Γράφει ο Νίκος Κατσαρός
π.πρόεδρος ΕΦΕΤ
Η ακαταλληλότητα του πόσιμου νερού σε περιοχές της χώρας και η έλλειψη..
αντικειμενικής ενημέρωσης απο τους Δήμους για την ποιότητα του νερού εχει οδηγήσει τους καταναλωτές εκτός απο την χρήση εμφιαλωμένου νερού και στην χρήση κάθε είδους φίλτρων που κάποια απο αυτά είναι ακατάλληλα ή δεν φέρνουν το αναμενόμενο αποτέλεσμα..Σε περιοχές της χώρας π.χ. Σκιάθος το νερό περιέχει υδράργυρο,στην περιοχή της Θεσσαλονίκης (Χαλάστρα) περιέχει αρσενικό,σε πολλες περιοχές της χώρας (Ηλεία,Θράκη,Θεσσαλία) το νερό που προέρχεται απο γεωτρήσεις περιέχει αυξημένες ποσότητες νιτρικών, αλλού το δίκτυο πόλεος εϊναι απηρχαιομένο και αλλού το δίκτυο είναι απο αμίαντο.Αυτά ειναι μόνο μερικά παραδείγματα της κακής ποιότητας του νερού που επικρατεί σε πολλές περιοχές της χώρας.Παράλληλα την θερινή ιδιαίτερα περίοδο πολλοί Δημοι για την αποφυγή μικροβιακών λοιμώξεων υπερχλωριώνουν το νερό με αποτέλεσμα το χλώριο να αντιδρά με οργανικές ενώσεις που υπάρχουν στο νερό και να σχηματίζωνται οργανοχλωριομένες ενώσεις που ονομάζωνται τριαλογόνομεθάνια(Trihalomethanes).
Τα τριαλογόνομεθάνια προκαλούν βλάβες στο συκώτι,τα νεφρά και είναι ύποπτα για καρκινογενέσεις,ιδιαίτερα οι έγκυες γυναίκες που καταναλώνουν τέτοιο νερό εχουν αυξημένες πιθανότητες να γεννήσουν παιδιά με καρδιοπάθειες,ή με σοβαρέςς βλάβες στον εγκέφαλο.Και ενώ στις ΗΠΑ τα όρια ασφαλείας των τριαλογόνομεθανίων στον νερό μειώθηκαν κατά 50% στην Ελλάδα σε κανένα Δήμο της χώρας δεν γίνωνται τέτοιες μετρήσεις εκτος απο τους Δήμους Αθηνών και Θεσσαλονίκης,και παρά την σχετική Οδηγία της Ε.Ε.Πρίν μερικά χρόνια είχε φθάσει εγγραφο στο ΥΠΕΞ απο την Ε.Ε.που επεσήμαινε οτι το νερό σε περισσότερους απο 250 Δήμους της χώρας επρεπε
να παρακολουθείτε συστηματικά.
Tο νερό ειναι η δεύτερη σημαντικότερη ουσία για τον οργανισμό μετά το οξυγόνο.Μία σειρά απο συστηματικές μελέτες εχουν δείξει οτι το νερό των δικτύων των πόλεων μπορεί να μολυνθεί α) απο βαρέα μέταλλα,οπως μόλυβδος,υδράργυρος,κάδμιο,νικέλιο, κλπ β)μια σειρά απο υπολλείματα φαρμάκων (αντιβιοτικά,αντισυλληπτικά,κλπ) καθώς απο απορρυπαντικά και ειδη προσωπικής υγιεινής γ)βιομηχανικά απόβλητα κάθε είδους δ)γεωργικά απόβλητα οπως λιπάσματα,φυτοφάρμακα,κλπ.Βέβαια σημαντική είναι η μικροβιακή μόλυνση του νερού οπου το χλώριο πολλες φορές δεν αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τα κάθε είδους μικρόβια αλλά και το χλώριο αυτό καθεαυτό προκαλεί βλάβες στον οργανισμό ,ενώ η υπερχλωρίωση δημιουργεί τους κινδύνους που ήδη αναφέρθηκαν.Για τους λόγους αυτούς πολλοί ειδικοί υποστηρίζουν οτι η μέθοδος της χλωρίωσης δεν είναι η πλέον αποτελεσματική και πρέπει να αντικατασταθεί απο άλλες μεθόδους οπως οζονίωση,ηλεκτρόλυση κλπ.πού για λόγους οικονομικούς δεν εφαρμόζωνται ακόμη.
Υπάρχουν πολλά φίλτρα στην αγορά, τα οποία προωθούνται ως η ιδανική λύση για την αντιμετώπιση του προβλήματος της μόλυνσης του νερού. Ωστόσο, οι καταναλωτές συνήθως αδυνατούν να καταλήξουν επειδή οι διαφημιστικοί ισχυρισμοί είναι συχνά αντικρουόμενοι και η απουσία ενημέρωσης για το θέμα περιπλέκει ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Μάλιστα, δεδομένου ότι μία τέτοια συσκευή αποτελεί ουσιαστικά ένα προϊόν που αφορά την υγεία, μία λανθασμένη επιλογή είναι δυνατό να προκαλέσει βλάβη αντί να προφυλάξει τον οργανισμό. Για παράδειγμα, ένα ελαττωματικό φίλτρο υπάρχει κίνδυνος να αποτελέσει εστία συγκέντρωσης μικροβίων, τα οποία κατόπιν θα ελευθερώνονται σταδιακά στο «καθαρό» νερό. Συνεπώς, η πιστοποίηση των προϊόντων συνιστά σημαντικό κριτήριο για την τελική επιλογή.H επιλογή της κατάλληλης συσκευής είναι δύσκολη για τον καταναλωτή ο οποίος εκτός απο την ημερήσια κατανάλωση νερού πρέπει να γνωρίζει και το είδος των ρύπων που πρέπει να απομακρύνει.Και αυτό γιατί σε αντίθεση με τις διαφημίσεις δεν υπάρχει ενα φίλτρο που να απομακρύνει όλους τους ρύπους.Τέλος στο κόστος αγοράς πρέπει να περιλάβει και το κόστος συντήρησης (φίλτρα αλλαγής),που σε πολλές περιπτώσεις είναι σημαντικό.
Η επιλογή γίνεται ακόμα δυσκολότερη οχι μόνο λόγω των αντικρουομένων διαφημήσεων που υπόσχωνται σχεδόν τα πάντα αλλά και λόγω της μεγάλης ποικιλίας των φίλτρων.Υπάρχουν περισσότερα απο 5000 μοντέλα φίλτρων κάθε είδους εξ αυτών τα 2500 μοντέλα είναι απο 500 περίπου επιχειρήσεις των ΗΠΑ.Η Κίνα,η Κορέα η Ιαπωνία ,η Ιταλία,η Γερμανία,η Ρωσία,η Γαλλία,η Ολλανδία,πρώην Ανατολικές χώρες είναι μεταξύ των παραγωγών.H βασική αρχή λειτουργίας του φίλτρου ειναι απλή; κατακράτηση των ρύπων στο φίλτρο,διότι οι πόροι του φίλτρου ειναι μικρότεροι απο το μέγεθος των ρύπων ή απορρόφηση των ρύπων απο την μήτρα του φίλτρου.Υπάρχουν :φίλτρα διήθησης(δέσμευσης ιζηματος), φίλτρα ενεργού ανθρακα,φόλτρα αντιστρόφου ωσμώσεως,φίλτρα υπερδιήθησης,φίλτρα κεραμικά,φίλτρα KDF (Kinetic Degradation Fluxion),φίλτρα ενεργού αλούμινας ή και συνδυασμοί αυτών.,συσκευές ανταλλαγής ιόντων,συσκευές υπεριώδους ακτινοβολίας κλπ.Φίλτρα που οι τιμές τους αρχίζουν απο 20Ε μέχρι και πάνω απο 500Ε και τα ανταλλακτικά τους από 6 Ε μέχρι και πάνω απο 100Ε. Μέσα σε αυτόν τον κυκεόνα καλείται ο καταναλωτής να επιλέξει μεταξύ μεθόδων ,τεχνολογιών και τιμών που δεν γνωρίζει την αποτελεσματικότητα τους.Η ενδειξη CE οταν ειναι ενσωματωμένη ειναι θετικό στοιχείο και σημαίνει οτι είναι προδιαγραφών ΕΕ και όχι οτι κατασκευάστηκε στην ΕΕ.Εάν ομως το CE ειναι αυτοκόλλητο αποτελεί στοιχείο υποψίας και αμφισβήτησης.Δυστυχώς οι έλεγχοι της πολιτείας είναι πολύ περιορισμένοι εως ανύπαρκτοι και αυτό συντελεί στην αναρχία της αγοράς αλλά και το άγχος των καταναλωτών.Η πολιτεία πρέπει άμεσα και αποτελεσματικά να προστατεύσει τον καταναλωτή εφαρμόζοντας την κοινοτική νομοθεσία για την πιστοποίηση και τονέλεχο των φίλτρων νερού.
