Γράφει ο Συγκοινωνιολογος Σταυρος Κωνσταντινιδης
Το πρόβλημα με τις απαραδεκτες ουρές ΤΑΧΙ, κυρίως στην Τσιμισκη είναι ένα όψιμο- μεταμοντέρνο συγκοινωνιακό πρόβλημα της πόλης. Μέχρι σήμερα δεν αντιμετωπίστηκε και είναι βέβαιο
πως Δημος, Τροχαία και Περιφέρεια δεν έδειξαν γρήγορα αντανακλαστικά όταν πρώτοεκδηλώθηκε ως φαινόμενο.
Έτσι η αδιακαιολογητη ανοχή, δημιούργησε την αίσθηση κεκτημένων δικαιωμάτων, με επίκληση της προσχηματικης δικαιολογιας της αναδουλειας του κλάδου. Όμως φανταστείτε αν όλοι οι κλάδοι που πιέζονται απο την οικονομικη κρίση καταλάμβαναν ένα κομμάτι της Τσιμισκη!
Η αλήθεια είναι ότι όσοι ταξιτζηδες δημιουργούν τις ουρές, είναι μειοψηφία και κινούνται με την λογική της ησσονος προσπάθειας. Είτε γιατι βαριουνται να κυνηγησουν τη δουλεια, ειτε γιατι ειναι ιδιοκτητες και δε καίγονται και βολεύονται με λιγότερα. Οι μαχιμοι ταξιτζηδες και κυρίως οι οδηγοί- υπάλληλοι, που εξ' ορισμού κινούνται με δυναμισμο, ομολογούν : ¨στη γυρα είναι η δουλειά´´. Αυτο επιβεβαιωνεται εξαλλου με απλους συνειρμους της κοινης λογικης, χωρις να εισαι Συγκοινωνιολογος. Όσοι ξημεροβραδιαζονται στις ουρές είναι ακριβώς εκείνοι, που την εποχή των παχιων αγελάδων, επιδίδονταν συστηματικα στο ´´σπορ´´της επιλεκτικης επιβιβασης.
Ο Δημος, η Τροχαία και η Περιφέρεια επέτρεψαν να λιμνασει ένα πρόβλημα και να προστεθεί στα ήδη πιεστικά κυκλοφοριακά προβλήματα. Η λύση βρίσκεται στη δημιουργία μερικών ακόμη νεων περιορισμενων πιατσων επι οδου, πιθανώς στην δημιουργία κάποιων ´´αποθηκών ΤΑΧΙ ´´ σε διαθέσιμους χώρους στις παρυφές του κέντρου. Σίγουρα όμως απαιτείται τη σθεναρή αντίσταση και απαγόρευση της συσσώρευσης ΤΑΧΙ πέραν ενός συγκεκριμενου αριθμού, που απαιτεί η ζήτηση των επιβατών. Επι μήνες όλοι παγιδευτηκαν στα ανύπαρκτα επιχειρήματα του συμπαθητικου, πλην παραδοσιακά κακομαθημενου κλάδου.
Η τραγελαφικη μερικές φορές εικόνα δημιουργει συνειρμούς ακραιου επαρχιωτισμου για την πόλη και αυτο αδικεί τη Θεσσαλονίκη. Κλεινοντας με διαθεση χιουμορ θα λεγαμε πως το μόνο παρήγορο με όλη αυτη την ιστορια είναι ότι τα ΤΑΧΙ δεν είναι κίτρινα, γιατι αν ήταν η αισθητικη παρακρουση θα ήταν εφιαλτική...
