Η συνέντευξη που παραχώρησε στον Ant1 και τον Νίκο Χατζηνικολάου (εσπευσμένα και υπό τα νέα δεδομένα που δημιούργησε η δημοσίευση της λίστας από το Documento) ο πρωθυπουργός έβαλε στον... πυρήνα της σκληρής πολιτικής αντιπαράθεσης ένα νέο κρίσιμο στοιχείο. Στην χώρα λειτουργεί -και πιθανότατα παραμένει ενεργό- “ιδιωτικό” κέντρο παρακολουθήσεων πολιτικών, επιχειρηματιών και δημοσιογράφων.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δηλώνει κατηγορηματικά πώς, τόσο ο ίδιος, όσο και οι επίσημες κυβερνητικές αρχές (ΕΥΠ) δεν έχουν καμία σχέση με την δράση αυτού του σκοτεινού στρατηγείου υποκλοπών με το κακόβουλο λογισμικό Pretador. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, από την άλλη, συνδέουν αυτό το κέντρο ευθέως με το Μέγαρο Μαξίμου μέσω του παραιτηθέντα (κατά την κυβερνητική εκδοχή …αποπεμφθέντα) πρώην γενικού γραμματέα Γρηγόρη Δημητριάδη, του πρώην διοικητή της ΕΥΠ Π. Κοντολέοντα, και της αρμόδιας εισαγγελέως Βασιλικής Βλάχου-η οποία παραμένει στην θέση της και εξακολουθεί να εγκρίνει καθημερινά δεκάδες εντολές παρακολούθησης με τις λεγόμενες “νόμιμες επισυνδέσεις”.
Υποστηρίζουν, δηλαδή, πως οι επισυνδέσεις δρουν “επικουρικά” στο Pretador, και παραπέμπουν στις δύο υποθέσεις παρακολούθησης των Θανάση Κουκάκη και του Νίκου Ανδρουλάκη, όπου, όντως, πρώτα έγινε προσπάθεια επιμόλυνσης των κινητών τους τηλεφώνων με το κακόβουλο λογισμικό (επιτυχώς στον πρώτο, ανεπιτυχώς στον δεύτερο) και στη συνέχεια δρομολογήθηκε και η παρακολούθησή τους μέσω της ΕΥΠ.
Ο ισχυρισμός του πρωθυπουργού αποτελεί, προς το παρόν, “ο λόγος του απέναντι στις περί του αντιθέτου ενδείξεις”. Εάν οι δεύτερες δεν γίνουν αποδείξεις, ο λόγος του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι η γραμμή αμύνης της κυβέρνησης. Για να γίνουν, ωστόσο, αποδείξεις πρέπει να δρομολογηθεί -δια της άρσης της διαβόητης τροπολογίας και δη με αναδρομική ισχύ-, και με την άρση του απορρήτου, η δυνατότητα όσοι υποψιάζονται πως ήταν ή και είναι στόχοι παρακολουθήσεων να μπορούν να ζητήσουν σχετική ενημέρωση. Και, φυσικά, να δοθεί άνεση κινήσεων και σχετική τεχνολογική υποστήριξη στην εισαγγελική έρευνα για να το διαπιστώσει. Ο πρωθυπουργός είπε πως το απόρρητο δεν ισχύει ενώπιον της Δικαιοσύνης (;), κι αυτό, εφόσον ισχύσει, καθιστά μεγάλη την ευθύνη του κ. Ντογιάκου να επισπεύσει την έρευνα και να την διεξάγει με πλήρη διαφάνεια και χωρίς αποκλεισμούς.
Ως προς το τελευταίο, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ισίδωρος Ντογιάκος κρατά, ίσως, τη λύση. Αυτή την στιγμή, υπάρχουν 4-5 έρευνες σε ισάριθμους εισαγγελείς, οι οποίες, όμως, λιμνάζουν εδώ και μήνες, από την πρώτη κιόλας αναφορά του δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη. Νομικοί αλλά και πολιτικοί κύκλοι επισημαίνουν πως για να επιταχυνθεί η διαδικασία ελέγχου ο κ. Ντογιάκος οφείλει να ενοποιήσει τις έρευνες υπό την επίβλεψη ενός εφέτη ανακριτή και να δοθεί καθαρή εντολή και όλα τα απαραίτητα μέσα.
Ένα άλλο σημείο που θα κρίνει τις εξελίξεις στην πολύκροτη υπόθεση είναι το εάν και κατά πόσο η λίστα των 33 προσώπων που φέρονται να παρακολουθούνταν (Documento) μέσω Pretador μπορεί να συναρτηθεί με “νόμιμες επισυνδέσεις” μέσω ΕΥΠ. Εμφανίζεται, δηλαδή, σε κάποιες, τουλάχιστον, από αυτές τις περιπτώσεις το”μοτίβο” Ανδρουλάκη-Κουκάκη; Σύμφωνα με πληροφορίες του libre, στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στο ΠΑΣΟΚ υπάρχει η πεποίθηση πως ο συνδυασμός αυτός μπορεί να επιβεβαιωθεί εφόσον η έρευνα γίνει απρόσκοπτα. Στην Κουμουνδούρου,μάλιστα, δηλώνουν πως διαθέτουν και κάποια στοιχεία ως προς τούτο.
Τις επόμενες ημέρες αναμένεται να δουν το φως της δημοσιότητας και έως 73 ακόμα ονόματα στόχων παρακολούθησης. Ο Γιώργος Παπαχρήστος, στα “Νέα”, ανέφερε πως η συνολική (γνωστή) λίστα περιλαμβάνει 106 συνολικά πρόσωπα. Πηγές που γνωρίζουν, έλεγαν στο libre πως, τα περισσότερα από τα πρόσωπα αυτά, τα ονόματα των οποίων θα δωθούν στη δημοσιότητα, συνδέονται με επιχειρηματικά “ντιλ” και συμβάσεις του δημοσίου, κάτι που οδηγεί πιθανώς στην εκτίμηση ότι το κέντρο παρακολουθήσεων δεν έδρασε μόνο για πολιτικούς λόγους, αλλά κυρίως για να ελέγχει επιχειρηματικές δραστηριότητες και συμφωνίες. Εάν κάτι τέτοιο επαληθευτεί, αιτιολογεί και την ύπαρξη τόσων κυβερνητικών αξιωματούχων στην πρώτη λίστα που δημοσιεύτηκε και δίνει απάντηση στο ερώτημα γιατί να παρακολουθούνται ακόμα και υπουργοί.
Σε όλα τα παραπάνω θα επιδράσει και το τελικό πόρισμα της PEGA. Αυτές τις ώρες εκτυλίσσεται έντονο παρασκήνιο, μέσω ΕΛΚ, να είναι κατά πολύ ηπιότερο από τις καταιγιστικές αναφορές της εισηγήτριας Sophie in ‘t Veld.
Όλα αυτά, βεβαίως, αποτελούν ενδείξεις ή και εικασίες εάν δεν δρομολογηθεί η έρευνα της Δικαιοσύνης, ή δεν αρθεί το απόρρητο ως προς τους πρωταγωνιστές της υπόθεσης. Τις επόμενες ημέρες, η ΑΔΑΕ θα καλέσει εκ νέου τον πρώην διοικητή της ΕΥΠ και την εισαγγελέα κ. Βλάχου,καθώς προέκυψε ένα νέο στοιχείο, όπως αποκάλυψε ο Γ. Σουλιώτης στην “Καθημερινή”: το πρωτότυπο έγγραφο για την παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη φέρει τις υπογραφές του Παναγιώτη Κοντολέοντος και της Βασιλικής Βλάχου, ενώ το ακριβές αντίγραφο που βρέθηκε από την ΑΔΑΕ κατά την επίσκεψή της στη Wind βεβαιώνει η αστυνομική υποδιευθύντρια Ε.Γ, η οποία έχει μετακινηθεί σε άλλη υπηρεσία εκτός ΕΥΠ, από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε το σκάνδαλο.
Οι πολιτικές επιπτώσεις
Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές στο Μέγαρο Μαξίμου δεν είχαν αποφασίσει εάν ο πρωθυπουργός θα απαντήσει, αύριο Παρασκευή, στην ερώτηση του Αλέξη Τσίπρα σχετικά με τη νέα λίστα. Το βασικό σημείο της είναι η πιθανή συσχέτιση της παρακολούθησης των προσώπων αυτών με το Pretador και της “νόμιμης επισύνδεσης” μέσω ΕΥΠ. Ο σκοπός του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ είναι να δεσμεύσει τον πρωθυπουργό σε μία -προφανώς- αρνητική απάντηση, ή να τον αναγκάσει να μην απαντήσει, εκτιμώντας πως αυτό θα αποκαλυφθεί στη συνέχεια και θα αφήσει πλήρως εκτεθειμένη την κυβέρνηση.
Ο κ. Τσίπρας, σύμφωνα με πληροφορίες, σκοπεύει να ρωτήσει τον πρωθυπουργό εάν γνωρίζει ποιός κινεί τα νήματα του “ιδιωτικού κέντρου παρακολουθήσεων”, την ύπαρξη του οποίου παραδέχθηκε. Και προτίθεται να δηλώσει πως ο ίδιος “γνωρίζει” και θα κατονομάσει τον επιχειρηματία Γ. Λαβράνο. Θυμίζουμε πως ο τελευταίος κλήθηκε ως μάρτυρας στην Εξεταστική, τόσο από τον ΣΥΡΙΖΑ,όσο και από το ΠΑΣΟΚ, όμως η κυβερνητική πλειοψηφία στην επιτροπή απέκρουσε το σχετικό αίτημα.
Ο πρωθυπουργός έχει ήδη πει πως δεν γνωρίζει ποιός κρύβεται πίσω από το κέντρο παρακολουθήσεων, το ερώτημα, ωστόσο, είναι εάν η κυβέρνηση πράττει τα δέοντα προς αυτή την κατεύθυνση.
Η απασφαλισμένη χειροβομβίδα Μαρινάκη
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης είναι, αναμφίβολα, η ανεξέλεγκτη μεταβλητή σε όλα τα παραπάνω. Η συνάντηση που -σύμφωνα με δημοσιεύματα (ακόμα και σε ΜΜΕ της επιρροής του μεγαλοεπιχειρηματία) τα οποία δεν διαψεύστηκαν- έγινε, το περασμένο Σάββατο στο Μέγαρο Μαξίμου, φαίνεται πως ήταν καταλυτική για την άκρως επιθετική στάση που υιοθετεί ο ιδιοκτήτης του Ολυμπιακού κατά του πρωθυπουργού. Τα μέσα επιρροής του, όπως το Mega Channel, στοχοποιούν τον Γρηγόρη Δημητριάδη για την παρακλούθησή του (το όνομα του περιλαμβάνεται στην λίστα, όπως και συνεργατών και συνομιλητών του), και πιέζουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη να παραδώσει την “κεφαλή του επί πίνακι”. Κάτι τέτοιο, ωστόσο, δεν μπορεί να συμβεί, αφενός γιατί θα ισοδυναμούσε εμμέσως αλλά σαφώς με εμπλοκή του στην υπόθεση, αφετέρου διότι υπάρχει ο φόβος στο κυβερνητικό επιτελείο πως τα πρόσωπα που σχετίζονται με το “ιδιωτικό κέντρο” διαθέτουν στοιχεία που θα μπορούσαν αν εμπλέξουν την κυβέρνηση.
Αξίζει να σημειωθεί πως στον ΣΥΡΙΖΑ ελάχιστα πλέον αναφέρονται στην παράμετρο Δημητριάδη, καθώς θεωρούν πως ουδέποτε έδρασε μόνος του. Έτσι, ο πολιτικός στόχος θα είναι αποκλειστικά ο πρωθυπουργός.
Η υπόθεση, πάντως, προβάλλεται δυναμικά σχεδόν από το σύνολο των τηλεοπτικών σταθμών και τα περισσότερα ΜΜΕ και δεν μπορεί να παρακαμφθεί όπως συνέβη στην πρώτη φάση με την παρακολούθηση Ανδρουλάκη. Κι αυτό δρα σωρρευτικά κατά της κυβέρνησης, εν μέσω κύματος ακρίβειας και του σκανδάλου Πάτση. Να σημειωθεί πως, σύμφωνα με πληροφορίες του libre, και αυτό το θέμα έχει “ουρές” που θα δουν το φως της δημοσιότητας και ίσως εμπλέξουν και άλλα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν πως η ομάδα τεκμηρίωσης του ΣΥΡΙΖΑ προτίθεται να φέρει σύντομα αυτές τις νέες πτυχές της υπόθεσης, η οποία δημοσκοπικά προκαλεί μεγάλη φθορά στη Ν.Δ.
Ο πρωθυπουργός απέρριψε όλες τις εισηγήσεις για επίσπευση των εκλογών, το κατέστησε σαφές,άλλωστε, και ο ίδιος στην συνέντευξή του, η κυβέρνηση, όμως, έχει εισέλθει στην τελική ευθεία προς τις εκλογές με το βαρύ φορτίο των αποκαλύψεων για σκάνδαλα (υποκλοπές, Πάτσης, κ.α), ενώ σοβεί το μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα της ακρίβειας. Το τελευταίο θα είναι αναμφίβολα το απολύτως κρίσιμο στοιχείο που θα επιδράσει στην ψήφο των πολιτών, το κλίμα, όμως, των σκανδάλων -κατά την κυβέρνηση, “σκανδαλολογία”- επιταχύνει την φθορά. Είναι η πρώτη φορά στα 3,5 χρόνια διακυβέρνησης της Ν.Δ που η κυβέρνηση τρέχει πίσω από τις εξελίξεις και δεν τις προσδιορίζει, κι αυτό είναι κάτι που πολλαπλασιάζει τις εσφαλμένες κινήσεις και ενισχύει την ανασφάλεια, ενίοτε και τον επικοινωνιακό πανικό.
Η δε σύγκρουση με τον ισχυρότατο παράγοντα της επιχειρηματικότητας, του ποδοσφαίρου, και των μίντια, εφόσον συνεχιστεί, ειναι πιθανό να επηρεάσει έτι περαιτέρω το κακό κλίμα για την κυβέρνηση.
Δημοσκοπήσεις
Μπορούν όλα τα παραπάνω να αλλάξουν τα εκλογικά δεδομένα; Αυτό ουδείς μπορεί να το προδιαγράψει. Δημοσκοπικά, η Ν.Δ διατηρεί προβάδισμα, αυτό, όμως, βαίνει μειούμενο. Στην τελευταία μέτρηση της MRB ( οι Τάσεις της οποίας θεωρούνται από τα πλέον αξιόπιστα δημοσκοπικά εργαλεία), η διαφορά μεταξύ Ν.Δ και ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στο 6,1%, ενώ -ίσως το πιο σημαντικό στοιχείο- ο ΣΥΡΙΖΑ αποκτά, για πρώτη φορά, προβάδισμα στις πολιτικές του σκληρού πυρήνα κοινωνικού ενδιαφέροντος (ακρίβεια/αισχροκέρδεια, (κοινωνική) δικαιοσύνη/διαφθορά), αυτές, δηλαδή, που όλοι συμφωνούν πως θα κρίνουν το εκλογικό αποτέλεσμα. Πηγές του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης αναφέρουν, μάλιστα, πως σε άλλες μετρήσεις που δεν δημοσιεύονται η διαφορά ήταν προ δεκαημέρου στις 4 μονάδες και πως μετά τις τελευταίες εξελίξεις η “ψαλίδα” κλείνει κι άλλο.
Η καμπή της απώλειας “προβολής αυτοδυναμίας”
Η καμπή για την κυβέρνηση θα είναι εάν παγιωθεί δημοσκοπικά πως έχει πάψει να διαθέτει “προβολή αυτοδυναμίας”. Ακόμα κι αν είναι ανθεκτική η “παράσταση νίκης” και ο πρωθυπουργός προηγείται στην “καταλληλότητα” του Αλέξη Τσίπρα, η απώλεια της ελπίδας να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση στις δεύτερες κάλπες μπορεί να χαλαρώσει ακόμα περισσότερο τους συνεκτικούς ιστούς. Γι αυτό, άλλωστε, ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσκάλεσε τον Αλέξη Τσίπρα σε μία μάχη με πρόταση δυσπιστίας προς την κυβέρνησή του. Στόχος να θέσει πλήρως υπό έλεγχο την Κ.Ο της Ν.Δ, και κυρίως εκείνους τους παράγοντες που εμφανίζονται σφόδρα δυσαρεστημένοι στο παρασκήνιο (Σαμαράς, Καραμανλής, Δένδιας, Κεφαλογιάννη, κ.ά). Φυσικά, στον ΣΥΡΙΖΑ απαντούν πως “δεν έχουν τάσεις πολιτικής αυτοκτονίας”.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η διακριτική πλην πολύ ουσιαστική έμμεση πρόταση του στενού συνεργάτη του πρωθυπουργού Γιάννη Μπρατάκου προς το ΠΑΣΟΚ. Με συνέντευξή του στην “Καθημερινή” είπε πως, εφόσον δεν σταθεί εφικτή η αυτοδυναμία στις δεύτερες κάλπες, θα μπορούσε να σχηματιστεί κυβέρνηση συνεργασίας με “ένα κόμμα μεταρρυθμιστικού και ευρωπαϊκού προσανατολισμού”. Η Ν.Δ ποντάρει πως ο Νίκος Ανδρουλάκης, υπό την πίεση της πλειοψηφίας (45% έναντι 24%) εκλογικής του βάσης που είναι πιο κοντά σε μια συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ, θα δεχθεί την συνεργασία. Μία τέτοια πρόβλεψη είναι εξαιρετικά παρακινδυνευμένη καθώς θα ευτέλιζε όσα έχει υποστηρίξει μέχρι τώρα, σχετικά με το σκάνδαλο των υποκλοπών, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, αν και το στρατηγικό του αδιέξοδο γίνεται ολοένα και μεγαλύτερο.
Παρότι “θύμα” των υποκλοπών, η τακτική του, το τελευταίο διάστημα, παραπαίει και έχει δώσει “γήπεδο” στον ΣΥΡΙΖΑ. Φαίνεται ανεξήγητο και ίσως οφείλεται σε “φοβικά σύνδρομα” και σε πιέσεις από εσωκομματικούς παράγοντες. Καθώς και από την σφοδρή πιθανότητα να δει το κόμμα του, αφενός να συρρικνώνεται μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης κάλπης, αφετέρου να διασπάται όποια κι αν είναι τελικά η επιλογή του (Ν.Δ ή ΣΥΡΙΖΑ)…
Εκλογές με τοξικότητα
Το βέβαιο είναι πως η χώρα θα πορευτεί προς τις εκλογές μέσα σε κλίμα ακραίας πόλωσης, τοξικότητας, και αποκαλύψεων που θα συνταράξουν. Η κυβέρνηση θα κάνει κάθε τι πολιτικώς και ανθρωπίνως δυνατό να μετακινήσει το πεδίο ενδιαφέροντος, με μέτρα κατά της ακρίβειας (το δημοσιονομικό πλαίσιο τηρείται μέχρις ώρας, αλλά ίσως δοκιμαστεί εάν κριθεί πως πρέπει να δωθούν πολλά περισσότερα), με το όραμα της ανάπτυξης και της επενδυτικής βαθμίδας, αλλά και με ενίσχυση του “πατριωτικού αισθήματος” στα ελληνοτουρκικά. Στο τελευταίο, άλλωστε, κρατά πολύ μεγάλο προβάδισμα και δεν θα το αφήσει ανεκμετάλλευτο.
Εάν κάτι τέτοιο είναι αρκετό για να κρατήσει τη Ν.Δ σε τροχιά “προβολής αυτοδυναμίας”μένει να φανεί, θα εξαρτηθεί, βεβαίως, και από το εάν ο Αλέξης Τσίπρας επιταχύνει ως προς την παρουσίαση εναλλακτικών προτάσεων διακυβέρνησης σε όλα τα μείζονα θέματα και εάν παρουσιάσει γρήγορα νέα ομάδα διακυβέρνησης.
Στον ΣΥΡΙΖΑ, τέλος, θα επιμείνουν να ζητούν εγγυήσεις (τα τέσσερα σημεία που έχει ζητήσει ο Αλέξης Τσίπρας) για την ακεραιότητα της πορείας προς τις εκλογές, καθώς το να παραμένει ενεργό το “ιδιωτικό κέντρο”(κατά την κυβέρνηση) παρακολουθήσεων αποτελεί απειλή για το πολιτικό σύστημα. Κι αυτό διότι παράγοντες της πολιτικής σκηνής μπορεί να γίνουν αντικείμενα εκβιασμών, ή να γίνουν φεϊγ βολάν ακόμα και προσωπικά δεδομένα. Ο πρωθυπουργός, βεβαίως, απάντησε κατηγορηματικά πως δεν προτίθεται να αντικαταστήσει τον διοικητή της ΕΥΠ Θ. Δεμίρη, ή να περάσει την αρμοδιότητα της ΕΥΠ από το πρωθυπουργικό γραφείο σε έναν υπουργό Προστασίας του Πολίτη κοινής αποδοχής.
Εάν, ωστόσο, “εκεί έξω” κάποιοι συνεχίζουν τις παρακολουθήσεις και η Δικαιοσύνη κωλυσιεργήσει ως προς την έρευνα και τον εντοπισμό των ενόχων, όλα είναι ανοικτά.
https://www.libre.gr/Σεραφείμ Κοτρώτσος
