"Αυτοί είναι και οι μεγαλύτεροι «ρατσιστές», διότι με τις πλάτες του ίδιου του κράτους προβαίνουν σε «αντιρατσιστικά» event, σε αντισυγκεντρώσεις και λοιπά καραγκιοζιλίκια, ελέω παγκοσμιοποίησης. Ουδείς «προοδευτικός» ασχολήθηκε με τον πρόσφατο θάνατο της 32χρονης υπαλλήλου από τις σφαίρες του αλβανού ληστή, όταν όμως μιλήσεις ενάντια των παρανόμων μεταναστών, τότε είσαι εγκληματίας ρατσιστής."
Ένα από τα ζητήματα λοιπόν που απασχολεί ολόκληρη την Ευρώπη και όχι μόνο, είναι το ζήτημα της λαθρομετανάστευσης.
Ίσως βεβαίως το "λαθρο-" στην έννοια αυτή θα ταίριαζε μόνο στην περίπτωση όπου η εκάστοτε Αρχή θα το καταδίωκε όσο χρειαζόταν ώστε να αποτρέπει όσους παρανομούν, ωστόσο αυτό δεν συμβαίνει - αντίθετα, η ίδια η Αρχή είναι που τους επιτρέπει, κρατώντας ελαφρώς τα προσχήματα σε απειροελάχιστες περιπτώσεις, να εισέρχονται παράνομα στις.. χώρες μας. Όταν οι μηχανισμοί είναι τέτοιοι, που μπορείς εύκολα να συλληφθείς ακόμα και για το ΦΠΑ που έχεις απλήρωτο, η εικόνα με τον αδιάφορο αστυνομικό και τον παράνομο αφρικανό που πουλάει τσάντες στην μέση της Ερμού, είναι χαρακτηριστική. Λειτουργώντας βεβαίως με βάση το παρόν, αναλωνόμαστε σε διαλόγους για το εάν πρέπει να έρθουν άλλοι μετανάστες ή να φύγουν οι συγκεκριμένοι ξεχνώντας δε, ότι το ίδιο το Κράτος τους έφερε αδιαφορώντας για τα νομικά πλαίσια - έτσι λοιπόν οποιαδήποτε συζήτηση ή ανάλυση επ' αυτού είναι πέρα ως πέρα περιττή - είναι κρατική απόφαση η όλη ιστορία κι η εντολή φυσικά, δόθηκε από πολύ υψηλούς ξένους παράγοντες.
Ο λόγος; Παγκοσμιοποίηση. Κι αυτό ίσως να ακούγεται αόριστο, ωστόσο είναι πέρα για πέρα συγκεκριμένο. Η δομή μιας κοινωνίας βασιζόταν πάντοτε και βασίζεται ακόμη και τώρα σε στοιχεία που αντιστοιχούν στην παράδοση, στην γλώσσα, την κοινή καταγωγή, το αίμα. Όταν οι Έλληνες επαναστάτησαν το 1821 επαναστάτησαν ως Έλληνες, κι όχι ως υπόδουλοι των τούρκων διότι τότε θα μπορούσαν να επαναστατήσουν κι άλλοι λαοί μαζί τους. Το ίδιο και το 1955, όταν οι Κύπριοι εναντιώθηκαν κατά του Αγγλικού ζυγού, σήκωσαν την ελληνική σημαία και πολέμησαν σαν Έλληνες κι αυτό απλά είναι άλλο ένα παράδειγμα στα τόσα πολλά που υπάρχουν σε παγκόσμιο επίπεδο. Πλέον, καθώς τα πράγματα έχουν απλουστευθεί όσον αφορά τις παγκόσμιες ισορροπίες και οι Η.Π.Α. μπορούν να παίζουν άνετα τον ρόλο τους ως μαριονέτα των σιωνιστών, η παγκοσμιοποίηση ξεκινάει από τα αμερικάνικα πρότυπα στον τρόπο ζωής και συμπεριφοράς, και καταλήγει στην διάβρωση του κοινωνικού ιστού με την αθρόα έλευση εκατομμυρίων μεταναστών.
Βεβαίως, το σύστημα για να μην στοχοποιηθεί χρησιμοποιεί άλλους μεσάζοντες οι οποίοι εσκεμμένα ή άθελά τους λειτουργούν κατά γράμμα αυτό που επιδιώκουν οι παγκόσμιοι τύραννοι. Σε επίπεδο οθόνης και Μ.Μ.Ε., όλοι βλέπουμε κάθε τρεις και λίγο την ουσία του «αντιρατσισμού» ενώ δήθεν διανοούμενοι και κοινωνιολόγοι που προωθούνται ανάλογα λειτουργούν και ανάλογα κι όλοι αυτοί λειτουργούν στα πλαίσια του συνειδητού και εσκεμμένου. Μεγάλοι φορείς, οικονομικοί κολοσσοί, παραγωγοί ταινιών, μέχρι και παράγοντες αθλητικών ομάδων κάνουν καμπάνιες «ενάντια στον ρατσισμό». Υπάρχει βεβαίως και μια κάστα ανθρώπων και συλλογικοτήτων που εντελώς ουτοπικά και ηλίθια οραματίζονται «έναν κόσμο χωρίς βία, εθνικά σύνορα, πόλεμο, μίσος, διακρίσεις» και πάει λέγοντας. Ίσως αυτοί να είναι οι μεγαλύτεροι «ρατσιστές», διότι εκείνοι, με πλάτη το ίδιο το κράτος προβαίνουν σε «αντιρατσιστικά» event, σε αντισυγκεντρώσεις και λοιπά καραγκιοζιλίκια, ελέω παγκοσμιοποίησης. Ουδείς «προοδευτικός» στην χώρα μας ασχολήθηκε με τον πρόσφατο θάνατο της 32χρονης υπαλλήλου από τις σφαίρες του αλβανού ληστή, όταν όμως μιλήσεις ενάντια των παρανόμων μεταναστών, τότε είσαι εγκληματίας ρατσιστής. Στην Δρέσδη και στην τελευταία πορεία μνήμης για τις εκατοντάδες χιλιάδες αμάχων που πέθαναν από τον αποτρόπαιο βομβαρδισμό του 1945, οι τυχάρπαστοι αναρχοπροοδευτικοί κυμάτιζαν βρετανικές, εβραϊκές και αμερικάνικες σημαίες και φώναζαν συνθήματα υπέρ των βομβαρδισμών. Ίσως το αίμα των αθώων συμπατριωτών τους, να κοστίζει λιγότερο από τα. ψυχικά τραύματα ενός παράνομου μετανάστη.
«Ρατσισμός αντίστροφα» λοιπόν από όλα τα πιόνια του συστήματος, και το καλό είναι ότι υπάρχει δρόμος, πολύς δρόμος μέχρι να πούμε ότι τα πάντα τελείωσαν για τον άνθρωπο και τον πολιτισμό του. Και λέμε «καλό» διότι η δράση φέρνει την αντίδραση και σε πολλές κοινωνίες, όπως και στην ελληνική, βλέπουμε τις αντιδράσεις του απλού και ταλαιπωρημένου κόσμου να λειτουργούν ως αντίβαρο, σε όλους εκείνους τους επιτήδειους και τα λειτουργικά όργανα της Νέας Τάξης. Κι εμείς; Εμείς απλά συνεχίζουμε τον Αγώνα μας για τον λαό μας όπως η συνείδηση μας ορίζει.
Ένα από τα ζητήματα λοιπόν που απασχολεί ολόκληρη την Ευρώπη και όχι μόνο, είναι το ζήτημα της λαθρομετανάστευσης.
Ίσως βεβαίως το "λαθρο-" στην έννοια αυτή θα ταίριαζε μόνο στην περίπτωση όπου η εκάστοτε Αρχή θα το καταδίωκε όσο χρειαζόταν ώστε να αποτρέπει όσους παρανομούν, ωστόσο αυτό δεν συμβαίνει - αντίθετα, η ίδια η Αρχή είναι που τους επιτρέπει, κρατώντας ελαφρώς τα προσχήματα σε απειροελάχιστες περιπτώσεις, να εισέρχονται παράνομα στις.. χώρες μας. Όταν οι μηχανισμοί είναι τέτοιοι, που μπορείς εύκολα να συλληφθείς ακόμα και για το ΦΠΑ που έχεις απλήρωτο, η εικόνα με τον αδιάφορο αστυνομικό και τον παράνομο αφρικανό που πουλάει τσάντες στην μέση της Ερμού, είναι χαρακτηριστική. Λειτουργώντας βεβαίως με βάση το παρόν, αναλωνόμαστε σε διαλόγους για το εάν πρέπει να έρθουν άλλοι μετανάστες ή να φύγουν οι συγκεκριμένοι ξεχνώντας δε, ότι το ίδιο το Κράτος τους έφερε αδιαφορώντας για τα νομικά πλαίσια - έτσι λοιπόν οποιαδήποτε συζήτηση ή ανάλυση επ' αυτού είναι πέρα ως πέρα περιττή - είναι κρατική απόφαση η όλη ιστορία κι η εντολή φυσικά, δόθηκε από πολύ υψηλούς ξένους παράγοντες.
Ο λόγος; Παγκοσμιοποίηση. Κι αυτό ίσως να ακούγεται αόριστο, ωστόσο είναι πέρα για πέρα συγκεκριμένο. Η δομή μιας κοινωνίας βασιζόταν πάντοτε και βασίζεται ακόμη και τώρα σε στοιχεία που αντιστοιχούν στην παράδοση, στην γλώσσα, την κοινή καταγωγή, το αίμα. Όταν οι Έλληνες επαναστάτησαν το 1821 επαναστάτησαν ως Έλληνες, κι όχι ως υπόδουλοι των τούρκων διότι τότε θα μπορούσαν να επαναστατήσουν κι άλλοι λαοί μαζί τους. Το ίδιο και το 1955, όταν οι Κύπριοι εναντιώθηκαν κατά του Αγγλικού ζυγού, σήκωσαν την ελληνική σημαία και πολέμησαν σαν Έλληνες κι αυτό απλά είναι άλλο ένα παράδειγμα στα τόσα πολλά που υπάρχουν σε παγκόσμιο επίπεδο. Πλέον, καθώς τα πράγματα έχουν απλουστευθεί όσον αφορά τις παγκόσμιες ισορροπίες και οι Η.Π.Α. μπορούν να παίζουν άνετα τον ρόλο τους ως μαριονέτα των σιωνιστών, η παγκοσμιοποίηση ξεκινάει από τα αμερικάνικα πρότυπα στον τρόπο ζωής και συμπεριφοράς, και καταλήγει στην διάβρωση του κοινωνικού ιστού με την αθρόα έλευση εκατομμυρίων μεταναστών.
Βεβαίως, το σύστημα για να μην στοχοποιηθεί χρησιμοποιεί άλλους μεσάζοντες οι οποίοι εσκεμμένα ή άθελά τους λειτουργούν κατά γράμμα αυτό που επιδιώκουν οι παγκόσμιοι τύραννοι. Σε επίπεδο οθόνης και Μ.Μ.Ε., όλοι βλέπουμε κάθε τρεις και λίγο την ουσία του «αντιρατσισμού» ενώ δήθεν διανοούμενοι και κοινωνιολόγοι που προωθούνται ανάλογα λειτουργούν και ανάλογα κι όλοι αυτοί λειτουργούν στα πλαίσια του συνειδητού και εσκεμμένου. Μεγάλοι φορείς, οικονομικοί κολοσσοί, παραγωγοί ταινιών, μέχρι και παράγοντες αθλητικών ομάδων κάνουν καμπάνιες «ενάντια στον ρατσισμό». Υπάρχει βεβαίως και μια κάστα ανθρώπων και συλλογικοτήτων που εντελώς ουτοπικά και ηλίθια οραματίζονται «έναν κόσμο χωρίς βία, εθνικά σύνορα, πόλεμο, μίσος, διακρίσεις» και πάει λέγοντας. Ίσως αυτοί να είναι οι μεγαλύτεροι «ρατσιστές», διότι εκείνοι, με πλάτη το ίδιο το κράτος προβαίνουν σε «αντιρατσιστικά» event, σε αντισυγκεντρώσεις και λοιπά καραγκιοζιλίκια, ελέω παγκοσμιοποίησης. Ουδείς «προοδευτικός» στην χώρα μας ασχολήθηκε με τον πρόσφατο θάνατο της 32χρονης υπαλλήλου από τις σφαίρες του αλβανού ληστή, όταν όμως μιλήσεις ενάντια των παρανόμων μεταναστών, τότε είσαι εγκληματίας ρατσιστής. Στην Δρέσδη και στην τελευταία πορεία μνήμης για τις εκατοντάδες χιλιάδες αμάχων που πέθαναν από τον αποτρόπαιο βομβαρδισμό του 1945, οι τυχάρπαστοι αναρχοπροοδευτικοί κυμάτιζαν βρετανικές, εβραϊκές και αμερικάνικες σημαίες και φώναζαν συνθήματα υπέρ των βομβαρδισμών. Ίσως το αίμα των αθώων συμπατριωτών τους, να κοστίζει λιγότερο από τα. ψυχικά τραύματα ενός παράνομου μετανάστη.
«Ρατσισμός αντίστροφα» λοιπόν από όλα τα πιόνια του συστήματος, και το καλό είναι ότι υπάρχει δρόμος, πολύς δρόμος μέχρι να πούμε ότι τα πάντα τελείωσαν για τον άνθρωπο και τον πολιτισμό του. Και λέμε «καλό» διότι η δράση φέρνει την αντίδραση και σε πολλές κοινωνίες, όπως και στην ελληνική, βλέπουμε τις αντιδράσεις του απλού και ταλαιπωρημένου κόσμου να λειτουργούν ως αντίβαρο, σε όλους εκείνους τους επιτήδειους και τα λειτουργικά όργανα της Νέας Τάξης. Κι εμείς; Εμείς απλά συνεχίζουμε τον Αγώνα μας για τον λαό μας όπως η συνείδηση μας ορίζει.
ΝΙΚ.ΠΡ.
