Κόλαφος οι Financial Times για Μητσοτάκη: Όσο καθυστερεί να εξηγήσει για τις υποκλοπές, τόσο φαίνεται ότι έχει κάτι να κρύψει

Η υπόθεση παρακολουθήσεων αμαυρώνει την αποκατεστημένη εικόνα της Ελλάδας

Πριν από σχεδόν 30 χρόνια, το ελληνικό κοινοβούλιο ψήφισε να παραπεμφθεί σε δίκη ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, πρώην πρωθυπουργός, για τη φερόμενη εμπλοκή του σε σχέδιο υποκλοπών πολιτικών αντιπάλων και δημοσιογράφων.

Η υπόθεση έπεσε στο κενό αφού το ΠΑΣΟΚ, το κυβερνών σοσιαλιστικό κόμμα, υποστήριξε σε μια κρίση γενναιοδωρίας ή ιδιοτελούς πολιτικού υπολογισμού ότι οι κατηγορίες θα έπρεπε να αποσυρθούν.
Τώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, γιος του πρώην πρωθυπουργού και πρωθυπουργός από το 2019, βρίσκεται στο επίκεντρο ενός παρόμοιου σκανδάλου υποκλοπών.
Ο χρόνος θα δείξει αν αυτό θα οδηγήσει σε νομικές διαδικασίες, αναφέρουν οι Financial Times σε ανάλυσή τους υπό τον τίτλο “η υπόθεση υποκλοπών αμαυρώνει την αποκατεστημένη εικόνα της Ελλάδας” (Spyware affair tarnishes Greece’s restored image)
Εν τω μεταξύ, τα πολλά αναπάντητα ερωτήματα για την υπόθεση επιβαρύνουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Η μεταμορφωμένη Ελλάδα

Τα τελευταία γεγονότα έχουν σημασία επειδή η εικόνα της Ελλάδας έχει βελτιωθεί αξιοσημείωτα και από πολλές απόψεις έχει μια δικαιολογημένη μεταμόρφωση μετά τα χρόνια της κρίσης της δεκαετίας του 2010.
Κάποτε φαινόταν πιθανό ότι τα προβλήματα χρέους της χώρας θα οδηγούσαν σε μια καταστροφική χρεοκοπία και έξοδο από την ευρωζώνη, απειλώντας τη νομισματική ένωση της Ευρώπης.
Η πολιτική πολώθηκε με την εκλογή, το 2015, του ΣΥΡΙΖΑ, ενός ριζοσπαστικού κόμματος που σχημάτισε την πιο αριστερή κυβέρνηση σε ευρωπαϊκή Δημοκρατία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αργά αλλά σταθερά, τα πράγματα άλλαξαν προς το καλύτερο.
Υπό την εξουσία ενός διαφορετικού ΣΥΡΙΖΑ και στη συνέχεια του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας του Μητσοτάκη, η Ελλάδα ικανοποίησε τους όρους των πιστωτών της με τόση επιτυχία, ώστε η ΕΕ ανακοίνωσε τον Αύγουστο το τέλος της “ενισχυμένης εποπτείας” της ελληνικής δημοσιονομικής και οικονομικής πολιτικής.
Η Ελλάδα έγινε επίσης πολύτιμος εταίρος στην αντιμετώπιση περιφερειακών προβλημάτων.
Η συμφωνία με τη νεοσύστατη Βόρεια Μακεδονία έθεσε τέρμα σε μια από τις πιο δύσκολες διπλωματικές διαφορές των Βαλκανίων.
Η ΕΕ επαίνεσε επίσης την Ελλάδα για τον ρόλο της στην απομάκρυνση των ανεπιθύμητων μεταναστών.
Η Αθήνα υπήρξε πιστός σύμμαχος του ΝΑΤΟ στην υποστήριξη της Ουκρανίας μετά την εισβολή της Ρωσίας τον Φεβρουάριο.

Μαύρη κηλίδα το σκάνδαλο των υποκλοπών

Δυστυχώς, το σκάνδαλο των υποκλοπών υποδηλώνει ότι δεν είναι όλα καλά στην πολιτική και τη διακυβέρνηση της Ελλάδας μετά την κρίση.
Μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Μητσοτάκης έθεσε την ΕΥΠ, την εθνική υπηρεσία πληροφοριών, υπό τον έλεγχό του και όρισε τον Παναγιώτη Κοντολέων, επικεφαλής τότε μιας ιδιωτικής εταιρείας ασφαλείας, για να την διευθύνει.
Ο Κοντολέων παραιτήθηκε τον Αύγουστο, αφού η ΕΥΠ παραδέχθηκε ότι παρακολουθούσε το τηλέφωνο του ηγέτη του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη.
Το επόμενο “κεφάλι” που έπεσε ήταν αυτό του Γρηγόρη Δημητριάδη, του γενικού γραμματέα του πρωθυπουργού, ο οποίος είχε την πολιτική εποπτεία της ΕΥΠ.
Ο Δημητριάδης τυγχάνει να είναι ανιψιός του Μητσοτάκη.
Τη Δευτέρα ο Μητσοτάκης επανέλαβε προηγούμενες διαψεύσεις ότι είχε οποιαδήποτε ανάμειξη στις υποκλοπές.
Όμως το σκάνδαλο συνεχίζεται γιατί η υπόθεση Ανδρουλάκη δεν είναι μεμονωμένη περίπτωση.
Κάποιος – ούτε εμείς ούτε η ΕΥΠ, λέει η κυβέρνηση – χρησιμοποιεί παράνομα το ισραηλινής κατασκευής κατασκοπευτικό λογισμικό Predator για να χακάρει τα τηλέφωνα άλλων δημόσιων προσώπων, συμπεριλαμβανομένων ερευνητών δημοσιογράφων.
Μια επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που εξετάζει την παράνομη χρήση κατασκοπευτικού λογισμικού επισκέφθηκε την Αθήνα την περασμένη εβδομάδα σε αναζήτηση απαντήσεων, αλλά έφυγε δυσαρεστημένη.
Η Sophie in ‘t Veld, μια Ολλανδή ευρωβουλευτής, παραπονέθηκε ότι οι ελληνικές αρχές δεν διεξάγουν “σθεναρή έρευνα για τους ενόχους”.

Κακό παρελθόν

Δεν είναι το μοναδικό τέτοιο μυστήριο στο πρόσφατο παρελθόν της Ελλάδας.
Γύρω από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, τα τηλέφωνα περίπου 100 ατόμων, συμπεριλαμβανομένου του τότε πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, παρακολουθούνταν επί μήνες.
Μια δεκαετία αργότερα, προέκυψε ότι οι υποκλοπές μπορεί να ήταν μέρος μιας μυστικής επιχείρησης των ΗΠΑ με στόχο την αποτροπή τρομοκρατικής επίθεσης κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης.
Στο σημερινό σκάνδαλο, οι Έλληνες αξιωματούχοι έχουν αφήσει σκοτεινά υπονοούμενα για εχθρική ξένη ανάμειξη και επικαλούνται τους κανόνες περί κρατικών μυστικών για να δικαιολογήσουν τη συγκάλυψη των πραγμάτων.
Αλλά όσο περισσότερο καθυστερεί η κυβέρνηση να δώσει εξηγήσεις, τόσο περισσότερο φαίνεται ότι έχει κάτι να κρύψει.
Η κωλυσιεργία της κινδυνεύει να προκαλέσει μεγαλύτερη ζημιά στη φήμη της σταθερής και εύρυθμης διακυβέρνησης που η Ελλάδα έχει αποκτήσει με κόπο.



www.bankingnews.gr