Στις ακροδεξιές εθνικιστικές ανοησίες του Στέλιου Κούλογλου (το ότι κάποιος προσπαθεί να εμφανιστεί αριστερός επειδή είναι της μόδας, δεν σημαίνει κιόλας ότι είναι! - ειδικά όταν μάχεται υπέρ του ακροδεξιού υπερεθνικισμού των Σκοπίων), απήντησαν πολλοί, κυρίως πολιτικοί, για να χαϊδέψουν αυτιά. Αδιάφορες οι απαντήσεις τους.
Ας δούμε όμως και μια απάντηση από έναν που ξέρει:
O διεθνολόγος κ. Βενιαμίν Καρακωστάνογλου , δίνει σκληρη απάντηση προς τον δημοσιογράφο Στέλιο Κούλογλου για τις πρόσφατες δηλώσεις του περί «Μακεδονίας» υποστηριζοντας μεταξύ των άλλων ότι «αν η χώρα μας ακολουθήσει τις απόψεις του κ. Στ. Κούλογλου και την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και εγκαταλείψει την Μακεδονική πτυχή της ιστορικής κληρονομιάς μας και του σύγχρονου Ελληνισμού κυριολεκτικά θα αυτοκτονήσει!»
Στο επιστημονικά τεκμηριωμένο άρθρο του, ο κ. Βενιαμίν Καρακωστάνογλου επισημαίνει ότι:
Αρχικά θα ήθελα να επισημάνω ότι η εξωτερική πολιτική δεν είναι ούτε ευσεβείς πόθοι ούτε εκθέσεις ιδεών περί ειρήνης και καλής γειτονίας. Πρόκειται, αντίθετα για μια σκληρή, απαιτητική και σύνθετη διαδικασία η οποία στηρίζεται στο Διεθνές Δίκαιο και αξιοποιεί τις παραμέτρους της πολύπλευρης ισχύος των κρατών. Η καλή γειτονία προϋποθέτει γνήσια και αμοιβαία πρόθεση. Για την αντιπαλότητα, που μπορεί να φθάσει μέχρι και την ένοπλη σύγκρουση, αρκεί η πρόθεση και μόνον της μίας πλευράς.
Η Ελλάδα επέδειξε επαρκώς συμβιβαστική διάθεση για την εξεύρεση συναινετικής λύσης στο ζήτημα της ονομασίας αλλά και τα συναφή της εθνότητας κλπ. Όμως, η απόλυτη θέση των Σκοπίων που συστηματικά και απερίφραστα επιδιώκουν να μονοπωλήσουν παγκοσμίως το όνομα «Μακεδονία», «Μακεδόνες», «Μακεδονικός», αποκλείει κάθε δυνατότητα προσέγγισης θέσεων καθώς μάλιστα συνοδεύεται από σαφή εδαφική και (ψευδο)αλυτρωτική διεκδίκηση και υποκίνηση μειονοτικού ζητήματος. Η Ελλάδα ή έπρεπε να παραδοθεί πλήρως στο σφετερισμό και τη διεκδίκηση των Σκοπίων ή , όπως έπραξε, έπρεπε να υπερασπιστεί την πολιτιστική της αυτοδιάθεση και την εδαφική ακεραιότητα και κυριαρχία της. Αν ανοίξει κανείς τα μαθητικά εγχειρίδια της γειτονικής χώρας ή παρακολουθήσει τα ΜΜΕ και τον Τύπο της, θα αντιληφθεί πόσο έχει διαποτίσει το γειτονικό κράτος της ΠΓΔΜ και ιδίως τη Σλαβική πλειοψηφία του, η (ψευδο)θεωρία του Μακεδονισμού και το ιδεολόγημα της τριχοτομημένης και κατεχόμενης κατά τα 2/3 της Μακεδονίας.
Η Ελλάδα μετά την σθεναρή αντίσταση και εύλογη δραματοποίηση του ζητήματος (1991-1995) υπέγραψε το Σεπτέμβριο του 1995 την Ενδιάμεση Συμφωνία με την οποία ομαλοποίησε τις σχέσεις της με τα Σκόπια, ιδίως στους τομείς της Οικονομίας και της διακίνησης ανθρώπων και ως ένα βαθμό διπλωματικά, αφήνοντας όμως εκκρεμή τα ουσιαστικά ζητήματα του πυρήνα του προβλήματος, δηλαδή το όνομα του κράτους και της εθνότητας, χωρίς να τεθεί ένα σφιχτό χρονοδιάγραμμα για την κατάληξη σε συμφωνία των διαπραγματεύσεων που είχαν αρχίσει τότε.
Σήμερα, 19 χρόνια αργότερα, τα Σκόπια συνεχίζουν να κωλυσιεργούν στον τομέα της διαπραγμάτευσης ενώ παγιώνουν διεθνώς(κυρίως με διμερείς αναγνωρίσεις και σε πρακτικούς τομείς) τη χρήση του κλεψίτυπου ονόματός τους. Να σημειωθεί ότι τα Σκόπια ποτέ δεν δέχθηκαν ούτε καν τον επιμερισμό, με γεωγραφικά ή εθνικά κριτήρια, της χρήσης του όρου Μακεδονία και των παραγώγων του, ενώ διεύρυναν τις διεκδικήσεις τους και στο ιστορικό παρελθόν της κλασικής Μακεδονικής περιόδου, υποκλέπτοντας πια κάθε τι που συνδέει τη Μακεδονία και τους Μακεδόνες με τον Ελληνισμό και την Ελληνική Ιστορία.
Οι Αγγλοσάξονες τονίζουν ότι «ομελέτα δεν γίνεται χωρίς να σπάσουν αυγά», γεγονός που προσπαθεί επί 25 χρόνια τώρα να παραβλέψει η Διεθνής Διπλωματία και μεσολάβηση, που ανεπιτυχώς προσπαθούν να συμβιβάσουν τα ασυμβίβαστα. Δηλαδή να συμβιβάσουν τη παραχάραξη της Ιστορίας με την αληθινή ιστορική πραγματικότητα, να εξωραΐσουν μια σαφή ψευδοαλυτρωτική διεκδίκηση (τόσο εδαφική όσο και πληθυσμιακή) και να εξισώσουν το δίκαιο αίτημα της διαφύλαξης της ιστορικής κληρονομιάς ενός έθνους με την εθνική μετάλλαξη ενός άλλου νέου έθνους που κατασκευάστηκε πάνω σε μια ιστορική παράδοση που δεν του ανήκε και βαφτίστηκε με ένα όνομα που από 2500 χιλιάδες χρόνια τουλάχιστον ανήκε σε άλλο έθνος.
Τα πράγματα όμως τελικά είναι πολύ απλά. Αν οι Σκοπιανοί δεν εγκαταλείψουν, είτε αυτοβούλως είτε από την ανάγκη των πραγμάτων, την επιθετική και σφετεριστική θεωρία του Μακεδονισμού και ότι αυτό συνεπάγεται, θα βρίσκονται σε συνεχή τριβή και σύγκρουση με την Ελλάδα και τον Ελληνισμό. Εκτός βέβαια αν η χώρα μας, «αυτοκτονώντας» ακολουθήσει τις απόψεις του κ. Στ. Κούλογλου και την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και εγκαταλείψει την Μακεδονική πτυχή της ιστορικής κληρονομιάς μας και του σύγχρονου Ελληνισμού: τη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας μας, τη Μακεδονία, και τα 3,5 εκατομμύρια Μακεδόνων που ζουν στην Ελληνική Μακεδονία και τη διασπορά. Αυτό όμως δε θα το επιτρέψει κανένας συνειδητοποιημένος Έλληνας πατριώτης.
Λοιπόν, κύριε Κούλογλου, χωρίς να παραβλέπω το «ρεπορτάζ χωρίς σύνορα» που σας ανέδειξε, επιτρέψτε μου αυτό το μικρό «μάθημα», από κάποιον που διδάσκει επί 34 χρόνια Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο αλλά και Εξωτερική Πολιτική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, αλλά κυρίως, έχει διατελέσει σε ηγετικές θέσεις διεθνούς διλωματίας: 4 χρόνια στον Οργανισμό για την Ανασυγκρότηση των Βαλκανίων(Σύμφωνο Σταθερότητας), 2 χρόνια επιτόπου στο Κοσσυφοπέδιο, τη Βοσνία Ερζεγοβίνη και τα Σκόπια και γνωρίζει σε βάθος και από κοντά τις Βαλκανικές πραγματικότητες και τις εθνικές συγκρούσεις.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΒΕΝΙΑΜΙΝ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΝΟΓΛΟΥ
Ο Βενιαμίν Ι. Καρακωστάνογλου είναι Πανεπιστημιακός – Διεθνολόγος, Λέκτορας Νομικής Σχολής Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης όπου διδάσκει Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο και Ελληνική Εξωτερική Πολιτική. Έχει συγγράψει τη μοναδική στην Ελλάδα επιστημονική μονογραφία (600 σελίδων) για την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ).
Eπίτιμος Δικηγόρος Θεσσαλονίκης, παρ΄ Εφέταις (συνταξιούχος).
Διετέλεσε τρεις φορές (2004, 2007, 2009) υποψήφιος βουλευτής Νέας Δημοκρατίας στην Α΄ Θεσσαλονίκης, είναι Δημοτικός Σύμβουλος Θεσσαλονίκης από το 2007 και διετέλεσε για τρία χρόνια Αντιδήμαρχος.
Διετέλεσε Επικεφαλής της Έδρας Θεσ/νίκης του Συμφώνου Σταθερότητας για την Ν.Α. Ευρώπη (2004-2008), δηλαδή του Διεθνούς διακρατικού φορέα για την ανασυγκρότηση των Βαλκανίων υπό την αιγίδα της Ε.Ε. Υπήρξε μέλος και Διευθυντής Αποστολών προληπτικής διπλωματίας, εποπτείας και σταθεροποίησης (1992-1996) Διεθνών Οργανισμών στην πρώην Γιουγκοσλαβία (Κοσσυφοπέδιο, Βοσνία Ερζεγοβίνη, Σκόπια).
Είναι εκλεγμένο μέλος του Δ.Σ του συλλόγου των διδασκόντων του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, Πρόεδρος της Θρακικής Εστίας Θεσσαλονίκης και μέλος της συντονιστικής επιτροπής των Μακεδονικών Οργανώσεων.
