Στα μειονοτικά οι θέσεις σας είναι πιο ριζοσπαστικές και από της αριστεράς. Για παράδειγμα το ζήτημα της μακεδονικής μειονότητας και του ευρύτερου Μακεδονικού. Ο σεβασμός στις μειονότητες με ποιες συγκεκριμένες πολιτικές θα πρέπει να εκφραστεί;
Πάρα πολύ απλά θα πρέπει να μάθουμε να σεβόμαστε ανθρώπους οι οποίοι είναι Έλληνες πολίτες ή κάτοικοι στη χώρα. Το γεγονός ότι κάποιος δεν αισθάνεται Έλληνας στην εθνικότητα αλλά αισθάνεται πολίτης και θέλει να είναι νόμιμος, να έχει υποχρεώσεις και δικαιώματα, είναι μία αντίληψη και φιλελεύθερη και ευρωπαϊκή και σύγχρονη. Τα πολύ μεγάλα κράτη, τα νεώτερα κράτη, είναι περήφανα που έχουν πολλούς λαούς και έχουν καταφέρει μαζί να συνεννοούνται και να κάνουν αυτά που έχουν κάνει. Δεν είναι τυχαίο που οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Αυστραλία είναι κράτη πολυεθνικά, δεν πάνε τόσο άσχημα.
Εν πάση περιπτώσει, σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν τον εαυτό τους Τούρκο ή Μακεδόνα, όχι Έλληνα Μακεδόνα. Αυτοί οι άνθρωποι, σύμφωνα με τις συνθήκες που έχουμε υπογράψει, έχουν δικαίωμα ατομικού και συλλογικού αυτοπροσδιορισμού. Ξέρετε, ξεχνάμε στην Ελλάδα ότι υπάρχει η συμφωνία της Κοπεγχάγης το 1991, όπου στο άρθρο 31 υπάρχει δικαίωμα ομαδικού αυτοπροσδιορισμού. Έτσι, δεν είναι μόνο η φιλοσοφική άποψη των φιλελεύθερων αλλά είναι και οι συμβατικές υποχρεώσεις της χώρας. Όπως και οι γνωματεύσεις των αρμόδιων οργάνων τόσο της Ε.Ε, όσο του Συμβουλίου της Ευρώπης και των Ηνωμένων Εθνών, που σε κάθε έκθεσή τους αναφέρονται σε Τούρκους και Μακεδόνες στην Ελλάδα. Επίσης θα πρέπει να λεχθεί για το θέμα της διαφοράς μας με τη Δημοκρατία της Μακεδονίας ότι εδώ υπάρχει ένα πολύ σοβαρό θέμα. Στα 20 χρόνια που προσπαθούμε να βρούμε ένα όνομα η κατάσταση στην ελληνική κοινή γνώμη έχει αλλάξει προς το χειρότερο. Σήμερα διερωτώμαι πόσα κόμματα δέχονται ακόμα και τη σύνθετη ονομασία. Εκείνο που πρέπει να ξέρει ο κόσμος είναι ότι στην Ελλάδα εκείνο που αποκρύπτεται είναι πολύ σημαντικό. Το θέμα της εθνικότητας, της γλώσσας και της κουλτούρας είναι κατοχυρωμένα «μακεδονικό», σκέτα μακεδονικό, για τη γειτονική μας χώρα. Αυτό δεν το λένε στον κόσμο, δεν συμπεριλαμβάνεται στο mandate του κυρίου Νίμιτς, έχει τελειώσει και εμείς νομίζουμε ότι αυτό δεν συμβαίνει.
Θα πρέπει να μάθει ο κόσμος ότι μερικά πράγματα του τα λένε ψέματα. Δηλαδή, σήμερα εμείς επίσημα δεχόμαστε ότι υπάρχει ένα κράτος στο βορρά που λέγεται πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Αυτό σημαίνει ότι, αν δεν ήταν το «πρώην», επί 60 χρόνια ήταν «Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» και το μόνο που έγινε είναι ότι διαλύθηκε η Γιουγκοσλαβία. Τι θα έπρεπε να μείνει από την πΓΔΜ αν εξαφανιστεί το πρώην; Τόσο απλά δεν είναι;
σχόλιο taxalia: Αυτές τις εθνικιστικές μπούρδες τις έχουμε απαντήσει χιλιάδες φορές. Μην τα ξαναλέμε....Ας απαντήσει και κανένας άλλος...
