.jpg)
Εκεί στην Αριστερά τα πράγματα δεν μοιάζουν και τόσο σοβαρά από πολιτική άποψη πάντα. Γι’ αυτό και έχουμε πει πως η Αριστερά θα είναι το πολιτικό θύμα αυτής της κρίσης.
Γιατί το λέμε αυτό;
Διαβάσαμε χθες δήλωση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη, σχετικά με την τσόντα του μνημονίου (επικαιροποιημένο μνημόνιο), στην οποία....
μεταξύ των άλλων υπογράμμισε «την ανάγκη για ένα μεγάλο ενωτικό ταξικό μέτωπο του λαού και της νεολαίας για την ήττα και την απομάκρυνση της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, για την ανατροπή του κατεστημένου πολιτικού σκηνικού και την ακύρωση των μνημονίων και των δεσμεύσεών τους».Ταυτόχρονα διαβάσαμε ανακοίνωση του ΚΚΕ στην οποία, μεταξύ των άλλων « καλεί τα λαϊκά στρώματα να συγκροτήσουν ενιαίο παλλαϊκό μέτωπο αντεπίθεσης, για την ανατροπή του μνημονίου».
Που είναι το αστείο του πράγματος;
Το αστείο είναι ότι το καθένα από αυτά τα δυο μικρά κόμματα καλεί σε (ταξικό ή παλλαϊκό ανάλογα) μέτωπο, αλλά μέσα σ’ αυτό το μέτωπο προφανώς δεν συμπεριλαμβάνει το άλλο κόμμα της Αριστεράς. Εννοούν ένα μέτωπο στο οποίο την ηγεσία θα έχει το καθένα μόνο του. Αν δουν ποτέ τέτοιο μέτωπο, γράψτε μας.
Τι να πούμε. Εδώ ο κόσμος χάνεται και αυτοί εκεί τα πολιτικά μικρομάγαζά τους. Αντί να αφήσουν στην άκρη όποια άλλη μεταξύ τους διαφορά και να ενωθούν για σύγκρουση, προάσπιση των λαϊκών συμφερόντων και αλλαγή του πολιτικού συστήματος, αυτοί δεν μιλιούνται μεταξύ τους.
Μάλιστα, κάποιοι από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν άντεξαν αυτή την αναμονή και αυτομόλησαν στον αντίπαλο.
