Πότε θα σταματήσουμε να «γράφουμε» τους νόμους που γράψαμε;

Οι φιλικές ζεϊμπεκιές του 2000, για τον νεαρό Υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Παπανδρέου και τον Τούρκο ομόλογό του Ισμαήλ Τζεμ είχαν κι ένα δώρο – Με δύο αποδέκτες – Μια «συμφωνία» ανταλλαγής και μελέτης σχολικών βιβλίων των χωρών μας – Ώστε να τα βελτιώσουμε – Ώρα να ασκήσουμε κι εμείς το δικαίωμα, όπως ήδη έχει πράξει η Τουρκία – Άμεσα, με το φρέσκο αντιρατσιστικό και την αναφορά στην Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, Θράκης και Πόντου

Γράφει ο Θάνος Τάκης

Την 27^η Ιουνίου 2001 δημοσιεύθηκε στο υπ.αριθ. 142 Φύλλο Εφημερίδας της Κυβέρνησης ο ν. 2929/2001 με τίτλο «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Τουρκίας για την πολιτιστική συνεργασία» που είχε οραματιστεί ο τζέντλεμαν Γιώργος Παπανδρέου, τότε Υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Κώστα Σημίτη με τον Τούρκο ομόλογό του, Ισμαήλ Τζεμ. Μερίδα του Τύπου της εποχής είχε αναφερθεί σε αυτήν χαρακτηρίζοντάς της ως «επαίσχυντη» καθώς με αυτήν παραχωρήθηκε δικαίωμα στην Τουρκία να εγκρίνει αυτή πως θα γράφονται τα σχολικά μας βιβλία. Αυτό είναι δεν είναι απόλυτα ορθό, αλλά πάντως η Συμφωνία δίνει δικαιώματα, μάλλον άβολα. Ειδικότερα, ορίζεται:

«ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

Η Ελληνική Δημοκρατία και η Δημοκρατία της Τουρκίας, αποκαλούμενες στο εξής ως τα "Μέρη", ΕΠΙΘΥΜΩΝΤΑΣ την ενδυνάμωση και την περαιτέρω ανάπτυξη φιλικών σχέσεων που υφίστανται μεταξύ των δύο λαών, καθώς και την προώθηση της συνεργασίας τους στους τομείς της επιστήμης και της εκπαίδευσης, του πολιτισμού και των τεχνών, του αθλητισμού, της νεολαίας και των μέσων μαζικής ενημέρωσης,

                        ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ ΩΣ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ:

ΑΡΘΡΟ 1

Τα Μέρη θα λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για να ενισχύσουν τη συνεργασία τους στους τομείς της επιστήμης και της εκπαίδευσης.

Για το σκοπό αυτόν, τα Μέρη: [...]

ι) θα συνεργάζονται στην παρουσίαση της ιστορίας, της γεωγραφίας, του πολιτισμού και της οικονομίας της άλλης χώρας, ιδιαίτερα στα σχολικά βιβλία. Με αυτόν το στόχο, θα συστήσουν μία Μικτή Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων, η οποία θα ανταλλάξει και θα μελετήσει τα σχολικά βιβλία, για να προτείνει τη διόρθωση των ανακριβειών».

Δηλαδή, ορθώς ανέφεραν οι πηγές της εποχής ότι η Τουρκία, μπορεί να έχει λόγο στα ελληνικά σχολικά βιβλία. Έλα όμως που το εδάφιο του νόμου μιλά για ‘ανταλλαγή’. Συνεπώς, και η από ‘δω πλευρά, διατηρεί το ίδιο δικαίωμα.

Αυτό ήρθε στο μυαλό μου, με δεδομένη την επικείμενη υπερψήφιση του νομοσχεδίου για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, Θράκης και Πόντου. Όχι ότι χρειαζόταν να γίνει νόμος η άρνηση παραδοχής της Γενοκτονίας των Χριστιανών, αλλά σύντομα θα υπάρχει νέα, ισχυρότατη νομιμοποιητική βάση προς τούτο.

Νομίζω λοιπόν ότι έφτασε ο καιρός, η Ελληνική πλευρά, να ενεργοποιήσει, με τη σειρά της, την συμφωνία, ζητώντας τα βιβλία ιστορίας της γείτονος. Ώστε να τα μελετήσει, και να προτείνει την διόρθωση «ανακριβειών». Καθώς, ειδικά για το θέμα της Γενοκτονίας, η γειτόνισσα σφυρίζει αδιάφορα και κάτι μου λέει ότι όλο και θα βρούμε και κάποια ανακρίβεια...

Αντέχουμε, κύριοι της συγκυβέρνησης;

Αντέχουμε, εμπνευστή του νόμου, κ. Παπανδρέου;

Ή τους γράφουμε τους νόμους και μετά τους «γράφουμε»;

Υ.Γ. Η Τουρκία πάντως, δεν την ξεχνά την Συμφωνία! Δώδεκα χρόνια μετά την υπογραφή της, το 2012, προχώρησε σε διάβημα διαμαρτυρίας προς τη χώρα μας, επειδή ο τότε Υπουργός Παιδείας κ. Μπαμπινιώτης αποφάσισε την αντικατάσταση του αποσπάσματος του βιβλίου Ιστορίας της κ. Ρεπούση με το γνωστό εδάφιο περί «συνωστισμού στις αποβάθρες της Σμύρνης»!

Υ.Γ. Τυχαία σκέψη: Βαλσαμωμένο πουλί και του 'φυγε από τα χέρια (Λαϊκή παροιμία)