Ο Γιάννης Μπουτάρης, νέος Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, όρισε τους νέους αντιδημάρχους και κατέληξε και στους εντεταλμένους συμβούλους του δήμου Θεσσαλονίκης.
Τις προηγούμενες ημέρες, όσο δηλαδή "έπαιζαν" ονόματα, κυκλοφορούσαν φήμες περί πιέσεων πρωτοκλασάτων υπουργών του ΠΑΣΟΚ να "αξιοποιηθούν" κομματικά στελέχη, όπως και φήμες περί παραιτήσεων δημοτικών συμβούλων, που...
προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ (Γεράκης, Ζαχαριάδης κλπ), αν δεν αναλάβουν αντιδημαρχίες. Τελικά ο κυρ-Γιάννης έκανε αυτό που κάνει πάντα, δηλαδή έγραψε το ΠΑΣΟΚ εκεί που δεν πιάνει μελάνι.
Και φυσικά κανείς δεν παραιτήθηκε, κανένας δεν έκανε "δηλώσεις με αιχμές", όλοι έσκυψαν το κεφάλι, έκαναν την ανάγκη φιλοτιμία και το βούλωσαν.
Ο Γιώργος Γεράκης, Γραμματέας της Π.Ε. ΠΑ.ΣΟ.Κ. Κ.Μακεδονίας μάλιστα δήλωσε σήμερα "Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και προεκλογικά και μετεκλογικά δεν διεκδίκησε θέσεις και αξιώματα. Δεν βάλαμε στο τραπέζι τέτοιους όρους και προϋποθέσεις...Θέλω επίσης να συγχαρώ τους νέους αντιδημάρχους και να τους ευχηθώ καλή επιτυχία στο έργο τους. Εμείς θα σταθούμε δίπλα τους σε κάθε ενέργεια ή δραστηριότητα που θα είναι για το καλό της πόλης, που θα δίνει πνοή στη Θεσσαλονίκη."
Γιατί, ο χώρος του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στη διακυβέρνηση της χώρας στο 70% του χρόνου, από το 1980 και μετά -και θα βρίσκεται πολλές δεκαετίες ακόμη- για έναν πολύ απλό λόγο:
Τα στελέχη του είναι στρατιώτες, σκύβουν το κεφάλι και παραμένουν στο μαντρί, ακόμη κι όταν δεν αξιοποιούνται, επειδή νιώθουν ότι τους ενώνει ο "κοινός εχθρός", δηλαδή η "δεξιά". Είναι στο ΠΑΣΟΚ ή όπου τους στείλει το ΠΑΣΟΚ, βρέξει-χιονίσει, "για να μη βγει η δεξιά". Έχουν δηλαδή μια κοινή -αιώνια- συνισταμένη: "να μη βγει η δεξιά".
Αντίθετα, τα στελέχη της ΝΔ, νομίζουν, (ο καθένας για τον εαυτό του), ότι είναι ένας Αϊνστάιν, Τσώτσιλ και Μεγαλέξανδρος μαζί. Με την παραμικρή διαφωνία ή μια υπόσχεση που δεν κρατήθηκε ή ένα αίσθημα αδικίας και "μη αξιοποίησης", ξερνάνε την καραμέλα: "φεύγω, πάω στον Καρατζαφέρη/Ντόρα, αφού το κόμμα δεν καταλαβαίνει πόσο γιγαντοτεράστιος είμαι".
