Στην αναζήτηση νέας διοίκησης βρίσκεται ακόμη το Υπουργείο Μεταφορών, καθώς κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος να αναλάβει θέσεις ευθύνης, γνωρίζοντας ότι αυτές θα τον οδηγήσουν με βεβαιότητα στο εδώλιο του κατηγορουμένου, εξαιτίας της καταγγελιολαγνείας της "αριστεράς"και του ειδικού ζήλου που επιδεικνύουν οι δικαστές της Θεσσαλονίκης, όταν οι καταγγελίες αφορούν πρόσωπα από τη "συντηρητική παράταξη".
Πέραν αυτού, όσο ο ΟΑΣΘ είναι δημόσιος και υπό εκκαθάριση, δεν μπορεί (σύμφωνα με το άρθρο 27, παρ.3, του νόμου 4482/2017, που ισχύει αυτή τη στιγμή), να προμηθευτεί λεωφορεία, δεν μπορεί να ενοικιάσει λεωφορεία και δεν μπορεί να συνάψει συμβάσεις leasing, επομένως οι νέοι διοικούντες έχουν δεμένα τα χέρια.
Πλέον αυτών, ο ΟΑΣΘ ανήκει στους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης και το ίδιο ισχύει και για την ΑΣΥΘ, οπότε οποιαδήποτε προμήθεια/ενοικίαση/χρηματοδοτική μίσθωση, πρέπει να γίνει με ανοικτό διεθνή διαγωνισμό με τη διαδικασία του άρθρου 27 του Ν.4412/2016, πράγμα που σημαίνει, ότι η ταχύτερη διαδικασία θα πάρει πάνω από 2 χρόνια, από την προκήρυξη μέχρι τη θέση των λεωφορείων σε κυκλοφορία.
Όσοι γνωρίζουν λοιπόν τι ισχύει και δεν ...αερολογούν όπως διάφοροι πολιτικοί (Μαγκριώτης), που πρόσφατα εξέφρασαν δημοσίως τη φαεινή ιδέα "να νοικιάσει ο ΟΑΣΘ άμεσα 200 λεωφορεία σε καλή κατάσταση, από συγκοινωνιακούς φορείς της Ευρώπης", λες και τα λεωφορεία είναι στραγάλια, μπαίνεις σε ένα μαγαζί και βάζεις μερικά στην τσέπη, δεν δέχονται να μπουν στην καρμανιόλα. Κανένας συγκοινωνιακός φορέας της Ευρώπης, δεν έχει "καβάντζα" 200 καλά λεωφορεία (!), περιμένοντας να έρθουν οι Έλληνες να τα νοικιάσουν !
Τέλος, τα περισσότερα από τα πρόσωπα που έχουν εμπειρία και γνώση του Οργανισμού, αμείβονται ήδη με το πλαφόν αμοιβών του δημοσίου και συνεπώς, δεν θα εισπράξουν ούτε ένα ευρώ παραπάνω, αν αναλάβουν τη θέση του Προέδρου ή του Διευθύνοντος Συμβούλου. Επομένως, δεν έχουν κανένα κίνητρο να μπλέξουν.
Η κυβέρνηση δε, αντιμετωπίζει κι ένα πολύ δύσκολο ζήτημα: τι θα γίνει με τους 2.000 μετόχους του Οργανισμού. Θα περιμένουν (πολλά χρόνια!) την αποτίμηση της περιουσίας τους από την Grand Thorton ώστε να αποζημιωθούν (ή ακόμη και να φέρουν λεφτά από το σπίτι, αν η καθαρή θέση του Οργανισμού, είναι αρνητική!) ή θα ξαναπάρουν στα χέρια τους τις μετοχές σε έναν (ξανά) ιδιωτικό ΟΑΣΘ, ο οποίος γρήγορα θα καταρρεύσει, αφού οι μέτοχοί του, δεν είναι συνηθισμένοι να βάζουν λεφτά στην εταιρεία τους, όπως κάνει κάθε επενδυτής που ανακαινίζει κάπου κάπου το μαγαζί του, παρά μόνο να εισπράττουν ένα μέρισμα δίκην "σύνταξης δημοσίου"; Ο αρμόδιος για τον ΟΑΣΘ Υφυπουργός κ.Κεφαλογιάννης, δήλωσε πως "θα υπάρξει εμπλοκή ιδιωτών, αλλά δεν θα ξαναγυρίσουμε στο παλιό καθεστώς" .
Αυτό δείχνει μια υγιή αντίληψη για τον ΟΑΣΘ, αλλά και αμηχανία για τη διευθέτηση του μετοχικού ζητήματος.
Σε κάθε περίπτωση, ο ΟΑΣΘ θα αργήσει πολύ να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των Θεσσαλονικιών και να εξυπηρετεί επαρκώς τους πολίτες. Εκτός αν η κυβέρνηση ...πάρει φόρα και τα αλλάξει όλα, αποφασιστικά, με μεγάλο πολιτικό κόστος και με "σπάσιμο αβγών", χωρίς το οποίο, ως γνωστόν, δεν γίνεται ομελέτα....
Β.Δ.
Υ.Γ. Να προσθέσουμε στα προβλήματα και ...το δίκιο του εργάτη. Το συνδικάτο δια του αρχισυνδικαλιστή και επί δεκαετίες πραγματικού αφεντικού του ΟΑΣΘ, πανηγύρισε όταν κατασχέθηκαν οι μετοχές των ιδιωτών, επειδή κατέστησαν οι εργαζόμενοι, δημόσιοι υπάλληλοι, κάτι που ήθελαν διακαώς. Συνεπώς, είναι ένα ακόμη μεγάλο αγκάθι, το ποιό θα είναι το εργασιακό τους καθεστώς: δημόσιοι ή ιδιωτικοί υπάλληλοι;
