Δεν σας κάνει εντύπωση που όλο το πολιτικό σύστημα αρχίζει και μιλάει για μείωση του αριθμού των βουλευτών; Κάποιοι μάλιστα το πάνε πιο πέρα. Μιλάνε για μείωση και ταυτόχρονα λίστες. Από κοντά και οι κολαούζοι συνταγματολόγοι και λοιποί πνευματικοί ταγοί. Οι πιο πολλοί από εσάς που αυτή τη στιγμή διαβάζετε αυτό το άρθρο....
θέλετε οπωσδήποτε μείωση του αριθμού των βουλευτών από 300 σε 200 και πιο κάτω αν γίνεται. Ε,... λοιπόν μην μασάτε.
Άλλη είναι η βούληση των πολιτών, όταν μιλάνε για μείωση του αριθμού των βουλευτών και άλλη του πολιτικού συστήματος. Οι πολίτες, αφενός έχουν πλέον απέχθεια προς το πρόσωπο των βουλευτών και επομένως μια μείωση του αριθμού θα ικανοποιούσε αυτά τα αισθήματα, αφετέρου (και το κυριότερο), θέλουν μείωση του κόστους λειτουργίας της Βουλής. Το πολιτικό σύστημα όμως όταν μιλάει για μείωση του αριθμού των βουλευτών επιδιώκει άλλα πράγματα. Αφενός θέλει να εκμεταλλευτεί για ψηφοθηρικούς λόγους τα αντίστοιχα αισθήματα των πολιτών, αφετέρου (και το κυριότερο) θέλει να κάνει πιο κλειστή την πολιτική ολιγαρχία της Ελλάδας.
Καθόλου δεν θα ενοχλούσε την πολιτική ολιγαρχία της χώρας, ακόμα και αν ο αριθμός των βουλευτών μειωνόταν σε 100. Το αντίθετο θα την βόλευε. Ουσιαστικά θα έμενε εντός Βουλής ο στενός προβεβλημένος και διαπλεκόμενος πυρήνας του πολιτικού συστήματος, δηλαδή τα πολιτικά τζάκια και οι γόνοι τους και θα έβγαιναν εκτός οι περιφερειακοί και περιστασιακοί βουλευτές. Αν μάλιστα προστεθεί και η λίστα, απλά θα έχουμε μια ολιγαρχική χούντα. Αυτό άραγε θέλουμε; Γι’ αυτό λοιπόν μην μασάτε.
Γιατί δεν μειώνεται η αμοιβή των βουλευτών;
Αν ήθελε το πολιτικό σύστημα να μειώσει το κόστος λειτουργίας της Βουλής, αντί να μειώσει τους βουλευτές από 300 σε 200, θα επιτύγχανε το ίδιο ακριβώς μαθηματικό αποτέλεσμα, αν μείωνε την αμοιβή τους κατά το 1/3. Γιατί δεν το κάνει αυτό αύριο το πρωϊ; Απλά γιατί δεν θέλει η πιο στενή και κλειστή κληρονομική ολιγαρχία να απολέσει τα προνόμιά της και κοντά σ' αυτήν βολεύονται και οι περιστασιακοί βουλευτές και δεν μιλάνε!!!
Εξάλλου φίλοι μας, είτε 200 είναι οι βουλευτές, είτε 300, είτε 300.000, εφόσον τα κόμματα λειτουργούν με την πρακτική του «μαντριού» και εφόσον διαγράφεται από το κόμμα όποιος βουλευτής εκφράσει αντίθετη άποψη, από αυτήν του εκάστοτε αρχηγού, ακόμα και επί ενός νομοσχεδίου (πράγμα το οποίο είναι απόλυτο δικαίωμά του και καθήκον του), τότε δεν έχει νόημα να συζητάμε, όχι μόνο για τον αριθμό των βουλευτών, αλλά ούτε καν γι’ αυτό τούτο το ολιγαρχικό πολίτευμά μας.
Κάτι άλλο θα πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε.
Κάτι άλλο θα πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε.
