Πρώτα, έπεσε νεκρός από αστυνομικά πυρά ένας νεαρός άνδρας. Η ειρηνική πορεία διαμαρτυρίας, που διοργανώθηκε από τους αγανακτισμένους συμπολίτες του, εξελίχθηκε κάπως απρόβλεπτα. Εκτεταμένα επεισόδια, οδομαχίες, καταστροφές, βανδαλισμοί, άνθρωποι με καλυμμένα πρόσωπα, πλιάτσικο...
Η εξέγερση επεκτάθηκε και σε άλλες πόλεις. Οι δυνάμεις καταστολής, υπό την υψηλή πρωθυπουργική εποπτεία, επιχείρησαν να διαχειριστούν την κρίση χωρίς θετικά αποτελέσματα. Η δράση τους έφερε νέα αντίδρασηΝτόμινο. Κι άλλες μεγάλες πόλεις, μετά την πρωτεύουσα, βάδισαν στα ίδια εφιαλτικά ίχνη... Πυροβολισμοί. Εκατοντάδες συλλήψεις.
Την ίδια ώρα, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, υπακούοντας στα κελεύσματα των αρχών, πρόβαλαν την εγκληματική και παραβατική και όχι την εξεγερσιακή, κοινωνική πλευρά των γεγονότων... Άφησαν να σκιαγραφηθεί ένα έθνος λωποδυτών κι όχι ένα έθνος αδικημένων, καταπιεσμένων, ανέργων, στερημένων, νέων φτωχών... Επικαλέστηκαν την ανάγκη του «βολεμένου» της αντίπερα όχθης για ασφάλεια και ευταξία. Σας θυμίζει τίποτα;
Όλα τα παραπάνω αφορούν τη Μεγάλη Βρετανία του Αυγούστου του 2011. Αφορούν, επίσης, τον εαρινό αραβικό κόσμο της ίδιας χρονιάς, αλλά και την προφητική Αθήνα του 2008 ή ακόμη την προοικονομία των παρισινών προαστίων του 2005. Αφορούν, τέλος, με μαθηματική ακρίβεια, και την Ευρώπη του 2010 ή του 2020... (και δεν μιλάμε για τον 20ό, αλλά για τον 21ο αιώνα...).
Η συνέχεια εδώ http://www.topontiki.gr