Η επιλογή των "λαικών" ομολόγων - Κερδισμένοι και χαμένοι

Ένας απόλυτα «σαφής» πίνακας,
μια ενοχλητικά «εύλογη» απορία
και πολλά «θολά» ερωτηματικά…

Διαβάζω χαρακτηριστικά, στην εφημερίδα «Έθνος» της 6ης Απριλίου:

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&pubid=10963034#
Κι όμως οι Ελληνες δεν απειλούνται με χρεοκοπία…
Άλλοι έχουν τη χάρη και οι Ελληνες τη ρετσινιά του υπερχρεωμένου. Στην Ελλάδα, το ύψος των δανείων των νοικοκυριών αναλογεί στο 60% του ΑΕΠ, ενώ τα συνολικά δάνεια...

επιχειρήσεων και νοικοκυριών ανέρχεται στο 91%. Αν συνυπολογισθεί το δημόσιο χρέος, ο δανεισμός εγγίζει το 112,6% του ΑΕΠ.
Σύμφωνα με έρευνα της ΕΚΤ για τον δανεισμό επιχειρήσεων και νοικοκυριών ως ποσοστό του ΑΕΠ, προκύπτει ότι η Ελλάδα βρίσκεται στη 19η θέση (ας σημειωθεί ότι η κατάταξη ακολουθεί φθίνουσα πορεία) στην Ε.Ε. των «27». Ειδικότερα, κατέχει τη 16η σε ό,τι αφορά τα στεγαστικά δάνεια και τη 14η στα καταναλωτικά, ενώ αν συνυπολογισθεί το δημόσιο χρέος ανεβαίνει στην 11η θέση. Την πρωτιά έχει το Λουξεμβούργο με τα δάνεια στο 553% (ως ποσοστό του ΑΕΠ) και δημόσιο χρέος στο 15%, ακολουθεί η Μάλτα με δάνεια στο 433% (και δημόσιο χρέος 68,5%) και η Κύπρος με δάνεια 321% (και δημόσιο χρέος 53,2%). Τα στοιχεία που επεξεργάσθηκε η ΕΚΤ, αφορούν το συνολικό χρέος επιχειρήσεων και νοικοκυριών την 31η Δεκεμβρίου 2008.

Σκέφθηκα λοιπόν να δανεισθώ τον εν λόγω πίνακα, απλά και μόνο ως αφορμή για να επαναφέρω ένα ερώτημα στην επικαιρότητα…

Γιατί το οικονομικό επιτελείο –και γενικότερα η κυβέρνηση- δεν σκέφτεται καθόλου την περίπτωση να "δανεισθεί" από τους Έλληνες;
Δηλαδή, απλά …να εκδώσει κρατικά ομόλογα για απ' ευθείας πωλήσεις στο ευρύ κοινό!
Ακριβώς, ό,τι έκανε και η κυβέρνηση Μητσοτάκη, το 1990-92!

Γιατί το να επιμένει στη διάθεση των τίτλων στο ευρύ κοινό μέσω τραπεζών, σίγουρα δεν αποτελεί δραστική παρέμβαση στην ασυδοσία των χρηματαγορών. Εξ άλλου, είναι η πρώτη φορά (από τότε που ψηφίστηκε ο σχετικός νόμος στις αρχές της δεκαετίας) που ο ΟΔΔΗΧ (Οργανισμός Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους) βγάζει ανακοίνωση και γνωστοποιεί στο ευρύ κοινό ότι μπορεί να αγοράσει ομόλογα που έχουν πωληθεί μέσω κοινοπρακτικού σχήματος από τις τράπεζες και τις χρηματιστηριακές εταιρείες, ενώ παλαιότερα -όπως έγινε αρκετές φορές και το 2009- αυτό γινόταν έπειτα από δημοπρασίες ομολόγων και όχι έπειτα από πωλήσεις μέσω κοινοπρακτικών σχημάτων. Να σημειωθεί ότι στα κοινοπρακτικά σχήματα προηγούνται διαβουλεύσεις μεταξύ εκδότη και τραπεζών αναφορικά με τα χαρακτηριστικά του ομολόγου (τιμή, κουπόνι, διάρκεια).

Έ, δεν λέω κιόλας να προσφέρει τα ίδια επιτόκια με εκείνη την εποχή (12% και βάλε κάποιες φορές)…
Άλλωστε, οι Έλληνες δεν πρέπει να είναι "ραντιέρηδες", όπωε έλεγε και ξαναέλεγε ο Α. Παπανδρέου…
ΟΚ, αλλά τουλάχιστον ένα επιτόκιο ανάμεσα σε εκείνο (δηλαδή γύρω στο 6,3%) που ζητούν οι αγορές και οι "κερδοσκόποι" στα διάφορα "σεργιάνια" (roadshows) που βγαίνει προς αναζήτηση …και στο "αγύρτικο" 1% που μας προσφέρουν οι τράπεζες για να εκμεταλλεύονται τις καταθέσεις μας, είναι νομίζω αρκετά δίκαιο!!!

Τέλος πάντων, ας είναι και 2,5%!!!
Θα το προτιμήσουμε…
Άλλωστε τι Ελληνάρες είμαστε …να μην βοηθήσουμε τη χώρα μας, όταν μας χρειάζεται!

Ποιος άλλος θα μπορούσε να βοηθήσει;
Οι τράπεζες και οι άλλες ευρωπαικές χώρες, θα μου πείτε!

Αλλά, αν περιμένουμε από τις τράπεζες …
Το καλύτερο που μπορεί να κάνουν για μας, είναι να …στοιχηματίσουν σε CDS (credit default swaps) για την πτώχευση της χώρας…
Να κερδοσκοπήσουν δηλαδή εις βάρος μας! Αυτό ακριβώς που έκανε πριν λίγο καιρό και μια από τις ελάχιστες τράπεζες που απέμειναν στον ιδιοκτησιακό έλεγχο του κράτους, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο επί διοίκησης Αγγέλου Φιλιππίδη!!!

Μα και από τις "εταίρες" -με οποιαδήποτε έννοια και αν προτιμάτε- Ευρωπαικές χώρες, τι έχει να περιμένει κανείς εκτός από συμπεριφορά "εταίρων" (με οποιαδήποτε έννοια και αν προτιμάτε)!!!
Μας προσφέρουν δανεικά στην περίπτωση «πτώχευσης» της χώρας, με επιτόκια «…ύψους αναλόγου εκείνων της αγοράς…», όπως λένε και όπως συμφωνήσαμε…
Δηλαδή 6,3%, αν δεν κάνω λάθος;
Έ, θα μου πείτε, δεν έγινε και τίποτε βρε αδελφέ…
Αντί για "roadshows", θα λειτουργήσει ο "ευρωπαικός μηχανισμός", που μηχανεύθηκαν η «πολυμήχανη» Μέρκελ και άλλοι "ένδοξοι thinkers"…
Αφήστε που προς το παρόν, το μόνο που βλέπουμε είναι κάποια …"τρανταχτά non shows"!
Και από την άλλη πάλι -σκέφτομαι- είναι ποτέ δυνατόν να θέλουν να πέσουν τα spreads, οι "έχοντες" να μας δανείσουν;
Γιατί να το θέλουν;
Για να μας δανείσουν με χειρότερους όρους γι’ αυτούς και καλύτερους για εμάς;
Ποιος "άρρωστος" δεν θέλει τη υγειά του και ποιος "τυφλός" το φώς του…
Σημείωση: Όπου "υγειά" και "φώς", τα κέρδη των επιδόξων δανειστών και η απώλεια των δανειζομένων!!!

Οπότε, ας επιστρέψουμε στη λύση της διάθεσης ομολόγων στο «ευρύ κοινό», δηλαδή σε εμάς…

Γιατί, λοιπόν δεν το θέλουν οι αρμόδιοι;
Σκεφθείτε, ποιος (ποιοί) χάνουν σε αυτή την περίπτωση…
Είναι ακριβώς εκείνοι που κερδοσκοπούν εις βάρος μας σήμερα!
Είναι εκείνοι που μας εκβιάζουν!
Είναι εκείνοι που μας "κήρυξαν πόλεμο", όπως λέει συχνά και ο Γ. Παπανδρέου!

Τότε, τι συμβαίνει;
Βρείτε την απάντηση μόνοι σας!
Είναι αρκετά απλό!
Τα κέρδη μας, τα κέρδη μας, φωνάζουν κάποιοι...
Θα σας δώσω κάποιες εξηγήσεις και εσείς δώστε εκείνη που σας ταιριάζει!

Σήμερα -για παράδειγμα- οι τράπεζες συνήθως δεν ικανοποιούν τη ζήτηση από καταθέτες για μικρά ποσά (με τη δικαιολογία ότι τα τεχνολογικά τους συστήματα δεν υποστηρίζουν τέτοιες διαδικασίες), εκτός κι αν λάβουν προμήθεια από το κράτος. «Είναι σαν το σουπερμάρκετ. Αν έχει το προϊόν στα ράφια το πουλάει, αν όχι δεν το πουλάει», εξηγεί στέλεχος της αγοράς ομολόγων (http://archive.enet.gr/online/online_text/c=114,dt=25.01.2009,id=18904684) .
Επίσης, κατά κανόνα υπάρχει διαφοροποίηση αναφορικά με την τιμή που κάθε τράπεζα πωλεί τα ομόλογα στους πελάτες. Υπενθυμίζεται ότι η τιμή καθορίζει την απόδοση του ομολόγου. Αν μια τράπεζα θέλει να αποθαρρύνει τους πελάτες της μπορεί να πωλήσει το ομόλογο ακριβότερα, ώστε να έχουν χαμηλότερη απόδοση και επομένως, να μην υπάρχει κίνητρο για αγορά. Τέλος, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που έχουν πλεόνασμα καταθέσεων αναμένεται να πουλάνε το ομόλογο σε τιμή που θα δίνει υψηλότερη απόδοση στον όποιο ιδιώτη αγοραστή. Το αντίθετο συμβαίνει με τράπεζες που έχουν μικρότερη καταθετική βάση. Τραπεζίτες φοβούνται ότι θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου αν το Δημόσιο πάει σε απευθείας πωλήσεις κρατικών ομολόγων στο μέλλον -κατά τα πρότυπα της δεκαετίας του 1990- γιατί τότε θα υπάρξει ανταγωνισμός με τις καταθέσεις των τραπεζών, οι οποίες αντιμετωπίζουν και αυτές δυσκολίες.


Καιρός λοιπόν, ν’ "αλλάξει ρότα" η κυβέρνηση!
Είναι στο χέρι της…
Και δεν θα χάσει!
Αντίθετα, θα δείξει στους κερδοσκόπους και στους κάθε λογής δανειστές, τι πραγματικά εννοεί με το "...μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι μας..."!
Αλλά ούτε εμείς θα χάσουμε, δηλαδή το "ευρύ κοινό" (όπως μας αποκαλούν οι χρηματαγορές)!

Σταύρος Κυριαζής

Υ.Γ. Να δείτε πώς θα ανοίξουν τα σεντούκια τους κάποιοι...