Γράφει ο
Δρ Ευάγγελος Στεργιούλης*
Οι δημόσιες δηλώσεις του κινέζου προέδρου ότι το μέλλον της Κίνας γίνεται ολοένα και περισσότερο αβέβαιο και ασταθή και η άμεση επίκληση του προς τις κινεζικές ένοπλες δυνάμεις να είναι σε ετοιμότητα για να προασπίσουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας τους, προκαλούν σοκ και δέος στο παγκόσμιο περιβάλλον της διεθνούς ασφαλείας.
Και τούτο διότι είναι η πρώτη φορά μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, που η Κίνα ομιλεί ανοικτά για πολεμικές προετοιμασίες για την υπεράσπιση της εδαφικής της ακεραιότητας και είναι γνωστό τοις πάσι ότι αναφέρεται στο ακανθώδες ζήτημα της ανεξαρτησίας της Ταϊβάν.
Πράγματι, η Κίνα επέδειξε επανειλημμένα κατά το παρελθόν τη δυσαρέσκειά της για το εν λόγω θέμα με διάφορους τρόπους, με αποκορύφωση την πρόσφατη επίσκεψη Αμερικανών αξιωματούχων στη Ταιβάν, αλλά ουδέποτε ανακοίνωσε δημοσίως, και μάλιστα δια του προέδρου της, την προετοιμασία της για επικείμενη εμπόλεμη σύρραξη.
Αναμφισβήτητα, η χρονική συγκυρία που επέλεξε η Κίνα για να γνωρίσει στον κόσμο ότι η χώρα αναλαμβάνει πολεμικές προετοιμασίες για μία ενδεχόμενη στρατιωτική επέμβαση στην Ταϊβάν, σχετίζεται με την εν εξελίξει στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία, η οποία, προς διάψευση όλων των στρατιωτικών αναλυτών, προκάλεσε έναν πόλεμο που συνεχίζεται εδώ και εννέα μήνες και μάλιστα χωρίς να διαφαίνεται ότι επίκειται σύντομα ένα τέλος.
Πέραν όμως της σημασίας της χρονικής συγκυρίας, ιδιαιτέρως ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι μεταξύ μιας ενδεχόμενης κινεζικής στρατιωτικής επέμβασης στην Ταϊβάν και της ρωσικής στρατιωτικής εισβολής στην Ουκρανία, υφίστανται ομοιότητες, τις οποίες η διεθνής κοινότητα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη. Και στις δύο περιπτώσεις προηγήθηκαν ανταλλαγές σοβαρών ενστάσεων και απειλών με ΗΠΑ και ΝΑΤΟ:
-Στην περίπτωση της ρωσικής στρατιωτικής εισβολή στην Ουκρανίας, ο Ρώσος πρόεδρος είχε προειδοποιήσει ΗΠΑ και ΝΑΤΟ ότι η επέκταση τους στις χώρες των πρώην ανατολικών χωρών που συνορεύουν με τη Ρωσία, εκλαμβάνεται ως εθνική απειλή με το ενδεχόμενο της πολεμικής σύρραξης.
-Στην περίπτωση της Κίνας, επίσης, έχουν διατυπωθεί ιδιαιτέρως ανησυχητικές απειλές με αποκορύφωση εκείνη από πλευράς των ΗΠΑ για ανάπτυξη πυρηνικού οπλοστασίου στην Αυστραλία, σε ενδεχόμενη στρατιωτική επέμβαση της Κίνας στην Ταϊβάν.
Υπάρχει ωστόσο και μία διαφορά: στην περίπτωση της ρωσικής στρατιωτικής επέμβασης, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ διεξάγουν ένα πόλεμο «διά αντιπροσώπου», ενώ σε μία ενδεχόμενη κινέζικη στρατιωτική επέμβαση στην Ταϊβάν, οι ΗΠΑ θα αναγκαστούν να εμπλακούν απευθείας σε μία πολεμική σύρραξη με τη δεύτερη παγκόσμια υπερδύναμη-και ίσως ως πολεμική μηχανή ισότιμη με εκείνη των ΗΠΑ.
Εν κατακλείδι, οι συνέπειες μιας κινεζικής στρατιωτικής εισβολή στην Ταϊβάν, που μπορεί να προκαλέσει μία ενδεχόμενη πολεμική σύρραξη με τις ΗΠΑ, θα είναι τρομακτικές για ολόκληρο τον κόσμο και πολύ περισσότερο για την Ευρώπη, η οποία δεν θα μπορέσει να αντέξει μία ακόμη πολεμική εμπλοκή της.
Και επειδή η Ευρώπη στην ιστορία της σύρεται πάντοτε στο άρμα των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, πρέπει αυτή τη φορά να καταρτίσει εγκαίρως τη δική της στρατηγική, με απώτερο σκοπό μία αποτελεσματική διπλωματική διαμεσολάβηση για την αποτροπή της υφέρπουσας δεύτερης και πολύ περισσότερο σοβαρής παγκόσμιας κρίσης.
*Ο κύριος Ευάγγελος Στεργιούλης είναι Διδάκτωρ κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, Υποστράτηγος ε.α. της Ελληνικής Αστυνομίας και απόφοιτος των Σχολών Εθνικής Άμυνας και Εθνικής Ασφάλειας.
https://m.facebook.com/evangelos.stergioulis
militaire.gr
