Στην σημερινή Ελλάδα του άρπα-κόλα και της αθεράπευτης νοοτροπίας της προχειρότητας, μας έχουν προκύψει –μεταξύ πολλών άλλων- και διάφοροι υποψήφιοι «σωτήρες» που ζητούν επίμονα την ψήφο μας στις δημοτικές ή στις Ευρωεκλογές για να μας «σώσουν».
Μεταξύ τους κάποιοι, οι οποίοι αν και επικαλούνται την ιδιότητα του «καθηγητή» έχουν άγρια μεσάνυχτα από την ιστορία της πατρίδας τους, όντας ουσιαστικά ανιστόρητοι. Οι άνθρωποι αυτοί προσκολλώνται με ικανότητα ταχυδακτυλουργού σε διάφορους κομματικούς σχηματισμούς κάθε χρωματικής απόχρωσης και αναρριχώνται με σίγουρες πλάτες παριστάνοντας τους ειδήμονες. Πολύ συχνά, για να καλύψουν την άγνοια, την επιπολαιότητα ή ακόμα και την ηθελημένη «σκοπιμότητα» τους, επιτίθενται σε κάθε ένα που διατυπώνει αντίθετη άποψη με την γνώμη της εξοχότητας τους, έχοντας σε ετοιμότητα χαρακτηρισμούς – κλισέ με μεγάλη «αποτελεσματικότητα»: «Φανατικός Εθνικιστής», «Ρατσιστής», «Φασίστας», «Αναρχικός», «Μηδενιστής» κ.ο.κ.ε.
Όλοι θυμόμαστε την ανιστόρητη καθηγήτρια με μισό κιλό διδακτορικούς τίτλους στην βιτρίνα, που προσπαθούσε να πείσει εμάς και τις επόμενες γενιές των Ελλήνων πως το 1922 στην παραλία της Σμύρνης έγινε ένας απλός …. συνωστισμός!
Ένας άλλος καθηγητής (αναπληρωτής αυτός) βάλθηκε να μας πείσει πως οι Έλληνες πολίτες, μουσουλμάνοι το θρήσκευμα, που ζουν στις ακριτικές περιοχές της Ελληνικής Θράκης δεν είναι τίποτα άλλο από ένα «ενιαίο συμπαγές τουρκικό πράμα». Και σαν να μην έφθανε αυτό, καυχιέται πως «ξήλωσε» από το ψηφοδέλτιο του κόμματος (στο οποίο άγνωστο πως «αναρριχήθηκε») την αντίθετη φωνή μιας Ρομά η οποία αρνείται πεισματικά να αυτοχαρακτηριστεί Τουρκάλα, αρνείται να μαθαίνουν υποχρεωτικά τα παιδιά της Τούρκικα μέσα σε …. Ελληνικά σχολεία. Όλα αυτά συμβαίνουν σε ένα πολιτικό χώρο με κάπου δύο δεκάδες «συνιστώσες» οι οποίες (υποτίθεται) πως έχουν κατοχυρωμένη την ελευθερία έκφρασης κάθε γνώμης και κάθε άποψης!
Προφανώς ο ευαίσθητος αυτός αναπληρωτής καθηγητής συγκινείται βαθύτατα και ραγίζει η καρδιά του από την επιθυμία κάποιων Ελλήνων πολιτών, μουσουλμάνων το θρήσκευμα, να αυτοχαρακτηριστούν «Τούρκοι», αλλά λυσσάει κυριολεκτικά με την επιθυμία κάποιων άλλων Ελλήνων πολιτών, επίσης μουσουλμάνων το θρήσκευμα, που θέλουν να αυτοχαρακτηριστούν «Πομάκοι», «Ρομά» ή απλά Έλληνες.
Ο κύριος αναπληρωτής καθηγητής που θεωρεί μάλιστα τον εαυτό του «πολίτη ενός νεωτερικού σύγχρονου κράτους», προβάλλει την ίδια ακριβώς άποψη που εκφράζουν όλα ανεξαιρέτως τα ντόπια και ξένα φερέφωνα των πιο ακραίων Τούρκων εθνικιστών (τα οποία εργάζονται εδώ και ολόκληρες δεκαετίες με απίστευτους προϋπολογισμούς «εξόδων») για το ίδιο θέμα:
«Οι διάφοροι μηχανισμοί ελαφρού και βαθέως κράτους (σ.σ. της Ελλάδος) βάλθηκαν να μας πουν ότι η μειονότητα δεν είναι ένα ενιαίο συμπαγές τούρκικο πράμα αλλά δύο και τρεις εθνοτικές ομάδες, «πομάκων, τσιγγάνων και τουρκογενών«». Ο κύριος αναπληρωτής καθηγητής προφανώς θεωρεί την Ρομά πρώην συνυποψήφια του, η οποία καταγγέλλει σε όλα τα διεθνή φόρα ότι υποφέρει από ακραίο Τουρκικό εθνικισμό μέσα στην Ελλάδα, σαν «δούρειο ίππο του ενός εθνικισμού στον άλλον» και συνεπώς ότι δεν αποτελεί «σύμβολο έκφρασης συντροφικής συνύπαρξης και αλληλεγγύης». Με άλλα λόγια, ο βαθυστόχαστος αναπληρωτής καθηγητής μάλλον θεωρεί πως όλα τα φανερά και πασίγνωστα γιουσουφάκια του «αγνού», «άσπιλου» και «αγγελικού» Δρα Φιντάν Χακάν, του αφεντικού της Τουρκικής ΜΙΤ, τα οποία είναι σήμερα συνυποψήφιοι στο ίδιο ή και σε άλλα ψηφοδέλτια της Θράκης μας, αποτελούν «σύμβολα έκφρασης συντροφικής συνύπαρξης και αλληλεγγύης»! Μας δουλεύετε κύριε αναπληρωτή καθηγητά ή μήπως βρίσκεστε σε άλλο πλανήτη; Εκτός αν συμβαίνει κάτι άλλο που δεν θα θέλαμε ούτε να το σκεφτούμε….
Κατά τα άλλα ο λαμπρός αναπληρωτής καθηγητής διεξάγει στα λόγια «διμέτωπο αγώνα ενάντια στους εθνικισμούς -ελληνικό και τουρκικό» αλλά στην πράξη ευαισθητοποιείται αποκλειστικά και μόνο προς την μία κατεύθυνση, ίσως γιατί θεωρεί πως ο καταραμένος Ελληνικός εθνικισμός είναι εγκληματικός και στραγγαλίζει την «πολιτισμική ετερότητα στην ελληνική επικράτεια», αγνοεί «την ριζοσπαστικοποίηση ενός σημαντικού τμήματος του πληθυσμού στη Θράκη και την δυτική Μακεδονία» και αντιβαίνει στο «Ευρωπαϊκό κεκτημένο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή ο επιθετικός, επικίνδυνος και πιο ακραίος Τουρκικός ή Σκοπιανός εθνικισμός μέσα στο Ευρωπαϊκό έδαφος της Ελληνικής Μακεδονίας και Θράκης είναι (προφανώς) απόλυτα σύμφωνος με το «Ευρωπαϊκό κεκτημένο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων»!!!
η συνέχεια στο http://koumakis.analyst.gr/?p=448
