Η Ελλάδα της μεταπολίτευσης απέτυχε. Κυβερνήθηκε από πολιτικούς που-με λίγες εξαιρέσεις- δεν είχαν το θάρρος λήψης δύσκολων αποφάσεων και προτιμούσαν να κολακεύουν τους πολίτες εξαγοράζοντας την ψήφο τους με αθρόους διορισμούς στο δημόσιο και με επιδόματα τύπου «έγκαιρης προσέλευσης στην εργασία» ενώ μερικοί δυστυχώς λειτουργούσαν σχεδόν ως υπάλληλοι πολυεθνικών εταιριών των οποίων τα συμφέροντα εξυπηρετούσαν διεκδικώντας «χορηγίες» από εκατομμύρια μέχρι και «λεμονοστίφτες»…
.ενώ κάποιοι άλλοι χρησιμοποιούσαν τις κομματικές η κυβερνητικές θέσεις για να αναλαμβάνουν έργα του ευρύτερου δημόσιου τομέα και να πλουτίζουν εταιρίες στις οποίες συμμετείχαν συγγενικά τους πρόσωπα.
Αυτή η Ελλάδα απέτυχε και ξέπεσε με ευθύνη αυτών που άσκησαν εξουσία αλλά και με κάποια ευθύνη και των πολιτών που έστελναν στη Βουλή τέτοιους ανθρώπους. .Τώρα η Ελλάδα μαθαίνει τη σκληρή πραγματικότητα γιατί ήρθε η ώρα να πληρωθεί ο λογαριασμός.
Πληρώσαμε ακριβά το τίμημα κι η χώρα μας υπερχρεωμένη είναι δεμένη χειροπόδαρα από τους δανειστές της που με τα « μνημόνια» έχουν περιορίσει και την εθνική κυριαρχία.
Το κακό είναι ότι η καταστροφή δεν λειτούργησε ως «σόκ» για τη χώρα κι΄ ο πολιτικός κόσμος συμπεριφέρεται σαν να μην κατάλάβε τίποτα υπερασπιζόμενος με νύχια και με δόντια κάποια προνόμια που εξασφάλισε στο παρελθόν (π.χ. εξακολουθούν να αμείβονται επιπρόσθετα οι Βουλευτές για συμμετοχή σε συνεδριάσεις επιτροπών της Βουλής λές και δεν είναι στα καθήκοντά τους η συμμετοχή στις συνεδριάσεις ενώ εξακολουθούν να διατηρούνται τα προκλητικά προνόμια των υπαλλήλων της Βουλής, ίσως γιατί μέρος αυτών είναι πρώην συνεργάτες Βουλευτών, ) γι΄ αυτό και δεν ασχολείται με υπευθυνότητα και ουσιαστικά με το μέλλον με την έννοια της επεξεργασίας και υλοποίησης σχεδίου εξόδου από την κρίση και δημιουργίας προοπτικής με ανάπτυξη της χώρας..
Αναντίρρητα η χώρα μας με την προσδοκία «κουρέματος» του χρέους και την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του χρέους πήρε μια ανάσα . Τα μέτρα όμως που λήφθηκαν με τη λήξη του καλοκαιριού κατ΄ εντολήν της «τρόϊκας» είναι δυσβάσταχτα για τον μέσο πολίτη και δεν υπάρχει δίκαιος καταμερισμός βαρών ενώ είναι φανερό ότι έχει εξαντληθεί πλέον η φοροδοτική ικανότητα του μέσου ΄Έλληνα.
Γι΄ αυτό υπάρχει άμεση ανάγκη υλοποίησης σχεδίου εξόδου από την κρίση μέσω ανάπτυξης αλλά και αναδιάρθρωσης του πολιτικού μας συστήματος. Η χώρα διέρχεται κρίσιμες ώρες και η κυβέρνηση οφείλει να εγκαταλείψει τα ιδεολογήματα περί αναζήτησης και ανακάλυψης «τέταρτου δρόμου για τον σοσιαλισμό» και να υιοθετήσει και κάποιες από τις προτάσεις της αντιπολίτευσης(π.χ. οι προτάσεις που διατύπωσε ο κ .Σαμαράς για νέα συνταγματική αναθεώρηση είναι πραγματικά αξιοπρόσεκτες) . Πρέπει παράλληλα οι πολιτικοί μας οικειοθελώς να στερηθούν κάποιων προκλητικών προνομίων τους(διπλή σύνταξη, αμοιβή για συνεδριάσεις επιτροπών της Βουλής κλπ.) για να αποδείξουν ότι έμπρακτα συμμετέχουν στις θυσίες και να ανακτήσουν μέρος της χαμένης αξιοπιστίας τους και να προετοιμάσουν τολμηρή συνταγματική αναθεώρηση για να εκσυγχρονισθούν και βελτιωθούν οι θεσμοί αποκτώντας ουσιαστικό περιεχόμενο, να θεσπισθούν κανόνες διαφάνειας στην δημόσια ζωή, να γίνει αξιοκρατική η διάρθρωση της δημόσιας διοίκησης και να γίνει πιο συμμετοχική η δημοκρατία μας με καθιέρωση και δημοψηφισμάτων υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις(αν το ζητά σημαντικός αριθμός πολιτών και για συγκεκριμένα θέματα που δεν θα άπτονται θεμάτων ανθρωπίνων δικαιωμάτων).
Τα πολιτικά μας κόμματα(οι πνεύμονες του πολιτεύματος)πρέπει επιτέλους να αποκτήσουν διαφάνεια στα οικονομικά τους αλλά και αξιοπιστία με άνοιγμα στην κοινωνία και με ριζικές αλλαγές του τρόπου οργάνωσής των ενώ πρέπει να καταλάβουν ότι πλέον δεν μπορούν να πείσουν και προσφέρουν όσο έχουν στα καθοδηγητικά όργανα πρόσωπα που προκάλεσαν την κοινή γνώμη γιατί χρησιμοποίησαν κομματικές η κυβερνητικές θέσεις για να πλουτίσουν άμεσα η έμμεσα…
Τέλος κι΄ εμείς πρέπει να γίνουμε ενεργοί πολίτες και εξοβελίζοντας τους ανεπάγγελτους γόνους που διαιωνίζουν το χρεοκοπημένο σύστημα, δείχνοντας την επιμέλεια που δείχνουμε στις προσωπικές μας υποθέσεις να αναζητήσουμε με κριτήριο τις ικανότητες αλλά και το ήθος πρόσωπα που διακρίθηκαν σε επαγγελματικούς στίβους για να μπορούν να λένε και όχι όταν πρέπει. Πρέπει να δημιουργήσουμε νέα προοπτική για τη χώρα αλλά για να γίνει αυτό πρέπει όλοι μας να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας και όπως έλεγε ο Γ.Σεφέρης: «λίγο ακόμα, να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα..»
* Δικηγόρος-πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης
