Δεν μπορούσα να πιστέψω ποτέ πως αυτή την εποχή που όλες οι ανθρώπινες αξίες έχουν χαθεί τα συναισθήματα έχουν νεκρωθεί και μονό το κέρδος και το προσωπικό συμφέρον υπερισχύουν, ότι...
υπάρχει ελπίδα, υπάρχει μια όαση σ΄ αυτήν τη κόλαση Υπάρχουν άνθρωποι που παλεύουν με νύχια και με δόντια για τον συνάνθρωπο, που βρίσκονται αντιμέτωποι με τον θάνατο καθημερινά, που προσπαθούν αθόρυβα κάτω από αντίξοες συνθήκες να βοηθήσουν ανθρώπους που πάσχουν να ζήσουν, να νικήσουν τον καρκίνο τους, να χαμογελάσουν και πάλι Και πιστέψτε με το κατορθώνουν. Τους γνώρισα. Τους είδα. Τους ευχαριστώ που στην πιο δύσκολη μάχη της ζωής μου, είναι στην φαρέτρα μου τέτοιες προσωπικότητες με ήθος και αξιοπρέπεια. Ευχαριστώ τον Θεό που υπάρχουν. Μιλώ για την πνευμονολόγο Κα ΧΡΗΣΤΟΥ ΡΙΚΗ και τον θωρακοχειρουργο μου Κο ΣΤΑΜΑΤΗ ΚΑΚΑΡΗ.Αξιοι επιστήμονες και Άνθρωποι .Ναι!! Στο νοσοκομείο ΣΩΤΗΡΙΑ στη Β’ Πνευμονολογική Κλινική και στην Β’ ΘΩΡΑΚΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ υπάρχει μια άλλη Ελλαδα.Μια Ελλαδα που σε κάνει περήφανο, που δεν πιστεύεις πως υπαρχει.Ευχαριστω ,χίλιες φορές ,ευχαριστώ για την ζωή που μου ξαναχαρισατε,που ελπίζω που κάνω όνειρα και παλι.Ευχαριστω που με μάθατε πως στην ζωή υπάρχουν και ονειροπολοι. Υπάρχουν επιστήμονες που αμοιβή τους είναι η νίκη τους απέναντι στον θάνατο.
Σας ευχαριστώ ,
ΕΛΕΝΗ ΛΕΦΑ.