CDS, ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΗΡΙΑ ΑΠΩΛΕΙΩΝ

το νέο άρθρο του Βασίλη Βιλιάρδου

CDS, ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΗΡΙΑ ΑΠΩΛΕΙΩΝ: Τα «όπλα» επέλασης των αγορών, με στόχο την υποταγή των πολιτών στις τρείς βασικές απαιτήσεις τους: ιδιωτικοποιήσεις, κρατική απορρύθμιση και μείωση των κοινωνικών δαπανών

Όπως έχουμε επανειλημμένα αναφέρει στο παρελθόν, μία από τις υφιστάμενες λύσεις για τα τεράστια προβλήματα της χώρας μας, είναι ο μακροπρόθεσμος διακανονισμός του δημοσίου χρέους μας - με τη συμφωνία των δανειστών μας (εθελούσια αναδιάρθρωση).

Εάν δηλαδή κατόρθωνε η (όποια) κυβέρνηση μας να πείσει τους δανειστές μας να αποδεχθούν την αποπληρωμή των χρεών μας («ανταλλαγή» των ομολόγων, τα οποία ευρίσκονται στην κυκλοφορία με καινούργια, ενδεχομένως εγγυημένα), σε 40 ισόποσες ετήσιες δόσεις, με επιτόκιο ανάλογο με το εκάστοτε βασικό της ΕΚΤ (1,25% σήμερα), δεν θα υπήρχε κανένας λόγος εφαρμογής του καταστροφικού προγράμματος του ΔΝΤ.

Χωρίς καμία αμφιβολία, το «πρόγραμμα» του ΔΝΤ μας οδηγεί σε μία χρεοκοπία άνευ προηγουμένου, μέσα από την ύφεση και την ανεργία - αφού αυξάνουν τις δημόσιες δαπάνες (κάθε 1% ανεργία κοστίζει περί τα 400 εκ. €) και μειώνουν τα δημόσια έσοδα (η πτώση του ΑΕΠ κατά 10 δις €, λόγω ύφεσης 4,5% κοστίζει έσοδα άνω των 2,2 δις € - τα οποία καλούμαστε να αναπληρώσουμε με νέους φόρους, οι οποίοι επιδεινώνουν ξανά την ύφεση και σηματοδοτούν έναν ανατροφοδοτούμενο «κύκλο του διαβόλου»).

Περαιτέρω, κάποιες «εναλλακτικές λύσεις» είναι η μονομερής άρνηση πληρωμής του χρέους (απεχθές), η εθελούσια ή μονομερής διαγραφή μέρους του χρέους (haircut), καθώς επίσης η στάση πληρωμών (χρεοκοπία). Κατά την υποκειμενική μας άποψη, καμία από αυτές τις «λύσεις» δεν συμφέρει την Ελλάδα, αλλά ούτε και τους πιστωτές της – ίσως μόνο εκείνους τους κερδοσκόπους, οι οποίοι στοιχηματίζουν «ασύστολα» στο καπιταλιστικό καζίνο (άρθρο μας).

Σε περίπτωση διαγραφής χρεών, οι ζημίες για τις ελληνικές τράπεζες, για τα ασφαλιστικά ταμεία μας και για τους ιδιώτες (κατέχουν πλέον το 30% του χρέους – ήτοι περί τα 100 δις € εσωτερικός δανεισμός), θα ήταν τεράστιες. Εκτός αυτού, η μείωση της αξίας των ακινήτων μας σε περίπτωση χρεοκοπίας κλπ (ακολουθούν συνήθως τους μισθούς), ύψους περίπου 30%, θα μας κοστίσει γύρω στα 200 δις € (όπως η πτώση των τιμών των μετοχών έχει κοστίσει κεφαλαιοποίηση στο χρηματιστήριο άνω των 150 δις €), ενώ θα δημιουργηθούν επί πλέον επισφάλειες στις τράπεζες. Τέλος, η χώρα μας (όχι μόνο το δημόσιο) δεν θα είχε πλέον πρόσβαση σε πηγές διεθνούς χρηματοδότησης τουλάχιστον για τα επόμενα δέκα χρόνια.

Αντίθετα, ο μακροπρόθεσμος διακανονισμός είναι προς όφελος όλων, αφού οι απαιτήσεις των πιστωτών παραμένουν ως έχουν και δεν υπάρχει λόγος εμφάνισης ζημιών στους Ισολογισμούς τους – ενώ η χώρα μας δεν αποκόπτεται «άπαξ και δια παντός» από τις αγορές. Όσο για το επιτόκιο, εάν σκεφθεί κανείς ότι οι τράπεζες δανείζονται από την ΕΚΤ με 1,25% (δανείζουν το κράτος με 5,2%), θα καταλάβει ότι δεν αποτελεί μία παράλογη απαίτηση.

Ένας τέτοιος διακανονισμός όμως θα δημιουργούσε προβλήματα στην αγορά των CDS, επειδή δεν είναι νομικά καθορισμένες οι απαιτήσεις των κατόχων τους (ειδικά των «ακάλυπτων»), σε περίπτωση συμφωνίας του δανειστή με τον οφειλέτη – πόσο μάλλον αφού είναι εύλογη η θέση των ιδιοκτητών των CDS, σύμφωνα με την οποία δικαιούνται να αποζημιωθούν, τόσο σε περίπτωση χρεοκοπίας (στάσης πληρωμών), όσο και εάν υπάρξει η οποιαδήποτε συμφωνία διακανονισμού, η οποία ουσιαστικά είναι μίας μορφής «χρεοκοπία».

Ανεξάρτητα τώρα από αυτά, θεωρούμε σκόπιμη την παρακάτω «επιγραμματική» αναφορά μας αφενός μεν στα CDS, αφετέρου στα Spreads, έτσι ώστε να έχουμε μία ολοκληρωμένη εικόνα των συγκεκριμένων όπλων μαζικής καταστροφής.

η συνέχεια στο http://www.x-hellenica.gr/PressCenter/Articles/2340.aspx