Το κλαδί που πριονίζαμε...

Υπάρχει ο Ασάνζ, υπάρχει όμως και η Αυγή. Υπάρχει η υπόθεση Καραϊβάζ και ο σχεδόν πλήρης έλεγχος των ΜΜΕ και της ενημέρωσης. Εχουμε πολλή δουλειά ακόμα. Το κλαδί που κόβουμε ενώ καθόμαστε πάνω του, ίσως και να έχει από καιρό σαπίσει, και ίσως έτσι κι αλλιώς να μην βαστούσε τις προσδοκίες μας. Μόνοι μας το πριονίζαμε χρόνια τώρα.
Μεταξύ αυτών που πανηγυρίζουν για τον Ασανζ είναι και κάποιοι που μέχρι τώρα σφύριζαν αδιάφορα για τη δίωξή του. Μεταξύ των συναδέλφων του Καραϊβάζ δεν βρέθηκε ούτε ένας, εδώ και τρία χρόνια, να αποκαλύψει γιατί δολοφονήθηκε.
Και μεταξύ όσων σήμερα θρηνούν για την Αυγή είναι πάρα πολλοί που είχαν πάψει από καιρό να τη διαβάζουν αφού έτσι κι αλλιώς από τον Τσίπρα και μετά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τη χρειαζόταν.
Τελικά τα media μας καθορίζουν ή κι εμείς τα φτιάχνουμε, καθ’ εικόνα και ομοίωσή μας; Μήπως όση ενημέρωση απαιτήσαμε, τόση ακριβώς έχουμε;

Μάριος Διονέλλης | Πίσω Σελίδες