Υπόδειγμα ξάστερου πολιτικού λόγου

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
-Κύριε Παπαροτρύφωνα θα είμαι σαφής. Άλλωστε, πρέπει να είμαστε ειλικρινείς όταν απευθυνόμαστε στους πολίτες. Αυτό εγώ το τηρώ πάντα. Ουδέποτε κρύφτηκα. Εκείνο, λοιπόν, που έχει επιτευχθεί είναι η αλλαγή πορείας σε όλους τους τομείς. Ίσως αυτό να μη γίνεται ..

άμεσα αντιληπτό από τους πολίτες, αλλά οφείλουν οι πολίτες να συνειδητοποιήσουν ότι οι θυσίες τους πιάνουν τόπο. Δεν θα ήθελα να χαϊδέψω τ’ αυτιά τους. Είναι κάτι που απεχθάνομαι και δεν έκανα ποτέ. Πάντοτε ο λόγος μου ήταν κρυστάλλινος και οι θέσεις μου διαυγείς. Ίσως μερικοί να έχουν αντίθετη άποψη, αλλά αυτό είναι η πεμπτουσία της Δημοκρατίας μας. Η διαφορετικότητα στις απόψεις. Είναι κάτι που συμβαδίζει με την έννοια της δημοκρατίας αυτή καθ’ εαυτήν. Προσέξτε κάτι πολύ σημαντικό, το οποίο παραβλέπουν όλοι όταν μιλούν για το θέμα αυτό. Ίσως να μη θέλουν να το αγγίξουν, αλλά είναι τεράστιας σημασίας. Χωρίς αυτό δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε βήμα στη ζωή μας. Έτσι, λοιπόν, επαναλαμβάνω ότι η θέση μου θα είναι ξεκάθαρη, όπως κάνω πάντα σε όλη μου την πολιτική διαδρομή. Δεν θα υπεκφύγω, όπως κάνουν τόσοι άλλοι. Ένας πολιτικός πρέπει να εκφράζει την άποψή του σε κάθε ζήτημα που απασχολεί τους πολίτες και να διακρίνεται για τη σταθερότητα και τη συνέπεια στις θέσεις του. Έτσι θα γίνει και με το θέμα που αναφέρατε.

- Τελικά δεν μου είπατε τη θέση σας.

- Μα αυτό σας λέω τόση ώρα και το λέω όσο πιο καθαρά γίνεται. Αυτή την άποψη έχω εκφράσει επανειλημμένως και στο παρελθόν και δεν πρόκειται να παρεκκλίνω σήμερα.

- Μα δεν μου απαντάτε.

- Πώς δεν σας απαντώ! Τόση ώρα αυτό δεν κάνω; Δηλαδή τί θέλετε; Να σας πω κάτι άκριτα; Το είπα όσο σαφέστερα γίνεται. Απορώ γιατί δεν γίνομαι αντιληπτός. Όταν πρόκειται για προγράμματα μεταρρυθμίσεων και υπάρχει σύγκλιση μεταξύ των κομμάτων σε κατεύθυνση προοδευτική, ασφαλώς και δεν υπάρχει περίπτωση να μην αναζητήσουμε κοινούς τόπους δράσης με το βλέμμα προσηλωμένο στην ανάπτυξη δυνατοτήτων διάνοιξης νέων προοπτικών, αρκεί αυτές να στοχεύουν τη μεταρρύθμιση προς όφελος του λαού.

- Σας ρώτησα τί γνώμη έχετε για τη δίκη τη σχετική με τον Άκη και την απόφαση της Βουλής που είχε κρίνει ότι δεν υπάρχει αδίκημα.

-Δηλαδή θέλετε να έλθω εγώ και να εκδώσω αθωωτική ή καταδικαστική απόφαση για έναν πολιτικό που βρίσκεται σε τόσο δεινή θέση; Θα ήταν άκομψο εκ μέρους μου. Άλλωστε, δεν έχω υπόψη μου όλα τα στοιχεία τις υπόθεσης, ώστε να αποφανθώ σχετικώς. Από την άλλη μεριά δεν πρέπει να παραβλέψουμε τον παράγοντα «Δικαιοσύνη» και την πανανθρώπινη αρχή «ουδείς ένοχος μέχρις αποδείξεως του εναντίου». Δεν μπορώ να προκαταλάβω την ανεξάρτητη Δικαιοσύνη. Ας περιμένουμε την ετυμηγορία σας.

- Και για την περικοπή των μισθών;

- Αυτό είναι κάτι που μας απασχολεί χρόνια. Η σχέση μισθού και ανταγωνιστικότητας προβληματίζει τις κοινωνίες από αρχαιοτάτων χρόνων. Δεν είναι ώρα τώρα να μπούμε σε λεπτομέρειες, αλλά αυτό που έχει πετύχει η κυβέρνηση αποτελεί πανθομολογουμένως άθλο. Ας ρίξουμε μια ματιά πίσω μας. Πότε ζούσε καλλίτερα ο έλληνας πολίτης; Τότε που έπαιρνε παχυλούς μισθούς και κατανάλωνε ακρίτως ή τώρα που έχει μετρημένο μισθό και κάνει το κουμάντο του μέσα στα πλαίσια της κυβερνητικής οικονομικής πολιτικής;

- Μα οι πολίτες πένονται, στενάζουν. Τα βενζινάδικα κλείνουν, η κυκλοφορία των αυτοκινήτων έχει μειωθεί κατά 40%, ένα εκατομμύριο αυτοκίνητα έχουν ακινητοποιηθεί, τα ενεχυροδανειστήρια φυτρώνουν σαν μανιτάρια, έχουν κλείσει ήδη 300.000 επιχειρήσεις, έχουμε 1.500.000 ανέργους, 4.000 συμπατριώτες μας αυτοκτόνησαν και τα Ταμεία αδυνατούν να πληρώσουν συντάξεις και φάρμακα.

- Υπάρχει άλλη πρόταση; Αν υπάρχει να μας την υποδείξει κάποιος.

-Σας ευχαριστώ κ. Χατζημπούρδογλου. Ήσασταν σαφέστατος, όπως πάντα.

-Εγώ ευχαριστώ που μου δώσατε την ευκαιρία να εκφράσω για μία ακόμη φορά τις απόψεις μου μέσα από τη συχνότητά σας, ώστε να είναι σφαιρικά ενημερωμένοι οι ακροατές σας και να μην παρασύρονται από τον ξύλινο πολιτικό λόγο που δυστυχώς συνεχίζει να κυριαρχεί στις ημέρες μας.

- Πάμε για διαφημίσεις.

Διαφήμιση: «Στα καταστήματα Παπάρας αγοράζουμε τα χρυσαφικά σας σε τιμή κοσμήματος και όχι χρυσού».

Σωτήριος Καλαμίτσης

Φίλος του γιατρού Γωγούση

Υ.Γ. Η ιδέα για το κειμενάκι τούτο μου ήλθε καθώς άκουγα στο ραδιόφωνο τον Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ να εκφέρει πολιτικό λόγο σε σχέση με το ενδεχόμενο ευρύτερων συμμαχιών της κεντροαριστεράς. 35 χρόνων άνθρωπος και αοριστολογούσε με τη γλώσσα του κομματικού σωλήνα. Σε μερικά χρόνια θα είναι βουλευτής και θα ψηφίζει νομοσχέδια για μας. Θα τον έχουμε εκλέξει εμείς.