Collateral arrangements και το λουρί της μάνας Νο 2

του Σωτήρη Καλαμίτση, Δικηγόρου

Έγραφα προ καιρού για το περιεχόμενο του όρου collateral arrangements (εδώ) που δέχθηκε η «ελληνική» κυβέρνηση να περιληφθεί στους όρους λήψης νέου δανείου από τις χώρες της ευρωζώνης και εξηγούσα ότι ο όρος αυτός δεν σημαίνει μόνον «εμπράγματες εξασφαλίσεις». Σημαίνει ο,τιδήποτε άλλο είναι εξασφαλιστικό των συμφερόντων του δανειστή και το οποίο θα μπορούσε να επινοήσει η ανθρώπινη εφευρετικότητα. Έδωσα και μερικά παραδείγματα, μεταξύ των οποίων, όμως, δεν περιέλαβα και την περίπτωση όπου ο οφειλέτης καταθέτει στον δανειστή ένα ποσό, το οποίο δεσμεύεται, και ο δανειστής χορηγεί ισόποσο δάνειο. Πιο εξασφαλισμένο δάνειο δεν υπάρχει, αφού η default [=υπερημερία] του οφειλέτη [τώρα πλέον χρησιμοποιούμε ξένος όρους για να συνεννοούμεθα] δίνει το δικαίωμα στον δανειστή να εισπράξει αμέσως το ποσό της κατάθεσης εις εξόφληση του δανείου. Δεν το περιέλαβα, διότι... δεν μπορούσα να φαντασθώ ότι θα γινόταν χρήση αυτού του είδους της εξασφάλισης, αφού είναι γνωστό τοις πάσι ότι «δεν υπάρχει σάλιο» και όταν δεν υπάρχει σάλιο, πού βρίσκεται το σάλιο για να κατατεθεί; Τώρα, όμως, πληροφορούμαι ότι αυτό το είδος της εξασφάλισης θα χρησιμοποιηθεί για να εκταμιεύσει η Φινλανδία το τμήμα που δανείου που της αναλογεί. Εάν, δηλαδή, πρέπει η εν λόγω χώρα να μας δανείσει 2 δισ., της καταθέτουμε εμείς 2 δισ., οπότε η Φινλανδία μάς δανείζει το ισόποσο, ήτοι μας δανείζει τα δικά μας λεφτά. Αν, όμως, διαθέτουμε 2 δισ., γιατί δεν τα χρησιμοποιούμε για τις ανάγκες μας και παίρνουμε δάνειο; Για να πληρώνουμε τόκο; Αδυνατώ να το κατανοήσω. Μήπως έχουμε παραφρονήσει τελείως; Εκτός και πρόκειται για απλές λογιστικές εγγραφές, οι οποίες αποδεικνύουν ότι το χρέος και κάθε χρέος δεν είναι παρά λογιστικό.


Υ.Γ. 1] Νομίζω ότι εξηγήσεις σε όλα αυτά τα τραγελαφικά που βιώνουμε δίνουν τα βιβλία «Το δόγμα του σοκ» [της Naomi Klein] και «Είναι καπιταλισμός, ηλίθιε» [του Νίκου Μπογιόπουλου].
2] Όταν η ΝΔ έψεγε την κυβέρνηση που δέχθηκε «εμπράγματες εξασφαλίσεις», είχε διανοηθεί ότι επρόκειτο για τέτοιου είδους εξασφάλιση ή το θεωρούσε και η ίδια αδιανόητο; Διότι στην ουσία πρόκειται για ενέχυρο επί καταθέσεως, ήτοι για εμπράγματη εξασφάλιση. Δεν την άκουσα να ψελλίζει κάτι επί του προκειμένου.

Σωτήριος Καλαμίτσης
Δικηγόρος