Αυτό που δεν γράφτηκε στην είδηση που παρουσιάστηκε στις μεσαίες σελίδες των καθημερινών εφημερίδων πανελλαδικής κυκλοφορίας θα σας διηγηθώ σήμερα γιατί έχει ...νόημα! Έλεγε το μονόστηλο..." Απόπειρα αυτοκτονίας έκανε μητέρα δύο ανήλικων παιδιών, παίρνοντας 56 ηρεμιστικά χάπια...
Μετά από πολύωρες προσπάθειες των γιατρών του Περιφερειακού Νοσοκομείου η γυναίκα... ξέφυγε τον κίνδυνο ..."
Προς μεγάλη χαρά των παιδιών και συγγενών της;
« Α, μπα!»
Η νεαρή γυναίκα που κάθισε απέναντί μου ήταν κομψή, με προσεγμένη επιμέλεια, άτομο καλαίσθητης παρουσίας.. Χαμογελά εκφράζοντας ανάμικτα συναισθήματα αβεβαιότητας για το επεισόδιο...
Με το ξετύλιγμα μιας ζωής ήρθαν στο φως απωθημένα, εμπειρίες, πικρές και πόνοι, και μαζί θυμοί και παρεξηγήσεις που ξεκινούσαν από παλιά από τις σχέσεις ανάμεσα στο παιδί και τους γονείς του...
Ναι τα πηρέ τα 56 χάπια και μετρώντας βρέθηκε ότι 10 ανήκαν στον πατέρα που νόμιζε ότι έφτανε μονό το χρήμα που έφερνε στο σπιτικό για να γεμίζει με νοήματα η καθημερινότητα της ζωής της κόρης του, του παιδιού του...
Άλλα 10 ανήκαν στην μητέρα της, στην καλοπροαίρετη εκείνη γυναίκα που πίστευε ότι αφού μαγειρεύει, πλένει και σιδερώνει έγινε, ολοκληρώθηκε ο ρόλος της ...
Πέντε χάπια στην μικρή αδελφή που εμφατικά πάντα ζητούσε προτάσσοντας «εγώ είμαι μικρή» όταν οι περιστάσεις απαιτούσαν την δική της συνδρομή, την δική της συμμετοχή, ή πάλι, «εσύ είσαι μεγάλη» οπότε και οφείλεις να το κάνεις όταν οι περιστάσεις απαιτούσαν γενναιοδωρία ανάμεσα στα αδέλφια...
Έχουμε μέχρι στιγμής σύνολο 25 χάπια...
Από ένα για παππούδες, γιαγιάδες που τώρα πια, έστω άθελά τους, είναι μακριά από τα εγγόνια τους και από ένα για κάποιους δασκάλους και μετά καθηγητές και καθηγήτριες που πίστεψαν ότι «το να είσαι εκπαιδευτικός είναι απλά μια βιοποριστική ενασχόληση» και από ένα για κάποιους από εκείνους τους έντονους αλλά εφήμερους και χαμένους τώρα πια «έρωτες της νιότης...»
Και έτσι φτάσαμε στα 45 χάπια!
Τώρα πρέπει να αποδώσουμε και 5 στον σύζυγο, και από 3 σε κάθε ένα από τα δυο της παΐδια που καθότι είναι μικρά και ανήμπορα το ΜΟΝΟ που ξέρουν πολύ καλά είναι (και εδώ της θυμίζουν την μικρότερη αδελφή της) να ζητούν, να απαιτούν ...καθημερινά...
Βάλθηκε τώρα, μετά την έξοδο από το νοσοκομείο, η νέα γυναίκα της αποτυχημένης απόπειρας, στα 32 μόλις χρόνια της, να βάλει σε άλλα πλαίσια τη ζωή της...
Βλέπετε, φίλες και φίλοι, λίγοι άνθρωποι πλησιάζουν τόσο πολύ τον θάνατο και ξανάρχονται στη ζωή ώστε να μπορούν να εκτιμήσουν ότι τελικά δεν είναι τόσο πρακτικό πράγμα να πετάς τη ΜΟΝΗ ζωή που έχεις στα σκουπίδια παίρνοντας 56 χάπια!....
Μετά από πολύωρες προσπάθειες των γιατρών του Περιφερειακού Νοσοκομείου η γυναίκα... ξέφυγε τον κίνδυνο ..."
Προς μεγάλη χαρά των παιδιών και συγγενών της;
« Α, μπα!»
Η νεαρή γυναίκα που κάθισε απέναντί μου ήταν κομψή, με προσεγμένη επιμέλεια, άτομο καλαίσθητης παρουσίας.. Χαμογελά εκφράζοντας ανάμικτα συναισθήματα αβεβαιότητας για το επεισόδιο...
Με το ξετύλιγμα μιας ζωής ήρθαν στο φως απωθημένα, εμπειρίες, πικρές και πόνοι, και μαζί θυμοί και παρεξηγήσεις που ξεκινούσαν από παλιά από τις σχέσεις ανάμεσα στο παιδί και τους γονείς του...
Ναι τα πηρέ τα 56 χάπια και μετρώντας βρέθηκε ότι 10 ανήκαν στον πατέρα που νόμιζε ότι έφτανε μονό το χρήμα που έφερνε στο σπιτικό για να γεμίζει με νοήματα η καθημερινότητα της ζωής της κόρης του, του παιδιού του...
Άλλα 10 ανήκαν στην μητέρα της, στην καλοπροαίρετη εκείνη γυναίκα που πίστευε ότι αφού μαγειρεύει, πλένει και σιδερώνει έγινε, ολοκληρώθηκε ο ρόλος της ...
Πέντε χάπια στην μικρή αδελφή που εμφατικά πάντα ζητούσε προτάσσοντας «εγώ είμαι μικρή» όταν οι περιστάσεις απαιτούσαν την δική της συνδρομή, την δική της συμμετοχή, ή πάλι, «εσύ είσαι μεγάλη» οπότε και οφείλεις να το κάνεις όταν οι περιστάσεις απαιτούσαν γενναιοδωρία ανάμεσα στα αδέλφια...
Έχουμε μέχρι στιγμής σύνολο 25 χάπια...
Από ένα για παππούδες, γιαγιάδες που τώρα πια, έστω άθελά τους, είναι μακριά από τα εγγόνια τους και από ένα για κάποιους δασκάλους και μετά καθηγητές και καθηγήτριες που πίστεψαν ότι «το να είσαι εκπαιδευτικός είναι απλά μια βιοποριστική ενασχόληση» και από ένα για κάποιους από εκείνους τους έντονους αλλά εφήμερους και χαμένους τώρα πια «έρωτες της νιότης...»
Και έτσι φτάσαμε στα 45 χάπια!
Τώρα πρέπει να αποδώσουμε και 5 στον σύζυγο, και από 3 σε κάθε ένα από τα δυο της παΐδια που καθότι είναι μικρά και ανήμπορα το ΜΟΝΟ που ξέρουν πολύ καλά είναι (και εδώ της θυμίζουν την μικρότερη αδελφή της) να ζητούν, να απαιτούν ...καθημερινά...
Βάλθηκε τώρα, μετά την έξοδο από το νοσοκομείο, η νέα γυναίκα της αποτυχημένης απόπειρας, στα 32 μόλις χρόνια της, να βάλει σε άλλα πλαίσια τη ζωή της...
Βλέπετε, φίλες και φίλοι, λίγοι άνθρωποι πλησιάζουν τόσο πολύ τον θάνατο και ξανάρχονται στη ζωή ώστε να μπορούν να εκτιμήσουν ότι τελικά δεν είναι τόσο πρακτικό πράγμα να πετάς τη ΜΟΝΗ ζωή που έχεις στα σκουπίδια παίρνοντας 56 χάπια!....
