Την Τρίτη γράφαμε πρώτοι για την επικείμενη χάρη στον Χάρη Νικολαϊδη, η οποία δόθηκε επιτέλους και αυτή είναι μια ακόμη υπόθεση που ανέδειξαν οι bloggers. Εύγε σε όλους.
Η υποδοχή του Νικολαΐδη στο αεροδρόμιο της Μελβούρνης όπου έφθασε το μεσημέρι του Σαββάτου, ήταν ιδιαίτερα συγκινητική.
Με δάκρυα στα μάτια τον υποδέχθηκαν ο πατέρας του Σωκράτης, ο αδελφός του Φώτης, η φίλη του Ζιντάνα, συγγενείς και φίλοι.
Μιλώντας στους δημοσιογράφους, ο Χάρης Νικολαΐδης ευχαρίστησε τον αυστραλιανό λαό και τα μέσα ενημέρωσης για την συμπαράστασή του όλο αυτό το διάστημα που «ζούσε έναν εφιάλτη».
«Τα ελλαδικά μέσα ενημέρωσης, τα κυπριακά, ο λαός της Ελλάδας και της Κύπρου, ο απανταχού Ελληνισμός αλλά και ο πολιτικός κόσμος των δυο χωρών μου συμπαραστάθηκαν. Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η συμπαράσταση της ομογένειας της Αυστραλίας. Δεν έχω λόγια για να εκφράσω τις ευχαριστίες μου και την ευγνωμοσύνη μου» είπε.
Την χαρά της απελευθέρωσής του σκίασε η ασθένεια της μητέρας του, Δέσποινας, η οποία υπέστη εγκεφαλικό πριν λίγες μέρες και νοσηλεύεται σε νοσοκομείο της Μελβούρνης σε κρίσιμη κατάσταση.
«Έκλαιγα επί οκτώ ώρες" είπε ο Νικολαΐδης στους δημοσιογράφους μετά την άφιξή του γιατί, όπως εξήγησε, λίγα λεπτά πριν την αναχώρησή του από τη Μπανγκόκ έμαθε ότι η μητέρα του υπέστη εγκεφαλικό.
«Λίγες ώρες νωρίτερα ενημερώθηκα για την απονομή βασιλικής χάριτος. Μου ζητήθηκε να γονατίσω μπροστά στο πορτρέτο του βασιλιά. Κάτι σαν βασιλική ακρόαση και μετάνοια" είπε.
Ο ίδιος εξήγησε ότι στη φυλακή δεν απελπίστηκε ποτέ. «Ναι, στέγνωσαν τα δάκρυά μου, αλλά ποτέ δεν στέγνωσα από ελπίδα και αγάπη" είπε και πρόθεσε: «Τώρα αισθάνομαι εξαντλημένος και θέλω να πάω στο νοσοκομείο να δω την μητέρα μου, η οποία, όπως μου λένε δεν μπορεί ούτε καν να μιλήσει.
Ο πατέρας του Σωκράτης Νικολαΐδης δήλωσε πως αισθάνθηκε σαν να «αναστήθηκε".
«Όλους αυτούς τους μήνες ήμουν ζωντανός-νεκρός" πρόσθεσε.
Ο αδελφός του Χάρη Νικολαΐδη, Φώτης, συμπλήρωσε ότι όλη η οικογένεια έζησε έναν εφιάλτη εδώ και έξι μήνες.
«Αισθανόμαστε μεγάλη ανακούφιση » είπε και πρόσθεσε ότι ο Χάρης θα πρέπει τώρα να κοιτάξει την υγεία του γιατί οι συνθήκες κράτησής του «είχαν τις επιπτώσεις τους».
Με δάκρυα στα μάτια τον υποδέχθηκαν ο πατέρας του Σωκράτης, ο αδελφός του Φώτης, η φίλη του Ζιντάνα, συγγενείς και φίλοι.
Μιλώντας στους δημοσιογράφους, ο Χάρης Νικολαΐδης ευχαρίστησε τον αυστραλιανό λαό και τα μέσα ενημέρωσης για την συμπαράστασή του όλο αυτό το διάστημα που «ζούσε έναν εφιάλτη».
«Τα ελλαδικά μέσα ενημέρωσης, τα κυπριακά, ο λαός της Ελλάδας και της Κύπρου, ο απανταχού Ελληνισμός αλλά και ο πολιτικός κόσμος των δυο χωρών μου συμπαραστάθηκαν. Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η συμπαράσταση της ομογένειας της Αυστραλίας. Δεν έχω λόγια για να εκφράσω τις ευχαριστίες μου και την ευγνωμοσύνη μου» είπε.
Την χαρά της απελευθέρωσής του σκίασε η ασθένεια της μητέρας του, Δέσποινας, η οποία υπέστη εγκεφαλικό πριν λίγες μέρες και νοσηλεύεται σε νοσοκομείο της Μελβούρνης σε κρίσιμη κατάσταση.
«Έκλαιγα επί οκτώ ώρες" είπε ο Νικολαΐδης στους δημοσιογράφους μετά την άφιξή του γιατί, όπως εξήγησε, λίγα λεπτά πριν την αναχώρησή του από τη Μπανγκόκ έμαθε ότι η μητέρα του υπέστη εγκεφαλικό.
«Λίγες ώρες νωρίτερα ενημερώθηκα για την απονομή βασιλικής χάριτος. Μου ζητήθηκε να γονατίσω μπροστά στο πορτρέτο του βασιλιά. Κάτι σαν βασιλική ακρόαση και μετάνοια" είπε.
Ο ίδιος εξήγησε ότι στη φυλακή δεν απελπίστηκε ποτέ. «Ναι, στέγνωσαν τα δάκρυά μου, αλλά ποτέ δεν στέγνωσα από ελπίδα και αγάπη" είπε και πρόθεσε: «Τώρα αισθάνομαι εξαντλημένος και θέλω να πάω στο νοσοκομείο να δω την μητέρα μου, η οποία, όπως μου λένε δεν μπορεί ούτε καν να μιλήσει.
Ο πατέρας του Σωκράτης Νικολαΐδης δήλωσε πως αισθάνθηκε σαν να «αναστήθηκε".
«Όλους αυτούς τους μήνες ήμουν ζωντανός-νεκρός" πρόσθεσε.
Ο αδελφός του Χάρη Νικολαΐδη, Φώτης, συμπλήρωσε ότι όλη η οικογένεια έζησε έναν εφιάλτη εδώ και έξι μήνες.
«Αισθανόμαστε μεγάλη ανακούφιση » είπε και πρόσθεσε ότι ο Χάρης θα πρέπει τώρα να κοιτάξει την υγεία του γιατί οι συνθήκες κράτησής του «είχαν τις επιπτώσεις τους».
