Από πολύ νωρίς είχαμε επισημάνει ότι είναι θέμα χρόνου να αποκαλυφθεί το πραγματικό πρόσωπο του Γιάννη Μπουτάρη και της Διοίκησής του. Το χαλαρό, εναλλακτικό στιλάκι, η ανατρεπτική πολιτική παρουσία και η διατύπωση ενδιαφέροντων «προοδευτικών» ιδεών και απόψεων είναι σαφές ότι κρύβει, ή επιχειρεί να κρύψει την ουσία των νεόκοπων δημοτικών αρχόντων: Πολιτικά είναι ρηχοί, ιδεολογικά είναι επικίνδυνα αγκυλωμένοι, λειτουργικά είναι απίστευτα ανεπαρκείς…
Είναι θέμα χρόνου να
τα δούμε όλα αυτά να ξετυλίγονται μπροστά στα μάτια μας… Και έχουν αρχίσει από την ώρα που στρογγυλοκάθισαν στο λαμπρό δημαρχιακό μέγαρο (το οποίο ήθελαν να κατεδαφίσουν νωρίτερα)… Από τα παρτέρια που ξηλώνονται και να ξαναφτιάχνονται ανάλογα με το πώς βολεύουν τα τραπεζάκια των «κολλητών», την απίθανη παραβατική έξη του κ. Δημάρχου, που καπνίζει όπου του καπνίσει, διακρίνεται για πολεοδομικές αυθαιρεσίες και κυκλοφορεί παράνομα με πετρελαιοκίνητο όχημα, εξαπολύει αβάσιμες κατηγορίες εναντίον των πάντων δίχως ποτέ να τις στηρίζει, μέχρι την πρωτοφανή άρνηση παραχώρησης της πλατείας Αριστοτέλους για τη συγκέντρωση της «Σπίθας» και ομιλία του Μίκη Θεοδωράκη , το πρόσωπο του… «γιατί έτσι μου γουστάρει» αποθεώνεται…
Ο Γιάννης Μπουτάρης τόλμησε να κάνει κάτι το οποίο εάν έκανε ο οποιοσδήποτε προκάτοχός του (και διάδοχός του, θα προβλέψω) σίγουρα θα είχαμε στην πόλη επανάσταση. Η απόφασή του θυμίζει την «απαγόρευση των δημοσίων συναθροίσεων» άλλων εποχών. Είναι μία σκοτεινή απόφαση. Η περίφημη ρήση του Βολτέρου πάει περίπατο. Η απάντησή του περί «νέας τακτικής του δήμου Θεσσαλονίκης στην παραχώρηση δημοσίου χώρου» και περί «προστασίας της πλατείας αλλά και της αγοράς» μόνο αστείες μπορούν να χαρακτηριστούν. Ή μάλλον συναγωνίζονται για την αστειότητά τους με την δικαιολογία του Πρύτανη του ΑΠΘ να μη συμμετάσχει τελικά στην εκδήλωση, προφανώς γιατί κάποιος του τράβηξε το αυτί. Διακρίνω ένα αόρατο χέρι πάνω απ΄ όλους που επιβάλει συμπεριφορές και συνετίζει ανθρώπους ή μου φαίνεται;
Η περίπτωση του Μίκη Θεοδωράκη είναι ξεχωριστή αναμφίβολα. Τελευταία παρατηρώ διαφόρους να του επιτίθενται για τις απόψεις του, να λοιδορούν τις θέσεις του και περίπου να τον περιγελούν. Είναι σαφές ότι η προοδευτική διανόηση της Πατρίδας μας αντιλαμβάνεται τον άνθρωπο αυτά «αλα καρτ». Όταν ο Μίκης μιλά «αριστερά» τον αποθεώνουν. Όταν μιλά «πατριωτικά» τον βγάζουν ημίτρελο και υπονοούν ότι λόγω ηλικίας θα πρέπει να σιωπήσει…
Όσο κι αν διαφωνεί κανείς μαζί του δεν μπορεί να του στερήσει το δικαίωμά του να διοργανώσει συγκέντρωση στην εμβληματική πλατεία.
ΥΓ: Στην πρωινή εκπομπή του ΣΚΑΙ είναι εμφανής η προσπάθεια των παρουσιαστών να υποβαθμίσουν και να λοιδορήσουν τη «μάχη της πλατείας της Θεσσαλονίκης». Το αόρατο χέρι;
