Άρθρο της Λώρης Κέζα στο ΒΗΜΑ (με κόκκινο, παρατηρήσεις του taxalia)Πριν από κάνα μήνα μια πολιτική διασημότητα θορυβήθηκε από αναρτήσεις στο Διαδίκτυο. (για να μην κρύβουμε λόγια εννοεί την κ.Διαμαντοπούλου). Μια ανυπόστατη πληροφορία έκανε τον γύρο της μπλογκόσφαιρας, κοπιαρισμένη μερικές εκατοντάδες φορές, συνοδευμένη από ανεδαφικά σχόλια. Η πολιτική διασημότητα άρχισε να ρωτά από εδώ κι από εκεί, για να μάθει ποιο κουμάσι έκανε....
τη ζημιά.
Κατέληξε λοιπόν σε συγκεκριμένο πρόσωπο, με ταλέντο στα φαντασιοκοπήματα και στις άνανδρες επιθέσεις. Ανάμεσα στα άλλα η πολιτική διασημότητα πληροφορήθηκε ότι ο χολερικός μπλόγκερ είναι γνωστός εκβιαστής, που θα γίνει μελίρρυτος με λίγα χιλιαρικάκια. (εννοεί γνωστό Αθηναϊκό blog που χειρίζεται τηλεοπτική περσόνα-δημοσιογράφος, άρα δεν είναι blogger!). Δεν ξέρουμε τι μεσολάβησε, δεν υπονοούμε τίποτε αλλά αξίζει να επισημάνουμε τη σύμπτωση. Το μπλογκ όχι μόνο εξαφάνισε τις συκοφαντίες αλλά πολύ πρόσφατα ανέβασε ένα κείμενο κολακευτικό για την πολιτική διασημότητα. Δεν μπήκε στον κόπο να το γράψει, απλώς έκλεψε δημοσίευμα εφημερίδας. Αλλωστε αυτή είναι η πάγια τακτική των συκοφαντικών μπλογκ: μπαζώνουν τις σελίδες τους με κλεμμένα άρθρα από παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης και ενδιάμεσα βάζουν τα δικά τους ειδησάρια ως αποκαλύψεις.
Ο συγκεκριμένος γνωστός εκβιαστής του Διαδικτύου δεν έχει καμία σχέση με τους ανώνυμους αρθρογράφους που κρίνουν τις πολιτικές εξελίξεις, που ανταλλάσσουν απόψεις και συγκρούονται ιδεολογικά. Δεν έχει να κάνει ούτε με τους πρωτοπρόσωπους αφηγητές που βάζουν τη δική τους τσαχπινιά για να μιλήσουν για την πολιτική ή την καθημερινότητα. Ο συγκεκριμένος μπλόγκερ είναι ένα κατακάθι της ενημέρωσης και οι ομόλογοί του βρίσκονται σε ρυπαρά έντυπα και βρωμοκάναλα. Ευτυχώς τέτοιοι εκβιαστές είναι ελάχιστοι. (και είναι αποκλειστικά και μόνο δημοσιογράφοι!) Δυστυχώς τέτοιοι εκβιαστές δίνουν προς το παρόν τον τόνο στον ελληνικό κυβερνοχώρο και σχεδόν μονοπωλούν την ιδιότητα του «μπλόγκερ». Παρά το γεγονός ότι η παρουσία τους μολύνει το Διαδίκτυο είναι εξαιρετικά δύσκολο να συμμαζευτούν. Προσώρας δεν υπάρχει μπλογκονόμος ούτε είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης να φιμώσει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών εξαιτίας ολιγάριθμων επιτηδείων που μέσα από τα ανώνυμα ιστολόγιά τους πλουτίζουν και ασκούν χαζοεξουσία.
Στο υπουργείο Δικαιοσύνης, που είναι και το καθ΄ ύλην αρμόδιο για τον καθορισμό ενός νομικού πλαισίου στη χρήση του Ιnternet, η συζήτηση γίνεται χαλαρά. Ο κ. Χάρης Καστανίδης θα διοργανώσει εν ευθέτω χρόνω συζητήσεις, με τη συμμετοχή ενδιαφερομένων από όλες τις πλευρές: μαζί με τους δικαστικούς θα κληθούν και οι μπλόγκερ για να διαμορφώσουν από κοινού μια πρόταση. Επιδιώκεται μια σύμπτωση αρχών: να μην περιοριστεί η δυνατότητα έκφρασης, δηλαδή να μπορεί να γράφει κανείς το κοντό του και το μακρύ του για οτιδήποτε αλλά ταυτόχρονα να υπάρχει στοιχειώδης προστασία του θιγoμένου. Αν κάτι είναι ψευδές και συκοφαντικό, να μπορεί να βρει μια άκρη, να ζητήσει έστω το σβήσιμο της ανάρτησης.
Ενώ λοιπόν στο υπουργείο Δικαιοσύνης υπάρχει η πεποίθηση ότι οι λύσεις δεν εκβιάζονται, στην μπλογκόσφαιρα κάποιοι εξακολουθούν να κάνουν επανάσταση δημοσιεύοντας φωτογραφίες από το Κολωνάκι («Αποκλειστικό: να ΄τος ο βουλευτής που περπατά στο δρόμο με τα δυο του πόδια»), κάποιοι έχουν στήσει μπίζνες με επιμίσθια και συνεργασίες, κάποιοι προσπαθούν να υποκαταστήσουν τα μέσα ενημέρωσης τσιμπολογώντας από ρεπορτάζ αλλονών. Τα κατακάθια της ενημέρωσης αποτελούν θορυβώδη μειονότητα, που αναστατώνει το Διαδίκτυο, είναι όμως τιμωρημένη στα άλλα μέσα όπου εργάζεται. Οι ρυπαρές εφημερίδες και τα βρωμοκάναλα βρίσκονται στο περιθώριο της αγοράς. Τοποθετήθηκαν εκεί από τους ίδιους τους αναγνώστες και τους θεατές. Το πιο πιθανό είναι να γίνει το ίδιο και με τους χρήστες του Ιnternet. Τα συκοφαντικά μπλογκ γίνονται από μόνα τους βαρετά λόγω της αναξιοπιστίας, της σάχλας, συχνά δε λόγω της έπαρσης των διαχειριστών. (ακριβώς αυτό λέμε κι εμείς χρόνια τώρα!)
Καλά κάνει λοιπόν ο κ. Καστανίδης και δεν συνδέει την επικαιρότητα με τα σχέδιά του για τον μπλογκονόμο. (τα 'παμε πολλές φορές: δεν μπορεί να υπάρξει -για τεχνικούς λόγους- μπλογκονόμος). Είναι πολύ πιθανό οι συκοφάντες του Διαδικτύου να αποβληθούν από το ίδιο το σύστημα. (ακριβώς αυτό ευχόμαστε διαπύρως). Εδώ αρχίζει το ευχολόγιο: είθε να τους περιφρονήσουν οι χρήστες του Ιnternet και να πάψουν να τους ταΐζουν οι πολιτικές διασημότητες. (το τελευταίο είναι το σημαντικότερο: αν οι πολιτικοί πάψουν να ταϊζουν τα ρεμάλια-δημοσιογράφους του χιλιάρικου, θα καθαρίσει η μπλογκόσφαιρα).
Πηγή: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=6&artId=310017&dt=21/07/2010
Κατέληξε λοιπόν σε συγκεκριμένο πρόσωπο, με ταλέντο στα φαντασιοκοπήματα και στις άνανδρες επιθέσεις. Ανάμεσα στα άλλα η πολιτική διασημότητα πληροφορήθηκε ότι ο χολερικός μπλόγκερ είναι γνωστός εκβιαστής, που θα γίνει μελίρρυτος με λίγα χιλιαρικάκια. (εννοεί γνωστό Αθηναϊκό blog που χειρίζεται τηλεοπτική περσόνα-δημοσιογράφος, άρα δεν είναι blogger!). Δεν ξέρουμε τι μεσολάβησε, δεν υπονοούμε τίποτε αλλά αξίζει να επισημάνουμε τη σύμπτωση. Το μπλογκ όχι μόνο εξαφάνισε τις συκοφαντίες αλλά πολύ πρόσφατα ανέβασε ένα κείμενο κολακευτικό για την πολιτική διασημότητα. Δεν μπήκε στον κόπο να το γράψει, απλώς έκλεψε δημοσίευμα εφημερίδας. Αλλωστε αυτή είναι η πάγια τακτική των συκοφαντικών μπλογκ: μπαζώνουν τις σελίδες τους με κλεμμένα άρθρα από παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης και ενδιάμεσα βάζουν τα δικά τους ειδησάρια ως αποκαλύψεις.
Ο συγκεκριμένος γνωστός εκβιαστής του Διαδικτύου δεν έχει καμία σχέση με τους ανώνυμους αρθρογράφους που κρίνουν τις πολιτικές εξελίξεις, που ανταλλάσσουν απόψεις και συγκρούονται ιδεολογικά. Δεν έχει να κάνει ούτε με τους πρωτοπρόσωπους αφηγητές που βάζουν τη δική τους τσαχπινιά για να μιλήσουν για την πολιτική ή την καθημερινότητα. Ο συγκεκριμένος μπλόγκερ είναι ένα κατακάθι της ενημέρωσης και οι ομόλογοί του βρίσκονται σε ρυπαρά έντυπα και βρωμοκάναλα. Ευτυχώς τέτοιοι εκβιαστές είναι ελάχιστοι. (και είναι αποκλειστικά και μόνο δημοσιογράφοι!) Δυστυχώς τέτοιοι εκβιαστές δίνουν προς το παρόν τον τόνο στον ελληνικό κυβερνοχώρο και σχεδόν μονοπωλούν την ιδιότητα του «μπλόγκερ». Παρά το γεγονός ότι η παρουσία τους μολύνει το Διαδίκτυο είναι εξαιρετικά δύσκολο να συμμαζευτούν. Προσώρας δεν υπάρχει μπλογκονόμος ούτε είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης να φιμώσει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών εξαιτίας ολιγάριθμων επιτηδείων που μέσα από τα ανώνυμα ιστολόγιά τους πλουτίζουν και ασκούν χαζοεξουσία.
Στο υπουργείο Δικαιοσύνης, που είναι και το καθ΄ ύλην αρμόδιο για τον καθορισμό ενός νομικού πλαισίου στη χρήση του Ιnternet, η συζήτηση γίνεται χαλαρά. Ο κ. Χάρης Καστανίδης θα διοργανώσει εν ευθέτω χρόνω συζητήσεις, με τη συμμετοχή ενδιαφερομένων από όλες τις πλευρές: μαζί με τους δικαστικούς θα κληθούν και οι μπλόγκερ για να διαμορφώσουν από κοινού μια πρόταση. Επιδιώκεται μια σύμπτωση αρχών: να μην περιοριστεί η δυνατότητα έκφρασης, δηλαδή να μπορεί να γράφει κανείς το κοντό του και το μακρύ του για οτιδήποτε αλλά ταυτόχρονα να υπάρχει στοιχειώδης προστασία του θιγoμένου. Αν κάτι είναι ψευδές και συκοφαντικό, να μπορεί να βρει μια άκρη, να ζητήσει έστω το σβήσιμο της ανάρτησης.
Ενώ λοιπόν στο υπουργείο Δικαιοσύνης υπάρχει η πεποίθηση ότι οι λύσεις δεν εκβιάζονται, στην μπλογκόσφαιρα κάποιοι εξακολουθούν να κάνουν επανάσταση δημοσιεύοντας φωτογραφίες από το Κολωνάκι («Αποκλειστικό: να ΄τος ο βουλευτής που περπατά στο δρόμο με τα δυο του πόδια»), κάποιοι έχουν στήσει μπίζνες με επιμίσθια και συνεργασίες, κάποιοι προσπαθούν να υποκαταστήσουν τα μέσα ενημέρωσης τσιμπολογώντας από ρεπορτάζ αλλονών. Τα κατακάθια της ενημέρωσης αποτελούν θορυβώδη μειονότητα, που αναστατώνει το Διαδίκτυο, είναι όμως τιμωρημένη στα άλλα μέσα όπου εργάζεται. Οι ρυπαρές εφημερίδες και τα βρωμοκάναλα βρίσκονται στο περιθώριο της αγοράς. Τοποθετήθηκαν εκεί από τους ίδιους τους αναγνώστες και τους θεατές. Το πιο πιθανό είναι να γίνει το ίδιο και με τους χρήστες του Ιnternet. Τα συκοφαντικά μπλογκ γίνονται από μόνα τους βαρετά λόγω της αναξιοπιστίας, της σάχλας, συχνά δε λόγω της έπαρσης των διαχειριστών. (ακριβώς αυτό λέμε κι εμείς χρόνια τώρα!)
Καλά κάνει λοιπόν ο κ. Καστανίδης και δεν συνδέει την επικαιρότητα με τα σχέδιά του για τον μπλογκονόμο. (τα 'παμε πολλές φορές: δεν μπορεί να υπάρξει -για τεχνικούς λόγους- μπλογκονόμος). Είναι πολύ πιθανό οι συκοφάντες του Διαδικτύου να αποβληθούν από το ίδιο το σύστημα. (ακριβώς αυτό ευχόμαστε διαπύρως). Εδώ αρχίζει το ευχολόγιο: είθε να τους περιφρονήσουν οι χρήστες του Ιnternet και να πάψουν να τους ταΐζουν οι πολιτικές διασημότητες. (το τελευταίο είναι το σημαντικότερο: αν οι πολιτικοί πάψουν να ταϊζουν τα ρεμάλια-δημοσιογράφους του χιλιάρικου, θα καθαρίσει η μπλογκόσφαιρα).
Πηγή: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=6&artId=310017&dt=21/07/2010
Ηθικό δίδαγμα: Λώρη μου, διάβαζε taxalia κι άλλα (πραγματικά) blogs, για να έχεις το στομάχι σου σε ήρεμη κατάσταση. Συνάδελφοί σου είναι οι "συκοφάντες" όπως τους αποκαλείς. Δεν φταίει η δημοσιογραφία των πολιτών και τα social media !
