Γράφει για TA Xalia ο Δημοσιογράφος Χρήστος Νικολαΐδης
Διαβάζοντας απόψε δύο από τα σοβαρότερα κατά την άποψή μου άρθρα του κυριακάτικου αθηναϊκού Τύπου, σκέφτηκα ότι στην Ελλάδα ισχύει ό,τι και στην επικοινωνία: αλήθεια είναι αυτό που ξέρουν (ή πιστεύουν) οι πολλοί! Είτε είναι όντως η αλήθεια, είτε η...
πλειονότητα της κοινωνίας παραπλανάται…
Η ρήση αυτή μου ήρθε στο μυαλό από τους δύο τίτλους: «Γιατί αδυνατεί η Αριστερά να πρωταγωνιστήσει σήμερα» ήταν ο πρώτος, «Βήματα προς τα Δεξιά κάνει ο Σαμαράς» ο δεύτερος.
Οι τίτλοι αυτοί , επειδή ανταποκρίνονται πλήρως στο «αυτό που ξέρουν οι πολλοί», ουσιαστικά αναπαραγάγουν το κοινό περί πολιτικής αίσθημα. Η «Αριστερά» εν γένει είναι κάτι το καλό, το θετικό, που συγκεντρώνει μέσα της ό,τι το ουμανιστικότερο, το δικαιότερο και υγιέστερο συναντά κανείς στην πολιτική… Συνεπώς, η απουσία της ή η (κατά τον συντάκτη της) αδυναμία της να πρωταγωνιστήσει στην πολιτική συνιστά αυτομάτως κακό για τον τόπο, έλλειμμα για τους πολίτες του και αρνητική εξέλιξη για τη ζωή τους…
Αντιθέτως η έννοια της «Δεξιάς» έχει προσλάβει στο δημόσιο διάλογο μόνο αρνητικά χαρακτηριστικά. Συνεπώς, τα (εικαζόμενα υπό του αρθρογράφου) «βήματα» του Σαμαρά προς τα «Δεξιά» είναι αυτομάτως αρνητικά! Είναι παραχωρήσεις προς ανελεύθερες ή αντιδημοκρατικές αρχές και αντικοινωνικές και αντιλαϊκές προσεγγίσεις της πολιτικής και της Διακυβέρνησης. Κούνια που σας κούναγε…
Αυτά παθαίνει κανείς όταν αφήνει τους άλλους να τον περιγράφουν! Είναι σαφές ότι στον Ελληνικό Δημόσιο Διάλογο, που αρθρώθηκε τις προηγούμενες δεκαετίες από Πανεπιστημιακούς, Στοχαστές, Δημοσιογράφους, Καλλιτέχνες και Συνδικαλιστές, η περιγραφή της «Δεξιάς» αφέθηκε σε αυτούς.
Είναι σα να περιμένεις από έναν κάφρο της «Θύρας 4» να παρουσιάσει την πλατιά κοινωνική παρέμβαση της ομάδας του Άρεως κατά τον Μεσοπόλεμο…
Εγκληματικά λάθη. Που έγιναν κυρίως από τους πεφωτισμένους της Δεξιάς, που είτε αποσύρθηκαν από τον Δημόσιο Διάλογο, είτε συμμετείχαν και ηττήθηκαν…
Η Ελληνική Δεξιά, που είχε εξαίσιους στοχαστές και διαμορφωτές από το πεδίο της Ιδεολογίας μέχρι αυτό της εφαρμοσμένης πολιτικής, κατάντησε να ταυτίζεται με ό,τι το αντιδραστικότερο, το ανελεύθερο και το οπισθοδρομικό…
Στην πραγματικότητα όμως η Δεξιά είναι η ιδεολογία που κερδίζει τις τελευταίες δεκαετίες. Το «συμμάζεμα», η «νοικοκυροσύνη» που ευαγγελίζεται σε κάθε επίπεδο, η επιμονή στην ανάδειξη της Παράδοσης (θρησκευτικής και εθνικής), η προτίμηση στην ελεύθερη οικονομία, που απελευθερώνει τις δημιουργικές δυνάμεις του ανθρώπου, σε αντίθεση με την έννοια του κράτους- δυνάστη, είναι ιδεολογικές αρχές που απλώνονται στον πλανήτη και χρόνο με το χρόνο συγκεντρώνουν την υποστήριξη εκατομμυρίων ανθρώπων.
Επιπλέον, η «Δεξιά» σήμερα, με την έννοια της προσήλωσης στην Αρχή του «Εθνικού Κράτους» που αποτελεί βασικό πυλώνα της ιδεολογίας της, αποτελεί τη μόνη ίσως απάντηση στον σύγχρονο παγκόσμιο ολετήρα: τα συμφέροντα των κεφαλαιούχων, που απαλλαγμένα από κάθε έλεγχο μπορούν εύκολα να μετακινούνται και στο πλαίσιο μίας Virtual Οικονομίας, να καταπίνουν εθνικά νομίσματα, χρηματιστήρια, χρηματοπιστωτικές δομές και αγορές!
Πραγματικός Δεξιός είναι αυτός που υπερασπίζεται την Παράδοσή του, αγωνίζεται για την ανάδειξη της Αξίας σε κάθε επίπεδο και μάχεται για τα συμφέροντα της Πατρίδας και των Συμπατριωτών του απέναντι σε κάθε επιβουλή…
Οι υπόλοιποι είναι απλώς Α-δέξιοι….
