνώμη που παρακολουθεί τις δημοσκοπήσεις, αλλά όχι σε βάθος, είναι ότι ο συνυπολογισμός του στατιστικού λάθους που έχουν όλες οι μετρήσεις συχνά χρησιμοποιείται κατά το δοκούν από τα κομματικά επιτελεία για να επικοινωνήσουν τα σενάρια που θέλουν. Αυτό, ωστόσο, που γνωρίζουν, αλλά δεν το επικοινωνούν, είναι ότι το στατιστικό λάθος δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί προς την κατεύθυνση που ο καθένας επιθυμεί για να «φτιάξει κλίμα», αλλά υπάρχουν πολλά στοιχεία σε μία μέτρηση που βοηθούν τόσο τον αναλυτή όσο και εκείνον που έχει παραγγείλει την έρευνα να δουν προς τα πού γέρνει η πλάστιγγα.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
