Γράφει ο Χρήστος Νικολαίδης
Από μικρός είχα πολλές απορίες... ήμουν περίεργος, ήθελα να μαθαίνω τί και πώς... Έχω καταλήξει ότι η έξις αυτή (δευτέρα φύσις, κατά το ευαγγέλιο), ακραία και αντιπαραγωγική ενίοτε, με οδήγησε στη Δημοσιογραφία...
Αντίστοιχα, η σταδιακή παραδοχή ότι η Δημοσιογραφία (όπως δυστυχώς ασκείται σήμερα), δεν προσφέρεται για την ικανοποίησή της με απομακρύνει σταθερά από αυτήν, έτσι το νιώθω, άλλα άλλη κουβέντα αυτήν...
Πίσω στις απορίες: Τι θα πει παραγραφή, σκάω για να καταλάβω και όσο το επιχειρώ τόσο περισσότερο οργίζομαι. Ο εγκληματίας, λένε οι νόμοι μας, είναι εγκληματίας ορισμένου χρόνου, όπως οι συμβασιούχοι... Εάν έχει παρέλθει ένα χρονικό διάστημα τότε δεν είναι πια εγκληματίας, λένε οι νόμοι μας... Μα είναι σοβαρά πράγματα αυτά;
Βλέπω σήμερα τον Άκη να πανηγυρίζει επειδή λέει η Δικαιοσύνη απεφάνθη ότι το αδίκημα για το οποίο κατηγορήθηκε από τη Βουλή, έχει παραγραφεί... Συγνώμη βρε Άκη μου, αλλά περισσότερο με κόφτει εάν το αδίκημα που σου κότσαραν ισχύει... Μην κατσιάζεις να μας πείσεις ότι
παραγράφτηκε... Αυτό το καταλάβαμε... Πες το ουσιαστικό: το έκανες ή δεν το έκανες και άσε το παραμύθι με παραγραφές...
Ειλικρινά αδυνατώ να αντιληφθώ πώς σοφοί άνθρωποι όπως (θα πρέπει να) είναι οι νομοθέτες και οι νομοελεγκτές μας αποδέχονται ότι η πρώτιστη πρόνοια της Δικαιοσύνης που είναι η τιμωρία των ενόχων, είναι πρόνοια με ημερομηνία λήξης, όπως τα θρεπτικά συστατικά των γιαουρτιών... Μετά την παρέλευση μίας ημερομηνίας, αδυνατίζουν έως εξαφείφονται...
Ψάχνω να βρω ένα (μόλις ένα) επιχείρημα υπέρ της αναγκαιότητας της παραγραφής αλλά δεν βρίσκω. Γιατί δηλαδή ένα αδίκημα θα πρέπει να διώκεται μόνο εντός της πενταετίας; Τι μας εμποδίζει να υποστηρίζουμε την απονομή της Δικαιοσύνης έστω και αναδρομικώς; Ο Άκης και ο κάθε Άκης (με το συμπάθιο υπουργέ μου) είτε είναι ένοχος είτε όχι... Αυτό μας ενδιαφέρει και μας καίει... Και όχι το πότε θα αποδειχθεί ένοχος ή το πότε θα του απαγγελθούν οι κατηγορίες...
"Το λέει ο νόμος" θα μου απαντήσεις αναγνώστη μου. Σίγουρα το λέει αλλά γιατί είναι το ερώτημά μου... Ή (για να το δούμε επαγωγικώς) θα απαντήσω ότι... "κάτι τέτοια λέει ο νόμος και ίσως κάποιοι ένοχοι μένουν ατιμώρητοι λόγω παρέλευσης ωραρίου"...
"Οι μεγάλοι και ισχυροί κάνουν έτσι τους νόμους ώστε να την γλυτώνουν πάντα οι ίδιοι και τα φιλαράκια τους" θα μπορούσε να προσθέσει κάποιος (εξ αριστερών) φίλος αναγνώστης...
Θα το δεχόμουν εάν αφορούσε μόνο τα αδικήματα στα οποία μπορούν να εμπλακούν πολιτικοί, αλλά ισχύει παντού στη Δικαιοσύνη, με τους φόνους, τις ληστείες και τα λοιπά εγκλήματα, καθώς η έννοια της Παραγραφής αποτελεί βασικό πυλώνα του δικαιϊκού μας συστήματος. Και επαναλαμβάνω: απορώ για τι;
