Πολλά ακούγονται για τις σκέψεις του κ. Σαμαρά σχετικά με την αντιμετώπιση του δυσμενούς κλίματος, το πρόγραμμα των 40 ημερών μέχρι τα εγκαίνια της ΔΕΘ αλλά και τη διατήρηση των ισορροπιών μέσα στη συγκυβέρνηση. Όλα αυτά προσπαθεί να τα επιτύχει ο κ. Σαμαράς όμως για να υπάρξει το επιθυμητό αποτέλεσμα πρέπει να έχει και τον κατάλληλο μηχανισμό που θα τον στηρίξει σε διοικητικό αλλά και σε
πολιτικό επίπεδο.
Σε πολιτικό επίπεδο δουλειά μπορεί να κάνει μόνο ο κομματικός μηχανισμός που αυτή τη στιγμή βρίσκεται υπό διάλυση. Αυτό φάνηκε και με τα προβλήματα που ανέκυψαν στη διαδικασία εκλογής γραμματέα του κόμματος που τελικά αναβλήθηκε για το τέλος Αυγούστου και προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι θα αναβληθεί για τον Οκτώβριο. Η διάσταση πολιτικής βούλησης μεταξύ του Πρωθυπουργού και Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας με τα στελέχη του κόμματος, ακόμη και τα κορυφαία, είναι εμφανής ακόμη και δια γυμνού οφθαλμού.
Δεν είναι τυχαίο που κανείς δεν έχει ενδιαφερθεί, τώρα που η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας βρίσκεται στην ηγεσία της χώρας, να κάνει κάποιες κινήσεις συσπείρωσης του κομματικού μηχανισμού. Αν συνεχίσει η ίδια νοοτροπία στη Νέα Δημοκρατία θα έχει την ίδια τύχη με το ΠαΣοΚ που μετά την ανάληψη της ηγεσίας της χώρας το 2009, παραμελήθηκε το κόμμα, τα στελέχη τα φόρτωσαν τη χώρα και η κυβέρνηση απογυμνώθηκε τελείως πολιτικά αφού δεν υπήρχε κόμμα και ουσιαστικά τις ιδεολογικές κατευθύνσεις έδιναν μόνο οι κορυφαίοι Υπουργοί με τον κ. Γιώργο Παπανδρέου, διακόπτοντας κάθε σχέση με την κομματική βάση και κατά συνέπεια με το μέρος του Ελληνικού λαού που τους στήριξε στις εκλογές του 2009 αλλά και διαχρονικά. Γιατί το σημαντικότερο δείγμα σε μια κυβερνητική πολιτική είναι να αφουγκράζεσαι τη σκέψη και την πρόταση του απλού ψηφοφόρου, ο οποίος στέλνει το καλύτερο μήνυμα προ των δημοσκοπήσεων.
Επίσης, το κόμμα που οι περισσότεροι το λοιδορούν μετεκλογικά, και όμως αποτελεί το σημαντικότερο σημείο της πολιτικής αιχμής, πρέπει να αποτελεί την κοιτίδα διαμόρφωσης πολιτικής και σχεδιασμού. Την ώρα που η κυβέρνηση διαχειρίζεται τις τύχες της χώρας και το βλέμμα της βρίσκεται σε βραχυπρόθεσμο και μεσοπρόθεσμο ορίζοντα, το κόμμα οφείλει να παρακολουθεί τις εξελίξεις και να σχεδιάζει για το μέλλον, φέρνοντας προτάσεις και καταθέτοντας ιδέες στο κυβερνητικό επιτελείο. Άρα ο μετεκλογικός ρόλος του κόμματος μπορεί να είναι πιο ουσιαστικός και πιο χρήσιμος για την κοινωνία από τον προεκλογικό, και φυσικά όταν γίνεται δουλειά στο μέσω της κοινοβουλευτικής θητείας, τότε τα πράγματα είναι πολύ εύκολα κατά τη διάρκεια των εκλογών, αφού κανένα κόμμα δεν χρειάζεται να αποδείξει σε κανέναν ότι αποτελεί μια σοβαρή πολιτική πρόταση προς επιλογή.
Στην περίπτωση της στήριξης της κυβέρνησης από τα τρία κόμματα, θα πρέπει το κόμμα της πλειοψηφίας να αναδείξει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του γιατί πολύ απλά σ’ αυτές τις περιπτώσεις ενισχύονται οι κομματικές ιδιότητες, αντίθετα με τις περιπτώσεις αυτοδυναμίας. Όσο για το fast truck του κ. Σαμαρά, τα πράγματα είναι πολύ απλά. Σε 40 μέρες μπορούν να μπούνε οι βασικοί άξονες και να παρουσιαστούνε στη ΔΕΘ. Η νοοτροπία της διαλυμένης δημόσιας διοίκησης είναι διαλυμένη για να πραγματοποιήσει την πολιτική βούληση σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.
Η αποφασιστικότητα που θα δείξει ο κ. Αντώνης Σαμαράς στη ΔΕΘ θα συμβάλει αρκετά στην αλλαγή ψυχολογίας του κόσμου και φυσικά, αν τον ευνοήσουν οι συγκυρίες και αρκετοί αστάθμητοι παράγοντες που θα διαμορφώσουν το κλίμα της περιόδου.
Μιχάλης Αγραφιώτης
ΤΟ ΒΗΜΑ