Στην πραγματικότητα ο κ. Μπουτάρης καταδικάζει τα χρίσματα όταν δεν τα παίρνει, αλλά τα καλοδέχεται όταν τα εξασφαλίζει…Ο κ. Μπουτάρης απεχθάνεται τα κομματικά χρίσματα, εκτός εάν καταφέρει να πάρει αυτός ένα. Τον Ιανουάριο του 2002, σε συνέντευξη του στα ΝΕΑ ερωτάται πώς είναι μία σωστή, ανεξάρτητη υποψηφιότητα για το Δήμο Θεσσαλονίκης. «Ότι δεν έχει προκύψει από τις διαδικασίες επιλογής ή έχει χριστεί από ένα κόμμα με κάποιον άλλον τρόπο», απαντά. Όταν όμως τα δεδομένα αλλάζουν ο κυρ-Γιάννης απειλεί (26.8.2010): «Αν κατεβάσει άλλον το ΠΑΣΟΚ, θα μαχαιρωθούμε» και όταν το… «ντιλ» τελειώνει, υπάρχει πολύ μεγάλη απόσταση από τις παλιές δηλώσεις για ακομμάτιστες προσπάθειες και αυτόνομες παρουσίες: «Αποτελεί μεγάλη τιμή και ευθύνη για την αδέσμευτη δημοτική μας παράταξη και για μένα προσωπικά η απόφαση του ΠΑΣΟΚ και του προέδρου του Γ.Παπανδρέου να μας στηρίξει στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές» δηλώνει στις 5.9.2010.
Ο κ. Μπουτάρης μάλλον θέλει τη συνεργασία μόνο όταν τον συμφέρει…
Ο κυρ-Γιάννης θέλει να φαίνεται ως άνθρωπος της προσπάθειας, της ανιδιοτέλειας και του αγώνα. Γι’ αυτό δεν διστάζει να βάλει τον εαυτό του πίσω από το κοινό καλό. Ή τουλάχιστον γι’ αυτό θέλει να μας πείσει. Έτσι λοιπόν με την ίδια ευκολία που δηλώνει (στις 18 Δεκεμβρίου 2008) ότι δεν καίγεται να γίνει δήμαρχος, μόλις 20 μήνες αργότερα (τον Αύγουστο του 2008) ξεκαθαρίζει ποιος κάνει κουμάντο:
Από το:
«Δεν θέλω σώνει και καλά να γίνω δήμαρχος. Εγώ θα βάλω ό,τι έχω για να ανατραπεί το σύστημα. Θα δώσω όλες μου τις δυνάμεις είτε ως υποψήφιος δήμαρχος, είτε ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος ή και χωρίς να είναι υποψήφιος, αν χρειαστεί. Στόχος μας είναι να ανατρέψουμε το σύστημα στον δήμο και μόνοι μας δεν μπορούμε».
Φτάνουμε πάρα πολύ εύκολα στο:
«Με υποψήφιο δήμαρχο εμένα, που, κατά γενική ομολογία και κατά γενική μέτρηση, είναι μια υποψηφιότητα που ενώνει και κερδίζει, να πάμε και να ανατρέψουμε το σύστημα στον δήμο».
