Η ομιλία του πρωθυπουργού στο ΣΕΒ

Κυρίες και κύριοι,


​Σήμερα βρισκόμαστε στην πιο κρίσιμη καμπή μιας πορείας, που πέρσι τέτοιον καιρό – ακόμα και πριν από έξι μήνες– έμοιαζε σχεδόν
αδύνατη. Για τους περισσότερους εκτός Ελλάδος αλλά και μέσα στην Ελλάδα, διάφορες, ισχυρές και μη μειοψηφίες, δυσπιστούσαν. Σήμερα μπορώ να πω ότι τους διαψεύδουμε!
​Μέχρι πέρσι το φθινόπωρο κυριαρχούσε διεθνώς το λεγόμενο Grexit, η προοπτική– βέβαιη για πολλούς – απομάκρυνσης της Ελλάδας από το ευρώ!
​Όλοι γνώριζαν τι σημαίνει αυτό: Ότι οι θυσίες του Ελληνικού λαού θα πήγαιναν, πρώτα απ’ όλα, χαμένες! Κι ότι το βιοτικό επίπεδο της χώρας θα έπεφτε πολύ χαμηλότερα από εκεί που βρίσκεται σήμερα. Πολύ χαμηλότερα απ’ ό,τι υπήρξε ποτέ τα τελευταία πενήντα χρόνια! Ότι οι προοπτικές επανόδου της Ελλάδας στην ευημερία θα απομακρύνονταν για πολλές δεκαετίες. Ότι η χώρα θα απομονωνόταν διεθνώς και εσωτερικά σίγουρα θα διαλυόταν…
​Αυτή την εξέλιξη οι περισσότεροι τη θεωρούσαν «αναπόφευκτη». Κι όμως, τους διαψεύσαμε!
​Δεν έχουμε ακόμα ξεπεράσει τον κίνδυνο. Δεν έχουμε βγει από την ύφεση, η οποία συνεχίζεται για έκτη συνεχή χρονιά. Δεν έχουμε μειώσει την ανεργία, που έχει φτάσει το 27% για τον γενικό πληθυσμό κι έχει ξεπεράσει το 60% για τους νέους κάτω των 25 ετών. Όμως η εικόνα τις χώρας έχει αλλάξει. Κανείς δεν μιλάει πια για Grexit. Η ψυχολογία, μέσα κι έξω από τη χώρα, άλλαξε τελείως.
​Οι μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές έχουν αρχίσει να εφαρμόζονται και μερικές να αποδίδουν. Μέσα σε λίγους μήνες πολλές φορές κανείς σκέφτεται ότι έγιναν πράγματα που δεν είχαν γίνει για χρόνια…
Ο έλεγχος πάνω στα δημοσιονομικά μας έχει αποκατασταθεί. Για πρώτη φορά σε όλους τους συνολικούς δείκτες, όχι μόνο πιάνουμε τους στόχους, αλλά σε κάποιους πηγαίνουμε και καλύτερα από τους στόχους.
​ Για πρώτη φορά η άνοδος της ανεργίας αναχαιτίζεται. Για πρώτη φορά διορθώνονται και τα λάθη που έγιναν την προηγούμενη περίοδο. Σχεδιάζουμε φορολογικές ελαφρύνσεις. Οι δαπάνες μειώνονται σημαντικά.
Για πρώτη φορά ξεμπλόκαραν οι αποκρατικοποιήσεις. Και η Ελλάδα τώρα μπαίνει στο χάρτη τον διεθνή ως επενδυτικός προορισμός.
Τώρα πια, διεθνείς οίκοι αξιολόγησης αναγνωρίζουν δημόσια ότι η Ελλάδα έχει σοβαρές πιθανότητες να επιστρέψει πολύ σύντομα στην Ανάπτυξη.
Για πρώτη φορά, εδώ και δυόμιση χρόνια, τα ελληνικά spreads υποχώρησαν σε επίπεδα που είχαμε να τα δούμε από τον Απρίλιο του 2010, πριν μπούμε στο Μνημόνιο. Και κάτω από τα μισά απ’ όπου ήταν πέρσι τέτοιον καιρό! Μια αίσθηση, επομένως, αισιοδοξίας αρχίζει να διαχέεται.
Η Ελπίδα ξαναγεννιέται. Έχουμε πολύ δρόμο μέχρις ότου να κυριαρχήσει παντού. Αλλά όλο και περισσότεροι καταλαβαίνουν ότι η πτώση σταμάτησε κι ότι σύντομα θα αρχίσει η άνοδος.


Κυρίες και κύριοι, αγαπητοί φίλοι,
Αυτά που σας ανέφερα ως τώρα - όλα αυτά που αποτυπώνουν τη σημερινή συγκυρία, την «τωρινή στιγμή» - δεν είναι δικά μου λόγια, δεν είναι δικοί μου ισχυρισμοί, δεν είναι, αν θέλετε, «κομπασμοί» της κυβέρνησης…
Είναι στοιχεία που αποτυπώνονται καθημερινά πια στο διεθνή Τύπο. Από διεθνή πρακτορεία, οργανισμούς, παρατηρητές, που μέχρι προ ολίγου μας είχαν «τελειωμένους»…
Όμως θέλω να το ξαναπώ και να εξηγηθώ: Δεν έχουμε βγει ακόμα από τα δύσκολα!
Τώρα έχω μόνον μια έγνοια: Να συνεχίσουμε με τον ίδιο ρυθμό!
Κι ένα μόνο φόβο: να μη χαλαρώσουμε.
Να ολοκληρώσουμε το έργο μας. Να πιάσουμε τους στόχους. Να μπορέσουμε να παράγουμε φέτος πρωτογενές πλεόνασμα. Ώστε να ανακουφίσουμε τον κόσμο ταχύτερα. Να μπορέσουμε να βγούμε στις αγορές όσο γίνεται πιο γρήγορα. Να κερδίσουμε χρόνο για να δημιουργήσουμε ευκαιρίες ανάπτυξης. Να αποφύγουμε νέα περιοριστικά μέτρα, που δεν τα αντέχει ούτε η κοινωνία ούτε και βέβαια η οικονομία μας.
Και να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε ακόμα καλύτερους όρους, ώστε να ξεπεράσουμε τους περιορισμούς της δανειακής σύμβασης μιαν ώρα αρχύτερα. Να έχουμε απόθεμα αντοχών ως οικονομία και περιθώρια ασφαλείας ως χώρα, για ό,τι αναποδιά εμφανιστεί απ’ έξω. Να μην αφήσουμε τίποτε στην τύχη…
Γιατί η τύχη αγαπάει τους τολμηρούς, αλλά φροντίζει ιδιαίτερα τους προνοητικούς…​
Τώρα, όλοι εκείνοι που στοιχημάτιζαν ότι θα βγαίναμε από το ευρώ, στοιχηματίζουν για κάτι άλλο, τελείως διαφορετικό: για το πότε θα αρχίσει η Ανάκαμψη στην Ελλάδα: Άλλοι λένε ως τα τέλη της φετινής χρονιάς. Άλλοι στο πρώτο εξάμηνο της επόμενης, όταν η χώρα μας θα έχει και την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Εγώ, όμως, δεν συμμετέχω σε αυτά τα στοιχήματα. Δεν θέλω, απλώς να πάμε καλύτερα απ’ ό,τι μας υπολογίζουν. Αυτό το έχουμε κάνει ήδη!
Θέλω να πάμε πολύ καλύτερα απ’ ό,τι φαντάζεται ο οποιοσδήποτε.
Είμαι βέβαιος ότι το μπορούμε!
Δεν θέλω να προκαλέσει η Ελλάδα έκπληξη. Ήδη είμαστε «η έκπληξη»! Θέλω να πάμε πολύ πιο πέρα από αυτά. Και το μπορούμε.

Και να γιατί το μπορούμε, κυρίες και κύριοι:
Η Ανάκαμψη χρειάζεται σταθερότητα προσδοκιών.
Ήδη σταθεροποιήσαμε τις προσδοκίες! Κι αυτό εκφράζεται με τη ραγδαία αποκλιμάκωση των spreads. Από κοντά στις 2000 χιλιάδες πέρσι, στις 800 μονάδες τώρα και συνεχίζουν να πέφτουν. Ήδη προγραμματίζουμε η Ελλάδα να βγει στις αγορές στο πρώτο εξάμηνο του επόμενου έτους. Κι αυτό στα μάτια των ξένων επενδυτών θα αποτελέσει «πέρας συναγερμού». Αλλά στα μάτια των ξένων μόνο. Όχι στα δικά μας…
Είναι σημαντικό, όμως, από τώρα, γιατί όσο πέφτουν τα spreads η Ελλάδα αρχίζει και μπαίνει στην «οθόνη» και στα «ραντάρ» των επενδυτών.
​Η Ανάκαμψη, όμως άμεσα σημαίνει και ρευστότητα. Η Ελλάδα ουσιαστικά δεν είχε τραπεζικό σύστημα τον τελευταίο ενάμιση χρόνο: από την ώρα που αποφασίστηκε το περίφημο PSI. Το κούρεμα του χρέους μας έγινε πέρσι το Μάρτιο. Κι ύστερα έγινε και δεύτερη μείωση του χρέους, τον περασμένο Δεκέμβριο, με την επαναγορά Ελληνικών ιδιωτικών ομολόγων. Το χρέος μας σήμερα δεν ξεπερνά τα 330 δισεκατομμύρια. Θα μειωθεί κι άλλο, όταν οι τράπεζες επιστρέψουν ένα μέρος των κεφαλαίων που δανείστηκε η χώρα για να τις ανακεφαλαιοποιήσει. Κι είναι πιθανό να μειωθεί κι άλλο, εφ’ όσον πιάσουμε πρωτογενές πλεόνασμα φέτος.​Όμως, εκείνο που ενδιαφέρει για την ώρα είναι η επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Που άργησε κάπως, επισπεύστηκε στη συνέχεια και τώρα ολοκληρώνεται. Με το που ανακεφαλαιώνονται οι Ελληνικές τράπεζες, θα επιστρέψει η ρευστότητα στην αγορά. Και ήδη έχουμε εξασφαλίσει γι’ αυτό «εργαλεία ρευστότητας», με ειδική στόχευση της μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τα μεγάλα έργα και τις αγροτικές εκμεταλλεύσεις. Δεν θα χαθεί άλλος χρόνος.
​Με το που θα υπάρξει ρευστότητα στην αγορά, το αμέσως επόμενο διάστημα, μια σειρά από επιχειρήσεις, που είναι υγιείς αλλά αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, αμέσως θα βρουν κεφάλαια κίνησης και θα ανασάνουν.
​Με το που θα ανασάνουν οι επιχειρήσεις με τη ρευστότητα που θα εξασφαλιστεί, θα γίνει ευκολότερη η εκταμίευση του ΕΣΠΑ.
​Μόνο για φέτος θα εκταμιευθούν πάνω από 3,5 δισεκατομμύρια του ΕΣΠΑ και πάνω από 2 δισεκατομμύρια από τα εργαλεία ρευστότητας.
​Στο μεταξύ έχει αρχίσει και επιταχύνεται η επιστροφή ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου, προς τον ιδιωτικό τομέα. Από πληρωμές προμηθευτών του δημοσίου, μέχρι επιστροφή ΦΠΑ, καταβολή εφάπαξ κλπ…
Ληξιπρόθεσμες οφειλές ύψους 8,2 δισεκατομμυρίων από τα τρία προηγούμενα χρόνια, θα καταβληθούν όλα φέτος! Τα χρήματα έχουν εξασφαλιστεί από δανειακή σύμβαση που υπογράψαμε πέρσι το Νοέμβριο. Και ήδη το υπουργείο Οικονομικών προγραμματίζει να ρίχνει πάνω από 700 εκατομμύρια κάθε μήνα στην οικονομία κατά μέσον όρο ως το τέλος της χρονιάς. Αυτό το ρυθμό τον πιάσαμε ήδη στους δύο προηγούμενους μήνες.
​Όλα αυτά – τραπεζική ρευστότητα, επιστροφή οφειλών του Δημοσίου, εκταμίευση ΕΣΠΑ – αν τα αθροίσετε, ξεπερνούν ως το τέλος του χρόνου κατά πολύ τα χρήματα που έφυγαν από την αγορά λόγω της φετινής λιτότητας! Κι αυτό συμβαίνει, επίσης για πρώτη φορά τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
​Και δεν υπολογίζουμε σε αυτά άλλους ευνοϊκούς παράγοντες που ήδη εμφανίζονται, όπως επισκέψεις ρεκόρ που προβλέπονται από τις ήδη υφιστάμενες κρατήσεις για τη φετινή τουριστική περίοδο.
​Αυτά όλα είναι οι βασικές λεπτομέρειες ενός σχεδιασμού που, όμως, δεν κάνουμε σήμερα για αύριο. Έχουμε ήδη κάνει εδώ και μήνες και τώρα ξετυλίγεται κομμάτι-κομμάτι… ​
​Αλλά δεν μένουμε σε αυτά. Έχουμε ήδη εξασφαλίσει ότι η χρηματοδότηση της Ελλάδας – οι περιβόητες «δόσεις» – θα συνεχιστούν κανονικά. Εξασφαλίσαμε ή εξασφαλίζουμε τώρα όλα τα υπόλοιπα «προαπαιτούμενα» για να πάρουμε τις υπόλοιπες δόσεις ως και τη δόση του Ιουνίου. Η Τρόικα έκανε ήδη πολύ ευνοϊκή έκθεση και θα σταματήσει αυτό το γνωστό «θρίλερ» με την εδώ επιστροφή της Τρόικας κάθε τρεις μήνες. Μείζων διαπραγμάτευση θα γίνει ξανά τον Οκτώβριο, με τον Προϋπολογισμό της επόμενης χρονιάς. Κι ως τότε ελπίζουμε και πασχίζουμε η εικόνα της χώρας μας να είναι ακόμα καλύτερη.
​Στο μεταξύ δεν μένουμε με σταυρωμένα τα χέρια: προωθούμε συνεχώς τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και σπάμε ταμπού δεκαετιών:
​Ήδη, για φέτος προγραμματίζονται απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων απόλυτα συμβατές με το Σύνταγμα και το υφιστάμενο νομικό καθεστώς. Απομάκρυνση «επιόρκων», κοπανατζήδων, ανθρώπων που προσλήφθηκαν με πλαστά δικαιολογητικά ή που καταργούνται οι θέσεις τους, μια που συγχωνεύονται ή καταργούνται δημόσιοι οργανισμοί.
Δεν αφορά αυτό τη μείωση του προσωπικού στο Δημόσιο. Η μείωση θα γίνει σταδιακά μέσω του κανόνα 1 προς 10.
​Η υποχρεωτική απομάκρυνση μερικών χιλιάδων προσωπικού θα γίνει για την ανανέωσή του προσωπικού του δημοσίου. Θα φύγουν ακατάλληλοι ή «επίορκοι» και στον ίδιο αριθμό θα προσληφθούν αξιοκρατικά νέοι άνθρωποι που έχουν επιτύχει στο ΑΣΕΠ και παραμένουν για χρόνια αδιόριστοι. Θα ήθελα να δω ποιος θα βρεθεί τότε να «υπερασπιστεί» την απομάκρυνση των ακατάλληλων και τον ταυτόχρονο αξιοκρατικό διορισμό νέων από το ΑΣΕΠ. Είπαμε ότι σπάμε ταμπού και το εννοούμε…
​Σπάμε ταμπού και με τις αποκρατικοποιήσεις! Ήδη έγινε η μία μεγάλη του ΟΠΑΠ- πιστέψτε με- κάτω από πάρα πολύ δύσκολες συνθήκες και με πολύ ικανοποιητικούς όρους. Κι ετοιμάζονται άλλες δύο μεγάλες για φέτος μόνο. Όσα δεν έγιναν επί πολλά χρόνια, τώρα γίνονται.
​Και μια διευκρίνιση στο σημείο αυτό: όταν μιλάμε για αποκρατικοποιήσεις και επενδύσεις δεν εννοούμε μόνο από ξένους. Θέλουμε ξένες επενδύσεις, αλλά θέλουμε πρωταγωνιστές και τους Έλληνες επενδυτές. Και θα είναι οξύμωρο να αναγνωρίζουν τις ευκαιρίες που προσφέρει η Ελλάδα ξένοι επενδυτές πρώτοι, πριν τις αναγνωρίσουν οι ίδιοι οι Έλληνες. Ποντάρουμε, πριν απ’ όλα, στο δαιμόνια του Έλληνα επιχειρηματία. Να το θυμάστε αυτό. Από εσάς κυρίως περιμένουμε επενδύσεις…
​Και μια ακόμα διευκρίνιση: Ακούω την κριτική που υπάρχει για πράγματα του παρελθόντος: για το ρουσφετολογικό κράτος, για τις καθυστερήσεις στον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης. Αλλά θέλω να ρωτήσω όποιον τα λέει όλα αυτά, έχετε ξαναδεί να αλλάζουν τόσο πολλά, μέσα σε τόσο λίγο χρόνο;
​Τα «θαύματα» στα λόγια είναι εύκολα. Όπως και οι εύκολες υποσχέσεις. Να «σπας αυγά» είναι δύσκολο. Να κάνεις ανατροπές είναι αυτό που μετράει. Κι εκεί θα μας μετρήσει –να το ξέρετε- και ο λαός και η Ιστορία…
​Η διαφορά της σημερινής τρικομματικής Κυβέρνησης από τις περισσότερες προηγούμενες, είναι ότι η σημερινή αλλάζει εκείνα που οι άλλοι ανέχονταν. Ότι αυτή ανατρέπει ό,τι εκείνες ευνοούσαν. Ότι αυτή καταργεί και τελειώνει, όλες εκείνες τις στρεβλώσεις, που οι σύγχρονοι υποψήφιοι «θαυματοποιοί», πασχίζουν να διατηρήσουν! Ότι αυτή σπάει ταμπού, που εκείνοι προσκυνούν ακόμα. Μην το ξεχνάμε αυτό…
​Κι επίσης: Προωθούμε μαζί με τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις κι ένα πλήθος από πολλές αλλά κρίσιμες μικρότερες τομές. Γιατί συχνά, τα μεγάλα πολιτικά εγχειρήματα, μπορεί να διατυπώνονται ως οράματα, αλλά τελικά κρίνονται στις λεπτομέρειές τους. Που συχνότατα αποδεικνύονται καθοριστικές. Απολύτως καθοριστικές.
​Έτσι, προωθούμε το συμψηφισμό οφειλών από και προς το δημόσιο. Αυτό θα διευκολύνει και τη ρευστότητα αλλά θα βοηθήσει και τη μάχη κατά της φοροδιαφυγής, ενώ θα λειτουργήσει προφανώς και τονωτικά στην αγορά.
​Εξασφαλίσαμε δόσεις για τους δανειολήπτες, ώστε να σταματήσουμε την αύξηση των «κόκκινων δανείων» και να ανακουφίσουμε τα νοικοκυριά, χωρίς να επιβαρύνουμε κι άλλο το τραπεζικό σύστημα.
Εξασφαλίσαμε ακόμα μεγάλο αριθμό δόσεων για την καταβολή των φόρων, ώστε να μπορέσουν όλοι να ανταποκριθούν στα βάρη της φετινής χρονιάς, που είναι ιδιαίτερα μεγάλα και είναι η τελευταία δύσκολη, πολύ δύσκολη χρονιά το 2013!
​Σημειώστε ότι φέτος, από άποψη φορολογίας, είναι η πιο δύσκολη χρονιά, γιατί; Γιατί πληρώνονται όλα τα «υπόλοιπα» των προηγουμένων ετών, συν τη φετινή επιβάρυνση. Γι’ αυτό οι δόσεις ήταν απαραίτητες. Και με το που τις ψηφίσαμε, άρχισε να φαίνεται σημαντική βελτίωση στο δημόσιο ταμείο…
​Κι ακόμα, προωθούμε φορολογικές ελαφρύνσεις. Ήδη μάλιστα μετά από συνεχείς πιέσεις, μπήκε το θέμα αυτό στην ημερήσια διάταξη. Με ρητή αναφορά στη μείωση του ΦΠΑ για την εστίαση, που είναι και ο πρώτος μας στόχος σήμερα και που θα το ξανακρίνουμε λίαν προσεχώς.

Σημειώστε ακόμα πως όλα αυτά δεν ήταν απλά, ούτε εύκολα. Χρειάστηκαν επίπονες διαπραγματεύσεις με την Τρόϊκα…
Ήδη εργαζόμαστε για να υπάρξει μόνιμο και απλό φορολογικό σύστημα. Προσπαθούμε να μειώσουμε τη φορολογική επιβάρυνση με διεύρυνση της φορολογικής βάσης. Έχουμε κάνει σημαντικά βήματα. Αλλά έχουμε πολύ δρόμο ακόμα. Στόχος προσωπικός μου παραμένει ένα φορολογικό σύστημα όπου ο φόρος των επιχειρήσεων θα είναι ενιαίος και δεν θα ξεπερνά το 15%! Το flat rate tax. Δεν είμαστε εκεί ακόμα. Αλλά εκεί κατευθυνόμαστε, μόλις σταθεροποιήσουμε τα πρωτογενή πλεονάσματα που προβλέπει το Πρόγραμμα.
Τέλος παλεύουμε συνεχώς σε δύο μεγάλα μέτωπα. Χτύπημα της φοροδιαφυγής και χτύπημα της γραφειοκρατίας. Και στα δύο προχωρούμε. Κυρίως στη διευκόλυνση της αδειοδότησης των επενδύσεων και στην κατάργηση των πολλαπλών αρμοδιοτήτων. Ώστε ο επενδυτής να ασχολείται κυρίως με τις προοπτικές της επένδυσής του και το κράτος με το πώς θα διευκολύνει να γίνει η επένδυση σωστά και σύντομα.
Η Ελλάδα έχει νομοθεσία και θα την τηρεί στο ακέραιο. Αλλά η τήρηση της νομοθεσίας δεν σημαίνει ούτε ατελείωτες περιπλανήσεις σε γραφειοκρατικούς λαβύρινθους, ούτε αλληλοσυγκρουόμενες διατάξεις, ούτε αντιφατικές αρμοδιότητες, ούτε «γρηγορόσημα» κάθε είδους. Χτυπώντας τη γραφειοκρατία δεν φέρνουμε μόνο θέσεις εργασίας. Πολεμάμε και τη διαφθορά. Με αυτή τη λογική έγινε και ο νέος επενδυτικός μας νόμος που πέρασε προ ολίγων εβδομάδων.
Ήδη, ενώ όλα αυτά γίνονται μέσα στη χώρα, βάζουμε ξανά την Ελλάδα στον παγκόσμιο χάρτη. Τον παγκόσμιο επενδυτικό χάρτη. Αλλά και τον παγκόσμιο γεωπολιτικό χάρτη.
Το προηγούμενο διάστημα σταθεροποιήσαμε και αναβαθμίσαμε τη θέση μας στην Ευρώπη. Τώρα μπαίνουμε ξανά στον παγκόσμιο χάρτη και πέραν της Ευρώπης. Με πρώτο βήμα το μεθαυριανό ταξίδι μας στην Κίνα. Θα ακολουθήσουν κι άλλα το επόμενο διάστημα…
​
Κυρίες και κύριοι,
Έχουμε σχέδιο και το αποδείξαμε. Και τώρα φαίνεται πια…
Αλλά δεν έχουμε μόνο σχέδιο για το σήμερα και το αύριο.
Έχουμε και όραμα για την Αναπτυξιακή Αναγέννηση της Ελλάδας. Που πάει πολύ πιο πέρα από τα άμεσα, τα τρέχοντα, τα τωρινά και τα αυριανά. Και αφορά όχι την Ανάκαμψη πλέον – που είναι το στοίχημα του αμέσως επόμενου χρονικού διαστήματος, του επόμενου ενάμιση χρόνου – αλλά τη μακροχρόνια Ανάπτυξη της χώρας.
Γιατί η Ελλάδα δεν θα γυρίσει εκεί που ήταν χρόνια τώρα – σε επίπλαστη ευημερία με δανεικά. Θα επανέλθει στην ευημερία αλλά μέσα από άλλο δρόμο: από την υγιή βιώσιμη ανάπτυξη. Με ανταγωνιστικότητα σε όλους τους κλάδους όπου έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα. Και με εξωστρέφεια προς κάθε κατεύθυνση.
Μιλάμε για πραγματική Αναγέννηση του Τόπου! Η οποία, όμως απαιτεί και προϋποθέτει τέσσερα πράγματα:
Πρώτον, επενδύσεις μέσα στη χώρα. Με πλήρως απενοχοποιημένη την επιχειρηματικότητα. Καταπολέμηση της ανεργίας σημαίνει θέσεις εργασίας. Και νέες θέσεις εργασίας δημιουργούν μόνον οι επενδύσεις. Όχι το κράτος…
Τέρμα οι πρακτικές που έδιωχναν επενδύσεις και παρέλυαν την οικονομία. Αυτά διογκώνουν μόνο την ανεργία. Με τέτοιες πρακτικές είμαστε, θα είμαστε, θα είμαι σε συνεχή σύγκρουση.
Δεύτερον, χρειάζεται σταθερότητα. Οικονομική και πολιτική. Καταπολεμούμε το έλλειμμα, συγκρατούμε την αύξηση του χρέους, εκμηδενίζουμε τα ελλείμματα και στα δημοσιονομικά και στο ισοζύγιο πληρωμών.
Κάποιοι που προέβλεπαν ότι θα αποτύχουμε, προσπάθησαν τελευταία να αμφισβητήσουν τη συγκράτηση του δημόσιου χρέους. Μπέρδεψαν το δημόσιο χρέος με το διεθνές χρέος της Ελλάδας, που συμπεριλαμβάνει προφανώς και το… ιδιωτικό. Αλλά όλοι αναγνωρίζουν πλέον ότι η Ελλάδα πέτυχε τη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση δημόσιου χρέους – και σε απόλυτα νούμερα και ως ποσοστό του ΑΕΠ - που έχει υπάρξει ποτέ! Και μάλιστα χωρίς να μεσολαβήσει χρεοκοπία που θα μας κυνηγούσε για δεκαετίες. Όπως συμβαίνει με την Αργεντινή, που κάποιοι «φωστήρες» μας την έφερναν ως «παράδειγμα»…
Αλλά χρειάζεται και πολιτική σταθερότητα: προωθούμε μεταρρυθμίσεις, αδιανόητες ως πρόσφατα, με τη συναίνεση του λαού. Συντεχνιακές πρακτικές που αδιαφορούν για το δημόσιο συμφέρον, μπαίνουν πια στο περιθώριο. Απεργίες πάνω στις Πανελλαδικές εξετάσεις, είναι απαράδεκτες! Η κοινωνία τις θεωρεί αποκρουστικές! Για εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά, οι «Πανελλαδικές» είναι η κορυφαία στιγμή μιας προσπάθειας χρόνων. Και καθοριστικές για το μέλλον τους σε όλες τις επόμενες δεκαετίες. Δεν επιτρέπεται και δεν μπορούν κάποιες συνδικαλιστικές νοοτροπίες να τινάζουν στον αέρα την κοινωνία, επειδή ζητήθηκε να εργάζονται οι εκπαιδευτικοί …δύο ώρες παραπάνω την εβδομάδα!
Δεν αντιδικούμε με τους εκπαιδευτικούς. Τους θέλουμε μαζί μας. Σκύβουμε πάνω στα προβλήματά τους. Αλλά το ξεκαθαρίζουμε σε κάθε κατεύθυνση – κι όχι μόνο προς τους εκπαιδευτικούς ασφαλώς: Για να υπάρξει σταθερότητα, ομαλότητα και Ανάπτυξη, το δημόσιο συμφέρον είναι πάνω από τις συντεχνιακές ιδιοτέλειες.
Η Ελλάδα γίνεται «φυσιολογική χώρα». Όπου όλοι έχουν δικαιώματα, και όλοι έχουν υποχρεώσεις. Κι όπου κανείς δεν μπαίνει πάνω από το δημόσιο συμφέρον. Κάποιοι θέλουν να συνεχίσουμε όπως παλιά: Να κυριαρχούν, δηλαδή, τα προνόμια των συντεχνιών και να θυσιάζονται τα δικαιώματα των πολιτών.
Όσοι έτσι σκέφτονται να το ξεχάσουν!
Και αν ονειρεύονται να φέρουν επενδύσεις σήμερα, επικαλούμενοι τον Λένιν του 1920, τι να πω; Πάλι καλά που δεν θυμήθηκαν τον Τσαουσέσκου ή τον Εμβέρ Χότζα που τους είναι και πιο πρόσφατοι…
Αλλά να τους προσγειώσω λίγο στην πραγματικότητα.
Συντεχνίες μέχρι σήμερα έκλειναν εταιρίες, συντεχνίες απέκλειαν λιμάνια, συντεχνίες μπλόκαραν την κίνηση στις πόλεις. Ας το καταλάβουν, λοιπόν, όλοι: αυτές είναι εικόνες από την Ελλάδα του χθες, δεν είναι εικόνες από την Ελλάδα που ονειρευόμαστε!
Και τέτοιο χάλι δεν αξίζει σε κανέναν μας. Και κυρίως δεν αξίζει στη γενιά που έρχεται!
Προσθέστε, μάλιστα, ότι βάζουμε τέλος σε όλα αυτά και με τη συναίνεση της κοινωνίας, η οποία, πράγματι, πάντοτε, είναι πολύ πιο μπροστά από τους πολιτικούς και η οποία το περίμενε να γίνει αυτό και η οποία το χειροκροτεί!


Τρίτον, χρειάζεται ανταγωνιστικότητα και εξωστρέφεια. Και οι δύο ήταν «ξεχασμένες» λέξεις μέχρι πριν λίγα χρόνια. Ή και απαγορευμένες ακόμα!
Τώρα ανταγωνιστικότητα και εξωστρέφεια είναι ο αναπτυξιακός μας προσανατολισμός. Μπορούμε να κατακτήσουμε τις παγκόσμιες αγορές. Μπορούμε να πάρουμε την τύχη της χώρας στα χέρια μας, αν γίνουμε υπόδειγμα ανταγωνιστικής χώρας με εξωστρέφεια. Και ευημερούσας κοινωνίας με δικαιοσύνη.
Το Μνημόνιο σε δύο-τρια χρόνια δεν θα υπάρχει πια! Και σύντομα κανείς δεν θα ασχολείται μαζί του. Η Ελλάδα που χτίζουμε σήμερα δεν θα χρειαστεί άλλα Μνημόνια. Κι αυτό είναι το πιο σημαντικό από όλα.
Οδηγούμε τη χώρα σε Ανάκαμψη, βάζουμε από τώρα τα θεμέλια μιας μακροχρόνιας Ανάπτυξης με Ανταγωνιστικότητα.
Κάποιοι δεν ήθελαν να γίνει τίποτε απ’ όλα αυτά. Ήθελαν να βγούμε αμέσως από το Μνημόνιο, αλλά δεν ήταν σίγουροι αν ήθελαν να μείνουμε στο ευρώ. Στην πραγματικότητα οδηγούσαν στη δραχμή, είτε γιατί δεν καταλάβαιναν τι έλεγαν, είτε γιατί δεν έλεγαν αυτό που πραγματικά πίστευαν. Σε κάθε περίπτωση, οδηγούσαν σε πολύ χειρότερη κατάρρευση, από εκείνη που ήδη σταματήσαμε τους τελευταίους μήνες. Και σε πολύ μεγαλύτερη εξάρτηση από «Μνημόνια», από εκείνη που ήδη περιορίζουμε και που σε λίγο πια δεν θα υπάρχει…
Δεν μας συγχωρούν, γιατί πετύχαμε να τα αποτρέψουμε όλα αυτά. Εμείς, όμως, τους συγχωρούμε, γιατί δεν κατάφεραν να μας σταματήσουν. Και γιατί η Νέα Ελλάδα που χτίζουμε, δεν θα διχάζει τους Έλληνες. Θα τους χωράει όλους…
Τέλος, πιστεύω ότι η Αναγέννηση της χώρας, έχει και τη γεωπολιτική της πλευρά: Σταθεροποιήσαμε τη θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη, που κινδύνευσε σοβαρά κάποιες στιγμές. Σήμερα εκείνοι που πόνταραν πέρσι στο grexit, ποντάρουν σήμερα στο ελληνικό success story.
Αλλά βάζουμε και την Ελλάδα και στον παγκόσμια χάρτη, πέραν της Ευρώπης! Διεκδικούμε τα δικαιώματά μας, αλλά και διεκδικούμε και ρόλους στην περιοχή μας. Αξιοποιούμε την ευρωπαϊκή μας ένταξη και πέραν της Ευρώπης. Δεν επιδιώκουμε συγκρούσεις με κανένα. Πρωτίστως επιδιώκουμε συνέργειες με άλλες χώρες, που θέλουν μιαν Ελλάδα ισχυρή, να στέκεται στα πόδια της, να είναι πηγή ευημερίας και παράγων σταθερότητας για την περιοχή της. Μια τέτοια Ελλάδα δεν θα κάνει μόνο τους ίδιους τους Έλληνες υπερήφανους. Θα είναι πολύτιμη και για πολλούς άλλους λαούς της περιοχής μας. Φτάνει να το αντιληφθούμε εμείς οι ίδιοι. Και να το δείξουμε και στους γύρω μας.

Κυρίες και κύριοι,
Βήμα-βήμα προχωράμε. Κι εκεί που χρειάζεται θα κάνουμε και άλματα.
Άλλοι θέλουν να τρέξουμε πιο γρήγορα.
Άλλοι θέλουν να προχωράμε πιο αργά.
Άλλοι δεν θέλουν να αλλάξει τίποτε. Άλλοι αναπολούν το χθες και προσπαθούν να εμποδίσουν κάθε βήμα προς το αύριο.
Άλλοι πόνταραν ότι θα αποτύχουμε και τώρα αμφισβητούν, μικρόψυχα, τις επιτυχίες της τελευταίας χρονιάς.
Εσείς είστε η μεγαλύτερη ένωση παραγωγικών τάξεων της χώρας. Αναλογιστείτε για μια στιγμή, που βρισκόμασταν πέρσι τέτοιο καιρό και που βρισκόμαστε σήμερα.
Μια τρικομματική κυβέρνηση, που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στον τόπο μας και που λίγοι της έδιναν πάνω από μερικούς μήνες, άλλαξε σε ελάχιστο διάστημα, όσα δεν άλλαξαν στον τόπο αυτό για χρόνια. Και τώρα τη μεταμόρφωση της χώρας μας την ομολογούν δημόσια ακόμα κι εκείνοι που, λίγο πριν, προέβλεπαν την κατάρρευσή της.
Μόνο που εμείς, τώρα πια δεν μιλάμε για «μεταμόρφωση» της Ελλάδας. Τώρα ετοιμάζουμε την Αναγέννησή της. Σας ξαναλέω τη λέξη: την Αναγέννησή της! Και σας θέλουμε όλους στο πλάι μας.
Τι έγινε τον τελευταίο χρόνο;
Πολύ απλά: Πιστέψαμε στην Ελλάδα, πιστέψαμε στους Έλληνες. Τώρα πια και οι ίδιοι οι Έλληνες αρχίζουν να πιστεύουν στον εαυτό τους!.
Αυτή την πίστη δεν θα αφήσουμε κανένα να την κλονίσει.
Θα κάνουμε τα πάντα για να τη δικαιώσουμε ως το τέλος!
Αυτό είναι το στοίχημα το δικό μας. Αυτής της τρικομματικής κυβέρνησης.
Κι αυτό το στοίχημα θα το κερδίσουμε όλοι μαζί…
Είμαι βέβαιος, ότι σε αυτή την πανεθνική προσπάθεια, η δική σας η βοήθεια θα είναι δεδομένη.

Σας ευχαριστώ θερμά.