Το Τάγμα των Illuminati βρίσκεται συχνά στο επίκεντρο των συζητήσεων σχετικά με τον αντίκτυπο των μυστικών εταιρειών στην ανθρώπινη ιστορία. Είναι οι Ιλλουμινάτι ένας μύθος ή πραγματικά κυβερνούν μυστικά τον κόσμο; Καθώς ο αριθμός των ανθρώπων που θέτουν αυτό το ερώτημα έχει αυξηθεί, τα γεγονότα σχετικά με το Τάγμα έχουν αραιωθεί με παρανοήσεις και παραπληροφόρηση, καθιστώντας δύσκολη την αντικειμενική έρευνα για το θέμα. Αυτό το άρθρο επιχειρεί να ρίξει κάποιο πραγματικό φως στο Τάγμα των Illuminati, εξετάζοντας μερικά από τα πιο σημαντικά έγγραφα σχετικά με το θέμα.
Η λέξη ” Illuminati ” χρησιμοποιείται μάλλον ελεύθερα για να περιγράψει την ελίτ ομάδα που κυβερνά κρυφά τον κόσμο. Οι περισσότεροι έχουν μια γενική ιδέα για το νόημα του όρου, αλλά είναι μπερδεμένοι σχετικά με τις έννοιες και τις ιδέες που σχετίζονται με αυτόν. Είναι οι Illuminati το ίδιο πράγμα με τον Τεκτονισμό; Ποιοι είναι οι στόχοι τους; Ποιες είναι οι πεποιθήσεις τους; Γιατί δρουν μυστικά; Ασκούν τον αποκρυφισμό; Η προσπάθεια αντικειμενικής έρευνας του θέματος μπορεί να γίνει ένα δύσκολο έργο, καθώς οι περισσότερες πηγές καταλήγουν να είναι είτε απορριπτικά κομμάτια παραπληροφόρησης που αρνούνται (ή και γελοιοποιούν) οτιδήποτε σχετίζεται με τους Ιλλουμινάτι είτε, στο άλλο άκρο του φάσματος, υποστηρίζουν κακοπληροφορημένη κινδυνολογία βασισμένη σε φήμες και παρανοήσεις. Και στις δύο περιπτώσεις, ο ερευνητής καταλήγει στο ίδιο αποτέλεσμα: μια διαστρεβλωμένη εκδοχή της αλήθειας.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι Μυστικές Εταιρείες υποτίθεται ότι είναι, εξ ορισμού, μυστικές και ότι η ιστορία συχνά ξαναγράφεται από εκείνους που βρίσκονται στην εξουσία, η απόκτηση της αμερόληπτης αλήθειας για τους Illuminati αποτελεί πρόκληση. Το παρόν άρθρο δεν ισχυρίζεται ότι “αποκαλύπτει” ή “εκθέτει” όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε για τους Ιλλουμινάτι- μάλλον επιχειρεί να σχηματίσει μια πιο ακριβή εικόνα του Τάγματος παραθέτοντας συγγραφείς που έχουν μελετήσει διεξοδικά το θέμα. Είτε πρόκειται, τελικά, για επικριτές είτε για απολογητές των Ιλλουμινάτι, οι συγγραφείς αυτοί βασίζουν τις σκέψεις τους σε αξιόπιστα γεγονότα. Μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα έγγραφα για τους Ιλλουμινάτι γράφτηκαν από μυημένους των Μυστικών Εταιρειών, καθώς κατανοούσαν το φιλοσοφικό και πνευματικό υπόβαθρο που οδηγούσε το κίνημα προς τα εμπρός. Χρησιμοποιώντας αυτά τα έργα, θα εξετάσουμε την προέλευση, τις μεθόδους και τις επιπτώσεις των Ιλλουμινάτι στην παγκόσμια ιστορία.
Τύποι των Μυστικών Εταιρειών
Αν και αρκετές ομάδες αυτοαποκαλούνταν ” Illuminati” στο παρελθόν, η πιο επιδραστική και αξιομνημόνευτη από αυτές ήταν η Βαυαρική Illuminati. Ιδρύθηκε την 1η Μαΐου 1776, η οργάνωση που δημιούργησε ο Adam Weishaupt θόλωσε τα όρια μεταξύ “πνευματικών” και “πολιτικών” Μυστικών Εταιρειών. Αναμειγνύοντας τις απόκρυφες επιστήμες του Τεκτονισμού και του Ροδόσταυρου, ενώ συνωμοτούσαν για την επίτευξη ακριβών πολιτικών στόχων, οι Illuminati έγιναν πρωταγωνιστές στην παγκόσμια σκηνή. Ενώ οι περισσότερες Μυστικές Εταιρείες της εποχής εξυπηρετούσαν τους πλούσιους ανθρώπους και τη γοητεία τους για τον αποκρυφισμό, οι Βαυαροί Ιλλουμινάτι επεδίωκαν ενεργά να αλλάξουν βαθιά τον κόσμο.
Οι Μυστικές Εταιρείες υπήρξαν σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας, η καθεμία από αυτές με διαφορετικούς στόχους και με διαφορετικούς ρόλους στην κοινωνία. Ενώ οι αιγυπτιακές σχολές μυστηρίου αποτελούσαν μέρος του αιγυπτιακού θεσμού, άλλες ομάδες ήταν μυστικές λόγω των ανατρεπτικών και συνωμοτικών τους στόχων. Αυτά τα δύο επόμενα αποσπάσματα, γραμμένα από δύο διάσημες πολιτικές προσωπικότητες, περιγράφουν αυτές τις αντίθετες απόψεις για τις μυστικές εταιρείες:
“Μια μυστικιστική αδελφότητα, η οποία, σε μια παλαιότερη εποχή, καυχιόταν για μυστικά από τα οποία η Φιλοσοφική Λίθος δεν ήταν παρά το ελάχιστο- η οποία θεωρούσε τους εαυτούς της κληρονόμους όλων όσων είχαν διδάξει οι Χαλδαίοι, οι Μάγοι, οι Γυμνοσοφιστές και οι Πλατωνικοί, και οι οποίοι διέφεραν από όλους τους σκοτεινότερους Υιούς της Μαγείας ως προς την αρετή της ζωής τους, την καθαρότητα των δογμάτων τους και την επιμονή τους, ως θεμέλιο κάθε σοφίας, στην υποταγή των αισθήσεων και την ένταση της Θρησκευτικής Πίστης; “
– Sir Edward Bulwer Lytton, 1884 [1. Sir Edward Bulwer Lytton, Zanoni]
“Οι κυβερνήσεις της σημερινής εποχής δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο άλλες κυβερνήσεις, αυτοκράτορες, βασιλιάδες και υπουργούς, αλλά και τις μυστικές εταιρείες που έχουν παντού τους αδίστακτους πράκτορές τους και μπορούν την τελευταία στιγμή να ανατρέψουν όλα τα σχέδια των κυβερνήσεων”.
– Βρετανός πρωθυπουργός Benjamin Disraeli, 1876
Αυτά τα αποσπάσματα περιγράφουν διαφορετικά πεδία επιρροής των μυστικών εταιρειών. Το πρώτο αναφέρεται στην πνευματική πλευρά, ενώ το δεύτερο περιγράφει την πολιτική πλευρά. Δεν κατοικούν όλες οι Μυστικές Εταιρείες στον πνευματικό τομέα και δεν εμπλέκονται όλες σε πολιτικές μηχανορραφίες. Οι Βαυαροί Illuminati δραστηριοποιούνταν και στα δύο πεδία.
“Οι πνευματικές αδελφότητες είναι ταγμένες στη Σοφία και στην καθοδήγηση της ανθρωπότητας προς τη σφαίρα του Άπειρου- οι πολιτικές αδελφότητες [αποτελούνται] από άτομα που αναζητούν την εξουσία και καλύπτουν τη χειραγωγική τους ατζέντα με το σκοτάδι. (…)
Όλες οι μυστικές κοινωνίες μοιράζονται ορισμένα θεμελιώδη θέματα. Η ιδιότητα του μέλους περιορίζεται σε εκείνους που έχουν μόνιμο ενδιαφέρον για το θέμα. Έτσι, μια πνευματική ομάδα θα προσελκύσει ανθρώπους που αναζητούν περισσότερη γνώση για έναν συγκεκριμένο δάσκαλο ή τύπο πρακτικής. Ο μαθητής γνωρίζει εκ των προτέρων το θέμα και θα προσεγγίσει την ομάδα για περαιτέρω διδασκαλία. Πιο σπάνια, ένα άτομο μπορεί να “αξιοποιηθεί” από την ομάδα λόγω μιας αντιληπτής συγγένειας με τον σκοπό της.
Σε μια πολιτική μυστική κοινωνία, η συμμετοχή περιορίζεται σε όσους μοιράζονται μια ιδεολογική συγγένεια με τους στόχους που εκπροσωπεί η ομάδα. Στο απώτατο άκρο του πολιτικού φάσματος, η αποστολή θα είναι η επανάσταση. Μια τέτοια κοινωνία θα κάνει τα πάντα για να υπερασπιστεί τον εαυτό της. (…)
Οι Illuminati θεωρούνται από πολλούς ότι καλύπτουν το χάσμα μεταξύ της πνευματικής και της πολιτικής μυστικής κοινωνίας. Συχνά πιστώνονται (ή κατηγορούνται) ότι επηρέασαν τη Γαλλική Επανάσταση του 1787, οι Ιλλουμινάτι δίδαξαν ένα δόγμα κοινωνικής και πολιτικής απελευθέρωσης που βασιζόταν στην ισότητα του ανθρώπου, στην υιοθέτηση του ορθολογισμού και στην άρνηση του στέμματος και της εκκλησίας ως νόμιμων θεσμών για τη ρύθμιση των κοινωνικών και ηθικών αξιών. (…) Ενώ οι απόψεις των Ιλλουμινάτι μπορεί να ακούγονται αρκετά προχωρημένες για την εποχή, οι ευρωπαϊκές επαναστάσεις που πιστεύεται ότι ενθάρρυναν εκφυλίστηκαν σε βάναυσα λουτρά αίματος, των οποίων η μοναδική έλλειψη ηθικής πυξίδας ήταν τρομακτική”. [2. James Wasserman, The Mystery Traditions]
Ενώ ορισμένοι πιστεύουν ότι ο Adam Weishaupt ήταν ο μοναδικός εγκέφαλος των Illuminati και ότι η οργάνωσή του ανέβηκε σε δόξα και πέθανε σε λιγότερο από δώδεκα χρόνια, οι περισσότεροι ερευνητές μυημένοι στον αποκρυφισμό πιστεύουν ότι οι Βαυαροί Illuminati ήταν η σπάνια εμφάνιση μιας αρχαίας Αδελφότητας που θα μπορούσε να αναχθεί στους Ναΐτες Ιππότες του Μεσαίωνα.
Ο Manly P. Hall, μασόνος 33ου βαθμού και πολυγραφότατος συγγραφέας, περιέγραψε στο φυλλάδιό του “Masonic Orders of Fraternity” μια “αόρατη αυτοκρατορία” που εργάζεται σιωπηλά εδώ και αιώνες για την κοινωνική αλλαγή. Έγινε περιοδικά ορατή κατά τη διάρκεια της Ιστορίας, μέσω διαφορετικών οργανώσεων που έφεραν διαφορετικά ονόματα. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι ομάδες αυτές έχουν μεγάλο αλλά σιωπηλό αντίκτυπο στην κοινωνία, μεταμορφώνοντας ακόμη και το εκπαιδευτικό σύστημα για τη διαμόρφωση των μελλοντικών γενεών.
“Η άμεση κάθοδος του ουσιαστικού προγράμματος των Εσωτερικών Σχολών ανατέθηκε σε ομάδες ήδη καλά προετοιμασμένες για το έργο αυτό. Οι συντεχνίες, τα συνδικάτα και παρόμοιες προστατευτικές και φιλανθρωπικές Εταιρείες είχαν ενισχυθεί εσωτερικά από την εισαγωγή μιας νέας μάθησης. Η προώθηση του σχεδίου απαιτούσε τη διεύρυνση των ορίων της φιλοσοφικής υπερβολής. Χρειαζόταν μια Παγκόσμια Αδελφότητα, η οποία θα υποστηριζόταν από ένα βαθύ και ευρύ πρόγραμμα εκπαίδευσης σύμφωνα με τη “μέθοδο”. Μια τέτοια Αδελφότητα δεν θα μπορούσε να συμπεριλάβει αμέσως όλους τους ανθρώπους, αλλά θα μπορούσε να ενώσει τις δραστηριότητες ορισμένων ειδών ανθρώπων, ανεξάρτητα από τις φυλετικές ή θρησκευτικές τους πεποιθήσεις ή τα έθνη στα οποία κατοικούσαν. Αυτοί ήταν οι άντρες της “προσέγγισης”, εκείνοι οι γιοι του αύριο, των οποίων το σύμβολο ήταν ένας λαμπερός ήλιος που ανέτειλε πάνω από τα βουνά της ανατολής. (…)
Ήταν αναπόφευκτο τα Τάγματα της Αδελφότητας να χρηματοδοτήσουν την παγκόσμια εκπαίδευση. (…) Το πρόγραμμα περιελάμβανε τη συστηματική επέκταση των υφιστάμενων θεσμών και τη διεύρυνση των σφαιρών επιρροής τους.
Σιγά σιγά, τα Τάγματα της Παγκόσμιας Μεταρρύθμισης εξαφανίστηκαν από την προσοχή του κοινού και στη θέση τους εμφανίστηκαν τα Τάγματα της Παγκόσμιας Αδελφότητας. Έγινε ό,τι ήταν δυνατόν για να μην είναι εμφανείς οι μεταβάσεις. Ακόμα και η ιστορία παραποιήθηκε για να γίνουν μη αναγνωρίσιμες ορισμένες ακολουθίες δραστηριοτήτων. Η μετατόπιση της έμφασης δεν έδωσε ποτέ την εντύπωση της απότομης, και η κίνηση εμφανίστηκε ως μια αυγή της κοινωνικής συνείδησης. Οι πιο προφανείς ενδείξεις για τη μυστική δραστηριότητα ήταν η επικρατούσα σιωπή σχετικά με την προέλευση και η αδυναμία αρχειοθέτησης των κενών στα αρχεία των αδελφικών ταγμάτων του 17ου και 18ου αιώνα. (…)
Τα Τάγματα Αδελφοσύνης συνδέονταν με λεπτά και σχεδόν αόρατα νήματα με το μητρικό σχέδιο. Όπως και οι παλαιότερες Σχολές των Μυστηρίων, αυτές οι Αδελφότητες δεν ήταν από μόνες τους πραγματικές ενσαρκώσεις των εσωτερικών ενώσεων, αλλά μάλλον όργανα για την προώθηση ορισμένων στόχων του θεϊκού σχεδίου”. [3. Manly P. Hall, Masonic Orders of Fraternity].
Εδώ, ο Hall αναφέρει μια “σιωπή” και έλλειψη πληροφοριών σχετικά με τη λειτουργία των Μυστικών Εταιρειών κατά τον 17ο και 18ο αιώνα, την εποχή κατά την οποία δραστηριοποιήθηκαν οι Βαυαροί Illuminati. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου οι Μυστικές Εταιρείες ανέλαβαν δράση, προκαλώντας επαναστάσεις, ανατρέποντας μοναρχικές και παπικές εξουσίες και καταλαμβάνοντας το τραπεζικό σύστημα. Ήταν οι Βαυαροί Ιλλουμινάτι μέρος της Αόρατης Αυτοκρατορίας που περιγράφει ο Χολ; Είναι ακόμη ενεργή σήμερα; Ας δούμε πρώτα τον Adam Weishaupt και τη διαβόητη Μυστική Εταιρεία του.
Adam Weishaupt, εκπαιδευμένος από τους Ιησουίτες
Ο Adam Weishaupt γεννήθηκε στο Ingolstadt της Βαυαρίας στις 6 Φεβρουαρίου 1748. Ο πατέρας του πέθανε όταν ήταν επτά ετών και ο νονός του, βαρόνος Ickstatt, εμπιστεύτηκε την πρώιμη εκπαίδευσή του στην πιο ισχυρή ομάδα της εποχής: τους Ιησουίτες. Γνωστή για τις ανατρεπτικές της μεθόδους και τις συνωμοτικές της τάσεις, η Εταιρεία του Ιησού είχε ισχυρά ερείσματα στην πολιτική και το εκπαιδευτικό σύστημα της Βαυαρίας.
“Ο βαθμός εξουσίας στον οποίο είχαν καταφέρει να φτάσουν οι εκπρόσωποι της Εταιρείας του Ιησού στη Βαυαρία ήταν σχεδόν απόλυτος. Τα μέλη του τάγματος ήταν οι εξομολογητές και οι καθοδηγητές των εκλεκτόρων- ως εκ τούτου, είχαν άμεση επιρροή στην πολιτική της κυβέρνησης. Η λογοκρισία της θρησκείας είχε πέσει στα πρόθυμα χέρια τους, σε βαθμό που ορισμένες από τις ενορίες υποχρεώθηκαν ακόμη και να αναγνωρίσουν την εξουσία και τη δύναμή τους. Για να εξοντώσουν κάθε προτεσταντική επιρροή και να καταστήσουν το καθολικό κατεστημένο πλήρες, είχαν πάρει στην κατοχή τους τα όργανα της δημόσιας εκπαίδευσης. Η πλειοψηφία των βαυαρικών κολεγίων ιδρύθηκε από Ιησουίτες και από αυτούς ελέγχονταν. Από αυτούς διευθύνονταν επίσης τα σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της χώρας”. [4. Vernon L. Stauffer, The European Illuminati]
Η εσωτερική λειτουργία της Εταιρείας του Ιησού ήταν αρκετά παρόμοια με τις αποκρυφιστικές Αδελφότητες εναντίον των οποίων προφανώς εργαζόταν. Λειτουργούσε με βαθμούς, τελετές μύησης, περίπλοκες τελετουργίες και εσωτεριστικά σύμβολα και είχε κατασταλεί αμέτρητες φορές σε διάφορες χώρες λόγω των ανατρεπτικών της τάσεων.
Το 1773, ο νονός του Weishaupt χρησιμοποίησε τη μεγάλη του επιρροή στο Πανεπιστήμιο του Ingolstadt για να τοποθετήσει το βαφτιστήρι του στην έδρα του Κανονικού Δικαίου. Εκείνη την εποχή, το ίδρυμα βρισκόταν υπό ισχυρή ιησουιτική κυριαρχία και τη συγκεκριμένη θέση κατείχαν παραδοσιακά σημαίνοντες ιησουίτες. Ο αυξανόμενος εναγκαλισμός του Weishaupt με τις φιλοσοφίες της Εποχής του Διαφωτισμού τον έφερε σε αντιπαράθεση με τους Ιησουίτες και ακολούθησε κάθε είδους πολιτικό δράμα. Παρά το γεγονός αυτό, ο Weishaupt έμαθε πολλά από την οργάνωση των Ιησουιτών και τις ανατρεπτικές μεθόδους τους για την απόκτηση εξουσίας. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου άρχισε να μπαίνει στις σκέψεις του Weishaupt η ιδέα μιας μυστικής εταιρείας.
“Έξυπνος και καλά εκπαιδευμένος στις συνωμοτικές μεθόδους πρόσβασης στην εξουσία, ο νεαρός Weishaupt αποφάσισε να οργανώσει ένα σώμα συνωμοτών, αποφασισμένος να απελευθερώσει τον κόσμο από την Ιησουιτική κυριαρχία της Ρώμης”. [5. Peter Tomkins, Η μαγεία των οβελίσκων]
Ενώ ορισμένοι συγγραφείς πιστεύουν ότι οι Ιησουίτες (οι οποίοι καταπνίγηκαν με παπική βούλα το 1773) χρησιμοποίησαν τον Weishaupt για να διαιωνίσουν την κυριαρχία τους, άλλοι αναφέρουν ότι επεδίωκε να ανατρέψει την ισχυρή τους κυριαρχία στη Βαυαρία. Σε ευρύτερη κλίμακα, ήταν πεπεισμένος ότι ο κόσμος θα επωφελούνταν από την ανατροπή όλων των κυβερνητικών και θρησκευτικών θεσμών στον κόσμο για να τους αντικαταστήσει μια παγκόσμια, αλλά μυστική, επιτροπή “μυημένων”. Για να επιτύχει τους στόχους του, θα χρησιμοποιούσε τις μεθόδους των Ιησουιτών εναντίον των Ιησουιτών.
Καθώς ο Weishaupt συνέχιζε τις σπουδές του, απέκτησε επίσης γνώσεις σε απόκρυφα μυστήρια και στον Ερμητισμό. Αναγνώρισε την ελκυστική δύναμη αυτής της μυστηριώδους γνώσης και κατάλαβε ότι οι μασονικές στοές θα ήταν ο ιδανικός χώρος για να διαδώσει τις απόψεις του. Επιδίωξε, λοιπόν, να γίνει τέκτονας, αλλά γρήγορα απογοητεύτηκε από την ιδέα.
“Η φαντασία του, έχοντας φουντώσει από τους προβληματισμούς του σχετικά με την ελκυστική δύναμη των Ελευσίνιων μυστηρίων και την επιρροή που ασκούσε η μυστική λατρεία των Πυθαγορείων, ήταν πρώτο στη σκέψη του Weishaupt να αναζητήσει στα μασονικά ιδρύματα της εποχής την ευκαιρία που επιθυμούσε για τη διάδοση των απόψεών του. Από αυτή, την αρχική πρόθεση, ωστόσο, σύντομα εκτράπηκε, εν μέρει λόγω της δυσκολίας που αντιμετώπιζε να συγκεντρώσει επαρκή κεφάλαια για να γίνει δεκτός σε μια στοά μασόνων, εν μέρει επειδή η μελέτη των μασονικών βιβλίων που έπεφταν στα χέρια του τον έπεισε ότι τα “μυστήρια” του τεκτονισμού ήταν πολύ παιδαριώδη και πολύ εύκολα προσιτά στο ευρύ κοινό για να τα καταστήσει άξια λόγου”. [6. Stauffer, Op. Cit.]
Ο Weishaupt σύντομα συνειδητοποίησε ότι για να επιτύχει τους στόχους του, θα ήταν απαραίτητο να δημιουργήσει τη δική του μυστική ομάδα, αποτελούμενη από ισχυρά άτομα που θα ασπάζονταν τις απόψεις του και θα τον βοηθούσαν να τις διαδώσει.
“Θεώρησε, επομένως, απαραίτητο να ξεκινήσει σε ανεξάρτητες γραμμές. Θα σχημάτιζε μια πρότυπη μυστική οργάνωση, που θα περιελάμβανε “σχολεία σοφίας”, κρυμμένα από τα βλέμματα του κόσμου πίσω από τοίχους απομόνωσης και μυστηρίου, όπου οι αλήθειες εκείνες που η ανοησία και ο εγωισμός των ιερέων απαγόρευαν από τις δημόσιες έδρες της εκπαίδευσης θα μπορούσαν να διδάσκονται με απόλυτη ελευθερία στους ευαίσθητους νέους”. [7. Στο ίδιο].
Ο στόχος της οργάνωσης του Weishaupt ήταν απλός αλλά και μνημειώδης: να ανατρέψει όλους τους πολιτικούς και θρησκευτικούς θεσμούς για να τους αντικαταστήσει με μια ομάδα μυημένων των Illuminati. Σύμφωνα με τον ίδιο “η παγκόσμια ευτυχία πλήρης και γρήγορη θα μπορούσε να επιτευχθεί με την απαλλαγή από την ιεραρχία, την ιεραρχία και τα πλούτη. Οι πρίγκιπες και τα έθνη θα εξαφανιστούν χωρίς βία από τη γη- το ανθρώπινο γένος θα γίνει μια οικογένεια- ο κόσμος θα είναι η κατοικία των λογικών ανθρώπων”. Την 1η Μαΐου 1776 ιδρύθηκε το Τάγμα των Illuminati.
Οι Βαυαροί Illuminati
Οι Illuminati του Weishaupt ξεκίνησαν ταπεινά με πέντε μόνο μέλη, αλλά μετά από λίγα χρόνια και με ισχυρές διασυνδέσεις, το Τάγμα έγινε μια σημαντική πολιτική δύναμη σε όλο τον κόσμο. Διαπρεπείς ιθύνοντες, πλούσιοι βιομήχανοι, ισχυροί ευγενείς και μυστηριώδεις αποκρυφιστές προσχώρησαν στο Τάγμα και συμμετείχαν στους συνωμοτικούς του στόχους. Ορισμένοι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι η γρήγορη άνοδος του Τάγματος στην επιτυχία οφειλόταν σε μια μυστική συνάντηση μεταξύ του Weishaupt και μιας μυστηριώδους μορφής που ονομαζόταν Cagliostro, του ισχυρότερου αποκρυφιστή της εποχής.
“Στο Ingolsstadt, ο Cagliostro πιστεύεται ότι συνάντησε τον Adam Weishaupt, καθηγητή φιλοσοφίας και κανονικού δικαίου στο πανεπιστήμιο, ο οποίος το 1776 είχε ιδρύσει την αίρεση των Illuminati. Αυτοαποκαλούμενοι κληρονόμοι των Ναϊτών Ιπποτών, δήλωσαν το ενδιαφέρον τους να χρησιμοποιήσουν την ουράνια παρέμβαση, όπως την πέτυχε ο Cagliostro, για την προώθηση ενός προγράμματος παγκόσμιας θρησκευτικής μεταρρύθμισης, αλλά πιο ριζοσπαστικού από εκείνο του Cagliostro, “δεσμευμένοι να εκδικηθούν τον θάνατο του Μεγάλου Διδασκάλου των Ναϊτών Molay, μετατρέποντας σε σκόνη το τριπλό στέμμα των παπών και ξεφορτώνοντας τον τελευταίο από τους βασιλείς Capet”.
Ο Cagliostro υποχρεώθηκε και περιέγραψε με προφητικές λεπτομέρειες τον αποκεφαλισμό του Λουδοβίκου ΙΣΤ’, ένα γεγονός που δύσκολα μπορούσε να φανταστεί κανείς εκείνη την εποχή ως κάτι άλλο παρά απίθανο”. [8. Tompkins, ό.π.].
Οι Βαυαροί Ιλλουμινάτι αποτελούνταν αρχικά από τρεις πρωταρχικές βαθμίδες: Novice, Minerval και Illuminated Minerval. Κάθε βαθμίδα ήταν σχεδιασμένη για την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων, εξασφαλίζοντας παράλληλα τον πλήρη έλεγχο και την κυριαρχία στην κορυφή της πυραμίδας. Ακολουθεί μια σύντομη ματιά σε κάθε βαθμίδα.
Αρχάριος (Novice)
Τα μέλη του εισαγωγικού επιπέδου των Βαυαρών Illuminati προσελκύονταν και εισάγονταν στο Τάγμα χρησιμοποιώντας ελκυστικό λεξιλόγιο (η αναζήτηση της σοφίας και της βελτίωσης) και αποκρυφιστικές γνώσεις. Ωστόσο, εισήχθησαν σε μια αυστηρά ελεγχόμενη και ελεγχόμενη ιεραρχία, η οποία μοιάζει με το σύστημα των Ιησουιτών. Δεν έγινε καμία αναφορά στους πολιτικούς στόχους του Τάγματος.
“Μόλις εγγραφεί, η διδασκαλία κάθε δόκιμου θα βρισκόταν στα χέρια του εγγραφέα του, ο οποίος κρατούσε καλά κρυμμένη από τον μαθητή του την ταυτότητα των υπόλοιπων ανωτέρων του. Τα καταστατικά του τάγματος που του επιτρεπόταν να διαβάσει, εντυπωσίαζαν στο μυαλό του δόκιμου ότι οι ιδιαίτεροι σκοποί που επιδίωκε το δόκιμο ήταν να βελτιώσει και να τελειοποιήσει τον ηθικό του χαρακτήρα, να διευρύνει τις αρχές του για ανθρωπιά και κοινωνικότητα και να προσελκύσει το ενδιαφέρον του για τους αξιέπαινους σκοπούς της ματαίωσης των σχεδίων των κακών ανθρώπων, της παροχής βοήθειας στην καταπιεσμένη αρετή και της βοήθειας στους ανθρώπους με αξία να βρουν την κατάλληλη θέση στον κόσμο. Αφού του είχε επιβληθεί η ανάγκη να τηρεί απαραβίαστη μυστικότητα όσον αφορά τις υποθέσεις του τάγματος, του επιβάλλονταν στη συνέχεια τα περαιτέρω καθήκοντα της υποταγής των εγωιστικών του απόψεων και συμφερόντων και της σεβαστής και πλήρους υπακοής στους ανωτέρους του. Ένα σημαντικό μέρος της ευθύνης του δόκιμου συνίστατο στη σύνταξη μιας λεπτομερούς έκθεσης (για τα αρχεία του τάγματος), η οποία περιείχε πλήρεις πληροφορίες σχετικά με την οικογένειά του και την προσωπική του σταδιοδρομία, καλύπτοντας απομακρυσμένα στοιχεία όπως οι τίτλοι των βιβλίων που κατείχε, τα ονόματα των προσωπικών του εχθρών και η αιτία της εχθρότητάς τους, τα δυνατά και αδύνατα σημεία του χαρακτήρα του, τα κυρίαρχα πάθη των γονέων του, τα ονόματα των γονέων και των οικείων τους κ.λπ. Απαιτούνταν επίσης μηνιαίες εκθέσεις, οι οποίες κάλυπταν τις παροχές που είχε λάβει ο νεοσύλλεκτος από το τάγμα και τις υπηρεσίες που είχε προσφέρει σε αυτό. Για την οικοδόμηση του τάγματος ο δόκιμος πρέπει να αναλάβει το μερίδιό του στο έργο της στρατολόγησης, ενώ η προσωπική του ανέλιξη στις ανώτερες βαθμίδες εξαρτάται από την επιτυχία των προσπαθειών αυτών. Για εκείνους που στρατολογούσε γινόταν με τη σειρά του ανώτερος- και έτσι μετά από μια δόκιμη περίοδο, κατά τεκμήριο δύο ετών, άνοιγε ο δρόμος για την προαγωγή του στον επόμενο ανώτερο βαθμό”. [9. Stauffer, ό.π.].
Όταν ένας Αρχάριος αποδείκνυε στους ανωτέρους του ότι ήταν άξιος για προαγωγή, μυούνταν στον βαθμό του Μινέρβα.
Minerval
Ο όρος Minerva προέρχεται από τη Μινέρβα που ήταν η ρωμαϊκή θεά της ποίησης, της ιατρικής, της σοφίας, του εμπορίου, της υφαντικής, της χειροτεχνίας, της μαγείας και της μουσικής. Συχνά απεικονίζεται με το ιερό της πλάσμα, μια κουκουβάγια, η οποία συμβολίζει τους δεσμούς της με τη σοφία. Αρχαίο σύμβολο των μυστηρίων, η Μινέρβα εμφανίζεται σε περίοπτη θέση σε μέρη όπως η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου και η Μεγάλη Σφραγίδα της Καλιφόρνιας.
Ο δεύτερος βαθμός των Ιλλουμινάτι ήταν αυτός της κατήχησης. Οι μυημένοι έπαιρναν διαλέξεις για τις πνευματικές αρχές του Τάγματος, αλλά είχαν ελάχιστες πληροφορίες σχετικά με τους πραγματικούς στόχους του Weishaupt και του στενού κύκλου των διαχειριστών του.
“Η τελετή της μύησης μέσω της οποίας ο δόκιμος περνούσε στον βαθμό Μινερβάλ αναμενόταν να αποβάλει από το μυαλό του υποψηφίου κάθε παρατεταμένη υποψία ότι το τάγμα είχε ως υπέρτατο σκοπό του την υποταγή των πλουσίων και ισχυρών ή την, ανατροπή της πολιτικής και εκκλησιαστικής κυβέρνησης. Υποσχέθηκε επίσης στον υποψήφιο να είναι χρήσιμος στην ανθρωπότητα- να τηρεί αιώνια σιωπή, απαραβίαστη πίστη και αυτονόητη υπακοή σε όλους τους ανωτέρους και τους κανόνες του τάγματος- και να θυσιάζει όλα τα προσωπικά συμφέροντα σε εκείνα της κοινωνίας”. [10. Ibid.]
Στους Minervals επιτρεπόταν να συναντούν ορισμένους από τους ανωτέρους τους (Illuminated Minervals) και να συζητούν μαζί τους. Αυτό και μόνο το προνόμιο αποτελούσε μεγάλη πηγή κινήτρων για τους νέους μυημένους.
Illuminated Minerval
Στους Illuminated Minerval, οι οποίοι επιλέγονταν μεταξύ των Minerval, ανατέθηκαν συγκεκριμένα καθήκοντα που έπρεπε να εκπληρώσουν προκειμένου να προετοιμαστούν για να αναλάβουν δράση στον “πραγματικό κόσμο”. Το μεγαλύτερο μέρος της εργασίας τους συνίστατο στη μελέτη της ανθρωπότητας και στην τελειοποίηση των μεθόδων για την καθοδήγησή της. Σε κάθε Φωτισμένο Minerval ανατέθηκε μια μικρή ομάδα Minervals, οι οποίοι εξετάζονταν, αναλύονταν και οδηγούνταν προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Επομένως, τα χαμηλότερου βαθμού μέλη του Τάγματος γίνονταν πειραματόζωα για τεχνικές που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν στις μάζες γενικά.
“Στον βαθμό του Φωτισμένου Minerval γίνονταν δεκτοί εκείνοι οι Minervals που κατά την κρίση των ανωτέρων τους ήταν άξιοι για προαγωγή. Περίτεχνες μυητικές τελετές καθόριζαν στο μυαλό του υποψηφίου τις αντιλήψεις ότι αναμενόταν η προοδευτική κάθαρση της ζωής του καθώς ανέβαινε στο τάγμα, και ότι η κατάκτηση της τέχνης της καθοδήγησης των ανθρώπων θα ήταν η ιδιαίτερη επιδίωξή του για όσο διάστημα παρέμενε στο νέο βαθμό. Για να πετύχει το τελευταίο, δηλαδή να γίνει ειδικός ψυχολόγος και διευθυντής των συνειδήσεων των ανθρώπων, έπρεπε να παρατηρεί και να μελετά συνεχώς τις πράξεις, τους σκοπούς, τις επιθυμίες, τα ελαττώματα και τις αρετές της μικρής ομάδας των Μινέρβων που είχαν τεθεί υπό την προσωπική του διεύθυνση και φροντίδα. Για την καθοδήγησή του σε αυτό το δύσκολο έργο του παρασχέθηκε μια περίπλοκη μάζα οδηγιών.
Εκτός από τη συνεχή παρουσία τους στις συνελεύσεις των Μινέρβαλων, τα μέλη αυτής της βαθμίδας συγκεντρώνονταν μία φορά το μήνα μόνα τους, για να ακούσουν αναφορές σχετικά με τους μαθητές τους, να συζητήσουν μεθόδους για την επίτευξη των καλύτερων αποτελεσμάτων στο έργο της καθοδήγησής τους και να ζητήσουν ο ένας τη συμβουλή του άλλου σε δύσκολες και ενοχλητικές περιπτώσεις. Σε αυτές τις συναντήσεις τα πρακτικά των συνελεύσεων των Μινέρβων επανεξετάζονταν και διορθώνονταν και στη συνέχεια διαβιβάζονταν στους ανώτερους αξιωματούχους του τάγματος”. [11. Ibid.]
Από αυτή τη βασική δομή, οι Ιλλουμινάτι άρχισαν την επέκτασή τους. Όλα ήταν έτοιμα για να πετύχει ο Weishaupt έναν σημαντικό στόχο: τη διείσδυση στον Τεκτονισμό.
Διείσδυση στον Τεκτονισμό
Το 1777, το έτος που ακολούθησε τη δημιουργία των Illuminati, ο Weishaupt εντάχθηκε στη μασονική στοά του Θεόδωρου του Καλού Συμβούλου στο Μόναχο. Όχι μόνο διέδωσε με επιτυχία τις απόψεις του στη στοά, αλλά κατάφερε επίσης να κάνει τη στοά να “απορροφηθεί σχεδόν αμέσως από το τάγμα των Ιλλουμινιστών”. [12. Hall, ό.π.].
Μια οριστική συμμαχία μεταξύ των Illuminati και του τεκτονισμού κατέστη δυνατή το 1780, όταν μια εξέχουσα προσωπικότητα με το όνομα Baron Adolf Franz Friederich Knigge μυήθηκε στο Τάγμα του Weishaupt. Οι μασονικές διασυνδέσεις και οι οργανωτικές ικανότητες του Γερμανού διπλωμάτη χρησιμοποιήθηκαν αμέσως από το Τάγμα. Ο Knigge επρόκειτο να επιτελέσει δύο σημαντικά καθήκοντα για τους Illuminati: Αναθεώρησε την ιεραρχία του Τάγματος, δημιούργησε νέες ανώτερες βαθμίδες και επέτρεψε την πλήρη ενσωμάτωση των μασονικών στοών στο σύστημα.
“Δύο βαρυσήμαντες συνέπειες ακολούθησαν αμέσως ως αποτέλεσμα της έλευσης του Kinigge στο Τάγμα. Οι πολυπόθητες υψηλότερες βαθμίδες εκπονήθηκαν και επήλθε μια συμμαχία μεταξύ των Illuminati και του Τεκτονισμού”. [13. Στο ίδιο.]
Η επιρροή του Knigge στο Τάγμα ήταν βαθιά και άμεση. Το νέο σύστημα που επινόησε προσέλκυσε τέκτονες και άλλες ισχυρές προσωπικότητες, γεγονός που έδωσε μεγάλη δυναμική στο κίνημα. Ακολουθεί το σύστημα που επινόησε ο Knigge:
βαθμοί των Βαυαρων Illuminati
Ο Knigge διατήρησε ανέπαφες τις αρχικές βαθμίδες του Τάγματος, αλλά πρόσθεσε νέες βαθμίδες πάνω από αυτές. Το δεύτερο επίπεδο των Ιλλουμινάτι ενσωμάτωσε τις βαθμίδες του Τεκτονισμού καθιστώντας, επομένως, την Αδελφότητα απλώς μέρος της ευρύτερης υπερδομής των Ιλλουμινιστών.
“Ο βαθμός Novice (που αποτελούσε μέρος του συστήματος μόνο με την προπαρασκευαστική έννοια) έμεινε αμετάβλητος από τον Knigge, εκτός από την προσθήκη μιας έντυπης ανακοίνωσης που έπρεπε να δοθεί στα χέρια όλων των νεοσυλλέκτων, η οποία τους συμβούλευε ότι το Τάγμα των Illuminati ξεχωρίζει έναντι όλων των άλλων μορφών του σύγχρονου Τεκτονισμού ως ο μόνος τύπος που δεν εκφυλίστηκε και ως τέτοιος είναι μόνος ικανός να επαναφέρει την τέχνη στην αρχαία της αίγλη. (…)
Οι τρεις συμβολικές βαθμίδες της δεύτερης τάξης φαίνεται ότι επινοήθηκαν αποκλειστικά και μόνο με σκοπό να παρέχουν μια οδό μέσω της οποίας τα μέλη των διαφόρων κλάδων της μεγάλης μασονικής οικογένειας θα μπορούσαν να περάσουν στις ανώτερες βαθμίδες του νέου τάγματος”. [14. Στο ίδιο.]
Οι υψηλότερες βαθμίδες του Τάγματος περιορίζονταν σε λίγους και εκλεκτούς και περιλάμβαναν ισχυρά άτομα και προσωπικότητες με επιρροή. Ο βαθμός του Πρίγκιπα περιλάμβανε στις τάξεις του Εθνικούς Επιθεωρητές, Επαρχιακούς, Έπαρχους και Κοσμήτορες των Ιερέων. Στην κορυφή της πυραμίδας βρισκόταν ο Μάγος (γνωστός και ως Αρεοπαγίτης), ο οποίος περιελάμβανε τους ανώτατους αρχηγούς του Τάγματος. Η ταυτότητά τους φυλασσόταν με ασφάλεια και είναι δύσκολο να επιβεβαιωθεί ακόμη και σήμερα.
Η στρατηγική του Knigge έδωσε εντυπωσιακά αποτελέσματα και επέτρεψε στους Illuminati να γίνουν ένα εξαιρετικά ισχυρό κίνημα.
“Η νέα μέθοδος διάδοσης του Ιλλουμινισμού μέσω της σύνδεσής του με μασονικές στοές απέδειξε αμέσως την αξία της. Σε μεγάλο βαθμό λόγω της ωραίας στρατηγικής της αναζήτησης των νεοσύλλεκτων μεταξύ των αξιωματικών και άλλων σημαίνοντων προσωπικοτήτων στις στοές του Τεκτονισμού, ο ένας μετά τον άλλον από τους τελευταίους με γρήγορη διαδοχή πέρασαν στο νέο σύστημα. Ιδρύθηκαν νέοι νομοί, οργανώθηκαν νέες επαρχίες και οι Επαρχίες άρχισαν να αναφέρουν μια σταθερή και άφθονη ροή νέων νεοσύλλεκτων. (…) Φοιτητές, έμποροι, γιατροί, φαρμακοποιοί, δικηγόροι, δικαστές, καθηγητές σε γυμνάσια και πανεπιστήμια, προϊστάμενοι, πολιτικοί αξιωματούχοι, πάστορες, ιερείς – όλοι εκπροσωπούνταν γενναιόδωρα μεταξύ των νεοπροσληφθέντων. Διακεκριμένα ονόματα εμφανίστηκαν σύντομα στους καταλόγους των στοών του νέου συστήματος. Ο δούκας Φερδινάνδος του Brunswick, ο δούκας Ernst της Gotha, ο δούκας Karl August του Saxe-Weimar, ο πρίγκιπας August της Saxe-Gotha, ο πρίγκιπας Carl της Hesse, ο βαρόνος Dalberg, ο φιλόσοφος Herder, ο ποιητής Goethe, ο παιδαγωγός Pestalozzi, ήταν μεταξύ των εγγεγραμμένων, Μέχρι το τέλος του 1784 οι ηγέτες καυχιόντουσαν για μια συνολική εγγραφή μεταξύ δύο και τριών χιλιάδων μελών 106. και η εγκαθίδρυση του τάγματος σε στέρεα θεμέλια φαινόταν να είναι πλήρως εξασφαλισμένη”. [15. Ibid.]
Ο Weishaupt, ωστόσο, δεν απολάμβανε για πολύ την επιτυχία του τάγματός του. Οι υποψίες για συνωμοσία των Ιλλουμινάτι εναντίον κυβερνήσεων και θρησκευτικών προέκυψαν σε όλη την Ευρώπη. Βλέποντας μια αξιόπιστη απειλή για την εξουσία της, η βαυαρική κυβέρνηση εξέδωσε διάταγμα με το οποίο έθετε εκτός νόμου όλες τις κοινότητες, τις κοινωνίες και τις αδελφότητες που υπήρχαν χωρίς τη δέουσα άδεια του νόμου. Επιπλέον, οι εσωτερικές διαφωνίες μεταξύ του Weishaupt και των ανώτερων στελεχών του Τάγματός του οδήγησαν σε διενέξεις και διαφωνίες. Μέσα σε όλα αυτά, ορισμένα μέλη πήγαν απευθείας στις αρχές και κατέθεσαν εναντίον του Τάγματος, μια ευκαιρία που δεν χάθηκε από τη βαυαρική κυβέρνηση.
“Από το στόμα των φίλων του, οι κατηγορίες που έκαναν οι εχθροί του εναντίον του Τάγματος έπρεπε να τεκμηριωθούν. Σύμφωνα με τις ομολογίες των ηγετών του, το σύστημα των Ιλλουμινάτι είχε την εμφάνιση μιας οργάνωσης αφιερωμένης στην ανατροπή της θρησκείας και του κράτους, μιας ομάδας δηλητηριαστών και πλαστογράφων, μιας ένωσης ανθρώπων με αηδιαστικά ήθη και διεφθαρμένα γούστα”. [16. Στο ίδιο]
Μέχρι το 1788, μέσω της χρήσης επιθετικής νομοθεσίας και ποινικών κατηγοριών, οι Βαυαροί Ιλλουμινάτι προφανώς διαλύθηκαν και καταστράφηκαν από την κυβέρνηση. Ενώ ορισμένοι βλέπουν εδώ το τέλος της ιστορίας των Ιλλουμινάτι, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα πλοκάμια του Ιλλουμινισμού είχαν προλάβει να εξαπλωθούν πολύ πέρα από τα όρια της Βαυαρίας και να φτάσουν σε μασονικές στοές σε όλη την Ευρώπη. Με άλλα λόγια, οι Ιλλουμινάτι δεν καταστράφηκαν ποτέ, απλώς πέρασαν στην παρανομία. Ένα χρόνο αργότερα, ένα σημαντικό γεγονός θα αποδείκνυε ότι ο Ιλλουμινισμός ήταν πιο ισχυρός από ποτέ: Η Γαλλική Επανάσταση.
Η Γαλλική Επανάσταση
Η βίαιη ανατροπή της Γαλλικής Μοναρχίας το 1789 συμβολίζει για πολλούς τη νίκη του Ιακωβινισμού και του Ιλλουμινισμού επί των παραδοσιακών θεσμών της εποχής. Η υιοθέτηση της Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κατέγραψε επίσημα τις μασονικές και ιλλουμινιστικές αξίες στον πυρήνα της γαλλικής κυβέρνησης. Το νέο σύνθημα της χώρας “Liberté, Égalité et Fraternité” (Ελευθερία, Ισότητα και Αδελφοσύνη) λέγεται ότι ήταν μια διάσημη μασονική ρήση που χρησιμοποιούνταν στις γαλλικές στοές για αιώνες.
Αντιδράσεις κατά του Ιλουμινισμού
Αν και οι Βαυαροί Ιλλουμινάτι λέγεται ότι είναι νεκροί, οι ιδέες που προωθούσαν εξακολουθούσαν να γίνονται πραγματικότητα. Οι Μασόνοι και οι Ροδόσταυροι εξακολουθούσαν να ευδοκιμούν και οι Ιλλουμινάτι φαινόταν να ζουν μέσω αυτών. Η Ευρώπη βρισκόταν σε βαθιά αναταραχή, καθώς μια νέα τάξη ανθρώπων έπαιρνε τα τιμόνια της εξουσίας. Κριτικοί άρχισαν να εμφανίζονται, αποκαλύπτοντας στις μάζες τις μυστικές δυνάμεις πίσω από τις αλλαγές που έβλεπαν.
Ο Leopold Hoffman, ένας μασόνος που ήταν πεπεισμένος ότι οι Illuminati διέφθειραν την Αδελφότητά του, δημοσίευσε μια σειρά άρθρων στο περιοδικό του με τίτλο Wiener Zeitschrift. Ισχυριζόταν ότι οι κατώτερες βαθμίδες των Ιλλουμινάτι είχαν διαλυθεί, αλλά οι ανώτερες βαθμίδες εξακολουθούσαν να είναι ενεργές. Πρόσθεσε επίσης ότι ο Τεκτονισμός “υποτάσσεται από τον Ιλλουμινισμό” και μετασχηματίζεται για να εξυπηρετήσει τους σκοπούς του. Δήλωσε επίσης ότι η Γαλλική Επανάσταση ήταν το αποτέλεσμα της πολυετούς προπαγάνδας των Ιλλουμινιστών.
Το 1797, ο John Robinson, ένας Σκωτσέζος γιατρός, μαθηματικός και εφευρέτης (εφηύρε τη σειρήνα) δημοσίευσε ένα βιβλίο με τίτλο “Αποδείξεις μιας συνωμοσίας εναντίον όλων των θρησκειών και των κυβερνήσεων της Ευρώπης, που διεξάγεται στις μυστικές συναντήσεις των Ελεύθερων Μασόνων, των Ιλλουμινάτι και των Αναγνωστικών Εταιρειών”. Αυτός ο αφοσιωμένος τέκτονας απογοητεύτηκε όταν συνειδητοποίησε ότι η αδελφότητά του είχε διεισδύσει στους Ιλλουμινάτι. Ακολουθεί ένα απόσπασμα από το βιβλίο του:
“Διαπίστωσα ότι η κάλυψη μιας μασονικής Στοάς είχε χρησιμοποιηθεί σε κάθε χώρα για την εκτόνωση και τη διάδοση αισθημάτων στη θρησκεία και την πολιτική, που δεν θα μπορούσαν να κυκλοφορήσουν δημόσια χωρίς να εκθέσουν τον συγγραφέα σε μεγάλο κίνδυνο. Διαπίστωσα, ότι αυτή η ατιμωρησία είχε ενθαρρύνει σταδιακά ανθρώπους με ακόλαστες αρχές να γίνονται πιο τολμηροί και να διδάσκουν δόγματα που ανατρέπουν όλες τις αντιλήψεις μας για την ηθική – όλη την εμπιστοσύνη μας στην ηθική διακυβέρνηση του σύμπαντος – όλες τις ελπίδες μας για βελτίωση σε μια μελλοντική κατάσταση της ύπαρξης – και κάθε ικανοποίηση και ικανοποίηση από την παρούσα ζωή μας, όσο ζούμε σε κατάσταση αστικής υποταγής. Μπόρεσα να εντοπίσω αυτές τις προσπάθειες, που έγιναν, σε μια πορεία πενήντα ετών, με το δόλιο πρόσχημα του διαφωτισμού του κόσμου με τον πυρσό της φιλοσοφίας και της διάλυσης των νεφών της αστικής και θρησκευτικής δεισιδαιμονίας που κρατούν τα έθνη της Ευρώπης στο σκοτάδι και τη σκλαβιά.
Παρατήρησα αυτά τα δόγματα να διαχέονται σταδιακά και να αναμειγνύονται με όλα τα διαφορετικά συστήματα του Ελεύθερου Τεκτονισμού, μέχρι που, τελικά, ΣΧΗΜΑΤΙΣΤΗΚΕ ΕΝΑΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ με ρητό σκοπό να ξεριζώσει όλα τα θρησκευτικά ιδρύματα και να ανατρέψει όλες τις υπάρχουσες κυβερνήσεις της Ευρώπης. Είδα αυτή την Ένωση να ασκείται με ζήλο και συστηματικά, μέχρι που έγινε σχεδόν ακαταμάχητη: Και είδα ότι οι πιο δραστήριοι ηγέτες της Γαλλικής Επανάστασης ήταν μέλη αυτής της Ένωσης, και διεξήγαγαν τις πρώτες τους κινήσεις σύμφωνα με τις αρχές της, και μέσω των οδηγιών και της βοήθειας που ζητούσαν και λάμβαναν επίσημα: Και, τέλος, είδα ότι αυτή η Ένωση εξακολουθεί να υπάρχει, εξακολουθεί να λειτουργεί μυστικά, και ότι όχι μόνο διάφορες εμφανίσεις μεταξύ μας δείχνουν ότι οι απεσταλμένοι της προσπαθούν να διαδώσουν τα απεχθή δόγματά τους, αλλά ότι η Ένωση έχει Στοές στη Βρετανία που αντιστοιχούν στη μητρική Στοά του Μονάχου από το 1784. . . Η Ένωση για την οποία μιλούσα είναι το τάγμα των ILLUMINATI, που ιδρύθηκε το 1775 [sic] από τον Dr. Adam Weishaupt, καθηγητή του Κανονικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Ingolstadt, και καταργήθηκε το 1786 από τον εκλέκτορα της Βαυαρίας, αλλά αναβίωσε αμέσως μετά, με άλλο όνομα και διαφορετική μορφή, σε όλη τη Γερμανία. Εντοπίστηκε και πάλι και φαινομενικά διαλύθηκε- αλλά είχε πια ριζώσει τόσο βαθιά, ώστε εξακολουθεί να υφίσταται χωρίς να έχει εντοπιστεί, και έχει εξαπλωθεί σε όλες τις χώρες της Ευρώπης” [17. John Robinson, Proofs of a Conspiracy].
Ο Augustin Barrel, ένας Γάλλος ιησουίτης ιερέας, δημοσίευσε επίσης το 1797 ένα βιβλίο που συνέδεε τη Γαλλική Επανάσταση με τους Βαυαρούς Illuminati. Στο βιβλίο του “Mémoires pour servir à l’histoire du Jacobisime”, εντόπισε το σύνθημα “Ελευθερία και Ισότητα” πίσω στους πρώτους Ναΐτες και υποστήριξε ότι, στους υψηλότερους βαθμούς του τάγματος, η ελευθερία και η ισότητα εξηγείται όχι μόνο με τον “πόλεμο κατά των βασιλιάδων και των θρόνων” αλλά και με τον “πόλεμο κατά του Χριστού και των βωμών του”. Παρέθεσε επίσης λεπτομέρειες σχετικά με την κατάληψη του Τεκτονισμού από τους Ιλλουμινιστές.
“Ο Barruel κατήγγειλε ότι όχι μόνο οι κατώτεροι της Μασονίας εξαπατήθηκαν από τον Weishaupt, αλλά και οι ίδιοι οι Illuminati του Weishaupt, για τους οποίους είχε προβλέψει ένα άλλο άκρως απόρρητο επίπεδο καθοδήγησης, γνωστό ως Αίοπαγός, ένας αποσυρμένος κύκλος διευθυντών ολόκληρου του τάγματος, που μόνο αυτός γνώριζε τους μυστικούς στόχους του. Για τον Barruel, επαναστάτες ηγέτες όπως ο La Rochefoucauld, ο Lafayette και ο δούκας της Ορλεάνης, είχαν γίνει πράκτορες των Illuminati και κορόιδα πιο ακραίων ριζοσπαστών όπως ο Danton, προβοκάτορες που πυροδότησαν την καθοδηγούμενη από τους Illuminati εξέγερση. Ο Barruel κατηγόρησε ακόμη ότι ολόκληρο το γαλλικό μασονικό κατεστημένο είχε μετατραπεί στις επαναστατικές ιδέες του Weishaupt, οι στοές του είχαν μετατραπεί σε μυστικές επιτροπές που σχεδίαζαν την αιματοχυσία”. [18. Tompkins, ό.π.].
Διάδοση στην Αμερική
Οι περισσότεροι από τους Ιδρυτές Πατέρες της Αμερικής ήταν μέλη Μυστικών Εταιρειών, είτε των Μασόνων, είτε των Ροδόσταυρων είτε άλλων. Ορισμένοι από αυτούς ταξίδεψαν στην Ευρώπη και ήταν καλά εξοικειωμένοι με τα δόγματα των Ιλλουμινάτι.
Από το 1776 έως το 1785 -όταν οι Βαυαροί Ιλλουμινάτι δραστηριοποιούνταν ανοιχτά- ο Βενιαμίν Φραγκλίνος βρισκόταν στο Παρίσι υπηρετώντας ως πρεσβευτής των Ηνωμένων Πολιτειών στη Γαλλία. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του, έγινε Μέγας Δάσκαλος της στοάς Les Neufs Soeurs, η οποία ήταν προσαρτημένη στη Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας. Αυτή η μασονική οργάνωση λέγεται ότι έγινε το γαλλικό αρχηγείο των Βαυαρών Ιλλουμινάτι. Είχε ιδιαίτερη επιρροή στην οργάνωση της γαλλικής υποστήριξης της Αμερικανικής Επανάστασης και αργότερα αποτέλεσε μέρος της διαδικασίας προς τη Γαλλική Επανάσταση.
Το 1799, όταν ο Γερμανός υπουργός G.W. Snyder προειδοποίησε τον George Washington για το σχέδιο των Illuminati “να ανατρέψουν όλες τις κυβερνήσεις και τη θρησκεία”, ο Washington απάντησε ότι είχε ακούσει “πολλά για το κακόβουλο και επικίνδυνο σχέδιο και τα δόγματα των Illuminati”. Ωστόσο, έκλεισε την επιστολή του δηλώνοντας: “Παρόλα αυτά πιστεύω ότι καμία από τις Στοές σε αυτή τη χώρα δεν έχει μολυνθεί από τις αρχές που αποδίδονται στην κοινωνία των Illuminati”.
Σε μια άλλη επιστολή προς τον Snyder, που γράφτηκε ένα μήνα αργότερα, ο Washington συνέχισε το θέμα:
“Δεν ήταν πρόθεσή μου να αμφισβητήσω ότι, τα δόγματα των Illuminati και οι αρχές του Ιακωβινισμού δεν είχαν εξαπλωθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αντιθέτως, κανείς δεν είναι πιο αληθινά ικανοποιημένος από εμένα για το γεγονός αυτό.
Η ιδέα που ήθελα να μεταδώσω ήταν ότι δεν πίστευα ότι οι Στοές των Ελεύθερων Μασόνων σε αυτή τη χώρα είχαν, ως Εταιρείες, προσπαθήσει να διαδώσουν τα διαβολικά δόγματα των πρώτων ή τις ολέθριες αρχές των δεύτερων (αν είναι δυνατόν να διαχωριστούν). Το ότι μεμονωμένα άτομα από αυτούς μπορεί να το έκαναν, ή ότι ο ιδρυτής ή το όργανο που χρησιμοποιήθηκε για την ίδρυση των Δημοκρατικών Εταιρειών στις Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να είχε αυτούς τους σκοπούς- και ότι στην πραγματικότητα είχε ως στόχο τον διαχωρισμό του Λαού από την Κυβέρνησή του, είναι πολύ προφανές για να αμφισβητηθεί”.
Κρίνοντας από αυτή την επιστολή, ο George Washington ήταν προφανώς ενήμερος για τα δόγματα των Illuminati Και ακόμη και αν δεν πίστευε ότι τα μασονικά ιδρύματα των Ηνωμένων Πολιτειών προπαγάνδιζαν τα δόγματά τους, παραδέχεται ότι μεμονωμένα άτομα θα μπορούσαν να έχουν αναλάβει αυτή την προσπάθεια.
Μετά τους Βαυαρούς Illuminati
Σήμερα, ο όρος Illuminati χρησιμοποιείται για να περιγράψει χαλαρά τη μικρή ομάδα ισχυρών ατόμων που εργάζονται για τη δημιουργία μιας Παγκόσμιας Κυβέρνησης, με την έκδοση ενός ενιαίου παγκόσμιου νομίσματος και μιας ενιαίας παγκόσμιας θρησκείας. Παρόλο που είναι δύσκολο να προσδιοριστεί αν η ομάδα αυτή κατάγεται απευθείας από τους αρχικούς Βαυαρούς Illuminati ή αν χρησιμοποιεί καν τον όρο Illuminati, τα δόγματα και οι μέθοδοί της βρίσκονται σε απόλυτη συνέχεια αυτού. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, το όνομα που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την απόκρυφη ελίτ μπορεί να αλλάξει. Και, τελικά, το όνομα είναι άσχετο- αυτό που πρέπει να αναγνωριστεί είναι το υποκείμενο ρεύμα που υπάρχει εδώ και αιώνες.
Σύμφωνα με τον Manly. P Hall, οι Βαυαροί Illuminati ήταν μέρος αυτού που αποκαλεί “Παγκόσμια Αδελφότητα”, ένα αόρατο Τάγμα στην “πηγή” των περισσότερων Ερμητικών Μυστικών Εταιρειών του παρελθόντος. Εργάζεται εδώ και αιώνες για τη μεταμόρφωση της ανθρωπότητας, καθοδηγώντας την μέσα από μια παγκόσμια αλχημική διαδικασία. Με τον ίδιο τρόπο που το αλχημιστικό Μεγάλο Έργο επιδιώκει να μετατρέψει τα ακατέργαστα μέταλλα σε χρυσό, ισχυρίζεται ότι εργάζεται για μια παρόμοια μεταμόρφωση του κόσμου. Σύμφωνα με τον Hall, η Παγκόσμια Αδελφότητα κάνει μερικές φορές τον εαυτό της ορατό, αλλά με τη μορφή διαφορετικών ονομάτων και συμβόλων. Αυτό θα σήμαινε ότι οι Ναΐτες Ιππότες, οι Μασόνοι, οι Ροδόσταυροι και οι Illuminati είναι προσωρινά ορατές εκδηλώσεις μιας υποκείμενης δύναμης που είναι απείρως πιο βαθιά και πιο ισχυρή. Ωστόσο, επειδή τα ανθρώπινα όντα είναι αυτό που είναι – αδύναμα προς την απληστία και τη δίψα για εξουσία – αυτά τα κινήματα συχνά διαφθείρονται και καταλήγουν να συνωμοτούν εναντίον των μαζών για περισσότερη εξουσία και υλικά οφέλη.
“Σίγουρα υπήρχε ένα υπόγειο ρεύμα πραγμάτων εσωτερισμού, με την πιο μυστικιστική έννοια της λέξης, κάτω από την επιφάνεια του Ιλουμινισμού. Από αυτή την άποψη, το Τάγμα ακολούθησε ακριβώς τα βήματα των Ναϊτών Ιπποτών. Οι Ναΐτες επέστρεψαν στην Ευρώπη μετά τις Σταυροφορίες, φέρνοντας μαζί τους μια σειρά από εκλεκτά θραύσματα της ανατολίτικης απόκρυφης γνώσης, μερικά από τα οποία είχαν συλλέξει από τους Δρούσους του Λιβάνου και μερικά από τους μαθητές του Hasan Ibn-al-Sabbah, του παλιού μάγου του όρους Alamut.
Αν υπήρχε ένα βαθύ μυστικιστικό ρεύμα που κυλούσε κάτω από την επιφάνεια του Ιλουμινισμού, είναι βέβαιο ότι ο Weishaupt δεν ήταν η Κασταλιανή Πηγή. Ίσως τα κρίνα των Illuminati και τα τριαντάφυλλα των Ροδόσταυρων να έρεαν, από ένα θαύμα της Φύσης, από τον ίδιο μίσχο. Οι παλιοί συμβολισμοί θα το πρότειναν αυτό, και δεν είναι πάντα σοφό να αγνοούμε τα αρχαία ορόσημα. Υπάρχει μόνο μία εξήγηση που ανταποκρίνεται στις προφανείς και φυσικές απαιτήσεις των γνωστών γεγονότων. Οι Ιλλουμινάτι ήταν μέρος μιας εσωτερικής παράδοσης η οποία είχε έλθει από τη μακρινή αρχαιότητα και είχε αποκαλυφθεί για μικρό χρονικό διάστημα μεταξύ των ουμανιστών του Ίνγκολσταντ. Ένα από τα άνθη του “ουράνιου φυτού” ήταν εκεί, αλλά οι ρίζες ήταν μακριά σε καλύτερο έδαφος”. [19. Hall, ό.π.].
Ο Hall καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι Illuminati υπήρχαν πολύ πριν από την εμφάνιση του τάγματος του Weishaupt και ότι εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμη και σήμερα. Υπό το πρόσχημα της ήττας και της καταστροφής οι Ιλλουμινάτι πραγματοποίησαν τις μεγαλύτερες νίκες τους.
“Ο Weishaupt αναδείχθηκε ως πιστός υπηρέτης ενός ανώτερου σκοπού. Πίσω του κινήθηκε ο περίπλοκος μηχανισμός της Μυστικής Σχολής. Ως συνήθως, δεν εμπιστεύονταν όλο τους το βάρος σε κανέναν φθαρτό θεσμό. Η φυσική ιστορία των Βαυαρών Ιλλουμινάτι εκτεινόταν σε μια περίοδο μόλις δώδεκα ετών. Είναι δύσκολο, επομένως, να κατανοήσει κανείς τη βαθιά αναταραχή που προκάλεσε το κίνημα αυτό στην πολιτική ζωή της Ευρώπης. Αναγκαζόμαστε να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτή η βαυαρική ομάδα ήταν μόνο ένα θραύσμα ενός μεγάλου και σύνθετου
σχεδίου.
Όλες οι προσπάθειες για την ανακάλυψη των μελών των ανώτερων βαθμίδων του τάγματος των Ιλλουμινιστών υπήρξαν ανεπιτυχείς. Ως εκ τούτου, συνηθίζεται να υποθέτουμε ότι αυτές οι ανώτερες βαθμίδες δεν υπήρχαν παρά μόνο στο μυαλό του Weishaupt και του von Knigge. Δεν είναι εξίσου πιθανό ότι μια ισχυρή ομάδα ανδρών, αποφασισμένη να παραμείνει εντελώς άγνωστη, κινήθηκε πίσω από τον Weishaupt και τον έσπρωξε προς τα εμπρός ως προπέτασμα για τις δικές της δραστηριότητες;
Τα ιδεώδη του Ιλουμινισμού, όπως βρίσκονται στα παγανιστικά Μυστήρια της αρχαιότητας, ήταν παλιά όταν γεννήθηκε ο Weishaupt, και είναι απίθανο αυτές οι μακροχρόνιες πεποιθήσεις να χάθηκαν μαζί με το βαυαρικό του πείραμα. Το έργο που ήταν ανολοκλήρωτο το 1785 παραμένει ανολοκλήρωτο και το 1950. Τα εσωτεριστικά τάγματα δεν θα εκλείψουν έως ότου εκπληρωθεί ο σκοπός που τα έφερε στη ζωή. Οι οργανισμοί μπορεί να χαθούν, αλλά η Μεγάλη Σχολή είναι άφθαρτη”. [20. Στο ίδιο.]
Οι Illuminati Σήμερα
Αν η ατζέντα των Ιλλουμινιστών είναι ακόμη ζωντανή σήμερα, ποια μορφή παίρνει; Από εσωτεριστική και πνευματική άποψη, ορισμένες σύγχρονες Μυστικές Εταιρείες, όπως η O.T.O. (Ordo Templi Orientis), έχουν ισχυριστεί ότι είναι οι κληρονόμοι του Ιλλουμινισμού. Άλλοι ερευνητές δήλωσαν ότι υπάρχουν κρυφά τάγματα πάνω από τους 33 “ορατούς” βαθμούς του Τεκτονισμού που αποτελούν τους Illuminati. Καθώς είναι, εξ ορισμού, μυστικά, η απόκτηση λεπτομερειών σχετικά με αυτά τα Τάγματα είναι αρκετά δύσκολη.
Η πολιτική πλευρά του σύγχρονου Ιλλουμινισμού είναι πολύ πιο ορατή και τα σχέδιά του είναι προφανή. Σε μια όλο και πιο περιοριστική και συγκεντρωμένη ομάδα ανατίθεται η δημιουργία σημαντικών αποφάσεων και πολιτικών. Διεθνείς επιτροπές και οργανώσεις, που ενεργούν πάνω από εκλεγμένους αξιωματούχους, δημιουργούν σήμερα κοινωνικές και οικονομικές πολιτικές που εφαρμόζονται σε παγκόσμιο επίπεδο. Το φαινόμενο αυτό είναι μάλλον νέο στην παγκόσμια ιστορία, καθώς αντί για βασίλεια ή έθνη-κράτη, μια μη εκλεγμένη σκιώδης κυβέρνηση, αποτελούμενη από την παγκόσμια ελίτ, γίνεται σταδιακά το κέντρο της παγκόσμιας εξουσίας.
“Σε ένα άλλο πολιτικό επίπεδο βρίσκονται ιδεολογικές ομάδες όπως το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων ή οι συμμετέχοντες στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ. Εδώ συναντάμε ηγέτες στην πολιτική, τις επιχειρήσεις, τα οικονομικά, την εκπαίδευση και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που μοιράζονται την πίστη στην αξία των παγκόσμιων λύσεων, βρίσκονται σε θέση υψηλής εξουσίας και επιρροής και αντιπροσωπεύουν διαφορετικά επίπεδα εμπλοκής με τον εσωτερικό κύκλο της ομάδας. Τα περισσότερα μέλη απλώς καλωσορίζουν την ευκαιρία να συναναστρέφονται με άλλες γνωστές προσωπικότητες και τους τιμά το γεγονός ότι τους προσφέρεται η ιδιότητα του μέλους ή τα προνόμια συμμετοχής. Ωστόσο, η ιδεολογία στα υψηλότερα επίπεδα αυτών των ομάδων υποστηρίζει μια παγκόσμια κυβέρνηση – η οποία θα διοικείται από μια τάξη εμπειρογνωμόνων και σχεδιαστών, επιφορτισμένων με τη λειτουργία κεντρικά οργανωμένων κοινωνικών και πολιτικών θεσμών. Αν και τα μέλη μπορεί να πειστούν να προσθέσουν τη σημαντική φωνή τους σε ορισμένες διακρατικές πολιτικές και οικονομικές πολιτικές, μπορεί να μην υποστηρίζουν (ή ακόμη και να μην γνωρίζουν) τις μακροπρόθεσμες φιλοδοξίες του εσωτερικού κύκλου. Αν και οι ομάδες αυτές συχνά πραγματοποιούν τις συνεδριάσεις τους μυστικά, οι κατάλογοι των μελών τους είναι δημόσια καταγεγραμμένοι. Είναι η κεντρική ατζέντα που συγκαλύπτεται”. [21. Wasserman, ό.π.].
Οι κυριότερες ομάδες και συμβούλια της ελίτ είναι η Διεθνής Ομάδα Κρίσεων, το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, το Ινστιτούτο Brookings, το Chatham House, η Τριμερής Επιτροπή και η Ομάδα Μπίλντερμπεργκ. Η Λέσχη της Βοημίας είναι γνωστό ότι διοργανώνει άτυπες συγκεντρώσεις της παγκόσμιας ελίτ που διακόπτονται από παράξενες τελετές και τελετουργίες. Το διακριτικό της Λέσχης είναι μια κουκουβάγια παρόμοια με αυτή που βρίσκεται στη σφραγίδα Minerval των Βαυαρών Illuminati.
Αν κάποιος μελετήσει προσεκτικά τα μέλη και τους συμμετέχοντες σε αυτές τις αποκλειστικές λέσχες, θα παρατηρήσει ότι συνδυάζουν τους πιο ισχυρούς πολιτικούς, διευθύνοντες συμβούλους και διανοούμενους της εποχής με λιγότερο γνωστά άτομα με διάσημα ονόματα. Είναι απόγονοι ισχυρών δυναστειών που ανέβηκαν στην εξουσία καταλαμβάνοντας ζωτικές πτυχές των σύγχρονων οικονομιών, όπως το τραπεζικό σύστημα, η πετρελαϊκή βιομηχανία ή τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Έχουν συνδεθεί με γεγονότα που άλλαξαν τα δεδομένα, όπως η δημιουργία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ το 1913. Η πράξη αυτή τροποποίησε πλήρως το τραπεζικό σύστημα των Ηνωμένων Πολιτειών, τοποθετώντας το στα χέρια λίγων ελίτ εταιρειών. Απόδειξη αυτού είναι η δικαστική απόφαση του 1982 που αναφέρει ότι “οι Τράπεζες Αποθεματικού δεν είναι ομοσπονδιακά όργανα για τους σκοπούς του FTCA [Federal Tort Claims Act], αλλά είναι ανεξάρτητες, ιδιωτικές και τοπικά ελεγχόμενες εταιρείες”.
Στο βιβλίο του “Bloodlines of the Illuminati”, ο αμφιλεγόμενος συγγραφέας Fritz Springmeier ισχυρίζεται ότι οι σημερινοί Illuminati σχηματίζονται από τους απογόνους δεκατριών ισχυρών οικογενειών των οποίων οι πρόγονοι είχαν στενούς ή μακρινούς δεσμούς με τους αρχικούς Βαυαρούς Illuminati. Σύμφωνα με τον Springmeier, οι 13 γενεαλογικές γραμμές είναι οι Astors, οι Bundys, οι Collins, οι DuPonts, οι Freemans, οι Kennedys, οι Li, οι Onassis, οι Reynolds, οι Rockefellers, οι Rothschilds, οι Russells και οι Van Duyns. [22. Fritz Springmeier, The Bloodlines
of the Illuminati]
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι λόγω των υλικών και πολιτικών πόρων που κατέχουν, ορισμένες από αυτές τις οικογένειες έχουν μεγάλη δύναμη στον σημερινό κόσμο. Φαίνεται ότι αποτελούν τον πυρήνα αυτού που αποκαλούμε σήμερα Illuminati. Ωστόσο, συνωμοτούν για τη δημιουργία μιας Νέας Παγκόσμιας Τάξης; Ακολουθεί ένα απόσπασμα από τα απομνημονεύματα του David Rockefeller που μπορεί να απαντήσει σε ορισμένα ερωτήματα:
“Για περισσότερο από έναν αιώνα, ιδεολογικοί εξτρεμιστές και στα δύο άκρα του πολιτικού φάσματος έχουν εκμεταλλευτεί καλά δημοσιοποιημένα περιστατικά όπως η συνάντησή μου με τον Κάστρο για να επιτεθούν στην οικογένεια Rockefeller για την υπέρμετρη επιρροή που ισχυρίζονται ότι ασκούμε στους αμερικανικούς πολιτικούς και οικονομικούς θεσμούς. Ορισμένοι μάλιστα πιστεύουν ότι είμαστε μέρος μιας μυστικής συμμορίας που εργάζεται ενάντια στα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών, χαρακτηρίζοντας την οικογένειά μου και εμένα ως “διεθνιστές” και ότι συνωμοτούμε με άλλους σε όλο τον κόσμο για την οικοδόμηση μιας πιο ολοκληρωμένης παγκόσμιας πολιτικής και οικονομικής δομής – ενός κόσμου, αν θέλετε. Αν αυτή είναι η κατηγορία, δηλώνω ένοχος και είμαι περήφανος γι’ αυτό”. [23. David Rockefeller, Απομνημονεύματα]
Συμπερασματικά
Η ιστορία των Illuminati έχει καταπιεστεί ή αποκαλυφθεί, έχει διαψευστεί ή αποκαλυφθεί, έχει γελοιοποιηθεί ή υπερβάλει αμέτρητες φορές – όλα ανάλογα με την άποψη των συγγραφέων και το αν είναι “απολογητές” ή “κριτικοί”. Το να αποκτήσει κανείς την απόλυτη αλήθεια για μια ομάδα που προοριζόταν πάντα να είναι μυστική είναι μια μεγάλη πρόκληση και πρέπει να χρησιμοποιήσει μεγάλη κρίση και διάκριση για να ξεχωρίσει τα γεγονότα από τις κατασκευές. Καθώς δεν είναι δυνατόν να απαντηθούν όλα τα ερωτήματα που αφορούν τους Ιλλουμινάτι, το παρόν άρθρο προσπάθησε απλώς να σχηματίσει μια πιο ακριβή εικόνα του τάγματος και να παρουσιάσει σημαντικά γεγονότα που το αφορούν.
Η σημερινή πολιτική ατμόσφαιρα είναι αρκετά διαφορετική από την εποχή του Weishaupt και των Αμερικανών Ιδρυτών Πατέρων, ωστόσο εξακολουθούν να υπάρχουν πολλές ομοιότητες. Ενώ οι Βαυαροί Ιλλουμινιστές υποτίθεται ότι κατήγγειλαν την πολιτική και θρησκευτική καταπίεση του Βατικανού, ένα νέο είδος καταπίεσης παίρνει μορφή. Καθώς οι δημοκρατίες συγχωνεύονται σε μια ενιαία παγκόσμια κυβέρνηση, καθώς η ιδιωτική ζωή και οι ελευθερίες αντικαθίστανται από την “ασφάλεια” και την παρακολούθηση υψηλής τεχνολογίας, καθώς τα σχολεία καταστέλλουν την κριτική σκέψη, καθώς τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αποβλακώνουν και αποπληροφορούν τις μάζες, καθώς οι μυστικές επιχειρήσεις πραγματοποιούν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και καθώς όλες οι μεγάλες διαμαρτυρίες καταστέλλονται βίαια από ένα αυξανόμενο αστυνομικό κράτος, είναι εύκολο να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι ένα παρόμοιο κατασταλτικό σύστημα εγκαθιδρύεται επί του παρόντος. Οι Ιλλουμινάτι “απελευθέρωσαν” πραγματικά τον Δυτικό Κόσμο από την καταπίεση του Βατικανού ή απλώς συνέχισαν στα χνάρια του;
“Η μειοψηφία, η άρχουσα τάξη σήμερα, έχει τα σχολεία και τον Τύπο, συνήθως και την Εκκλησία, υπό τον έλεγχό της. Αυτό της δίνει τη δυνατότητα να οργανώνει και να επηρεάζει τα συναισθήματα των μαζών και να τα κάνει εργαλείο της”.
