Οικολόγοι Πράσινοι: Όχι στη βία

Αν στόχος είναι πραγματικά η ουσιαστική αντιμετώπιση της έντασης και της βίας μέσα στην κοινωνία και όχι απλώς ο έλεγχος της έκτασης κάποιων επεισοδίων στη διάρκεια μιας διαδήλωσης, τότε οι πολιτικές που ακολουθούνται και από τη νέα κυβέρνηση είναι...

αποτυχημένες.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι συμφωνούν απολύτως με την πρόταση των γονιών του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου για να καθιερωθεί η 6η Δεκεμβρίου ως «ημέρα για τα δικαιώματα των νέων αλλά και για προώθηση της μη-βίας». Αυτό σημαίνει, όμως, ειλικρινή διάλογο στην κοινωνία με τα ίδια τα παιδιά της, σε βάθος χρόνου και παντού (στα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τις γειτονιές, το σπίτι) για τους φόβους, τις ελπίδες, τις αγωνίες τους, ακόμα και για την οργή που νοιώθουν. Σημαίνει επίσης να εξοικειωθούμε με την ιδέα ότι η μη βία περιλαμβάνει και την πολιτική ανυπακοή, που κάποιες φορές μπορεί να ενοχλήσει ορισμένους όσο και η ίδια η βία. Μόνο συζητώντας με ειλικρίνεια μπορούν να βρεθούν λύσεις, να αποφασίσουμε τι πρέπει να αλλάξει ώστε να διαμορφωθεί ένα πιο βιώσιμο μέλλον που θα περιορίσει και τη βία και την κοινωνική αδικία.

Όμως, όπως και σε άλλες περιπτώσεις, κρύβουμε ως κοινωνία και πολιτικά κόμματα το κεφάλι μας στην άμμο για να μην δούμε την πραγματικότητα και τα λάθη μας. Να μην υποχρεωθούμε σε βαθιές αλλαγές πολιτικών και κοινωνικών αντιλήψεων. Πώς μπορεί να «αγνοούμε» ακόμα ότι η πολύπλευρη κρίση, οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική σε συνδυασμό με τη κρίση εμπιστοσύνης στους θεσμούς και την πολιτική κρίση τρέφουν τις μεγάλες εντάσεις στην κοινωνία;

Είναι δεδομένο ότι ένα κομμάτι της νεολαίας είναι πολύ οργισμένο και βλέπει τη βία ως ελκυστική διέξοδο. Είναι έτοιμο να χτυπήσει έναν πρύτανη ή ένα καθηγητή, κάποιον που στα μάτια τους συμβολίζει την εξουσία, να σπάσει τζαμαρίες, να κάψει μαγαζιά ή τράπεζες, να συγκρουστεί με κάθε μέσο με την αστυνομία και με όσα θεωρεί «σύστημα». Από την άλλη και η νέα κυβέρνηση προσπαθεί να αντιμετωπίσει το θέμα όχι με μια ολοκληρωμένη προσέγγιση βασισμένη κυρίως στην πρόληψη αλλά προτάσσοντας την αστυνομική λύση: πολιτική «μηδενικής ανοχής» με ένταση της καταστολής, προληπτικές συλλήψεις, αστυνομοκρατούμενη εικόνα της πόλης, δίχως καμιά πρόβλεψη για κάλυψη ιατρική , ούτε ένα ασθενοφόρο στην περιοχή του κέντρου πράγμα που μπορεί να αποβεί μοιραίο και με, μαζική χρήση χημικών ιδιαίτερα επικίνδυνων μάλιστα, εφόδους σε στέκια νεολαίας ακόμα και σε χώρους δημοτικών κινήσεων, έλεγχοι με βάση το παρουσιαστικό, εκφοβισμό με μηχανές, επιθέσεις σε διαδηλωτές με μηχανές.

Σε μια εποχή κατά την οποία οι σημερινοί ενήλικοι μεταφέρουν όλα τα βάρη στις επόμενες γενιές, χωρίς καν να δίνουν τη δυνατότητα σε αυτές να εκφραστούν, δημιουργεί το γόνιμο έδαφος για να φυτρώσει η οργή και η κουλτούρα της καταστροφής και της βίας. Αυτό το κλίμα δεν μπορεί να εξαλειφθεί με την καταστολή και την αύξηση της δράσης της αστυνομίας. Η φωτιά δεν σβήνει με λάδι αλλά με νερό.

Ο μόνος τρόπος να περιορίζονται οι εντάσεις είναι μέσω μιας ουσιαστικής και συνεχούς διαβούλευσης ώστε όλες οι κοινωνικές ομάδες να εκφράζουν με θεσμικό τρόπο τις απόψεις τους για τα προβλήματα και να αναζητούνται από κοινού τρόποι αντιμετώπισής τους. Απαιτείται, επίσης, πραγματικός διάλογος μέσα στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, ώστε τα νέα παιδιά να νοιώσουν ότι έχουν λόγο για το μέλλον τους, ότι οι σημερινές γενιές δεν τους φορτώνουν μόνο βάρη αλλά μπορούν να ακούσουν τις απόψεις τους.

Οι νέοι μπορεί και πρέπει να έχουν λόγο σε όσα συμβαίνουν σήμερα αλλά και να συμμετέχουν στη διαμόρφωση του μέλλοντος που άλλωστε σε αυτούς ανήκει. Να ανοίξουμε τη συζήτηση για την πρόταση για δικαίωμα ψήφου από τα 16 χρόνια (για τα υπέρ και κατά της). Αν ακούσουμε τους νέους, αυτό και από μόνο του μπορεί να μειώσει την οργή και την ένταση

Αν οι θεσμοί της δημοκρατίας αποκτήσουν ουσιαστικό περιεχόμενο και αναπτυχθεί η συνεχής και συστηματική διαβούλευση με στόχο να συνδιαμορφώνουν οι πολίτες κάθε ηλικίας τις αποφάσεις που τους αφορούν, η κουλτούρα της βίας θα βρίσκει λιγότερο εύφορο έδαφος για να αναπτυχθεί.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι λένε όχι στη βία στην καθημερινότητα, στη δουλειά, στη διαδήλωση, στο σπίτι, στο σχολείο, στην διακυβέρνηση.