Επιβεβαιώνεται για ακόμη μια φορά ότι η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε «Μπανανία», καθώς σύμφωνα με τον Δείκτη Ελευθερίας του Τύπου που δίνουν στη δημοσιότητα οι Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα, είμαστε.... στην 108η (!) θέση σε ότι αφορά την ελευθερία του Τύπου.
Η Ελλάδα συγκεντρώνει 55,52 βαθμούς, πίσω από αφρικανικές χώρες όπως το Τόγκο, η Ανγκόλα, η Μποτσουάνα, η Γκαμπόν και μόλις μία θέση από τη Ζάμπια!
Όλα αυτά στον απόηχο της δολοφονίας Καραϊβάζ, διώξεων δημοσιογράφων όπως του Κώστα Βαξεβάνη και άλλων δημοσιογράφων και τα περιστατικά «βίας και αυθαίρετες απαγορεύσεις» της αστυνομίας.
Να τονίσουμε ότι σήμερα είναι παγκόσμια ημέρα ελευθερίας του Τύπου και αύριο γίνεται εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη, παρουσία του Δικτύου Ελλήνων Ριζοσπαστών, με κεντρική ομιλήτρια του στέλεχος του DNM Grοup, Ιωάννα Λαζαρίδη.
Αξίζει να υπογραμμιστεί πως πέρυσι, το 2021 δηλαδή, η Ελλάδα βρισκόταν στην 70η θέση (70,99 βαθμοί).
Όπως επισημαίνει η RSF, «η ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα υπέστη σοβαρά πλήγματα το 2021 και το 2022, με δημοσιογράφους να παρεμποδίζονται τακτικά από την κάλυψη θεμάτων από τη μετανάστευση μέχρι την πανδημία. Επιπλέον, η δολοφονία του βετεράνου αστυνομικού ρεπόρτερ Γιώργου Καραϊβάζ τον Απρίλιο του 2021 παραμένει ανεξιχνίαστη, παρά τις υποσχέσεις της κυβέρνησης για ταχεία διερεύνηση».
Αναφορικά με το μιντιακό τοπίο της χώρας μας, σημειώνεται: «Η εμπιστοσύνη των Ελλήνων στα MME είναι σταθερά μία από τις χαμηλότερες στην Ευρώπη. Λίγοι μεγάλοι ιδιωτικοί όμιλοι όπως ο ΣΚΑΪ συνυπάρχουν με εκατοντάδες διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης, γεγονός που συμβάλλει σε έναν μεγάλο κατακερματισμό του μιντιακού τοπίου. Η συντριπτική πλειονότητα των μέσων ενημέρωσης ανήκει σε λίγα πρόσωπα που δραστηριοποιούνται επίσης σε άλλους, αυστηρά ρυθμιζόμενους επιχειρηματικούς τομείς. Επιπλέον, ορισμένοι από αυτούς έχουν στενούς δεσμούς με την πολιτική ελίτ. Ο Τύπος είναι επομένως πολύ πολωμένος πολιτικά».
Στην έκθεση της RSF τονίζεται ακόμα ότι η εποπτεία των κρατικών ΜΜΕ από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο υπονομεύει την ανεξαρτησία τους και ότι το ΕΣΡ έχει κατηγορηθεί ως αργό και αναποτελεσματικό στις αποφάσεις του, ενώ αναφορά γίνεται και στις αδιαφανείς κρατικές ενισχύσεις προς μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στο νόμο περί διασποράς ψευδών ειδήσεων της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που «επιτρέπει τον ασύμμετρο περιορισμό της ελευθερίας του Τύπου με σαθρά νομικά θεμέλια». Όπως τονίζεται, «η ποινή πενταετούς φυλάκισης για το αδίκημα της διάδοσης ψευδών πληροφοριών αντίκειται στις διεθνείς δεσμεύσεις της Ελλάδας και τα ευρωπαϊκά νομικά πρότυπα, αποτελεί σοβαρή απειλή για το δικαίωμα των δημοσιογράφων να δημοσιεύουν πληροφορίες για το δημόσιο συμφέρον και αυξάνει τον κίνδυνο αυτολογοκρισίας».
Τέλος, ως προς το κομμάτι της ασφάλειας των δημοσιογράφων στην Ελλάδα, πέρα από τη δολοφονία του Γιώργου Καραϊβάζ, γίνεται αναφορά στην Ολλανδή δημοσιογράφο Ίνγκεμποργκ Μπέουχελ που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα μετά από μία εκστρατεία δυσφήμησης σε βάρος της λόγω της λογομαχίας που είχε με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ενώ υπογραμμίζεται επίσης ότι «η αστυνομία καταφεύγει τακτικά σε βία και αυθαίρετες απαγορεύσεις για να παρεμποδίσει τη δημοσιογραφική κάλυψη των διαδηλώσεων και της προσφυγικής/μεταναστευτικής κρίσης στα νησιά».
Σε αυτό το σημείο, αξίζει να αναφέρουμε κάποιες από τις χώρες που βρίσκονται πάνω από την Ελλάδα στη λίστα της RSF:
Μπουρούντι (107)
Γκαμπόν (105)
Τσαντ (104)
Αλβανία (103)
Αγκόλα (99)
Μποτσουάνα (95)
Κονγκό (93)
Βουλγαρία (91)
