Ταξί: Αντί για χρήσιμη υπηρεσία, προτίμησαν να γίνουν αναγκαίο κακό…

Του Χρήστου Μάτη, δημοτικού συμβούλου Θεσσαλονίκης


Είναι προφανές, ότι τα ταξί είναι μία απαραίτητη μορφή μεταφοράς στις σύγχρονες πόλεις. Στις δικές μας πόλεις λείπουν τόσες ημέρες και δεν έχει προκληθεί κανένα πρόβλημα. Οι ιδιοκτήτες τους έχουν εκτραχυνθεί. Είναι κατανοητό, διότι βιώνουν μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο. Είναι προφανέστερο, όμως, ότι..
 δεν μπορεί η ομαλότητα στη ζωή της πόλης να εξαρτάται από αυτούς.

Το ερώτημα που δεν απαντούν είναι αν θα μπορούσαν να επιβιώσουν επαγγελματικά, εάν συνεχιζόταν η υπάρχουσα κατάσταση με τις δεκάδες ταξί στις αυτοσχέδιες πιάτσες. Με απλά οικονομοτεχνικά κριτήρια, η απάντηση είναι όχι. Το καθεστώς της μισθωμένης ιδιωτικής μεταφοράς δεν μπορεί να συνεχίσει να είναι έτσι. Τους χάιδεψαν και τους κατέστησαν ασύδοτους, επειδή είναι μια μεγάλη κοινωνική ομάδα με σχεδόν 30.000 μέλη οικογενειών, που ζουν από αυτό το επάγγελμα. Το καλύτερο που μπορούν να κάνουν τώρα οι «προστάτες» είναι να κλαίνε μαζί τους.

Το θέμα πρέπει να το συζητήσουμε με πραγματικά στοιχεία. Αλλά που να τα βρούμε; Με την απόλυτη φορολογική ασυλία που είχαν πετύχει δεν ξέρουν ούτε οι ίδιοι πόσους πελάτες είχαν πριν από δύο χρόνια, πόσους πριν από έναν και πόσους τώρα.

Στη δίκη της επαγγελματικής αβεβαιότητας έχουν χάσει το μέτρο και το στόχο. Δυστυχώς δεν τους ανησυχεί που λείπουν από την πόλη τόσες ημέρες χωρίς να έχει δημιουργηθεί σοβαρό πρόβλημα. Παρά το ότι οι δημόσιες μεταφορές αδιαφόρησαν να καλύψουν το κενό τους.

Εγώ δεν είδα μια ανακοίνωση από τον ΟΑΣΘ, που να μιλά για παραπάνω δρομολόγια, που να αυξάνει τα νυχτερινά, που να μας λέει από πού μπορούμε να πληροφορηθούμε για τη συχνότητα κ.λπ.

Τα ταξί βολεύτηκαν να είναι αναγκαίο κακό, αντί να είναι μία χρήσιμη υπηρεσία. Κι έχασαν. Αλλά η ανάγκη τους θα υπάρχει ακόμη και αν αποκτήσουμε τις καλύτερες συγκοινωνίες στην υφήλιο.

Ας σταματήσουν οι ιδιοκτήτες τους τις ακρότητες. Μπορεί να νομίζουν ότι θα κάμψουν την κυβέρνηση, έχουν όμως προ πολλού χάσει τη συμπάθεια των πελατών τους. Κι αυτό έπρεπε να τους απασχολεί περισσότερο. Ας προσαρμοστούν στις ανάγκες μιας οργανωμένης κοινωνίας. Υπουργοί και βουλευτές δεν παίρνουν ταξί.