Το ΣτΕ ανέβαλε την υπόθεση ιδιώτη που ζήτησε την άρση της αναδάσωσης του Σέιχ Σου, εφοδιασμένος με προβληματικά έγγραφα δασικών υπάλληλων της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι..
εισηγήθηκαν την άρση της αναδάσωσης, παρά τις 26 αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, που απαγορεύουν την αλλαγή της χρήσης των εκτάσεων του Σέιχ Σου.
Δυστυχώς, ορισμένοι δασικοί υπάλληλοι ισχυρίζονται ότι κάποιες δασικές εκτάσεις του Σέιχ Σου καλλιεργούνται γεωργικά από το 1931 μέχρι σήμερα και συνεπώς η Διοίκηση κακώς και με διαρκή πλάνη (που διαρκεί επί 79 χρόνια!) τις κήρυξε αναδασωτέες για τη δημιουργία του Δάσους Σέιχ Σου.
Οι προσπάθειες αναδάσωσης, όμως, ξεκίνησαν ήδη από το 1908 και στη συνέχεια έγιναν συμπληρωματικές αναδασώσεις τη δεκαετία του 1920, βγήκαν σχετικές αποφάσεις το 1921, το 1931, το 1935 και το 1973, με αποτέλεσμα να σχηματισθεί το δάσος, όπως το βλέπουμε σήμερα.
Το περίεργο είναι ότι πριν αλλά και μετά την πυρκαγιά που έκαψε το 55% της έκτασης του δάσους (1997) κάποιοι εισηγήθηκαν πολλές φορές την άρση της αναδάσωσης στους κατά καιρούς Γεν. Γραμματείς της Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας, οι οποίοι, προς τιμή τους, αρνήθηκαν την άρση για λόγους δημόσιου συμφέροντος των κατοίκων της πόλης, που ωφελούνται από την ύπαρξη του δάσους.
Το ΣτΕ ανέβαλε την υπόθεση, που ήταν να συζητηθεί την 12-1-2011, για τον Μάρτιο, προς μεγάλη πίκρα των "ενδιαφερομένων", που ευελπιστούσαν ότι οι κόποι τόσων ετών θα απέδιδαν και το δάσος θα είχε αλωθεί, ώστε να αποδοθεί στον ευγενή σκοπό της "αξιοποίησης" και της ανοικοδόμησης, με ανεπανόρθωτη ζημία του μοναδικού πνεύμονα της πόλης και των Θεσσαλονικέων.