αν η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών γίνεται για να σωθούν οι καταθέσεις του λαού, γιατί δεν δίνονται τα χρήματα στους καταθέτες απ’ ευθείας, ώστε να διασφαλιστούν 100%;
του Σωτήριου Καλαμίτση
Η μόνη εν Ελλάδι τάξη που βρίσκεται εν απολύτω τάξει είναι η πολιτική τάξη. Αυτοί ..
οι γύπες που δεν ευθύνονται για τίποτε. Που έχουν ασπίδα τους το άρθρο 86 του Συντάγματος, το οποίο οι ίδιοι ψήφισαν χωρίς να μας ρωτήσουν φυσικά. Και τούτο, επειδή έτσι επιτάσσουν οι κανόνες της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, αυτού του κακού πολιτεύματος που είναι, όμως, το καλλίτερο από όλα τα άλλα. Δεν θέλετε ασφαλώς να σας πηδάει η χούντα, μας λένε πονηρά κλείνοντας το μάτι, οπότε καθίστε να σας πηδήξουμε εμείς που δεν είμαστε χούντα. Εμείς που είμαστε δημοκράτες, προοδευτικοί άνθρωποι. Δεν είναι πρόοδος να στήνουμε χώρους φιλοξενίας των απρόσκλητων αλλοδαπών που κοντεύουν να μας πηδήξουν και αυτοί μαζί με τους πολιτικούς, ενώ ο Δήμαρχος της Αθήνας πετάει έξω από ξενοδοχείο φιλοξενίας τους νεοάστεγους μέσα στη βροχή; Δεν είναι πρόοδος να κοιμούνται οι πρώην νοικοκυραίοι Έλληνες στις σπηλιές του Φιλοπάππου, ενώ οι λαθρομετανάστες θα απολαμβάνουν τη θαλπωρή των κέντρων φιλοξενίας που στήνει ο κ. Δακρυοχοΐδης;
Άκουσα προ ολίγου την τεράστια πολιτική μορφή που ακούει στο όνομα «Σηφoυνάκης» να δηλώνει με έμφαση ότι ο πολεοδομικός οργασμός που παρατηρείται στη Μύκονο και στη Σαντορίνη βασίζεται σε πλαστά χαρτιά, εξ ου και ο πέλεκυς που θα πέσει θα είναι αμείλικτος. Διερωτήθηκα αμέσως από πόσες δεσμίδες χαρτονομισμάτων να είναι, άραγε, κατασκευασμένος αυτός ο πέλεκυς, ώστε να είναι αμείλικτος.
Άκουσα, επίσης, ότι 155 σκουλήκια υπερψήφισαν τη χρηματοδότηση των κομμάτων. Εν μέσω κρίσης, ανέχειας, κατάθλιψης και αυτοκτονιών. Δεν είναι αυτή πρόοδος; Δεν είναι δημοκράτες και προοδευτικοί αυτοί οι 155 γυμνοσάλιαγκες;
Και δεν είναι μόνον αυτό. Αφού ξήλωσαν το κράτος πρόνοιας και το κράτος δικαίου, στάθηκαν αντιμέτωποι στην ΠΝΟ όλοι αυτοί οι προοδευτικοί και δημοκράτες. Ξαμόλησαν τα παπαγαλοειδή κοράκια της παραπλάνησης να ξεσκίσουν τους ναυτεργάτες. Παρήλασαν από τα κανάλια όλοι οι εστιάτορες, ξενοδόχοι και επιχειρηματίες rooms to let για να κατακεραυνώσουν την ΠΝΟ, η οποία, λέει, είναι ανεύθυνη, ότι δείχνει πως το ελληνικό κράτος δεν είναι σοβαρό, πως η χώρα μας δεν αποτελεί ασφαλή προορισμό και άλλα τέτοια συναφή. Έστειλαν δε αυτοί οι νησιώτες επιχειρηματίες και οι άρχοντες των νησιών τους σκληρό μήνυμα στην κυβέρνηση της συμφοράς: «Επιστράτευση των ναυτεργατών εδώ και τώρα, διότι βουλιάζουμε». Τους ξεσκίζει, όπως όλους μας, η λαοπρόβλητη κυβέρνηση και τους φταίνε οι ναυτεργάτες που αποφάσισαν να απεργήσουν τώρα. Και πότε θέλετε ρε παλληκάρια να απεργήσουν οι ναυτεργάτες; Του Αγίου Βαλεντίνου; Κι’ επειδή μια ζωή και σεις την πάρτη σας κοιτάγατε, σας λέω ότι καιρός είναι να νοιώσετε και σεις ταπεινοί και ανήμποροι. Όπως ταπεινωμένος και ανήμπορος ένοιωθα εγώ τόσα χρόνια που μου χρεώνατε ό,τι γουστάρατε για ένα δωμάτιο της πλάκας ή για μια μπριζόλα κακοψημένη που μου την πετάγατε στη μούρη έχοντας την απαίτηση να σας λέω και ευχαριστώ από πάνω.
Εν αρχή, λοιπόν, ην ο δημόσιος υπάλληλος. Μέρα νύχτα και επί ώρες τον ξέσκιζαν τα ίδια κορακοειδή παπαγαλάκια. Ακαμάτη τον ανέβαζαν, αργόμισθο και λαδιάρη τον κατέβαζαν. Την τελευταία λέξη είχε ο Πάγκαλος που απεκάλεσε τον δημόσιο υπάλληλο «κοπρίτη». Όλη η κοινωνία θυμήθηκε τα κακά τού δημόσιου υπαλλήλου. Θυμήθηκε τον εφοριακό που ξεσκίζει τον φορολογούμενο, αν δεν λαδωθεί. Θυμήθηκε τον υπάλληλο της Πολεοδομίας που καθυστερεί την οικοδομική άδεια ή δεν κάνει τα στραβά μάτια στο αυθαίρετο, αν δεν τ’ αρπάξει. Ξέχασε, όμως, τον πιλότο και τον μηχανικό τής Πολεμικής Αεροπορίας, τον πυροβολητή στον Έβρο, τον κυβερνήτη του αντιτορπιλικού στο Αιγαίο, τον τσιτωμένο στις εσχατιές της πατρίδας καταδρομέα ή βατραχάνθρωπο. Ξέχασε τον πυροσβέστη που σώζει τις περιουσίες μας και τη ζωή μας από την πύρινη λαίλαπα. Ξέχασε τον αστυνομικό που μας προστατεύει, με εξαίρεση, βεβαίως, τα ΜΑΤ που ρίχνουν τόνους χημικά και βουρδουλιές για την προστασία του εργολαβοπολιτικού κατεστημένου κατ’ εντολήν Παπουτσοδακρυοχοΐ δηδων.
Μετά ήλθε η σειρά του φορτηγατζή. Τον περιποιήθηκαν δεόντως οι αυτών Γελοιότητες κ.κ. Κλαψής, Πρετεντέρης, Τρέμη και Τσίμας μαζί με όλα τα άλλα τα ουκ ολίγα παιδιά. Ναι, αυτά που τα ονόματά τους χάθηκαν από τα τεφτέρια τηςSiemens κάτω από παχύ στρώμα blanco. Θυμηθήκαμε όλοι τότε ότι όταν απεργούν οι φορτηγατζήδες, είναι αδύνατη η μεταφορά των ζαρζαβατικών από τα νησιά στην ηπειρωτική Ελλάδα, ώστε να εφοδιασθούν με ευωδιαστά αγγουράκια τα μανάβικα του Κολωνακίου.
Ακολούθως είχε την τιμητική του ο δικηγόρος ο ψεύτης που δεν κόβει αποδείξεις και ο γιατρός που επίσης δεν κόβει αποδείξεις ή απαιτεί φακελάκι, αν είναι του ΕΣΥ. Από κοντά ο υδραυλικός και ο ηλεκτρολόγος, αλλά και ο μανάβης στη λαϊκή που επίσης δεν κόβει αποδείξεις, με αποτέλεσμα να φοροδιαφεύγει, να μην φέρει την αναλογία του στα δημόσια βάρη και, έτσι, να επιβαρύνει υπερμέτρως τον κ. Λάτση, τον κ. Βαρδινογιάννη, τον κ. Βγενόπουλο, τον κ. Κωστόπουλο, τον κ. Σάλλα κ.λπ.
Στη συνέχεια μπήκε στο στόχαστρο ο ταξιτζής, ο ελεεινός, ο άπλυτος, ο αγενής που κάνει διπλή και τριπλή μίσθωση και επιλέγει διαδρομές, που τον παρακαλάς να σε πάει εκεί που θέλεις εσύ.
Και στο τέλος έμεινε ο ιδιωτικός υπάλληλος. Μόνος και απροστάτευτος. Δεν τον έβρισε κανείς. Δεν τον είπε ακαμάτη. Του πετσόκοψαν, όμως, το μισθό για λόγους ανταγωνιστικότητας λέει. Αυτός έφταιγε που αγόραζε ακριβά προϊόντα ο δημόσιος υπάλληλος, ο γιατρός, ο δικηγόρος, ο υδραυλικός, ο ηλεκτρολόγος, ο ταξιτζής και ο φορτηγατζής. Τα ίδια προϊόντα, των οποίων η τιμή παρέμεινε απτόητη και μετά το πετσόκομα του μισθού του.
Την καλλίτερη περιποίηση επεφύλαξαν στον φαρμακοποιό. Αυτόν που εκτίναξε τη φαρμακευτική δαπάνη στα ύψη με το κλειστό επάγγελμα και με το 35% κέρδος. Να ανοίξει το επάγγελμα. Κάθε πολυκατοικία και φαρμακείο για λόγους ανταγωνιστικότητας. Για τον φαρμακοβιομήχανο δεν μίλησε καμμία κουφάλα. Ούτε βέβαια για τα χρήματα που οφείλουν τα Ταμεία στους φαρμακοποιούς.
Τους συνταξιούχους δεν μας εξήγησαν γιατί τους καταδίκασαν στην ανέχεια. Μάλλον, επειδή η οικονομική μαεστρία των ανάξιων και ανίκανων κυβερνώντων έφερε την καλπάζουσα ύφεση που αύξησε την ανεργία που μείωσε την εισροή ασφαλιστικών εισφορών στα Ταμεία.
Όλες, λοιπόν, οι συντεχνίες πατάχθηκαν. Φέτα-φέτα έκοψαν το σαλάμι και το καταβρόχθισαν οι αγαθοί κυβερνήτες μας για το καλό μας. Για τη συντεχνία των βιομηχάνων, των μεγαλοεισαγωγέων και των προμηθευτών ή εργολάβων εν γένει του Δημοσίου δεν ακούστηκε λέξη. Για τους κολλητούς τους θα μιλήσουν τώρα;
Έτσι, με μεθοδικότητα και με όπλο τη βλακεία μας και τον ευρέως διαδεδομένο ωχαδερφισμό μας, μας εξουδετέρωσαν, μας ξεδόντιασαν έναν-έναν. Και τότε άρχισαν να βλέπουν το φως της δημοσιότητας άρθρα τύπου «εμείς δεν λαδώναμε, εμείς δεν φοροδιαφεύγαμε, εμείς δεν κάναμε τούτο, εμείς δεν κάναμε το άλλο;». Χιλιάδες τύψεις απλωμένες στο χαρτί. Σμήνη Εριννύων να εφορμούν στη συνείδησή μας. Εμείς, λέει, επιτρέψαμε σ’ αυτό το σύστημα να ανδρωθεί και να μας καταδυναστεύει, διότι λαδώναμε τους πάντες για να κάνουμε τη δουλειά μας. Κανένας δεν έγραψε με τόσο πάθος για πολιτικούς που λαδώνονται είτε παρανόμως είτε νομοτύπως. Κανένας δεν έγραψε για τους βιομήχανους και τους εφοπλιστές που δεν πληρώνουν φόρους, αλλά και αν έγραφαν θα τους αποστόμωναν τα γνωστά παπαγαλάκια με την ατάκα «μα αυτοί προσφέρουν χιλιάδες θέσεις εργασίας». Έτσι λέει το Σύνταγμα; Όποιος δημιουργεί θέσεις εργασίας δεν πληρώνει φόρους; Ούτε βέβαια διερωτήθηκε, γιατί άραγε δεν ψηφίζαμε τόσα χρόνια πολιτικούς που δεν λαδώνονται!
Τώρα, λοιπόν, μας δίνεται η ευκαιρία να ψηφίσουμε πολιτικούς που δεν λαδώνονται. Στο «εκλογικό τουρνουά» που θα έλθει, όποτε έλθει. [ΣΗΜ: η πετυχημένη φράση «εκλογικό τουρνουά» ανήκει σε έναν αγράμματο κτηνοτρόφο από τα ψηλά βουνά της Κρήτης. Τον είδα σε κάποιο βίντεο στο διαδίκτυο να μιλάει με κοφτές κουβέντες για την πολιτική].
Και να μην ξεχάσω: αν η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών γίνεται για να σωθούν οι καταθέσεις του λαού, γιατί δεν δίνονται τα χρήματα στους καταθέτες απ’ ευθείας, ώστε να διασφαλιστούν 100%; Δύσκολο, ε; Περίπλοκο. Πολλά νομικά προβλήματα δημιουργεί μια τέτοια λύση. Πολύ περισσότερα από όσα τα Μνημόνια, τα μεσοπρόθεσμα, τα βραχυπρόθεσμα και τα μακροπρόθεσμα. Αν είναι έτσι, δεν πειράζει. Ας δοθούν στη συντεχνία των τραπεζών. Αυτή ποτέ δεν δημιούργησε προβλήματα στους πολιτικούς μας ή στους νησιώτες εστιάτορες, ξενοδόχους και επιχειρηματίες rooms to let, αφού π.χ. δεν απήργησε ποτέ. Αυτή η συντεχνία, αντιθέτως, αγόραζε αφειδώς τα ομόλογια που εκδίδατε λαμόγια. Πού ακούστηκε, άλλωστε, να κηρύσσουν οι τραπεζίτες lockout στους υπαλλήλους τους!
Σωτήριος Καλαμίτσης
