του Βασίλη Βιλιάρδου
Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ: Η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, η ανάγκη εθνικοποίησης των κεντρικών τραπεζών, η εμπειρία της Ν. Αφρικής, η τράπεζα της Ελλάδος, τα αποθέματα του χρυσού και ορισμένα συμπεράσματα.
“Καθώς οι πιο σημαντικές συμφωνίες ιδιωτικοποιήσεων υπογράφονται πάντα εν μέσω οικονομικών ή πολιτικών κρίσεων, δεν υπάρχει ποτέ μία σαφής νομοθεσία, ή έστω ένα αποτελεσματικό ρυθμιστικό πλαίσιο – η περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι χαοτική, οι τιμές είναι ρευστές και οι συνειδήσεις των πολιτικών ελαστικές..…Μέχρι το 1990, πριν από την «κρίση της τεκίλας» δηλαδή, μόνο μία από τις τράπεζες του Μεξικού ανήκε σε ξένους. Μετά την κρίση όμως, στις αρχές του 2000, είκοσι τέσσερις από τις τριάντα τράπεζες «περιήλθαν» σε ξένα χέρια.
Οι ιδιωτικοποιήσεις αποδείχθηκαν τόσο επικερδείς, ώστε πολλές από τις πολυεθνικές των Η.Π.Α., οι οποίες είχαν «αλώσει» τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, έβλεπαν με απληστία τις κρατικές αρμοδιότητες (παιδεία, υγεία, δημόσια διοίκηση, αστυνομία, φυλακές κλπ.), ως την επόμενη πηγή για άμεσα κέρδη. Απλούστερα, στόχος τους ήταν η πλήρης αποκρατικοποίηση της εξουσίας, με την εγκατάσταση άβουλων, τυπικών κυβερνήσεων, οι οποίες θα κατευθύνονταν απολυταρχικά από το σκοτεινό παρασκήνιο – ένα θέατρο σκιών”.
Με βάση τα παραπάνω, όταν προγραμματίζονται «μαζικές» ιδιωτικοποιήσεις στη χώρα μας, δυστυχώς με τη συμφωνία της «μείζονος αντιπολίτευσης», πόσο μάλλον χωρίς κάποιο χρονοδιάγραμμα, καθώς επίσης σε συνθήκες παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης και εθνικής υπερχρέωσης, απογοητεύεται κανείς - συμπεραίνοντας ότι μάλλον πρόκειται για μία άνευ προηγουμένου εκποίηση, για μία λεηλασία καλύτερα της δημόσιας περιουσίας.
Ειδικότερα, όταν σχεδιάζεται η πώληση των στρατηγικών και κοινωφελών επιχειρήσεων της Ελλάδας, τότε όλοι εμείς οι Πολίτες διαπιστώνουμε ότι θα είμαστε ακόμη μία φορά θύματα μίας ακατανόητης ανευθυνότητας απέναντι στο «κοινωνικό σύνολο», η οποία «κατατρέχει» από αρκετά χρόνια τώρα την πατρίδα μας – ενδεχομένως επίσης μίας εγκληματικής ανεπάρκειας της Πολιτικής, η οποία υποτάσσεται πλέον «σύσσωμη» στις εντολές της σκιώδους εξουσίας.
Κλείνοντας τη μικρή εισαγωγή μας, το ίδιο μας απογοητεύουν και κάποια ΜΜΕ, τα οποία δεν αντιδρούν - παρά το ότι οφείλουν να ελέγχουν και τις τρεις εξουσίες (νομοθετική, εκτελεστική, δικαστική), χωρίς να «διαπλέκονται» μαζί τους. Φυσικά, οι αδυναμίες τους είναι μερικώς δικαιολογημένες, αφού δεν χρηματοδοτούνται από όλους εμάς τους Πολίτες, αλλά από τους διαφημιζομένους και τη λοιπή εξουσία.
Οι ευθύνες μας εδώ είναι τεράστιες, αφού δεν αγοράζουμε τις εφημερίδες κλπ. για το περιεχόμενο, αλλά για τα «δώρα» τους - ενώ είμαστε κομματικά ιδιοτελείς, διαβάζουμε ελάχιστα βιβλία, δεν ενισχύουμε σχεδόν καμία προσπάθεια «αντίστασης» και δεν ενημερωνόμαστε μεθοδικά, ως οφείλουμε, εάν θέλουμε να προσβλέπουμε στην άμεση Δημοκρατία.
η συνέχεια στο http://www.x-hellenica.gr/PressCenter/Articles/2348.aspx