Οταν μια κυβέρνηση λαμβάνει σκληρά περιοριστικά δημοσιονομικά μέτρα, όπως αυτό της εργασιακής εφεδρείας, επικαλούμενη τους εθνικούς κινδύνους που απειλούν τη χώρα, οφείλει πρώτη αυτή να επιβάλει τη δίκαιη εφαρμογή του.
Οποιαδήποτε υπονόμευση των διαδικασιών επιλογής των προσώπων που θα ενταχθούν στο συγκεκριμένο καθεστώς καθιστά το μέτρο ανυπόληπτο και την επιλογή διαβλητή. Ολα όσα έρχονται στο φως της δημοσιότητας για μετατάξεις σε πολιτικά και άλλα προστατευμένα γραφεία προκειμένου να καλυφθούν οι «κολλητοί» και οι «κομματικοί», ανανεώνουν το πελατειακό κράτος και αναδεικνύουν κατά τρόπο προκλητικό το προπατορικό αμάρτημα, αυτό που μας έφερε ως εδώ.
Οσοι λοιπόν ακόμη και αυτή την ώρα επαναλαμβάνουν πρακτικές του παρελθόντος, οφείλουν να γνωρίζουν ότι δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να επιταχύνουν τη βύθιση της χώρας.
Και επίσης οφείλουν να γνωρίζουν ότι θα είναι υπόλογοι γι' αυτή.
