Όποιος ξεκινήσει (καλόπιστα) να διαβάσει την ιστορία των Ελλήνων, και όχι βέβαια αυτήν που διδάσκεται στα σχολεία μας, θα συνειδητοποιήσει μια διαχρονική αλήθεια, διόλου κολακευτική για το έθνος μας:
Ότι δηλαδή, «εξ υπ ανέκαθεν», που λένε και οι καλλιεργημένοι, οι Έλληνες σφάζονταν μεταξύ τους.
Και σφάζονταν σε τέτοιο βαθμό, που αποτελεί πραγματική έκπληξη το ότι υπάρχουμε ακόμη…
Διαβάζοντας αρχαία ιστορία, αυτό που βλέπουμε είναι μια αλληλουχία μαχών και συγκρούσεων μεταξύ των πόλεων κρατών.
Διαβάζοντας νεότερη ιστορία, και εστιάζοντας στην περίοδο του ξεσηκωμού του `21, συνειδητοποιεί κανείς, ότι πέρα από τις μεγάλες νίκες εναντίον των Τούρκων, η «μυθική» πλέον αυτή περίοδος χαρακτηρίζεται από διαρκείς διενέξεις, φαγωμάρες, κατηγορίες, διαφωνίες, μάχες, ραδιουργίες, «καπάκια», προδοσίες, πισωμαχαιρώματα, κλπ. κλπ. Ακόμη και τον Κολοκοτρώνη φυλακίσανε!!!!!
Φτάνοντας στην πιο πρόσφατη κατοχή του `41, βλέπουμε ότι τις περισσότερες «πουστιές» εναντίον των διάφορων πατριωτών και αντιστασιακών τις έκαναν… Έλληνες.
Τα μπλόκα των Γερμανών, ήταν κυρίως επανδρωμένα από δικούς μας συνεργάτες του κατακτητή, χωροφύλακες, γερμανοτσολιάδες, ταγμασφαλίτες, και λοιπούς (ουσιαστικά) προδότες.
Η περίφημη οργάνωση ΟΠΛΑ του ΚΚΕ, σκότωσε τότε περισσότερους Έλληνες, παρά Γερμανούς ή Ιταλούς. Κι αυτό, επειδή οι Έλληνες ήταν αυτοί που πρωτοστατούσαν στις διώξεις εναντίον της αντίστασης.
Το ίδιο και στα «ελεύθερα βουνά», όπου οι μάχες μεταξύ ΕΛΑΣ και ΕΔΕΣ ήταν πολύ πιο συχνές από αυτές εναντίον των Ναζί. Χώρια οι συγκρούσεις μεταξύ διάφορων πολλών άλλων αντιστασιακών οργανώσεων. Και χώρια και οι εσωκομματικές (κυριολεκτικά) σφαγές μέσα στο ίδιο το ΚΚΕ.
Το ίδιο και στην Μ. Ανατολή, όπου τα συνεχή επεισόδια μεταξύ των Ελλήνων στρατιωτών, λόγω πολιτικών διαφορών, ανάγκασαν τους Άγγλους να φυλακίσουν ολόκληρες μονάδες.
Αργότερα, είχαμε και τον εμφύλιο, όπου Έλληνες πολεμούσαν με Έλληνες για 3-4 χρόνια, με αποτέλεσμα εκατόμβες νεκρών, και άνοιγμα πληγών που ακόμη να κλείσουν.
Στη συνέχεια, όλοι γνωρίζουμε για τις εξορίες, τα Ιουλιανά, την χούντα, το ΕΑΤ/ΕΣΑ, κλπ.
Στην πολύ πρόσφατη περίοδο, μπορεί να μην σφαζόμαστε μεταξύ μας, αλλά η κομματική και γενικά πολιτική πόλωση, έκανε πάλι το θαύμα της.
Η μια παράταξη κατηγορεί την άλλη για προδοσία, ξεπούλημα, σκάνδαλα κλπ.
Μέχρι «προχθές» γίνονταν ομηρικές μάχες έξω από τα κομματικά γραφεία, με κανονικό ξύλο, όποτε είχαμε εκλογές. Για να μην αναφερθώ και στο άγριο ξύλο που πέφτει στα γήπεδα, μεταξύ Ελλήνων….
Γενικά, αυτή είναι η μοίρα του λαού μας, που όπως είχε πει και ο λόρδος Βύρων, θα μεγαλουργούσε, αν δεν έπασχε από την βαριά μορφή της διχόνοιας που τον κρατάει μονίμως στα γόνατα.
Ένα όμως από τα καλά της φυλής, είναι ότι ενώπιον μιας κρίσης, πάντα ενωνόμαστε, και την αντιμετωπίζουμε κάνοντας θαύματα.
Αυτό έγινε στις Θερμοπύλες, στον Μαραθώνα, το 1821, στο Ρούπελ, στο Καλπάκι, κ.ά.
Αυτά είναι τα στοιχεία που έχουν κάνει διάσημη την Ελλάδα στα πέρατα του κόσμου, με φιλοφρονήσεις από εχθρούς (Χίτλερ), και συμμάχους (Τσόρτσιλ).
Αυτά, τα καλά, είναι που διδάσκονται σε όλα τα σχολεία και τα πανεπιστήμια του κόσμου, και για τα οποία ακόμη και σήμερα γυρίζονται ηρωικές ταινίες.
Η σημερινή κρίση που αντιμετωπίζουμε, μπορεί να μην αφορά σε Πέρσες, Βάρβαρους, σε τανκς και σε αεροπλάνα, αλλά δεν παύει να είναι σοβαρή.
Η Ελλάδα απειλείται ως κοινωνία τόσο από την οικονομική ανέχεια, όσο και από την αθρόα λαθρομετανάστευση και την εγκληματικότητα που αυτή συνεπάγεται.
Θα συνεχίσουμε να είμαστε απαθείς, ρίχνοντας ο ένας το φταίξιμο στον άλλο, κατηγορώντας οι μεν του δε, και τούμπαλιν, περιμένοντας την μεγάλη έκρηξη, που αν δεν κάνω λάθος θα ρίξει και πάλι Έλληνες εναντίον Ελλήνων;
Θα συνεχίσουμε να πυροδοτούμε το καζάνι που βράζει, και που οσονούπω θα φέρει αντιμέτωπους με καδρόνια αριστεριστές και αναρχικούς κουκουλοφόρους με μαυροντυμένους μπρατσωμένους εθνικιστές;
Ή θα αποφασίσουμε να ενωθούμε, να δούμε τον κοινό εχθρό κατάματα, και να ξανακάνουμε το θαύμα, ωραίοι ως Έλληνες;
Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό.
Και η απάντηση εξαρτάται από όλους μας.
Strange Attractor
