Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ
Καθηγητή Πανεπιστημίου Μακεδονίας
Βρισκόμαστε, τελικά, ως Έθνος, λαός και κοινωνία στο μάτι ενός κυκλώνα, στη δίνη προβληματισμών, με τον κλυδωνισμό θεσμών και δομών, με την ακύρωση παραδοσιακών προτύπων συμπεριφοράς και πλαισίων αναφοράς. Προβάλλει επιτακτική η ανάγκη για μια προσεκτική ψυχοκοινωνική αξιολόγηση των δεδομένων χωρίς προκαταλήψεις, χωρίς φόβο και πάθος και χωρίς υστερικές αντιδράσεις.
Μήπως όλα τα παραπάνω αποτελούν πικρόχολες διαπιστώσεις υποκειμενικού τύπου πίσω από τις οποίες υποκρύπτονται κάποιες μικροπολιτικές σκοπιμότητες;
Κατηγορηματικά ΟΧΙ!
Έχουμε τελματώσει σε έναν απίστευτα βρώμικο και δύσοσμο βούρκο...Κολλήσαμε! Εάν περάσει στο συλλογικό, εθνικό μας υποσυνείδητο η αίσθηση ότι ΔΕΝ υπάρχει πια στέρεο, υγιές, ηθικό κομμάτι γης για να σταθούμε, τότε το επόμενο βήμα είναι ο ΚΥΝΙΣΜΟΣ,η απώλεια της ιδεολογίας, η προσφυγή στην απάθεια και την άρνηση που αποτελούν το ικρίωμα θανάτωσης της κοινωνικής αλληλεγγύης, καθώς το δημιουργικό ΕΜΕΙΣ υποκαθίσταται από το μικροπρεπές...ΕΓΩ!
Καιρός να...ξυπνήσουμε, να θυμηθούμε το «εμείς», να διαπιστώσουμε ότι ακόμα υπάρχει EΛΠIΔA! Αλλιώς, ο τελευταίος ας φροντίσει, παρακαλώ, να ρίξει την αυλαία και να σβήσει τα φώτα..!
Καληνύχτα... Ελλάδα;
Καθηγητή Πανεπιστημίου Μακεδονίας
Βρισκόμαστε, τελικά, ως Έθνος, λαός και κοινωνία στο μάτι ενός κυκλώνα, στη δίνη προβληματισμών, με τον κλυδωνισμό θεσμών και δομών, με την ακύρωση παραδοσιακών προτύπων συμπεριφοράς και πλαισίων αναφοράς. Προβάλλει επιτακτική η ανάγκη για μια προσεκτική ψυχοκοινωνική αξιολόγηση των δεδομένων χωρίς προκαταλήψεις, χωρίς φόβο και πάθος και χωρίς υστερικές αντιδράσεις.
Μήπως όλα τα παραπάνω αποτελούν πικρόχολες διαπιστώσεις υποκειμενικού τύπου πίσω από τις οποίες υποκρύπτονται κάποιες μικροπολιτικές σκοπιμότητες;
Κατηγορηματικά ΟΧΙ!
Έχουμε τελματώσει σε έναν απίστευτα βρώμικο και δύσοσμο βούρκο...Κολλήσαμε! Εάν περάσει στο συλλογικό, εθνικό μας υποσυνείδητο η αίσθηση ότι ΔΕΝ υπάρχει πια στέρεο, υγιές, ηθικό κομμάτι γης για να σταθούμε, τότε το επόμενο βήμα είναι ο ΚΥΝΙΣΜΟΣ,η απώλεια της ιδεολογίας, η προσφυγή στην απάθεια και την άρνηση που αποτελούν το ικρίωμα θανάτωσης της κοινωνικής αλληλεγγύης, καθώς το δημιουργικό ΕΜΕΙΣ υποκαθίσταται από το μικροπρεπές...ΕΓΩ!
Καιρός να...ξυπνήσουμε, να θυμηθούμε το «εμείς», να διαπιστώσουμε ότι ακόμα υπάρχει EΛΠIΔA! Αλλιώς, ο τελευταίος ας φροντίσει, παρακαλώ, να ρίξει την αυλαία και να σβήσει τα φώτα..!
Καληνύχτα... Ελλάδα;