-και πού κολλάει ο Γιάννης Μπουτάρης σε όλο αυτό;
Ο δικός μας πολίτης Κέην: Ένας βαρόνος για τη Θεσσαλονίκη, του Χρ. Μάτη
Γράφει ο Χρήστος Μάτης στο TVXS
Η διαρροή της πληροφορίας στις χθεσινές εφημερίδες, ότι μόνος ενδιαφερόμενος για την Εταιρεία Ύδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης είναι η γαλλική SUEZ, εκπρόσωπος της οποίας στην Ελλάδα είναι ο ΑΚΤΩΡ, δημιουργεί ένα ανησυχητικό τοπίο για τη Θεσσαλονίκη.
Γιατί του ενδιαφέροντος για την ΕΥΑΘ, είχαν προηγηθεί δύο εξαιρετικά σημαντικές επιτυχίες της ίδιας εταιρείας στην Θεσσαλονίκη.
Στις 24 Δεκεμβρίου 2012, παραμονή Χριστουγέννων άνοιξαν οι προσφορές για την επέκταση του μετρό προς την Καλαμαριά, έργο προϋπολογισμού 332 εκ. ευρώ, στο οποίο την καλύτερη προσφορά με 311 εκ. είχε ο ΑΚΤΩΡ.
Και πριν από λίγες ημέρες στις 23 Απριλίου, ανακοινώθηκε η μεταβίβαση του 80% της ΑΕΓΕΚ κατασκευαστική, που φτιάχνει τη βασική γραμμή του μετρό της Θεσσαλονίκης έναντι 800 περίπου εκ. ευρώ, στον ΑΚΤΩΡα.
Πρακτικά δηλαδή, αν την επόμενη Δευτέρα 29 Απριλίου, που θα ανοίξουν οι προσφορές για την ΕΥΑΘ, επιβεβαιωθεί ότι η καλύτερη ή (η μοναδική) προσφορά είναι της SUEZ, θα έχουμε στη Θεσσαλονίκη, την ίδια ιδιωτική εταιρεία να ελέγχει τις δύο πιο βασικές υποδομές της πόλης:
Τις συγκοινωνίες με την κατασκευή του συνόλου της γραμμής του μετρό
Την ύδρευση και την αποχέτευση
Σε αυτό το τοπίο, το κόστος του οποίου υπολογίζεται σε περίπου 1,5 δισ. θα πρέπει να προστεθεί το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος όμιλος ελέγχει κατά 33% επισήμως αλλά με πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα ανεπισήμως, έναν τοπικό εκδοτικό όμιλο, την ΕΚΔΟΤΙΚΗ Βορείου Ελλάδος, στον οποίο ανήκει η κυριακάτικη εφημερίδα ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία στην πόλη, ένας ραδιοφωνικός σταθμός, ένας ειδησεογραφικός ιστότοπος με μεγάλη επισκεψιμότητα, το aggelioforos.gr, και πολλά περιοδικά.
Το σύνολο των εργαζομένων στο συγκεκριμένο όμιλο στη Θεσσαλονίκη, χωρίς να συνυπολογισθεί η ΕΥΑΘ είναι αυτή τη στιγμή περίπου 900 άτομα, είναι ουσιαστικά δηλαδή ο μεγαλύτερος εργοδότης στην πόλη, μετά από το δήμο Θεσσαλονίκης.
Και όλα αυτά χωρίς να υπολογίζονται οι εξαρτώμενες από τον όμιλο επιχειρήσεις, δηλαδή οι προμηθευτές του, που επίσης απασχολούν έναν σημαντικό αριθμό εργαζομένων και καλύπτουν σημαντικό μέρος του κύκλου εργασιών τους από αυτόν.
Πρακτικά δηλαδή, στη Θεσσαλονίκη σήμερα αναπτύσσεται ένα σύστημα συγκεκριμένων ιδιωτικών συμφερόντων, τα οποία μπορεί να αποδειχθούν ισχυρότερα και πιο καθοριστικά στην επιρροή της κοινωνίας, στην πολιτική και στο δημόσιο ταμείο, απ’ ό,τι οι ίδιες οι θεσμοθετημένες δημόσιες δομές.
Για όποιον δεν θυμάται, θα μπορούσε να υπομνησθεί, ότι η διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης αποπειράθηκε- ανεπιτυχώς ευτυχώς- να κάνει την εξής ευνοϊκή ρύθμιση για το χωρητικότητας 1.100 θέσεων πάρκινγκ ιδιοκτησίας του ομίλου, το οποίο βρίσκεται στην ΧΑΝΘ.
Συμφωνήθηκε με τον εκπρόσωπο της ιδιοκτήτριας εταιρείας να μειωθούν τα δημοτικά τέλη, με αντάλλαγμα τη μείωση του μηνιαίου τέλους στάθμευσης στα 75 ευρώ. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα να μπορεί το συγκεκριμένο πάρκινγκ να μην πληρώνει δημοτικά τέλη και να μπορεί να προσφέρει μηνιαία στάθμευση με 75 ευρώ, την ίδια στιγμή, που όλα τα υπόλοιπα γειτονικά πάρκινγκ, τα οποία θα πλήρωναν δημοτικά τέλη, να χρεώνουν τη στάθμευση 150 ευρώ. Ποιος θα πήγαινε σε οποιοδήποτε άλλο πάρκινγκ;
Κατά σύμπτωση, είναι ο ίδιος δήμαρχος, ο οποίος προωθεί εκ νέου την κατασκευή της ήδη αποτυχημένης υποθαλάσσιας αρτηρίας, η οποία -αν αποφασιστεί- ελάχιστούς άλλους διεκδικητές για την κατασκευή της θα έχει πλην του ομίλου του ΑΚΤΩΡΑ.
Και για όσους δεν θυμούνται, αρκεί να πούμε ότι στη σύμβαση για την υποθαλάσσια- η οποία δεν έγινε, αλλά ο ΑΚΤΩΡ ως κατασκευάστρια εταιρεία αποζημιώθηκε με 70 εκ. ευρώ (http://taxalia.blogspot.com/2013/03/100000000.html), ακριβώς επειδή δεν έγινε, προβλεπόταν ότι η κατασκευάστρια εταιρεία, ο ΑΚΤΩΡ δηλαδή, θα είχε λόγο ακόμη και για την αλλαγή ροής των φαναριών στην Καλαμαριά και τη μετακίνηση οποιασδήποτε στάσης του ΟΑΣΘ.
Ουσιαστικά στη Θεσσαλονίκη ένας πολύ ισχυρός οικονομικός παράγοντας ενδέχεται να βάλει τους δικούς του κανόνες, ελέγχοντας πλήρως τις υποδομές της πόλης και τα μέσα ενημέρωσης μέσω των οποίων μπορεί να επιβάλλει αυτούς τους κανόνες και στην πολιτική.
Δεν ξέρω αν το καταλαβαίνει ο ίδιος, αλλά η εξέλιξη μπορεί να απειλεί τη δημοκρατία. Δεν λέω ότι είναι αυτός ο στόχος του. Μπορεί όμως να είναι το αποτέλεσμα της επιρροής που θα έχει.
Πρέπει να το αποτρέψουμε πάση θυσία!
