"".... Α ρε Κασσιδιάρης που σας χρειάζεται!...""
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Το 1950, με τον άρτι ψηφισθέντα Ποινικό Κώδικα, ορίσθηκε [άρθρο 235] ότι τιμωρείται με φυλάκιση 1-5 ετών ο υπάλληλος «που απαιτεί ή δέχεται ή προσφέρεται να δεχθεί δώρα η άλλα ανταλλάγματα που δεν δικαιούται ή την υπόσχεση...
τέτοιων δώρων ή ανταλλαγμάτων για ενέργεια ή παράλειψή του μελλοντική ή ήδη τελειωμένη, η οποία είναι αντίθετη στα καθήκοντά του ή ανάγεται στην υπηρεσία του».
Με το άρθρο δεύτερο ν. 2802/2001 τροποποιήθηκε το εν λόγω άρθρο, ώστε να καταλαμβάνει τις περιπτώσεις, όπου ο επίορκος υπάλληλος ζητεί ή λαμβάνει είτε απ’ ευθείας είτε μέσω τρίτου για τον εαυτό του ή για άλλον το παράνομο ωφέλημα ή απλώς δέχεται υπόσχεση τούτου.
Ακολούθως, με το άρθρο δεύτερο ν. 3666/2008 ορίσθηκε ότι αν η αξία του ωφελήματος υπερβαίνει το ποσό των € 73.000, τότε επιβάλλεται κάθειρξη 5-10 ετών [κακούργημα].
Εν συνεχεία με το άρθρο 77§6 ν. 3842/2010 ορίσθηκε ότι αν ο επίορκος είναι εφοριακός ή τελωνειακός, επιβάλλεται και χρηματική ποινή € 10.000-500.000.
Το ποσό των € 73.000 αυξήθηκε σε € 120.000 με το άρθρο 24§1(γ) ν. 4055/2012 της κυβέρνησης Λουκά. Άρα, όσοι υπάλληλοι εδιώκοντο για κακουργηματική δωροδοκία μέχρι τότε για ποσά μέχρι € 120.000 απηλλάγησαν, αφού το αδίκημά τους περιέπεσε στην κατηγορία των πλημμελημάτων, εξ ου και είχε ήδη παραγραφεί λόγω παρόδου 5ετίας, αφού είναι γνωστόν ότι η βραδυπορούσα Δικαιοσύνη παραπέμπει στο ακροατήριο τους κακούργους μετά από 6-7 χρόνια από την άσκηση της δίωξης [τα πλημμελήματα παραγράφονται στα 5 έτη].
Και ήλθε ο τεράστιος Παπαφίγκος της συγκυβέρνησης με τον καθηγητή Εγκληματολογίας και βουλευτή της ΔΗΜΑΡ Ιωάννη Πανούση να τροποποιήσουν με τον ν. 4139/2013 το άρθρο 235, ώστε κάθε λαδιάρης δημόσιος υπάλληλος να τιμωρείται και με χρηματική ποινή € 150.000. Επίσης, αν η αξία των ωφελημάτων υπερβαίνει το ποσό των € 120.000 ή αν ο δράστης έχει την ιδιότητα του υπαλλήλου του Υπουργείου Οικονομικών να επιβάλλεται όχι μόνον κάθειρξη μέχρι 10 ετών, αλλά και υποχρεωτική χρηματική ποινή € 50.000-500.000.
Ας πούμε ότι όλα είναι όμορφα και ωραία μέχρις εδώ, μολονότι με τις αλλεπάλληλες τροποποιήσεις απηλλάγησαν από την ποινική ευθύνη ουκ ολίγοι επίορκοι.
Έλα, όμως, που με τον τελευταίο αυτό νόμο προστέθηκε – με πρόταση Πανούση - και παραγραφούλα 3 στο άρθρο 235 που ορίζει ότι «Δεν συνιστά δωροδοκία η απλή υλική παροχή προς έκφραση ευγνωμοσύνης.» Εντύπωση, μάλιστα, προκαλεί το γεγονός ότι ενώ η προς ψήφιση διάταξη είχε και τις λεξούλες «μη χρηματική» [μη χρηματική υλική παροχή, π.χ. φοντανάκια] αυτές οι λεξούλες διεγράφησαν από το κείμενο της ψηφισμένης διάταξης. Άρα, το φακελάκι που δίνω στον δημόσιο υπάλληλο εκ των υστέρων εις έκφραση ευγνωμοσύνης δεν συνιστά παθητική δωροδοκία. [ΣΗΜ: συνήθως οι υποθέσεις δωροδοκίας βλέπουν το φως τη δημοσιότητος λόγω καταγγελίας από μέρους του ακουσίου «δωρητή», η οποία γίνεται πριν δοθεί το δώρο και όχι αφού έχει αυτό δοθεί και έχει παραληφθεί και το αντίδωρον του επίορκου υπαλλήλου].
Μόλις επισημάνθηκε η πατάτα [;] ο Παπαφίγκος έσπευσε να δηλώσει ότι θα καταργήσει τη νέα αυτή διαταξούλα. Τον παρακαλώ, όταν το κάνει, να μας πει και πόσοι διωκόμενοι επίορκοι θα έχουν στο μεταξύ απαλλαγεί από κάθε κατηγορία, επειδή κατηγορούνταν μέχρι την 20.03.2013 ότι έλαβαν αντίδωρον εις έκφρασιν ευγνωμοσύνης.
Α ρε Κασσιδιάρης που σας χρειάζεται!
Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση
