Δεν περισσεύει χρόνος στην ελπίδα

Του Νίκου Κοροπούλη,
πρώην στελέχους της κεντρικής διοίκησης ΟΝΝΕΔ (δεκαετία ’80)

Οι επερχόμενες εκλογές για την ανάδειξη νέου προέδρου στη Νέα Δημοκρατία κατάφεραν το ακατόρθωτο! Ξύπνησαν το ένστικτο του κάθε αγνού Νεοδημοκράτη εκείνου που όχι μόνο είχε αποχωρήσει από τη συγκεκριμένη παράταξη αλλά απαξίωσε και την πολιτική..

ενασχόληση. Γιατί υπήρξε μία ολόκληρη γενιά που αγωνίστηκε για τη Νέα Δημοκρατία με σημαία την ιδέα και όχι κρυφές σκέψεις για καρέκλες, αξιώματα και πλουτισμό. Συγκρούονται πλέον (πάλι) δύο μεγάλα ρεύματα.

Το πλατύ στρώμα της Νέας Δημοκρατίας που εκφράζεται από την ξεκάθαρη θέση του Κωνσταντίνου Καραμανλή στη βάση του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού. Μπροστά η Ελλάδα με ένα κράτος εγγυητή του πολίτη και της κοινωνίας. Έλαχε ο κλήρος να εκπροσωπήσει το αυθεντικό κομμάτι της Νέας Δημοκρατίας ο Αντώνη Σαμαράς. Ναι, εκείνος που έφυγε αλλά για πολύ κόσμο μέσα στο κόμμα ήταν σαν να μην έγινε ποτέ. Γιατί είναι σίγουρο ότι το μεθύσι της εξουσίας οδήγησε πολύ κόσμο να μην κάνει το ίδιο βήμα εξόδου. Παράνομος ο Σαμαράς ή όλοι εκείνοι που ήθελαν αλλά δεν τόλμησαν; Άλλες εποχές ίσως και άλλοι άνθρωποι. Σίγουρα όμως έχουμε πλέον ένα Αντώνη Σαμαρά ώριμο και έτοιμο!

Στην αντίπερα όχθη η Ντόρα Μπακογιάννη ως εκφραστής του άκρατου νεοφιλελευθερισμού. Μία πολιτική θέση που μπορεί ο «Αρχηγός να μην έφυγε ποτέ» αλλά μερικά από τα παιδιά του - βλέπε για παράδειγμα Ανδρέας Ανδριανόπουλος και Στέφανος Μάνος - έκαναν καριέρα στο ΠΑΣΟΚ!!! Η Ντόρα από πολύ μικρή έφτιαχνε την αυλή της γιατί έτσι επιβάλλει η παράδοση της οικογένειας. Μεϊμαράκης, Βουλγαράκης, Χατζηδάκης και ότι τελειώνει σε -άκης έγιναν στελέχη μιας παράταξης χωρίς να μπαρουτοκαπνιστούν σε αμφιθέατρα και αγώνες στην κρίσιμη εποχή 1981-1984. Αόρατοι αλεξιπτωτιστές που τους μάθαμε όταν ήρθε στα πράγματα ο Κώστας Μητσοτάκης.

Έχει δίκιο η Ντόρα να κατηγορεί τον Αντώνη Σαμαρά ή και τον Δημήτρη Αβραμόπουλο ότι έφυγαν από τη Νέα Δημοκρατία. Η ασυλία που προσέφερε η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας στην οικογένεια Μητσοτάκη στον αγώνα για την απαλλαγή από το ΠΑΣΟΚ έδωσε το δικαίωμα σε μία «φιλοξενούμενη» να υβρίζει γνήσια παιδιά της παράταξης. Αλλά την ίδια ώρα αναρωτιόμαστε γιατί αναφέρει ότι «έφυγαν» και δεν λέει ότι «αποστάτησαν»; Μα, φυσικά γιατί ο όρος «αποστασία» είναι κατοχυρωμένος στην οικογένεια Μητσοτάκη. Ναι, κυρία Μπακογιάννη δεν έφυγες γιατί ήσουν δίπλα στον μπαμπά, ο οποίος κατάφερε να κάνει (ξανά) Πρωθυπουργό τον Ανδρέα Παπανδρέου έναν άνθρωπο ετοιμοθάνατο!
Ευχαριστούμε Ντόρα άλλα δεν θα πάρουμε! Πήραμε από το μπαμπά απογοήτευση και από εσένα περιμένουμε τα χειρότερα. Γιατί πάνω από όλα είναι η Ελλάδα, η ιστορία της, οι παραδόσεις της, τα ήθη και τα έθιμα. Δεν θέλουμε να γίνουμε Ευρωπαίοι, Νατοϊκοί ή οτιδήποτε άλλο αρεστό. Θέλουμε να είμαστε αυθεντικοί Έλληνες για να έχει μέλλον η χώρα.

Για όλους εμάς, την παλαιά γενιά της Νέας Δημοκρατίας που αγωνιστήκαμε για την ιδέα και όχι για την καρέκλα, ο Αντώνης Σαμαράς είναι η επιλογή για την επιστροφή στις ρίζες της παράταξης. Όχι άλλα πειράματα με τζάκια και λάμπες θυέλλης... Συσπείρωση όλων των αγνών αγωνιστών της παράταξης για να δώσουμε άλλη μία ευκαιρία στην ελπίδα.

Αλήθεια πόσο περισσεύει η υποκρισία; Βλέπουμε τον «έγκριτο» Νίκο Χατζηνικολάου να βάλει εναντίον του Αντώνη Σαμαρά. Μα είναι φυσικό! Ο άνθρωπος έχει αποθημένα γιατί δίπλα στον Αντώνη βλέπει μία ολόκληρη γενιά, εκείνη που στάθηκε απεναντί του όταν ήταν στην ΟΝΝΕΔ. Ναι, ναι ο κ. Χατζηνικολάου διερρυγνύει τα ιμάτιά του αλλά δεν μπορεί να σβήσει από την ιστορία του ότι ήταν υπεύθυνος Μαθητικού και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΟΝΝΕΔ. Γιατί το κρύβει; Όχι γιατί θέλει να το παίξει «έγκυρος» αλλά γιατί δεν θέλει να μάθει ο κόσμος ότι η Εκτελεστική Επιτροπή της ΟΝΝΕΔ του Μιχαλολιάκου τον είχε στείλει στο σπίτι του αφού ήταν πηγή διαρροής όλων των γεγονότων στη νεολαία στις κυβερνητικές εφημερίδες, π.χ. ΒΗΜΑ, της εποχής! Χμ, «ρουφιάνος»; Όχι, όχι βαριά κουβέντα. Μη είμαστε και υπερβολικοί...

Φυσικά βλέπουμε και άλλες ενδιαφέρουσες περιπτώσεις. Η οικογένεια Βαρβιτσιώτη δίπλα στη Ντόρα! Μα είναι λογικό τα τέκνα Βαρβιτσιώτη να πείσουν το μπαμπά αφού η κα Μπακογιάννη εγγυάται ότι απόψεις περί «καύσης της ελληνικής σημαίας» αποτελούν διαβατήριο για το πολιτικό αύριο! Ντροπή κύριε Μπάρμπι αλλά ίσως και είναι λογικό. Σε συνέντευξή σας όταν ήσασταν υποψήφιος για την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας απέναντι στο Μιλτιάδη Έβερτ είχατε δηλώσει: «Θυμάμαι πως με πήρε από το χέρι η μητέρα μου και με πήγε στον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Θέλω να μου κάνεις το γιο μου Βουλευτή!» Αυτή είναι η πολιτική σας πραγματικότητα και ας τη μάθει ο κόσμος.

Τα πολλά λόγια είναι φτώχια. Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και οι επιλογές συγκεκριμένες. Αντώνης Σαμαράς σημαίνει καθαρές, τίμιες θέσεις, αυτλες που θέλει ο λαός. Ντόρα Μπακογιάννη σημαίνει ίσως, να δούμε και θα το έχουμε ξεχάσει σε δέκα χρόνια για να τα έχουμε καλά με την παγκόσμια κυβέρνηση. Τελικά τίποτα δεν έχουμε ξεχάσει. Αντίθετα θυμήθηκαμε ότι έχουμε ένα χρέος. Την επιστροφή.

Δεν περισσεύει χρόνος στην ελπίδα.

Η γενιά των μεγάλων αγώνων στηρίζει τον Αντώνη Σαμαρά.

Αρχηγέ, Αρχηγέ σαν να μην έφυγες ποτέ!