Μας πήραν ισοδύναμα μέτρα

Οι 199 βολευτές που με περίσσιο θάρρος, παρρησία, λεβεντιά, παλληκαριά, συνέπεια και όλα τα συνώνυμα τούτων των αρετών τού ανθρώπου, πήραν και θα πάρουν μέτρα ισοδύναμου αποτελέσματος, όπερ έστι μεθερμηνευόμενον ότι   - αντί για κάποια άλλα μέτρα που δεν κρίθηκαν επαρκή για να εξοφληθούν όσα έφαγε ο Πάγκαλος, η παρέα του, οι κρατικοδίαιτοι κομματικοί ..
φίλοι και παρατρεχάμενοι των δύο μεγάλων, κυρίως, κομμάτων  - ήταν επιβεβλημένο να πάρουν τα μέτρα της δραματικής περικοπής των συντάξεων, κυρίων και επικουρικών, των μισθών, της μόνιμης επιβολής ειδικού τέλους ηλεκτροδοτούμενων, της κατάργησης του ΟΕΚ με όλες τις εντεύθεν συνέπειες για τους μεροκαματιάρηδες δανειολήπτες, της διάλυσης της Υγείας και της Παιδείας  κ.λπ. κ.λπ. Και όλα αυτά στο όνομα της ανταγωνιστικότητος ή της εξόφλησης των τοκογλύφων; Ένας αχταρμάς.

             Το Σύνταγμα, βεβαίως, ορίζει ότι  «Οι ΄Ελληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους» [άρθρο 4§5], αλλ’ ουδείς εκ των 199 σκέφτηκε ότι ίσως να μην επιτρέπει τέτοια μέτρα. Ουδείς σκέφτηκε ότι αποτελεί ανεπίτρεπτη διάκριση η φορολόγηση μόνον των ιδιοκτητών ακινήτων ή η άγρια φορολόγηση μόνον των συνταξιούχων. Για τους ραντιέρηδες, για τους «παίκτες» του καζίνο «Χρηματιστήριον ΑΕ»  δεν είπε κάτι κανείς. Για τα κοράκια που συρρέουν στους πλειστηριασμούς για να κατασπαράξουν εν μέσω ένδειας το σπιτάκι του ανυπεράσπιστου στο 1/5 της προ Μνημονίου αξίας του δεν αναρωτήθηκε κανείς. Για τους «ενεχυροδανειστές» που φυτρώνουν σαν μανιτάρια στις φτωχογειτονιές δεν σκέφτηκε κάτι κανείς. Πού π.χ. βρήκαν οι «επιχειρηματίες» τα κεφάλαια για να ασκούν  αυτό το «θεάρεστο» επάγγελμα; Αλλά ξέχασα ότι με πρωτοβουλία του κ. Βενιζέλου έχει εξαιρεθεί ήδη από το έτος 2002 κάθε τεκμήριο κ.λπ. για  «επιχειρηματικότητα», προκειμένου για την ίδρυση πάσης φύσεως εταιρειών/πλυντηρίων μαύρου χρήματος.  

Θα περίμενα από τους λεβέντες και τις λεβέντισσες του Κοινοβουλίου να μη δεχθούν περικοπές των συντάξεων και άνευ διακρίσεων τέλος ηλεκτροδοτούμενων ακινήτων. Θα περίμενα να πουν τουλάχιστον ότι θα πρέπει να περικοπούν συντάξεις άνω των € 2.500 και να επιβληθεί τέλος ηλεκτροδοτούμενων ακινήτων σε ακίνητα άνω των 150 μ2, αλλά με διπλάσιο  συντελεστή. Κι’ όποιος έχει ακίνητο άνω των 200μ 2 με τριπλάσιο συντελεστή, όποιος έχει ακίνητο άνω των 300μ2 με πενταπλάσιο συντελεστή κ.ο.κ. Πριν δε ληφθούν αυτά τα μέτρα, να φορολογηθούν οι μεγάλες περιουσίες με συντελεστή τουλάχιστον 20% και οι μισθοί άνω των € 5.000 μηνιαίως με 30% ως προς το υπερβάλλον.  Αυτά επιτάσσει το Σύνταγμα και όχι περικοπή της σύνταξης των € 300 και 400.

Αλλά ποιος λογαριάζει το Σύνταγμα, όταν υπάρχει υπουργός που διακηρύσσει δημοσία ότι θα πρέπει να επιτραπεί σε κάθε υποψήφιο βουλευτή να έχει τον χορηγό του. Ναι, να έχει ο κ. Λοβέρδος χορηγό τη φαρμακοβιομηχανία ΤΣΙΜΠΟΥΚΑΛΕΞ και να γνωρίζει ο κάθε πολίτης ότι αυτή η βιομηχανία ρίχνει το χρήμα για να εκλεγεί ο κ. Λοβέρδος, όντας βέβαιος ο πολίτης ότι ο χορηγός κήδεται των συμφερόντων του λαού, ώστε αν ο κ. Λοβέρδος δεν κάνει καλά τη δουλειά του για το κοινό καλό να παύει η φαρμακοβιομηχανία να τον επιχορηγεί και, έτσι, να τον στέλνει στο σπίτι του. Να παραδώσουμε με άλλα λόγια την κρίση μας στον χορηγό τού κάθε λαμόγιου. Και γιατί να μη στείλω κατ’ ευθείαν τη φαρμακοβιομηχανία στο κοινοβούλιο; Γιατί να πάω στη Θεσσαλονίκη μέσω Ηρακλείου; Όταν τέτοια πράγματα διακηρύσσουν οι συνταγματολόγοι, και δη διακεκριμένοι [τρομάρα τους], διερωτώμαι τι να απέμεινε άραγε από Σύνταγμα.        

Συνεπώς, εκείνο που ήθελε η συγκυβέρνηση ήταν μέτρα αμέσου και όχι ισοδυνάμου αποτελέσματος, ώστε να μπορέσει αμέσως και χωρίς κόπο να εισπράξει για να δώσει  στους δανειστές. Να εισπράξει από αυτούς που δεν έφαγαν για να τα δώσει για λογαριασμό αυτών που τα έφαγαν.

Πάλι καλά που δεν ανέθεσαν στα ΜΑΤ τους μεν άνδρες να γυρίζουν ανάποδα εν μέση οδώ και να μαζεύουν ό,τι θα έχει πέσει από τις τσέπες τους, από δε τις γυναίκες να αρπάζουν τις τσάντες. Ποιο άμεσο μέτρο αφαίμαξης δεν υπάρχει, αφού οι καταθέσεις είναι ταμπού όχι ελέω καταθετών, αλλά ελέω τραπεζιτών, και η άμεση φορολόγησή τους θα πανικόβαλλε τον λαό, ο οποίος ήρεμος και με το βιβλιάριο καταθέσεων στο χέρι για ώρα ανάγκης λιάζεται χωρίς στέγη και σηκώνεται μόλις το μεσημέρι για να στηθεί στην ουρά των συσσιτίων. 


Σωτήριος Καλαμίτσης