Ένα άρθρο του διακεκριμένου νομικού Σωτήριου Καλαμίτση, προκάλεσε την αντίδραση του επίκουρου καθηγητή ψυχιατρικής του Α.Π.Θ. Στέργιου Καπρίνη, ο οποίος μας απέστειλε το παρακάτω άρθρο με τίτλο
Γιατί δεν σκοτώνουν οι Φιλιππινέζοι; Ενα εμετικό ρατσιστικό παραλήρημα από τον κ. Καλαμίτση.
Αγαπητοί φίλοι τού taxalia.
Το κείμενο τού κ. Καλαμίτση με τίτλο: "Οι Φιλιππινέζοι κύριε δεν σκοτώνουν; Γιατί;" που δημοσιεύσατε σήμερα (23/08/2012) στο μπλογκ σας είναι ένα εμετικό ρατσιστικό παραλήρημα.
Ο κ. Καλαμίτσης αποδίδει αρνητικές συμπεριφορές συγκεκριμένων ατόμων σε πολιτισμικά χαρακτηριστικά ολόκληρου τού έθνους στο οποίο τα άτομα αυτά ανήκουν - αυτή είναι η πεμπτουσία τού ρατσισμού. Θα περίμενε κανείς από έναν Έλληνα που τόσο έχει υποφέρει κατά την τελευταία τριετία από τα ανθελληνικά ρατσιστικά δημοσιεύματα πολλών λαϊκίστικων εφημερίδων τής Γερμανίας, της Αυστρίας, της Ολλανδίας, αλλά και άλλων χωρών, να μη σπεύδει να αναπαράγει την τακτική τους.
Αναπαράγοντας τα ρατσιστικά κλισέ, ο κ. Καλαμίτσης αυτομάτως δέχεται την κατάταξη και κατηγοριοποίηση των λαών σε "ανώτερους" και "κατώτερους", κάτι που έχει αποδειχτεί λανθασμένο από τους επιστήμονες τής ανθρωπολογίας (π.χ. τον Claude Levi-Strauss) και της κοινωνιολογίας (π.χ. τον Jared Diamond).
Ο κ. Καλαμίτσης πολύ σωστά αναφέρει ότι:
"οι Φιλιππινέζοι εισέρχονταν στη χώρα κανονικά και με τον νόμο, ήτοι με βάση την ελληνική εργατική νομοθεσία που θέτει προϋποθέσεις για την απασχόληση αλλοδαπών. Ήταν εφοδιασμένοι με άδεια της Νομαρχίας, γραπτή σύμβαση εργασίας, γνήσιο διαβατήριο και προξενική visa".
Με την παραπάνω παράγραφο απαντά ο ίδιος το ερώτημα που θέτει στον τίτλο τού κειμένου του! Οι Φιλιππινέζοι δεν σκοτώνουν και δεν κλέβουν, όχι επειδή οι Φιλιππίνες είναι μια κοινωνία αγγέλων, αλλά επειδή οι άνθρωποι αυτοί βρίσκονται στην χώρα μας νομίμως, με πρόσωπο απέναντι στο κράτος και την κοινωνία, με σταθερή δουλειά (συνηθέστερα, εργαζόμενοι ως οικιακές βοηθοί οι γυναίκες, και ως ναυτικοί οι άνδρες), εισόδημα, ασφάλιση, κλπ. Επίσης, όποτε θέλουν να ασκήσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, μπορούν να πάνε ελεύθερα στις κατά τόπους ρωμαιοκαθολικές εκκλησίες, και όχι να κρύβονται σε υπόγεια ή αποθήκες όπως οι Μουσουλμάνοι.
Η παρακάτω παράγραφος είναι εμετική:
"θα τολμήσω να πω ότι οι Φιλιππινέζοι διαφέρουν σε ένα βασικό σημείο από όλους τους αλλοδαπούς που κουβαλήθηκαν εδώ: στη θρησκεία. Οι Φιλιππινέζοι είναι χριστιανοί καθολικοί και ως γνωστόν η χριστιανική θρησκεία διακηρύσσει την αγάπη, τη γαλήνη, την ευσπλαγχνία, την καταλλαγή (sic!)... Ουδεμία σχέση έχουν, λοιπόν, τα χριστιανικά «πρεσβεύω» με τις μουσουλμανικές αγριότητες, τις ακρότητες του νόμου της Σαρία κ.λπ."
Η θρησκεία ενός λαού δεν έχει καμμία σχέση με την ικανότητα αυτού του λαού να προοδεύσει, ή με την εγκληματικότητα μιας χώρας. Οι αιτίες της οργανωτικής και υλικής οπισθοδρόμησης μιας κοινωνίας, καθώς επίσης και οι λόγοι αύξησης της ανομίας και της εγκληματικότητας σε μια χώρα είναι ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ, όχι πολιτισμικές.
Εκτός από τους Φιλιππινέζους, δυο άλλες εθνικότητες μεταναστών που δεν δημιουργούν κανένα πρόβλημα στην Ελλάδα είναι οι Αιγύπτιοι και οι Παλαιστίνιοι. Γιατί δεν σκοτώνουν οι Αιγύπτιοι και οι Παλαιστίνιοι; Μα, γιατί όπως και οι Φιλιππινέζοι, έτσι κι αυτοί είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία νόμιμοι μετανάστες στην Ελλάδα, οι δε Παλαιστίνιοι συχνά είναι πολύ υψηλού μορφωτικού επιπέδου. Απαραίτητη υποσημείωση, και οι μεν και οι δε είναι Μουσουλμάνοι, και άρα, σύμφωνα με την πεποίθηση του κ. Καλαμίτση, θα έπρεπε να πίνουν ανθρώπινο αίμα για πρωινό.
Πώς εξηγεί η "πολιτισμική θεωρία" των κκ. Καλαμίτση και Χάντινγκτον ότι οι Σομαλοί μετανάστες στη Σουηδία και οι Πακιστανοί μετανάστες στις ΗΠΑ είναι φιλήσυχα και φιλοπρόοδα στοιχεία των νέων τους κοινωνιών, ενώ στην Ελλάδα συχνά συμμετέχουν σε εγκληματικές οργανώσεις; Μήπως ο λόγος για αυτή τη συμπεριφορά είναι η απομόνωση, ο αποκλεισμός, και η δαιμονοποίησή τους στην Ελλάδα; Μήπως, δηλαδή, δεν είναι πολιτισμικός, αλλά πολιτικός ο λόγος;
Υπάρχουν μουσουλμανικές χώρες που χαίρουν ιδιαίτερης ευνομίας και κοινωνικής γαλήνης, όπως π.χ. το Μαρόκο, το Ομάν, οι Μαλδίβες. Υπάρχουν χριστιανικές χώρες που διαλύονται από την ανομία και το έγκλημα, όπως π.χ. το Ελ Σαλβαδόρ, η Λιβερία, η Ρουάντα.
Καμμία μουσουλμανική χώρα, με Σαρία ή χωρίς, δεν ξεπερνά τις ακραιφνώς χριστιανικές ΗΠΑ, την πατρίδα τού Χάντινγκτον, στον αριθμό των φυλακισμένων. Στις ΗΠΑ υπολογίζεται ότι το 1% του πληθυσμού βρίσκεται στη φυλακή ή είναι αποφυλακισμένο υπό όρους. Ακόμη και ο κ. Καλαμίτσης θα συμφωνήσει ότι είτε οι ΗΠΑ είναι μια απολυταρχική χώρα που προβαίνει σε κατάχρηση εξουσίας όπως η ΕΣΣΔ, είτε η αμερικανική κοινωνία είναι μια ιδιαίτερα παραβατική και βίαιη κοινωνία (παρά το ότι είναι χριστιανική).
Πώς θα εξηγούσε ο κ. Καλαμίτσης τα περί χριστιανικής "αγάπης" σε έναν Ιρακινό Μουσουλμάνο, ο οποίος βλέπει την χριστιανική Δύση να βομβαρδίζει ανηλεώς την χώρα του επί 20 χρόνια, σκοτώνοντας άμεσα ή έμμεσα εκατομμύρια συμπατριώτες του; Την χριστιανική Δύση που δέκα χρόνια πριν τον πρώτο Πόλεμο τού Κόλπου αντικατέστησε με πραξικόπημα το ιρακινό καθεστώς για να εγκαταστήσει τον έμπιστό της Σαντάμ Χουσεΐν, προκειμένου αυτός να κηρύξει τον πόλεμο εναντίον τού Ιράν, επειδή η ισλαμική επανάσταση του Χομεϊνί απειλούσε τα συμφέροντά της;
Πού θα ήταν το μουσουλμανικό Ιράκ σήμερα, αν η χριστιανική Δύση δεν έβαζε το χεράκι της; Το 1980, το επίπεδο διαβίωσης στο Ιράκ ήταν παρόμοιο με αυτό στην Ιταλία, πολύ καλύτερο από το επίπεδο διαβίωσης των Ελλήνων, των Ισπανών, των Πορτογάλων, και φυσικά, όλων των ανατολικοευρωπαϊκών χωρών;
Πώς θα εξηγούσε ο κ. Καλαμίτσης τα περί χριστιανικής "αγάπης" σε Έλληνες συμπατριώτες μας που έχασαν δικούς τους ανθρώπους από τους Χριστιανούς Γερμανούς, Ιταλούς ή Βούλγαρους στρατιώτες κατά τον Β' ΠΠ, ή που έπεσαν θύματα ληστών, διαρρηκτών η δολοφόνων από τις επίσης χριστιανικές Γεωργία και Ρουμανία;
Και φυσικά, υπάρχουν άνθρωποι που είναι εγκληματικά στοιχεία, ασχέτως εθνικότητας και θρησκείας. Πώς θα ένιωθε ο κ. Καλαμίτσης αν κάποιος Ρουμάνος Καλαμίτσης απέδιδε τη δολοφονία τού ιδιοκτήτη ανταλλακτηρίου συναλλάγματος στο Βουκουρέστι από τον Πάσσαρη, στην υποτιθέμενη "πολιτισμική καθυστέρηση των Ελλήνων που δεν σέβονται τους νόμους ούτε στην χώρα τους, ούτε στο εξωτερικό";
Ανακεφαλαιώνοντας, τα όποια προβλήματα εγκληματικότητας και ανομίας των μεταναστών που εμφανίζονται στην Ελλάδα οφείλονται σε πολιτικούς και κοινωνικούς λόγους, δηλαδή στο καθεστώς παρανομίας και περιθωριοποίησης των ανθρώπων αυτών, στον υδροκεφαλισμό του αθηνοκεντρικού κράτους που τους χρησιμοποίησε μια χαρά για να χτίσει τα στάδια τής Γιάννας χωρίς να σκεφτεί τι θα απογίνουν μετά το 2004, στη μυωπία των κυβερνήσεών μας που δεν μπήκαν ποτέ στον κόπο να χαράξουν μια ρεαλιστική μεταναστευτική πολιτική και στους ασπόνδυλους και εθελόδουλους πολιτικούς μας που έσπευσαν να δεχτούν ευρωπαϊκές συνθήκες τύπου Δουβλίνο ΙΙ με αποτέλεσμα να έρχεται στην Ελλάδα ακόμη κι ο Μαροκινός που θέλει να πάει στην Ισπανία. Τα προβλήματα ΔΕΝ σχετίζονται με τον πολιτισμό ή με την κυρίαρχη θρησκεία τής κάθε χώρας προέλευσης των μεταναστών.
Ο ισχυρισμός περί του αντιθέτου είναι μια άσκηση μισανθρωπίας και ρατσισμού.
Στέργιος Καπρίνης.
